ก่อนอื่นกระทู้นี้อาจจะดูเยอะไปและไม่ได้ตั้งใจที่จะเปรียบเทียบนะครับเพียงแต่อยากให้เห็นรูปแบบความรักที่หลากหลายเพื่อให้คนที่อยู่ในชีวิตจริงได้นำสิ่งที่เกิดขึ้นเพียงจาการสมมุติของทั้งละครที่ภาพยนต์ที่เป็นด้านดีให้ได้นำมาประยุกต์ใช้หยิบมาใช้ในชีวิตแถมมีสปอยด้วยนะครับถ้าหากผมการเขียนกระทู้ของผมทำให้เกิดความไม่พอใจผมต้องผมต้องกราบขออภัยด้วยนะครับ แต่อยากจะให้เด็กวัยรุ่นได้มารู้จักหนึ่งตัวละครที่สร้างความประทับใจให้กับคนรุ่น 80 90 อย่างผมเป็นอย่างมาก และเหตุที่ผมอยากตั้งกระทู้นี้คือเมื่อวานได้นั่งดูซีรีย์ที่กำลังเป็นกระแสและวัยรุ่นนิยมติดตามกัน นั้นก็คือ Hormone3 The Final Season (คือไม่ได้ตั้งใจดูพอดีกำลังรอดูบอลแต่เปิดเจอเลยดูสักหน่อย) ผมได้เห็นฉากหนึ่ง ฉากที่นักเรียนชายคนนึงน่าจะชื่อเน็ทมั้ง(ชื่ออะไรจำไม่ได้และในหัวตอนนั้นมีแต่ชื่อนักบอล)กำลังสนธนากับนักเรียนหญิงอีกคนชื่อก้อย(ทีตอน ผู้หญิงละจำแม่นเชียว) สีหน้าท่าทางของก้อยดูอึดอัด ฝ่ายเน็ทก็ชวนไปกินนู่นนี้นั้น บอกจะพาไปกินหมูกรอบ ไม่ชอบหมูกรอบขาหมูไหม หรือหมูทั้งตัวดี ก้อยก็สีหน้าไม่เปลี่ยน

จนเน็ทเอ่ยประโยคพร้อมชื่อคนๆนึงขึ้นมา นั้นก็คือจะกลับไปหาดาวใช้ไหม เอ้าเวรกรรม สรุปคือก้อยชอบและรักผู้หญิงชื่อดาว ผมร้องอ่อเข้าใจและ แต่เรื่องแค่นี้มันไม่มีเหตุทำให้ผมจู่ๆมาตั้งกระทู้หรอกแต่ เพราะคำพูดของก้อยที่พูดออกมาเพื่อให้การจากลานั้นไม่ทำให้ฝ่ายชายอย่างเน็ทเจ็บช่ำน้ำใจ คือ แกดีกับเรามากๆเราสบายใจทุกครั้ง อาจจะมีผู้ชายดีๆที่เข้ามาในชีวิต คนๆนั้นคือแก(หมายถึงเน็ท) แต่แกเปลี่ยนเราไม่ได้ (คือเปลี่ยนรสนิยมทางเพศที่ชอบหญิงไม่ได้) และก็ขอโทษบลาๆและก็ฉากต่อไปไปเดินจับมือกับดาวอย่างมีความสุข

ที่ผมเล่ามาขนาดนี้เพื่อให้คนที่ไม่ได้ดูซีรีย์เรื่องนี้ได้รู้ที่มาที่ไปนะครับ จากเหตุการณ์ในละครเรื่องนี้สิ่งที่เน็ทเจอทำให้ผมนึกถึงหนังเรื่องหนึ่งตัวละครตัวหนึ่งที่เป็นสิ่งที่แสดงออกถึงความที่เป็นชายที่ดีโดยที่คนทุกคนไม่ต้องเอ่ยเยินยอใดๆผมให้เวลาคุณคิด 1...... 2...... 3..... 4...... 5...... ลงมาาาาไม่ใช่และคิดออกยังครับ ผมเฉลยนี้ถ้าคนยุคเดียวกับผม ยุคเจมส์ เรื่องศักดิ์ ชมพู ฟลุตตี้ จะร้องอ่ออออขึ้นมาทันที แต่ถ้าวัยรุ่นยุคนี้ คงจะสงสัย คนผมเถิกๆหน้าเอ๋อๆคนนี้จะเป็นพระเอกที่แสนดีได้อย่างไร พอเดาได้แล้วใช้ไหมครับ นั้นก็เฉลยเลยจะลีลาไรนักหนา "คนอ่านคงแอบคิดในใจ"

Hello, my name is forrest, forrest gump เขาคือฟอเรส กัมพ์ พระเอกหนังฟอเรส กัมพ์ ภาพยนต์ที่กวาดรางวัลออสการ์ มา6รางวัล แน่นอนต้องมีสาขาภาพยนต์ยอดเยี่ยมและดารานำชายอย่างแน่นอน ปี1994 เป็นปีทองแห่งหนังดีจริงๆ เพราะมีอีกเรื่องที่ดีและน่าเสียดายที่ไม่ได้รางวัลคือ shawshank redemption ที่ดีไม่แพ้กันเดียววันหลังจะมาเล่าหนังในส่วน shawshank redemption ให้น้องๆวัยรุ่นได้มาดื่มด่ำกับคำว่าแรงบันดาลใจที่แท้จริง เก็บไว้ก่อนเอาละ คนอ่านคงด่าและ"เลิกบ่นพึมพัมได้ยัง" อ่อได้ๆครับๆแหะๆ เรามาเล่าในชีวิตในเรื่องของความรักของ นาย ฟอเรส กัมพ์ กัน(ส่วนชีวิตด้านอื่นๆลองไปหาดูเอานะอันนี้ขอเน้นเรื่องความรักของ ฟอเรส กัมพ์ ก่อนและกัน) หมายเหตุ....ข้อตกลงระหว่างอ่านกระทู้ให้เปิดเพลงที่ผมโพสลงแบบวนไปวนมาไปด้วยท่านจะได้อรรถรสการอ่านที่ดีขึ้น และนี้คือการสปอยนะครับแต่การเล่าอะไรด้วยคำพูดมันคงไม่ชัดเจนเท่ากับเห็นภาพคุณต้องไปดู
ฟอเรส กัมพ์ เกิดมาพร้อมกับความพิการทั้งปัญญา และ ร่างกาย ร่างกายมีแผ่นหลังคตขาต้องใส่เครื่องดามขาไว้จนดูไม่น่าจะเดินหรือวิ่งได้เลย ส่วนสติปัญญาของ ฟอเรส กัมพ์ มีIQ ไม่ถึง80ซึ่งเป็นเกณฑ์ปกติของคนที่จะได้รับการศึกษา แต่ฟอเรสก็ได้รับการศึกษาด้วยการพยายามของแม่ ฟอเรส กัมพ์ และวันแรกของการไป โรงเรียน ฟอเรส กัมพ์ก็นั่งอยู่บนตอไม้ที่ถูกตัด เพื่อรอรถ เมื่อรถมาถึงฟอเรส กัมพ์ก็เดินขึ้นไปบนรถ แต่ด้วยลักษณะความพิการของฟอเรส นักเรียนทุกคนต่างก็ไม่มีใครยอมรับฟอเรส ไม่ให้ฟอเรสนั่งด้วย แต่ฟอเรสก็เล่าในฉากตอนโตว่า คนเราก็ตลกนะ ผมจำตอนแรกเกิดไม่ได้ จำของขวัญคริสมมาสไม่ได้ จำปิคนิคครั้งแรกไม่ได้ แต่จำครั้งแรกที่เป็นเสียงไพเราะที่สุดได้ ไพเราะที่สุดในโลก ในชีวิตผมไม่เคยเห็นอะไรสวยขนาดนั้นเธอเหมือนนางฟ้า เสียงและคนๆนั้นก็คือ เจนนี่ เพื่อนคนแรก ของ ฟอเรส กัมพ์

