นี่ก็เป็นกระทู้แรกของแนวนี้ที่ผมได้เขียน หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ ^^
คือผมนะครับ บอกเลยตั้งแต่เกิดมาครับ ยังไม่เคยมีแฟนเลย ไม่เคยมีแม้แต่คนเดียว เพราะที่ผ่านๆ มาก็เคยมีแต่คนที่คุยๆด้วย แต่ไม่เคยเป็นแฟนกันสักที ผมขอเล่าในแบบของผมเลยนะครับผมจำคนที่ผมคุยด้วยได้ทุกคนเลยครับ
-คนแรก ตอน ม.1 พี่เขาเป็นลูกครูประวัติศาสตร์ในโรงเรียนที่ขึ้นชื่อมากในการเล่าประวัติศาสตร์ของตัวเอง ที่สนิทกันได้เพราะเป็นพี่น้องห้องเดียวกันเลยครับก็เลยสนิทกันและได้ลงมาหากันบ่อยๆ แต่พอคุยกันไปสักพักก็ต้องเลิกคุยครับเพราะพ่อแม่พี่เขาไม่เห็นด้วยและตอนนั้นก็ยังเด็กกันอยู่ไม่อยากให้คบกัน
ก็เลยเลิกคุยกันครับ
-คนที่สอง ตอน ม.1 เทอมสอง - ม.2 กลางเทอม คนนี่บอกเลยนะครับว่าไปฮักเมาเปิ้นขนาด (ภาษาเหนือแปลว่า แอบรักเขามากๆครับ) คือแบบตามจีบทุก
อย่างทั้งเข้าทางเพื่อน ทั้งเอาของไปให้ ทั้งวันวาเลนไทน์ ทั้งส่งจดหมายรัก เอาเป็นว่าออกตัวโคตรแรง ละแบบตามจีบนานมาก สุดท้ายคนก็ไม่สนใจ แบบ
บอกให้เลิกจีบเถอะเขาลำบากใจ พอผ่านไปได้สักพัก เขาก็ได้ไปคบกับเพื่อนเราเองแหละ ตอนแรกก็เสียใจนะแต่ก็ให้เขาได้เจอกับคนที่ดีกว่าเถอะเพราะผมยังไงก็เป็นได้แค่คนที่แอบชอบเขาเท่านั้นเอง
-คนที่สาม ปลายเทอม ม. 2 คนนี้เขาก็เข้ามาหลังจากที่เลิกคุยกับคนที่สองสักพัก ละคือเข้ามาตอนที่เราอ่อนแอ ก็แบบตัวเราก็ปลื่มๆ เขาอยู่แล้วก็เลยลองที่จะคบๆกันดู พอคุยกันมาได้เรื่อยๆ ก็มาถึงช่วงใกล้สอบ ยอมรับเลยครับ ตอนนั้นเครียดมาก ทั้งสอบ งานค้าง กิจกรรม เข้ามาพร้อมกันหมด ละคือไม่มีเวลาไปคุยกับเขาไง พอไม่มีเวลาไปคุย ฝ่ายนู้นก็ชอบมาบอกว่า "ทำไมไม่คุยกับเราเลย" "ไม่มีเวลาให้เราเลย" บอกเลยนะครับ ว่าตอนนั้นทั้งเครียดและเหนื่อย เลยตัดสินใจบอกเลิกเขา คือตอนบอกเลิกนี่ผมบอกเลยนะครับว่าผมดูเป็นคนเลวมาก ตัวเองยังบอกว่าตัวเองเลวเลย คือถ้าเธอได้มาเห็นกระทู้นี่ผมขอบอกว่า "ขอโทษ ขอโทษในสิ่งที่เราได้ทำลงไป" เพราะหลังจากนั้นคือแบบ เหมือนเราได้เสียเขาไปละชีวิตมันดูแบบถูกเหวี่ยงไปมาแบบไม่รู้ไปทางไหนดี คือเธอเป็นคนที่ดีมาก ละตอนที่เธอเสียใจร้องไห้ ผมก็ไม่ได้ไปอยู่ข้างเธอละตอนบอกเลิกเธอยังบอกกับเพื่อนผมเลยว่า "ขนาดเลิกกันเรายังไม่รู้เลยว่าเราอยู่ในสถานะอะไร" ละเขาก็ร้องไห้ต่อหน้าเพื่อนผมอะครับ คือพอนึกถึงเรื่องนี้ตอนนี้ผมก็ยังเสียใจว่าผมทำให้ผู้หญิงที่นิสัยดีแบบนี้ต้องมาร้องไห้เพราะผมแต่ผมก็ยอมรับนะครับว่าไม่มีเวลาให้เธอเลย ขนาดวันวาเลนไทน์ พี่เธอน้องเธอไปเดทกับแฟนในห้างส่วนเธอต้องเดินคนเดียว เพราะผมไม่ได้ไปด้วย และตอนนี้เธอก็ได้มีคนใหม่ละครับ ดูรักมากด้วย แต่พอเลิกกันเธอปุ๊บผมรู้สึกว่าเราสนิทกันมากขึ้น ได้รู้จักเธอคนนี้มากขึ้นและเป็นเพื่อนที่สนิทกันด้วยอะครับ แต่พอเห็นหน้าเขาทีไรก็ได้แต่รู้สึกผิด ( อารมณ์ประมาณเสียดาย ที่ทิ้งคนดีๆ แบบนี้ไป ) เราก็ได้แต่ดูแลอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ
---คราวนี้ก็โสดยาวเลยครับ ยาวแบบยาวมากกกก---
ยาวมาจนถึงปลายเทอม ม.3
คราวนี้ไปเจอรุ่นพี่คนนึงครับแบบ ปิ๊งปั๊งมากกก เจอปุ๊ป ก็หัวร้อนเลยครับ (ภาษาเกมถ้าแปลประมาณว่า จะเอาๆ ต้องได้ประมาณนี้ครับ) คือออกตัวแรงมากกกก แรงยิ่งกว่า 3BB 1000 mbs แบบพุ่งใส่ โบ๊มโบ๊ม ซื้อของขวัญ ไปวนๆเวียนให้เขาเห็น ซื้อของขวัญวันวาเลนไทน์เป็นดอกกุหลาบแดงแจ๋พร้อมทำกระเป๋า แฮนด์เมค แบบซื้อกระเป๋าผ้ามาเพ้นเอง พร้อมทั้งเขียนคำบอกรักไปใส่โพสอิทเป็นปึก อ่านในนี้อาจดูแบบเวอร๋ไปหน่อยแต่ความจริงแล้วก็ได้ลองคุยกับพี่เขาสักพักละอะครับ แต่พอทำทั้งหมดนั้นไปให้แต่หารู้ไม่พี่เขามีคนที่คุยอยู่ด้วยแล้ว (เพื่อนพี่เขามาบอก) พอเราทำของพวกนั้นไปให้ พี่เขาก็มาบอกว่า "พี่มีคนที่คุยอยู่แล้วขอโทษด้วยนะ" ไอ่เราก็ดันตอบไปว่า "ไม่เป็นครับ ผมจะรอ" พอเรื่องผ่านไปเกือบเดือน ก็มีตัสพี่เขาโพสว่าเราไม่น่าเลือกแกเลยเสียใจจริงๆ (คือประมาณว่าพึ่งเลิกกับคนที่คุยอยู่) เราก็รอไรหล่ะครับ เสียบทันที เข้าไปปลอบใจอะไรหลายๆอย่างๆ จนสุดท้ายก็ได้คบกัน ก็เกือบจะได้เป็นแฟนกันละครับ แต่ก็คิดว่าลองศึกษานิสัยกันดูก่อน คนนี้ก็เป็นคนที่ผมคุยนานสุดละครับ ก็ประมาณ 4 เดือน ละที่เลิกกันเพราะช่วงนั้นผมคิดว่าคงอยู่ในสถานะอิ่มตัวครับ คือพี่เขาเป็นคนแรกที่ผมไปเดทด้วย ละเดทครั้งสุดท้ายก่อนที่จะเลิกกัน คือผมชวนพี่เขาไปดูหนัง ละก็คือวันนั้นดู พี่เขาไม่มีความสุขเลย บรรยากาศ มาคุมาก คือเงียบมาก พี่เขาเป็นคนพูดน้อย ผมก็พูดอะไรไปเยอะก็ไม่รู้จะเอาไรมาพูดพอเป็นแบบผมก็รู้สึกแย่สิครับ มันแบบอึมครึม แต่ไม่ได้มีใครเข้ามาแทรกระหว่างที่คุยกันนะครับ คือผมเป็นคนที่คุยกับใครก็จะคุยแค่คนเดียวไม่มีใครมาแทรกได้แน่นอนครับ แต่มันแบบ มีก็ไม่มีความสุขเลยตอนนั้นเลยตัดสินใจ เลิกกันเลย พี่เขาก็เสียใจมากอีกละครับ คือเหมือนเดิมครับพี่เขาดีมาก ผมเลวมากอีกเช่นเคย พี่เขารักผมมาก แต่ผมคิดว่าถ้าเป็๋นแบบนี้ต่อไปเรื่อยจะจบไม่สวยยิ่งกว่านี้อีก ก็ได้แต่ไปปลอบใจ อะครับคือพอเจอหน้าระหว่างเดินเรียน พี่เขาก็ร้องไห้เฉยเลยครับ ผมก็ได้แต่เข้าไปปลอบ วันนั้นก็รู้แล้วหล่ะครับ ว่าตัวเองเป็นยังไง คือหลังจากพี่คนนั้นผมก็ตัดสินใจที่ว่าจะไม่คบใครเพื่อความรู้สึกที่อยากลองอีก เพราะตัวผมเป็นคนที่ชอบสร้างรอยยิ้ม อยากให้คนอื่นมีความสุข เวลาอยู่กับเรา แต่หลังจากเลิกกับพี่เขาผมก็นึกขึ้นได้ว่าผมก็ต้องการคนที่สร้างรอยยิ้มให้ผมได้เหมือนกัน ผมเลยได้รู้ใจตัวเองในวันนั้น เพราะผมทำให้ผู้หญิงหลายคนเสียใจเพราะผม ผมเลือกที่จะไม่คบใครอีกเพราะว่าความรู้สึกเพียงชั่ววูบของผม มันทรมาณนะครับที่ได้เห็นคนที่เราเคยชอบ เคยรักต้องมาเสียน้ำตาให้คนอย่างผม หลังจากนั้นผมเลยตัดสินใจที่จะอยู่คนเดียว ไปเที่ยวคนเดียว ไปไหนก็คนเดียวถึงจะมีเพื่อนก็อยากไปคนเดียวอยู่ดี การได้อยู่คนเดียวมันก็ทำให้ผมได้เป็๋นตัวของตัวเองที่สุด สนุกที่สุดและก็เหงาที่สุดในเวลาเดียวกัน แต่ก็มีคนเคยพูดไว้นะครับ ว่าคนที่ใช่ยังไงมันก็จะเข้ามาเอง ไม่ต้องไปรีบหามันหรอก ผมก็คิดว่าก็คงจะต้องรอนะครับ รอคนที่ผมคิดว่า เขาจะสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้กับผมได้ เหมือนกับที่ผมอยากให้คนที่อยู่รอบๆ ตัวผมมีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้มเหมือนกัน T^T
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไม่ขอรับมุกที่บอกให้ไปซื้อขายหัวเราะหรือเรื่องตลกนะครับ5555
