เรายังเป็นนักศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 3 อายุก็ 21จะ22ปีแล้ว
ส่วนแฟนเราเป็นชาวต่างชาติ อายุ53 ปี (พ่อเรา54) บวกลบคูณหารแล้วก็ต่างกัน32ปี
แฟนเราเกษียญแล้วไม่ได้ทำงานเที่ยวอย่างเดียว ต่างประเทศบ้าง ในประเทศบ้าง ตอนนี้อยู่ไทยมา14เดือนเเล้ว
เราคุยกันได้ 5-6เดือนแล้ว แต่ก็ไม่อยู่ด้วยกันต่างคนต่างอยู่ แค่นัดdinner บ้างแต่ไม่บ่อย ตอนแรกก็ไม่ได้คิดไร เค้าชวนดินdinnerก็ไป ได้กินของฟรี555
ก็เป็นอย่างนี้มาเรื่อยๆไม่ได้มีสถานะ แต่พอมาหลังๆเข้าเริ่มถามวันเกิด ถามเรื่องส่วนตัว เรามากขึ้น take care เรามากขึ้นเรา พูดหวานกับเรามากขึ้น
แต่ที่เราแพ้สุดคือคำหวาน 555 จริงๆ ก็แอบชอบตั้งแต่เเรกแล้วแหละแต่เค้าไม่ค่อยแสดงอาการอะไร เลยไม่อยากจะตีตัวไปก่อน เดี๊ยวเก้อ(ทุกคนน่าจะเคยมีอารมณ์แบบนี้กันแน่ๆ) พึ่งจนเค้าบอกชอบเราไม่นานมานี้ เราก็แอบรู้ตึบน่ะ ตอนเเรก แล้วคำถามโลกแตกก็เกิดขึ้นมาในสมองมากมาย!@#@$#%$^^&$^$
-เค้าจะเราเราจริงๆมั๊ย?
-คนอื่นจะคิดกับเรายังไง?
-คบที่เงิน?
-หวังสบายทางลัด?
-เอาพ่อเป็นผัว?
-ใช้ตังเค้าหมดก็คงทิ้ง?
(ตั้งแต่คุยกันมาเราไม่เคยขอตังสักบาท มีแต่เค้าเลี้ยงข้าวตามมารยาท)
-ถ้าเราครบกันจริงจังแล้วเค้าจะอยู่กับเราได้นานมั๊ย?
(คำถามนี้ เป็นใจความสำคัญที่เราคิดหนักมาก เพราะเราก็มั่นใจตัวเองด้วยแหละว่าอยากจะอยู่กับคนที่เรารักไปนานๆ และเพียงคนเดียวเท่านั้น จนทำให้เกิดคำถามตามมาอีก...)
-หรือจะยังไม่ใช่ เอาคนอื่นดีกว่ามั๊ย?ที่อายุไม่ห่างเรามาก
(ต้องบอกก่อนนะเราเป็นคนที่ชอบคนที่มีอายุมากกว่าอยู่แล้ว เด็กสุดคือห่างกันไม่ต่ำ15ปีขึ้นไป แล้วตอนนี้เรากะคุยกับคนอื่นอยู่ด้วย2คน ที่อายุต่างจากเรา11ปี และ22ปี ทำให้คิดว่าเราควรจะเลือกสองคนนี้แทนมั๊ย ไม่ได้สวยเลือกได้ แต่แค่คิดและสับสนจริงๆ แต่ในใจก็ยังชอบคนแรกที่สุด แต่เข้าใจมั๊ย? แค่พยายามหาเหตุผลมาหักล้าง เพราะกลัวกับผลที่จะเกิดขึ้น เพราะกลัวรับไม่ได้ที่จะต้องจากกันไปไว สมมตินะ
เรื่องของเราก็ประมาณนี้
ใครเคยสับสนกับการมีแฟนต่างวัยบ้าง?10+20+30+หรือมีใครให้มากกว่านี้
ส่วนแฟนเราเป็นชาวต่างชาติ อายุ53 ปี (พ่อเรา54) บวกลบคูณหารแล้วก็ต่างกัน32ปี
แฟนเราเกษียญแล้วไม่ได้ทำงานเที่ยวอย่างเดียว ต่างประเทศบ้าง ในประเทศบ้าง ตอนนี้อยู่ไทยมา14เดือนเเล้ว
เราคุยกันได้ 5-6เดือนแล้ว แต่ก็ไม่อยู่ด้วยกันต่างคนต่างอยู่ แค่นัดdinner บ้างแต่ไม่บ่อย ตอนแรกก็ไม่ได้คิดไร เค้าชวนดินdinnerก็ไป ได้กินของฟรี555
ก็เป็นอย่างนี้มาเรื่อยๆไม่ได้มีสถานะ แต่พอมาหลังๆเข้าเริ่มถามวันเกิด ถามเรื่องส่วนตัว เรามากขึ้น take care เรามากขึ้นเรา พูดหวานกับเรามากขึ้น
แต่ที่เราแพ้สุดคือคำหวาน 555 จริงๆ ก็แอบชอบตั้งแต่เเรกแล้วแหละแต่เค้าไม่ค่อยแสดงอาการอะไร เลยไม่อยากจะตีตัวไปก่อน เดี๊ยวเก้อ(ทุกคนน่าจะเคยมีอารมณ์แบบนี้กันแน่ๆ) พึ่งจนเค้าบอกชอบเราไม่นานมานี้ เราก็แอบรู้ตึบน่ะ ตอนเเรก แล้วคำถามโลกแตกก็เกิดขึ้นมาในสมองมากมาย!@#@$#%$^^&$^$
-เค้าจะเราเราจริงๆมั๊ย?
-คนอื่นจะคิดกับเรายังไง?
-คบที่เงิน?
-หวังสบายทางลัด?
-เอาพ่อเป็นผัว?
-ใช้ตังเค้าหมดก็คงทิ้ง?
(ตั้งแต่คุยกันมาเราไม่เคยขอตังสักบาท มีแต่เค้าเลี้ยงข้าวตามมารยาท)
-ถ้าเราครบกันจริงจังแล้วเค้าจะอยู่กับเราได้นานมั๊ย?
(คำถามนี้ เป็นใจความสำคัญที่เราคิดหนักมาก เพราะเราก็มั่นใจตัวเองด้วยแหละว่าอยากจะอยู่กับคนที่เรารักไปนานๆ และเพียงคนเดียวเท่านั้น จนทำให้เกิดคำถามตามมาอีก...)
-หรือจะยังไม่ใช่ เอาคนอื่นดีกว่ามั๊ย?ที่อายุไม่ห่างเรามาก
(ต้องบอกก่อนนะเราเป็นคนที่ชอบคนที่มีอายุมากกว่าอยู่แล้ว เด็กสุดคือห่างกันไม่ต่ำ15ปีขึ้นไป แล้วตอนนี้เรากะคุยกับคนอื่นอยู่ด้วย2คน ที่อายุต่างจากเรา11ปี และ22ปี ทำให้คิดว่าเราควรจะเลือกสองคนนี้แทนมั๊ย ไม่ได้สวยเลือกได้ แต่แค่คิดและสับสนจริงๆ แต่ในใจก็ยังชอบคนแรกที่สุด แต่เข้าใจมั๊ย? แค่พยายามหาเหตุผลมาหักล้าง เพราะกลัวกับผลที่จะเกิดขึ้น เพราะกลัวรับไม่ได้ที่จะต้องจากกันไปไว
สมมตินะเรื่องของเราก็ประมาณนี้