คนอ่านมาถึงขนาดนี้คงสงสัยว่าเอ้าแล้วในโปสเตอร์หนัง ฟอเรส กัมพ์ ไม่เห็นจะใส่ที่ดามขาเลย ก็เพราะว่า ตอนเด็กฟอเรส กัมพ์โดนเด็กอีกกลุ่มแกล้งเพราะเห็นเป็นคนไม่ปกติ แต่มีวันหนึ่ง ฟอเรส กัมพ์ ต้องวิ่งหนีกลุ่มเด็กเหล่านี้ที่ตามมาแกล้ง ทำไงละ ฟอเรส ต้องวิ่งหนีกับที่ดามขาแต่เจนนี่ที่อยู่เหตุการณ์ ได้ตะโกน forrest runnnnnnnnnn!!!!! ฟอเรส สับเกียร์dog ที่ดามพังกระจายไปให้กลายเป็นทรากปรักหักพังแห่งความพิการทางร่ายกายและปลดตัวเองออกจะพันธนาการที่ฉุดรั้งฟอเรสที่ตราหน้าเขาให้เป็นคนที่ได้ชื่อว่ามีร่ายกายไม่ปกติ ด้วยเสียงที่ไพเราะที่สุดจากนางฟ้าของเขา "เจนนี่" นี้แหละครับที่ทำให้ฟอเรส มีความรัก กับเพื่อนคนแรกของเขา เจนนี่ จากนั้นทั้งสองก็แยกย้ายไปเรียนมหาลัย เดินตามฝันของแต่ละคน และเหตุการณ์แรกฟอเรสได้แสดงความเป็นชายที่ดีของเขาออกมาคือ ฟอเรสมีโอกาสได้อยู่กับเจนนี่ ในห้องเจนนี่ ด้วยบรรยากาศและการแต่งตัวของเจนนี่ถ้าเป็นชายส่วนใหญ่ก็คง 50 50 ยิงไซค์ๆ เข้าประตูไปแล้ว แต่ฟอเรส เลือกไม่ทำ ขนาดเจนนี่เปลือยให้เห็นฟอเรสเลือกทำหน้าหนีเจนนี่เอามือฟอเรสไปจับบนดอย ฟอเรสกลับเอ่ยคำว่าขอโทษ อืมมมทนได้ไงwaaaa

อย่าพึงเบื่อกันนะลายตายัง ฮ่าๆ อย่างที่ผมบอกละครับต่างคนต่างก็ไปหาความฝัน ฟอเรสเรียนจบไปรับใช้ชาติเป็นทหารและเจนนี่ละ เจนนี่เคยบอกกับฟอเรสว่า อยากเป็นนักร้องโฟล์คซอง ว้าวววว นักร้อง และเจนนี่ก็ได้เป็นนักร้องโฟล์คซองจริงๆ และวันที่ฟอเรสรอก็มาถึงวันที่เจนนี่ได้ทำตามฝัน ฟอเรสจึงมาฟังเพลงโฟล์คซองที่เจนนี่ได้ขับกล่อมให้แขกชายฉกรรจ์รุ่นลุงได้ฟัง ทำไมมีแต่ชายละ เพราะเจนนี่ร้องโฟล์คซองในผับเปลื้องผ้า(อีกและ)แต่ฟอเรสไม่สนใจว่าจะเป็นไง เพราะฟอเรสมีความสุขที่สุดที่ได้เห็นคนที่ตัวเองรักได้ทำตามฝันจากสายตาที่เขามองเจนนี่ที่อยู่บนเวทีถึงแม้จะเป็นผับเปลื้องผ้าก็ตาม ซึ่งแน่นอนใครๆก็อยากเห็นคนที่เรารักมีความสุขจริงไหม

และฟอเรสก็ได้ไปออกรบในสงครามเวียดนาม ในสภาวะทีมีแต่ความหวาดกลัวชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้ายทุกๆวินาทีมีโอกาสเสียชีวิตได้ทุกเมื่อ ฟอเรสก็เป็นหนึ่งในทหารหลายๆคนที่อยู่ในสภาวะนั้นแต่เขาก็ไม่ลืมที่จะบรรยายเล่าสู่ให้เจนนี่ฟัง เป็นสิ่งที่น่าจะยึดเหนี่ยวจิตใจฟอเรสในสภาวะแบบนี้ได้เป็นอย่างดีและเป็นเวลาแห่งความสุขที่ได้ส่งข้อความที่เต็มไปด้วยความรักความคิดถึงและความห่วงใยถามกลางความรุนแรงที่คนไม่รู้จักกันสามารถยิงให้อีกฝ่ายหมดลมหายใจและสูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต

ฟอเรสกับเจนนี่ก็ได้เจอกันอีกครั้ง หลังจากทั้งสองแยกย้ายเดินไปตามชะตากรรมและหน้าที่ คนนึงกลับมาเป็นวีรบุรุษสงครามอีกคนเป็นยิปซีพเนจร แต่ด้วยพรหมลิขิตหรืออะไรทำให้ทั้งสองคนนี้กลับมาเจอกัน แต่การเจอกันครั้งนี้ ถ้าเป็นชายคนอื่นคงเจ็บปวดที่สุดเพราะอะไร เพราะเจนนี่มีแฟนแล้ว โอ้วเป็นผมนี้คงจะพร้ำเพ้อในเฟส ดิสเฟสคงเป็นสีดำนั่งซดใบบัวบก กรอกยาเบื่อหนูเหมือนกินนมอัดเม็ด แต่ฟอเรสกลับไม่รู้สึกเสียใจหรือโกรธอะไรเลยแค่เขาเห็นเจนนี่สบายดีก็พอใจและ ฟอเรสไม่เคยโกรธใครเลยด้วยอุปนิสัยของเขาเองแต่ทว่าเขาก็ต้องอยู่สภาวะที่โกรธที่สุด ไม่ได้โกรธเพราะเจนนี่มีแฟนเจนนี่ไม่รักเขาแต่เขาโกรธเพราะเห็นเจนนี่ถูกแฟนทำร้ายร่างกาย ฟอเรสสวมวิญญานบัวขาวเดินเข้าไปประหนึ่งดั่งที่เขาอยู่เป็นสนามมวยราชดำเนิน ตะบันหน้าแฟนเจนนี่ด้วยความโกรธที่ไปทำในสิ่งที่ฟอเรสจะไม่ทำกับเจนนี่แบบนั้น คนที่ไม่เคยโกรธใครไม่ใช้ความรุนแรงเกลียดความรุนแรง ต้องมาใช้ความรุนแรงตัดสินคงจะต้องโกรธจนสุดขีด แสดงว่าฟอเรส รักและไม่อยากเห็นเจนนี่ต้องเจออะไรที่ไม่ดีไม่ว่าจะทั้งร่างกายและจิตใจ และคนเราเดียวนี้ละทำร้ายผู้หญิงก็มี ไม่ก็ทำอะไรให้คนที่เรารักไม่สบายใจหรือเจ็บปวด มีความสุขนักเหรอทำแบบนี้อุ้ยโทษครับอารมณ์มันพาไป

ฟอเรสและเจนนี่ก็แยกย้ายกันอีกรอบเป็นรอบที่สามและถ้าไม่รักจริงคงไม่รอขนาดนี้ ฟอเรสกลับมาบ้านเกิดของเขา เขากลับมาอยู่กับแม่บ้านวันๆก็ทำกิจกรรมซ้ำไปซ้ำมาชีวิตไม่ได้มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม แต่วันๆนึงวันที่ฟอเรสมีความสุขที่สุด นั้นก็คือเจนนี่มาหาฟอเรสที่บ้าน ทำไมกลับมาเพราะเจนนี่ไม่มีที่พึ่งแล้ว เธอเผชิญหน้ากับชะตากรรมที่ไม่ได้เป็นดั่งที่เธอต้องการเธอพยายามเดินตามความฝันแต่ความฝันของเธอมักจะเดินหนีเธอออกไป เจนนี่จึงเหนื่อยที่จะเดินตามและกลับมาหาที่พักพิงที่ไว้ใจได้และทำให้เธอกลับมามีแรงที่จะสู้กับชะตากรรมที่เธอพยายามสรรสร้างต่อไป ทั้งสองคน ฟอเรส เจนนี่ อยู่ด้วยกันเหมือนกับเป็นคู่รักคู่แต่งงานต่างคนต่างมีความสุข คนนึงมีความสุขที่ได้พักอีกคนมีความสุขที่ได้ทำให้คนรักมีความสุข และฟอเรสก็คิดว่าถึงเวลาที่เขาจะเป็นบ้านหลังใหญ่ที่ให้เจนนี่ได้พักพิงทั้งชีวิตไม่ให้ไปเผชิญอะไรอย่างที่เคยผ่านมา เขาจึงขอแต่งงาน พร้อมสัญญาว่าจะเป็นสามีที่ดี แต่เจนนี่ตอบแบบไม่ให้ฟอเรสช่ำใจเอ๊ะคุ้นๆ ว่า เธอเป็นสามีที่ดีได้แน่ แต่ก็ไม่มีการตอบตกลงคำข้อที่สำคัญที่สุดของชายIQ ต่ำกว่า80ไป จนฟอเรสได้พูดออกมาด้วยความเจ็บปวดว่า "ถึงผมจะไม่ฉลาดแต่ก็รู้คำว่ารักเป็นอย่างไร" และคืนเดียวกันก็ทั้งสองก็ได้.....WWE กันโดยฝ่านเจนนี่เป็นผู้เดินเข้าหา ฮ่าๆ เหมือนเป็นสัญญานเล็กๆว่าเจนนี่คงเริ่มมีใจให้ฟอเรสแล้วเหมือนจะดีแต่รุ่งเช้าถ้าจะเป็นอีกวันที่ฟอเรสคงต้องจดจำไปนั้นก็เพราะเจนนี่ได้เดินออกจากบ้านฟอเรสไม่ได้ไปซื้อน้ำปลาน้ำตาลหรือไปแทงหวยนะ แต่เธอพยายามก้าวขาออกชีวิตฟอเรสต่างหาก
เดียวผมกลับมานะครับ พอดีกลัวว่าจะทำให้ลายตาไม่ได้เช็คเรตติ้งน่า เดียวมาต่อนะครับผม
ถ้าหากผู้หญิงสักคนจะมีคนรักที่ดีที่สุด ลองดูว่าตัวละครตัวนี้ดีพอรึยัง
จนเน็ทเอ่ยประโยคพร้อมชื่อคนๆนึงขึ้นมา นั้นก็คือจะกลับไปหาดาวใช้ไหม เอ้าเวรกรรม สรุปคือก้อยชอบและรักผู้หญิงชื่อดาว ผมร้องอ่อเข้าใจและ แต่เรื่องแค่นี้มันไม่มีเหตุทำให้ผมจู่ๆมาตั้งกระทู้หรอกแต่ เพราะคำพูดของก้อยที่พูดออกมาเพื่อให้การจากลานั้นไม่ทำให้ฝ่ายชายอย่างเน็ทเจ็บช่ำน้ำใจ คือ แกดีกับเรามากๆเราสบายใจทุกครั้ง อาจจะมีผู้ชายดีๆที่เข้ามาในชีวิต คนๆนั้นคือแก(หมายถึงเน็ท) แต่แกเปลี่ยนเราไม่ได้ (คือเปลี่ยนรสนิยมทางเพศที่ชอบหญิงไม่ได้) และก็ขอโทษบลาๆและก็ฉากต่อไปไปเดินจับมือกับดาวอย่างมีความสุข
ที่ผมเล่ามาขนาดนี้เพื่อให้คนที่ไม่ได้ดูซีรีย์เรื่องนี้ได้รู้ที่มาที่ไปนะครับ จากเหตุการณ์ในละครเรื่องนี้สิ่งที่เน็ทเจอทำให้ผมนึกถึงหนังเรื่องหนึ่งตัวละครตัวหนึ่งที่เป็นสิ่งที่แสดงออกถึงความที่เป็นชายที่ดีโดยที่คนทุกคนไม่ต้องเอ่ยเยินยอใดๆผมให้เวลาคุณคิด 1...... 2...... 3..... 4...... 5...... ลงมาาาาไม่ใช่และคิดออกยังครับ ผมเฉลยนี้ถ้าคนยุคเดียวกับผม ยุคเจมส์ เรื่องศักดิ์ ชมพู ฟลุตตี้ จะร้องอ่ออออขึ้นมาทันที แต่ถ้าวัยรุ่นยุคนี้ คงจะสงสัย คนผมเถิกๆหน้าเอ๋อๆคนนี้จะเป็นพระเอกที่แสนดีได้อย่างไร พอเดาได้แล้วใช้ไหมครับ นั้นก็เฉลยเลยจะลีลาไรนักหนา "คนอ่านคงแอบคิดในใจ"
Hello, my name is forrest, forrest gump เขาคือฟอเรส กัมพ์ พระเอกหนังฟอเรส กัมพ์ ภาพยนต์ที่กวาดรางวัลออสการ์ มา6รางวัล แน่นอนต้องมีสาขาภาพยนต์ยอดเยี่ยมและดารานำชายอย่างแน่นอน ปี1994 เป็นปีทองแห่งหนังดีจริงๆ เพราะมีอีกเรื่องที่ดีและน่าเสียดายที่ไม่ได้รางวัลคือ shawshank redemption ที่ดีไม่แพ้กันเดียววันหลังจะมาเล่าหนังในส่วน shawshank redemption ให้น้องๆวัยรุ่นได้มาดื่มด่ำกับคำว่าแรงบันดาลใจที่แท้จริง เก็บไว้ก่อนเอาละ คนอ่านคงด่าและ"เลิกบ่นพึมพัมได้ยัง" อ่อได้ๆครับๆแหะๆ เรามาเล่าในชีวิตในเรื่องของความรักของ นาย ฟอเรส กัมพ์ กัน(ส่วนชีวิตด้านอื่นๆลองไปหาดูเอานะอันนี้ขอเน้นเรื่องความรักของ ฟอเรส กัมพ์ ก่อนและกัน) หมายเหตุ....ข้อตกลงระหว่างอ่านกระทู้ให้เปิดเพลงที่ผมโพสลงแบบวนไปวนมาไปด้วยท่านจะได้อรรถรสการอ่านที่ดีขึ้น และนี้คือการสปอยนะครับแต่การเล่าอะไรด้วยคำพูดมันคงไม่ชัดเจนเท่ากับเห็นภาพคุณต้องไปดู
ฟอเรส กัมพ์ เกิดมาพร้อมกับความพิการทั้งปัญญา และ ร่างกาย ร่างกายมีแผ่นหลังคตขาต้องใส่เครื่องดามขาไว้จนดูไม่น่าจะเดินหรือวิ่งได้เลย ส่วนสติปัญญาของ ฟอเรส กัมพ์ มีIQ ไม่ถึง80ซึ่งเป็นเกณฑ์ปกติของคนที่จะได้รับการศึกษา แต่ฟอเรสก็ได้รับการศึกษาด้วยการพยายามของแม่ ฟอเรส กัมพ์ และวันแรกของการไป โรงเรียน ฟอเรส กัมพ์ก็นั่งอยู่บนตอไม้ที่ถูกตัด เพื่อรอรถ เมื่อรถมาถึงฟอเรส กัมพ์ก็เดินขึ้นไปบนรถ แต่ด้วยลักษณะความพิการของฟอเรส นักเรียนทุกคนต่างก็ไม่มีใครยอมรับฟอเรส ไม่ให้ฟอเรสนั่งด้วย แต่ฟอเรสก็เล่าในฉากตอนโตว่า คนเราก็ตลกนะ ผมจำตอนแรกเกิดไม่ได้ จำของขวัญคริสมมาสไม่ได้ จำปิคนิคครั้งแรกไม่ได้ แต่จำครั้งแรกที่เป็นเสียงไพเราะที่สุดได้ ไพเราะที่สุดในโลก ในชีวิตผมไม่เคยเห็นอะไรสวยขนาดนั้นเธอเหมือนนางฟ้า เสียงและคนๆนั้นก็คือ เจนนี่ เพื่อนคนแรก ของ ฟอเรส กัมพ์
คนอ่านมาถึงขนาดนี้คงสงสัยว่าเอ้าแล้วในโปสเตอร์หนัง ฟอเรส กัมพ์ ไม่เห็นจะใส่ที่ดามขาเลย ก็เพราะว่า ตอนเด็กฟอเรส กัมพ์โดนเด็กอีกกลุ่มแกล้งเพราะเห็นเป็นคนไม่ปกติ แต่มีวันหนึ่ง ฟอเรส กัมพ์ ต้องวิ่งหนีกลุ่มเด็กเหล่านี้ที่ตามมาแกล้ง ทำไงละ ฟอเรส ต้องวิ่งหนีกับที่ดามขาแต่เจนนี่ที่อยู่เหตุการณ์ ได้ตะโกน forrest runnnnnnnnnn!!!!! ฟอเรส สับเกียร์dog ที่ดามพังกระจายไปให้กลายเป็นทรากปรักหักพังแห่งความพิการทางร่ายกายและปลดตัวเองออกจะพันธนาการที่ฉุดรั้งฟอเรสที่ตราหน้าเขาให้เป็นคนที่ได้ชื่อว่ามีร่ายกายไม่ปกติ ด้วยเสียงที่ไพเราะที่สุดจากนางฟ้าของเขา "เจนนี่" นี้แหละครับที่ทำให้ฟอเรส มีความรัก กับเพื่อนคนแรกของเขา เจนนี่ จากนั้นทั้งสองก็แยกย้ายไปเรียนมหาลัย เดินตามฝันของแต่ละคน และเหตุการณ์แรกฟอเรสได้แสดงความเป็นชายที่ดีของเขาออกมาคือ ฟอเรสมีโอกาสได้อยู่กับเจนนี่ ในห้องเจนนี่ ด้วยบรรยากาศและการแต่งตัวของเจนนี่ถ้าเป็นชายส่วนใหญ่ก็คง 50 50 ยิงไซค์ๆ เข้าประตูไปแล้ว แต่ฟอเรส เลือกไม่ทำ ขนาดเจนนี่เปลือยให้เห็นฟอเรสเลือกทำหน้าหนีเจนนี่เอามือฟอเรสไปจับบนดอย ฟอเรสกลับเอ่ยคำว่าขอโทษ อืมมมทนได้ไงwaaaa
อย่าพึงเบื่อกันนะลายตายัง ฮ่าๆ อย่างที่ผมบอกละครับต่างคนต่างก็ไปหาความฝัน ฟอเรสเรียนจบไปรับใช้ชาติเป็นทหารและเจนนี่ละ เจนนี่เคยบอกกับฟอเรสว่า อยากเป็นนักร้องโฟล์คซอง ว้าวววว นักร้อง และเจนนี่ก็ได้เป็นนักร้องโฟล์คซองจริงๆ และวันที่ฟอเรสรอก็มาถึงวันที่เจนนี่ได้ทำตามฝัน ฟอเรสจึงมาฟังเพลงโฟล์คซองที่เจนนี่ได้ขับกล่อมให้แขกชายฉกรรจ์รุ่นลุงได้ฟัง ทำไมมีแต่ชายละ เพราะเจนนี่ร้องโฟล์คซองในผับเปลื้องผ้า(อีกและ)แต่ฟอเรสไม่สนใจว่าจะเป็นไง เพราะฟอเรสมีความสุขที่สุดที่ได้เห็นคนที่ตัวเองรักได้ทำตามฝันจากสายตาที่เขามองเจนนี่ที่อยู่บนเวทีถึงแม้จะเป็นผับเปลื้องผ้าก็ตาม ซึ่งแน่นอนใครๆก็อยากเห็นคนที่เรารักมีความสุขจริงไหม
และฟอเรสก็ได้ไปออกรบในสงครามเวียดนาม ในสภาวะทีมีแต่ความหวาดกลัวชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้ายทุกๆวินาทีมีโอกาสเสียชีวิตได้ทุกเมื่อ ฟอเรสก็เป็นหนึ่งในทหารหลายๆคนที่อยู่ในสภาวะนั้นแต่เขาก็ไม่ลืมที่จะบรรยายเล่าสู่ให้เจนนี่ฟัง เป็นสิ่งที่น่าจะยึดเหนี่ยวจิตใจฟอเรสในสภาวะแบบนี้ได้เป็นอย่างดีและเป็นเวลาแห่งความสุขที่ได้ส่งข้อความที่เต็มไปด้วยความรักความคิดถึงและความห่วงใยถามกลางความรุนแรงที่คนไม่รู้จักกันสามารถยิงให้อีกฝ่ายหมดลมหายใจและสูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต
ฟอเรสกับเจนนี่ก็ได้เจอกันอีกครั้ง หลังจากทั้งสองแยกย้ายเดินไปตามชะตากรรมและหน้าที่ คนนึงกลับมาเป็นวีรบุรุษสงครามอีกคนเป็นยิปซีพเนจร แต่ด้วยพรหมลิขิตหรืออะไรทำให้ทั้งสองคนนี้กลับมาเจอกัน แต่การเจอกันครั้งนี้ ถ้าเป็นชายคนอื่นคงเจ็บปวดที่สุดเพราะอะไร เพราะเจนนี่มีแฟนแล้ว โอ้วเป็นผมนี้คงจะพร้ำเพ้อในเฟส ดิสเฟสคงเป็นสีดำนั่งซดใบบัวบก กรอกยาเบื่อหนูเหมือนกินนมอัดเม็ด แต่ฟอเรสกลับไม่รู้สึกเสียใจหรือโกรธอะไรเลยแค่เขาเห็นเจนนี่สบายดีก็พอใจและ ฟอเรสไม่เคยโกรธใครเลยด้วยอุปนิสัยของเขาเองแต่ทว่าเขาก็ต้องอยู่สภาวะที่โกรธที่สุด ไม่ได้โกรธเพราะเจนนี่มีแฟนเจนนี่ไม่รักเขาแต่เขาโกรธเพราะเห็นเจนนี่ถูกแฟนทำร้ายร่างกาย ฟอเรสสวมวิญญานบัวขาวเดินเข้าไปประหนึ่งดั่งที่เขาอยู่เป็นสนามมวยราชดำเนิน ตะบันหน้าแฟนเจนนี่ด้วยความโกรธที่ไปทำในสิ่งที่ฟอเรสจะไม่ทำกับเจนนี่แบบนั้น คนที่ไม่เคยโกรธใครไม่ใช้ความรุนแรงเกลียดความรุนแรง ต้องมาใช้ความรุนแรงตัดสินคงจะต้องโกรธจนสุดขีด แสดงว่าฟอเรส รักและไม่อยากเห็นเจนนี่ต้องเจออะไรที่ไม่ดีไม่ว่าจะทั้งร่างกายและจิตใจ และคนเราเดียวนี้ละทำร้ายผู้หญิงก็มี ไม่ก็ทำอะไรให้คนที่เรารักไม่สบายใจหรือเจ็บปวด มีความสุขนักเหรอทำแบบนี้อุ้ยโทษครับอารมณ์มันพาไป
ฟอเรสและเจนนี่ก็แยกย้ายกันอีกรอบเป็นรอบที่สามและถ้าไม่รักจริงคงไม่รอขนาดนี้ ฟอเรสกลับมาบ้านเกิดของเขา เขากลับมาอยู่กับแม่บ้านวันๆก็ทำกิจกรรมซ้ำไปซ้ำมาชีวิตไม่ได้มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม แต่วันๆนึงวันที่ฟอเรสมีความสุขที่สุด นั้นก็คือเจนนี่มาหาฟอเรสที่บ้าน ทำไมกลับมาเพราะเจนนี่ไม่มีที่พึ่งแล้ว เธอเผชิญหน้ากับชะตากรรมที่ไม่ได้เป็นดั่งที่เธอต้องการเธอพยายามเดินตามความฝันแต่ความฝันของเธอมักจะเดินหนีเธอออกไป เจนนี่จึงเหนื่อยที่จะเดินตามและกลับมาหาที่พักพิงที่ไว้ใจได้และทำให้เธอกลับมามีแรงที่จะสู้กับชะตากรรมที่เธอพยายามสรรสร้างต่อไป ทั้งสองคน ฟอเรส เจนนี่ อยู่ด้วยกันเหมือนกับเป็นคู่รักคู่แต่งงานต่างคนต่างมีความสุข คนนึงมีความสุขที่ได้พักอีกคนมีความสุขที่ได้ทำให้คนรักมีความสุข และฟอเรสก็คิดว่าถึงเวลาที่เขาจะเป็นบ้านหลังใหญ่ที่ให้เจนนี่ได้พักพิงทั้งชีวิตไม่ให้ไปเผชิญอะไรอย่างที่เคยผ่านมา เขาจึงขอแต่งงาน พร้อมสัญญาว่าจะเป็นสามีที่ดี แต่เจนนี่ตอบแบบไม่ให้ฟอเรสช่ำใจเอ๊ะคุ้นๆ ว่า เธอเป็นสามีที่ดีได้แน่ แต่ก็ไม่มีการตอบตกลงคำข้อที่สำคัญที่สุดของชายIQ ต่ำกว่า80ไป จนฟอเรสได้พูดออกมาด้วยความเจ็บปวดว่า "ถึงผมจะไม่ฉลาดแต่ก็รู้คำว่ารักเป็นอย่างไร" และคืนเดียวกันก็ทั้งสองก็ได้.....WWE กันโดยฝ่านเจนนี่เป็นผู้เดินเข้าหา ฮ่าