[CR] รองเท้าที่หายไปในเมืองกาญ ณ T h e F o r R e s t R e s o r t

ในครั้งแรกเราไปเที่ยวเชียงคานคนเดียว ครั้งนี้เราไปกันถึง 5 คน ห้าสาว ห้าสไตล์
กับกล้อง Nikon D5300 หนึ่งตัวและ Nissan มีนาเดือนสีเขียวอีกหนึ่งคัน
ระยะทางราวๆ 280 กม. จากจุดนัดพบของพวกเรา (รวมหลงทาง)



เดินทางวันที่ 17-18 ตุลาคมนี้นี่เอง รีวิวแบบสดๆร้อนๆเลย เพราะความจำสั้นเดี๋ยวลืมรายละเอียด
*รายละเอียดการเข้าพักจะลงไว้ทั้งหมดที่รู้นะคะ แต่แน่นแน่นอน*

เริ่มจากเส้นทางของพวกเราก่อน
สตาร์ทจาก รามคำแหง เส้นทางที่ใช้คือ ทางด่วนมุ่งสู่อนุเสาวรีย์ (ตามทางพี่ถนัด)
> ถนนราชวิถี > ผ่านเขาดิน > ข้ามสะพานกรุงธนบุรี > เข้าถนนสิรินธร (341)
> เข้าถนนบรมราชชนนี (338) ตรงเข้านครปฐมยาวๆ > เลี้ยวขวาเข้าถนนเพชรเกษม (4)
ยาววววววไป ยาววววไป เบี่ยงเข้าเส้นบ้านโป่ง ราชบุรี (323) > ทุกคนโปรดจดจำ 323 ให้ดี
เพราะเราจะลากยาว 323 ด้วยระยะทางร้อยโล+ เมื่อเจอน้ำตกไทรโยคใหญ่ ขับมาอีก 7 กม.

หลักกิโลเมตรที่ 163 ของทางหลวงหมายเลข 323 จะเห็นป้าย บ. แก่งจอ และป้ายรีสอร์ท!
ให้เลี้ยวซ้ายเข้าไปประมาณ 600 เมตร จะอยู่ทางขวามือ เจอแล้ววววววววววววววว

เอ้า แจกเบอร์รีสอร์ทก่อนเลย เดี๋ยวลงไปดูรูปแล้วหายาก 095-5264478 และ 061-5457887

เริ่มละนะ
ด้วยความที่เราเดินทางแบบสโลว์ไลฟ์มาก หลงแล้วหลงอีก เสียเวลาตามล่าหาขนมขบเคี้ยวและเครื่องดื่มนานาจิตตัง
เราเลยไปถึงรีสอร์ทตอน 16.11 ซึ่งต้องรีบเช็คอินเก็บข้าวของเพื่อมาล่องแพโดยไว 555555

ยัยคนนั้นรีบมากค่ะ กลัวตกแพ นิชชาจะไม่ยอมพลาดโอกาสเด็ดขาดดดด

*เข้าหน้าหนาวจะมืดไว ล่องแพรอบ 15.30 กับ 16.30 กำลังดีค่ะ รอบสุดท้ายจะค่อนข้างมืด

แพจะถูกเรือลากทวนกระแสน้ำไปไกลระยะราวๆ 2-3 กิโล (อันนี้กะไม่แม่นจริงๆค่ะ)
คือมันดีมากกกกกกก อากาศก็ดี้ดี ระหว่างที่เรานั่งรอให้แพ จะเอาขาจุ่มน้ำก็ได้ ถ้าขายาวพอ (เพราะแพสู๊งสูง)

จากนั้นถึงจุดปล่อยตัวเขาจะให้เราโดนไล่ๆกัน โดยใครที่กลัวกิจกรรมนี้ อย่ากลัวค่ะ อย่ากลัวววว
มันดีงามมมมากกกมายยย ร้อยแปดพันเก้าฟีลลิ่งที่คุณจะได้รับ มันไม่อันตรายเลย บางจุดน้ำตื้นเหยียบยืนได้เลย
แถมยังมีพี่ๆสต๊าฟลอยมาด้วย คอยดูแลตลอดเส้นทาง พี่ๆสตาฟนี่รวมถึงพี่หนุ่มเจ้าของรีสอร์ทด้วย!


บรรยากาศบนแพนี่ชิวมากกก รับรองว่าคุณต้องชอบ

ในจุดนี้ต้องขออภัยที่ไม่เผยแพร่รูปตอนลอยน้ำมา .... เพราะ!!
คุณจงไปสัมผัสด้วยตัวเองงงงง มันอธิบายด้วยรูปภาพไม่พอจริงๆนะจ้ะนายจ๋า!

พอลอยมาถึงรีสอร์ท เราก็จะได้สไลด์เดอร์ครั้งหนึ่ง ตูมมมมมมม!!


จากนั้นพอ 6 โมงครึ่ง เราก็มารับประทานดินเนอร์กันพร้อมหน้าพร้อมตา
บุพเฟ่ต์งานนี้แหลกแหลกลานเลยยยยยย อันเมนูเย็นนี้ประกอบด้วย...
ข้าวสวย ผัดวุ้นเส้น ผัดผัก ยำไข่ดาว ปลาผัดเผ็ด ต้มจืดที่ใส่ใจอย่างดี และทีเด็ด... ทอดมันหัวปลี!



ผลไม้ตามฤดูกาลเช่นสัปปะรดและแตงโม (เอ๊ะ มันมีทุกฤดูกาลนี่หว่า)


ของหวานแก้คาวปาก

ขออภัยที่รูปเบลอ ตากล้องหิวมากจนมือไม้สั่นหมดเลย

เรื่องรสชาติอาหาร.... อร่อยมากกกกกก
คืออย่างต้มจืดเนี่ย ทุกคนคงจะรู้จักแกงจืดที่เรียกว่า "แกงจืดไม่ใส่ใจ" ใช่ไหม
แกงจืดที่แบบ ใส่ซุปก้อน ใส่หมูสับ โยนนั่นโยนนี่ๆๆ แล้วก็จบปิ้ง .... แต่นี่เป็น..
รสชาติที่ใส่ใจกับการปรุง พี่เจ้าของก็ใส่ใจในรายละเอียดมากกกกกก น่ารักกก
ตอนลอยมากับน้ำก็คุยกับพี่เค้า พี่เค้าก็มีบอกบ้างว่า "ทอดมันวันนี้อาจจะเค็มไปหน่อยนะครับ"
ซึ่งก็เค็มไปนิสสสจริงๆ แต่ก็อร่อย ถูกใจตัวกินผักอย่างเรา เลยสวาปามไปเยอะมากกก
ประทับใจหลายจุดมากๆ คือไม่รู้จะมารีวิวด้วยรูปหรือตัวอักษรกันแน่ 5555


นี่คือเคาน์เตอร์ที่ใช้เช็คอิน เช็คเอ้า ซื้อขนม เปิดเพลง ฯลฯ
ซึ่งหลังจากกินข้าวเสร็จ ทางรีสอร์ทจะขายขนมเครื่องดื่มและเปิดเพลงโดนๆ จนถึงสี่ทุ่ม

สิ่งที่คุณควรทำอีกอย่างคือการนอนดูดาว เพราะต่างจังหวัดดาวชัดมากๆ
และมันไม่สามารถถ่ายมาให้ใครดูได้ คุณจะได้ดูคนเดียว จำคนเดียว โอ้วฟินนน




ในส่วนห้องพักอาจถ่ายมาไม่สวย แต่ในห้องโดยรวมโอเคเลยค่ะ
ห้องพักทุกห้องมีแอร์ และห้องน้ำในตัว เหมาะแก่การท่องเที่ยวทุกฤดูกาล
แต่มีข้อเสียสำหรับคนที่ชอบความเป็นส่วนตัว ไม่เหมาะเท่าไหร่ค่ะ
เนื่องจากผนังห้องได้ยินเสียงทะลุถึงกัน แบบฟังรู้เรื่องเลยล่ะ
หรือบางช่วงถ้าไปผิดจังหวะเจอแขกที่สังสรรค์เสียงดังก็มีหนวกหูเข้ามาในห้องบ้าง
แต่คืนที่ไปแทบไม่ได้ยินเสียงอะไร เงียบสงบดีค่ะ อาจเพราะห้องพักอยู่ไกลด้วยระดับหนึ่ง
ยังไงใครจะไปพักก็บอกเขาได้ว่าขอห้องอะไรยังไง


เช้ามาก็อากาศดี หมอกลง น้ำขึ้น

ไม่หนาวมากจนขาสั่น เอาเท้าจุ่มน้ำเล่นก็ได้ฟีลไปอีกแบบ
ในจุดนี้โปรดระวังเนื่องจากกระแสน้ำไหลแรงมาก แต่ได้ถามพนักงานแล้ว
พี่ๆเขาบอกว่านั่งตรงทุ่นได้ แต่ระวังด้วยนะครับ
นั่งสิคะรอไร



อาหารเช้าเสิร์ฟตั้งแต่เวลาหกโมงจนถึงสิบโมงนะคะ



เช้านี้ประกอบด้วยข้าวผัด ข้าวต้ม ไส้กรอก แฮม แพนเค้ก ขนมปังปิ้ง ไข่ดาว กาแฟโอวัลติน น้ำส้ม

รสชาติก็อร่อยเช่นเดิม พี่ๆทำกันสดๆร้อนๆตรงนั้น แพนเค้กกินตอนอุ่นๆกับน้ำผึ้งอร่อยมาก

หลังจากทานข้าวเสร็จก็เลยเดินไปดูสระน้ำสักหน่อย เมื่อวานรีบเลยไม่ได้ดูเลย....
เราจึงพบว่า....

โปรดอย่าสนใจพรีเซนเตอร์ทั้งหลายให้เสียอรรถรสในการรับชมของท่าน เราอยากบอกว่า...
ข้างบนนั่นคือ จากุชชี่!!! คุณพระ ใครมาแนะนำให้มานอนแช่ตอนกลางคืนแล้วดูดาว คงจะฟินมาก
เสียดายที่เมื่อคืนไม่ได้มาาาาา ฮือออออ ครั้งหน้าจะมาใหม่! จะไม่ยอมมมมมมมมมมมม

แล้วก็มีสระน้ำอีกด้านล่าง แต่เนื่องจากเราถ่ายมาติดแต่นางแบบในทริปนี้
เลยขออุบไว้ดูกันในแก็งเถอะ เดี๋ยวจากการเชิญชวนจะทำให้คนดูไม่อยากมาแทน 55555
เอาเป็นว่ามาถึงนี่ถ้าคุณไม่ได้ลงสระน้ำก็ไม่คุ้มมมม มาทั้งทีจงทำให้ครบทุกอย่างค่ะ

เราเลยไปถ่ายรูปกันต่อ
ที่แพหน้าห้องพัก หน้าห้องพักแต่ละส่วนจะมีแพยื่นออกมาเป็นจุดๆ เหมาะแก่การถ่ายรูปมากๆ
เราเลยถ่ายรูปให้ตากล้องของทริปนี้สักหน่อยยยยยยยย

ตัวกินผักถ่ายตากล้องก็เท่นะเว้ยยย ธรรมดาเสียที่ไหน!

จากนั้น....

ตากล้องหันมาบอกว่า "มาๆ เดี๋ยวพี่ถ่ายให้"

ไอ้เราอยากเก๊กแบบเท่ๆ แบบเท้าเปล่าอ่ะ แบบฮิปสเตอร์ เลยถอดรองเท้าค่ะ

เมื่อถอดรองเท้า พี่เขาจะถ่าย เราก็กลัวรองเท้าจะเข้าเฟรม เดี๋ยวไม่สวย

ก็เลยใช้ขาเขี่ยรองเท้าไปใต้โต๊ะ.....

จ๋อมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม !!!!!!!!!!!!!

เฮ้ย!! ร้องแม่เบี้ยดังมาก! ลืมไปว่าใต้โต๊ะของแพทำไว้ให้หย่อนขาจุ่มน้ำ!!!!!

วิ่งดิเอ๋วิ่ง! รีบไปดักรอ หมายจะคว้า! แต่กระแสน้ำตอนเช้ามันแรงเหลือหลาย....

ไม่ทันค่ะ



มันลอยไปแล้ว มันไปอย่างไวเลย มันไปแล้วไปลับไม่กลับมา มันเป็นภาพที่เจ็บปวดมาก

เรายืนนิ่งมองมันลอยไกลออกไปต่อหน้าต่อตาด้วยสีหน้าเงิบสงัดงงงัน... รองเท้าของข้า ของรักของข้า

คู่ละร้อยแต่ใส่สบายมาก เสียดาย เสียดาย ทำไม ทำไม ทำไมถึงได้โคตรเปิ่นแบบนี้ ชีวิต

แล้วสำคัญคือ ทริปนี้ก็ใส่มาแค่คู่เดียว งามไส้ไหมล่ะงานนี้
ไงล่ะ อยากจะฮิปสะเต้อ ฮิปสะเป๋อเลย

รู้สึกผิดกับธรรมชาติเลย ขอโทษนะเราไม่ได้ตั้งใจ  
ใครไปล่องแพ เก็บได้ บอกด้วยนะคะ ยังอยากได้คืน




เม้าแปปเดียวจะเต็มหนึ่งหมื่นตัวอักษรซะแล้ว
เดี๋ยวมาต่อกับ เขื่อนศรีนครินทร์ และ น้ำตกเอราวัณ และ ครัวต้นน้ำ และ ทางรถไฟสายมรณะ
ซึ่งรูปก็มีไม่มาก จากพันคัดเอาแค่สิบ 55555555


แต่สำคัญคือต้องอัพรายละเอียดที่สำคัญก่อนนนน
สำหรับคนที่สนใจ พักเดอะฟอร์เรสรีสอร์ทนะคะ