มีใครเคยเป็นแบบผมบ้างครับ ไม่ได้อยากโสดแต่ต้องโสด
คือผมนะครับ บอกเลยตั้งแต่เกิดมาครับ ยังไม่เคยมีแฟนเลย ไม่เคยมีแม้แต่คนเดียว เพราะที่ผ่านๆ มาก็เคยมีแต่คนที่คุยๆด้วย แต่ไม่เคยเป็นแฟนกันสักที ผมขอเล่าในแบบของผมเลยนะครับผมจำคนที่ผมคุยด้วยได้ทุกคนเลยครับ
-คนแรก ตอน ม.1 พี่เขาเป็นลูกครูประวัติศาสตร์ในโรงเรียนที่ขึ้นชื่อมากในการเล่าประวัติศาสตร์ของตัวเอง ที่สนิทกันได้เพราะเป็นพี่น้องห้องเดียวกันเลยครับก็เลยสนิทกันและได้ลงมาหากันบ่อยๆ แต่พอคุยกันไปสักพักก็ต้องเลิกคุยครับเพราะพ่อแม่พี่เขาไม่เห็นด้วยและตอนนั้นก็ยังเด็กกันอยู่ไม่อยากให้คบกัน
ก็เลยเลิกคุยกันครับ
-คนที่สอง ตอน ม.1 เทอมสอง - ม.2 กลางเทอม คนนี่บอกเลยนะครับว่าไปฮักเมาเปิ้นขนาด (ภาษาเหนือแปลว่า แอบรักเขามากๆครับ) คือแบบตามจีบทุก
อย่างทั้งเข้าทางเพื่อน ทั้งเอาของไปให้ ทั้งวันวาเลนไทน์ ทั้งส่งจดหมายรัก เอาเป็นว่าออกตัวโคตรแรง ละแบบตามจีบนานมาก สุดท้ายคนก็ไม่สนใจ แบบ
บอกให้เลิกจีบเถอะเขาลำบากใจ พอผ่านไปได้สักพัก เขาก็ได้ไปคบกับเพื่อนเราเองแหละ ตอนแรกก็เสียใจนะแต่ก็ให้เขาได้เจอกับคนที่ดีกว่าเถอะเพราะผมยังไงก็เป็นได้แค่คนที่แอบชอบเขาเท่านั้นเอง
-คนที่สาม ปลายเทอม ม. 2 คนนี้เขาก็เข้ามาหลังจากที่เลิกคุยกับคนที่สองสักพัก ละคือเข้ามาตอนที่เราอ่อนแอ ก็แบบตัวเราก็ปลื่มๆ เขาอยู่แล้วก็เลยลองที่จะคบๆกันดู พอคุยกันมาได้เรื่อยๆ ก็มาถึงช่วงใกล้สอบ ยอมรับเลยครับ ตอนนั้นเครียดมาก ทั้งสอบ งานค้าง กิจกรรม เข้ามาพร้อมกันหมด ละคือไม่มีเวลาไปคุยกับเขาไง พอไม่มีเวลาไปคุย ฝ่ายนู้นก็ชอบมาบอกว่า "ทำไมไม่คุยกับเราเลย" "ไม่มีเวลาให้เราเลย" บอกเลยนะครับ ว่าตอนนั้นทั้งเครียดและเหนื่อย เลยตัดสินใจบอกเลิกเขา คือตอนบอกเลิกนี่ผมบอกเลยนะครับว่าผมดูเป็นคนเลวมาก ตัวเองยังบอกว่าตัวเองเลวเลย คือถ้าเธอได้มาเห็นกระทู้นี่ผมขอบอกว่า "ขอโทษ ขอโทษในสิ่งที่เราได้ทำลงไป" เพราะหลังจากนั้นคือแบบ เหมือนเราได้เสียเขาไปละชีวิตมันดูแบบถูกเหวี่ยงไปมาแบบไม่รู้ไปทางไหนดี คือเธอเป็นคนที่ดีมาก ละตอนที่เธอเสียใจร้องไห้ ผมก็ไม่ได้ไปอยู่ข้างเธอละตอนบอกเลิกเธอยังบอกกับเพื่อนผมเลยว่า "ขนาดเลิกกันเรายังไม่รู้เลยว่าเราอยู่ในสถานะอะไร" ละเขาก็ร้องไห้ต่อหน้าเพื่อนผมอะครับ คือพอนึกถึงเรื่องนี้ตอนนี้ผมก็ยังเสียใจว่าผมทำให้ผู้หญิงที่นิสัยดีแบบนี้ต้องมาร้องไห้เพราะผมแต่ผมก็ยอมรับนะครับว่าไม่มีเวลาให้เธอเลย ขนาดวันวาเลนไทน์ พี่เธอน้องเธอไปเดทกับแฟนในห้างส่วนเธอต้องเดินคนเดียว เพราะผมไม่ได้ไปด้วย และตอนนี้เธอก็ได้มีคนใหม่ละครับ ดูรักมากด้วย แต่พอเลิกกันเธอปุ๊บผมรู้สึกว่าเราสนิทกันมากขึ้น ได้รู้จักเธอคนนี้มากขึ้นและเป็นเพื่อนที่สนิทกันด้วยอะครับ แต่พอเห็นหน้าเขาทีไรก็ได้แต่รู้สึกผิด ( อารมณ์ประมาณเสียดาย ที่ทิ้งคนดีๆ แบบนี้ไป ) เราก็ได้แต่ดูแลอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ
---คราวนี้ก็โสดยาวเลยครับ ยาวแบบยาวมากกกก---
ยาวมาจนถึงปลายเทอม ม.3
คราวนี้ไปเจอรุ่นพี่คนนึงครับแบบ ปิ๊งปั๊งมากกก เจอปุ๊ป ก็หัวร้อนเลยครับ (ภาษาเกมถ้าแปลประมาณว่า จะเอาๆ ต้องได้ประมาณนี้ครับ) คือออกตัวแรงมากกกก แรงยิ่งกว่า 3BB 1000 mbs แบบพุ่งใส่ โบ๊มโบ๊ม ซื้อของขวัญ ไปวนๆเวียนให้เขาเห็น ซื้อของขวัญวันวาเลนไทน์เป็นดอกกุหลาบแดงแจ๋พร้อมทำกระเป๋า แฮนด์เมค แบบซื้อกระเป๋าผ้ามาเพ้นเอง พร้อมทั้งเขียนคำบอกรักไปใส่โพสอิทเป็นปึก อ่านในนี้อาจดูแบบเวอร๋ไปหน่อยแต่ความจริงแล้วก็ได้ลองคุยกับพี่เขาสักพักละอะครับ แต่พอทำทั้งหมดนั้นไปให้แต่หารู้ไม่พี่เขามีคนที่คุยอยู่ด้วยแล้ว (เพื่อนพี่เขามาบอก) พอเราทำของพวกนั้นไปให้ พี่เขาก็มาบอกว่า "พี่มีคนที่คุยอยู่แล้วขอโทษด้วยนะ" ไอ่เราก็ดันตอบไปว่า "ไม่เป็นครับ ผมจะรอ" พอเรื่องผ่านไปเกือบเดือน ก็มีตัสพี่เขาโพสว่าเราไม่น่าเลือกแกเลยเสียใจจริงๆ (คือประมาณว่าพึ่งเลิกกับคนที่คุยอยู่) เราก็รอไรหล่ะครับ เสียบทันที เข้าไปปลอบใจอะไรหลายๆอย่างๆ จนสุดท้ายก็ได้คบกัน ก็เกือบจะได้เป็นแฟนกันละครับ แต่ก็คิดว่าลองศึกษานิสัยกันดูก่อน คนนี้ก็เป็นคนที่ผมคุยนานสุดละครับ ก็ประมาณ 4 เดือน ละที่เลิกกันเพราะช่วงนั้นผมคิดว่าคงอยู่ในสถานะอิ่มตัวครับ คือพี่เขาเป็นคนแรกที่ผมไปเดทด้วย ละเดทครั้งสุดท้ายก่อนที่จะเลิกกัน คือผมชวนพี่เขาไปดูหนัง ละก็คือวันนั้นดู พี่เขาไม่มีความสุขเลย บรรยากาศ มาคุมาก คือเงียบมาก พี่เขาเป็นคนพูดน้อย ผมก็พูดอะไรไปเยอะก็ไม่รู้จะเอาไรมาพูดพอเป็นแบบผมก็รู้สึกแย่สิครับ มันแบบอึมครึม แต่ไม่ได้มีใครเข้ามาแทรกระหว่างที่คุยกันนะครับ คือผมเป็นคนที่คุยกับใครก็จะคุยแค่คนเดียวไม่มีใครมาแทรกได้แน่นอนครับ แต่มันแบบ มีก็ไม่มีความสุขเลยตอนนั้นเลยตัดสินใจ เลิกกันเลย พี่เขาก็เสียใจมากอีกละครับ คือเหมือนเดิมครับพี่เขาดีมาก ผมเลวมากอีกเช่นเคย พี่เขารักผมมาก แต่ผมคิดว่าถ้าเป็๋นแบบนี้ต่อไปเรื่อยจะจบไม่สวยยิ่งกว่านี้อีก ก็ได้แต่ไปปลอบใจ อะครับคือพอเจอหน้าระหว่างเดินเรียน พี่เขาก็ร้องไห้เฉยเลยครับ ผมก็ได้แต่เข้าไปปลอบ วันนั้นก็รู้แล้วหล่ะครับ ว่าตัวเองเป็นยังไง คือหลังจากพี่คนนั้นผมก็ตัดสินใจที่ว่าจะไม่คบใครเพื่อความรู้สึกที่อยากลองอีก เพราะตัวผมเป็นคนที่ชอบสร้างรอยยิ้ม อยากให้คนอื่นมีความสุข เวลาอยู่กับเรา แต่หลังจากเลิกกับพี่เขาผมก็นึกขึ้นได้ว่าผมก็ต้องการคนที่สร้างรอยยิ้มให้ผมได้เหมือนกัน ผมเลยได้รู้ใจตัวเองในวันนั้น เพราะผมทำให้ผู้หญิงหลายคนเสียใจเพราะผม ผมเลือกที่จะไม่คบใครอีกเพราะว่าความรู้สึกเพียงชั่ววูบของผม มันทรมาณนะครับที่ได้เห็นคนที่เราเคยชอบ เคยรักต้องมาเสียน้ำตาให้คนอย่างผม หลังจากนั้นผมเลยตัดสินใจที่จะอยู่คนเดียว ไปเที่ยวคนเดียว ไปไหนก็คนเดียวถึงจะมีเพื่อนก็อยากไปคนเดียวอยู่ดี การได้อยู่คนเดียวมันก็ทำให้ผมได้เป็๋นตัวของตัวเองที่สุด สนุกที่สุดและก็เหงาที่สุดในเวลาเดียวกัน แต่ก็มีคนเคยพูดไว้นะครับ ว่าคนที่ใช่ยังไงมันก็จะเข้ามาเอง ไม่ต้องไปรีบหามันหรอก ผมก็คิดว่าก็คงจะต้องรอนะครับ รอคนที่ผมคิดว่า เขาจะสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้กับผมได้ เหมือนกับที่ผมอยากให้คนที่อยู่รอบๆ ตัวผมมีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้มเหมือนกัน T^T
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้