เป็ดมะเร็งเครียดมากครับ

ผมมีเรื่องอยากจะมา ระบายในนี้ดู พอตอนนี้รู้สึกเก็บกดมาก 
เข้าเรื่องเลยนะครับ

ปัจจุบันเป็น ลิวคีเมีย ตินอายุ18 ปัจจุบันกินยาควบคุมอาการไม่ สามารถ ปลูกถ่ายไขกระดูกได้ (ไม่มีพี่น้องจากพอแม่เดียวกัน)

ตอนนี้มีความเครียด เนื่องจากเอฟเฟค ของยาเคมีบำบัด และการฉายแสง ทำให้ผมความจำสั้น เบลอๆในบางครั้ง เข่าเสื่อมก่อนวัย ไม่สามารถทำงานได้ นั้นจึงเป็นความเครียดของผม ที่ไม่สามรถช่วยอะไรที่บ้านได้เลย แม่ และแฟนของผมที่ครบมา4ปี ช่วยเหลือผมตลอดไม่เคยทิ้งผมเลย 

ผมนั้นเคยมีความคิดว่า ไม่อยากให้แม่ลำบาก แต่วันนี้ผมทำอะไรไม่ได้เลย และเพราะโรคนี้ ทำให้บ้านผมขาด รายได้ไปมากขณะที่ผมนั้นนอนที่ โรงพยาบาล เพราะแม่ต้องหยุดงานมาดูแลผม

แฟนผมชอบดูรูปของเพื่อนๆที่ไปเที่ยว#ทุกวัน กันและพูดกับผมว่า อยากไปเที่ยวจัง ผมนั้นก้อไม่ได้พูดอะไรต่อได้แต่มอง ผมอยากพาเขาไปมาก แต่เขาพูดขึ้นว่าไม่เป็นอะไร รอหายก่อนนะค่อยไปกัน ผมนอนร้องไห้ทุกคืน อยากให้เขามีความสุขแต่ทำไม่ได้ วันๆทำแต่งาน ผมอยากพาเขาไป ด้วย ที่ว่าผมนั้น ไม่มี ฐานะ
ที่จะเอาเงินไปทำอะไรเยอะได้ แต่ต้องขอบคุณเขาจิงๆที่อยู่ข้างผมมาตลอด  ขอบคุณคนรอบข้างขอบคุณเพื่อนที่เป็นกำลังใจให้

สำคัญที่สุดคือแม่ ขอบคุณแม่ ถึงแม้ แม่จะเนื่อยแต่ไม่เรยพูดออกมา แต่ผมก้อรู้ ว่าแม่เนื่อยกับผมมามาก ขอบคุณแม่

......รักแม่นะครับ....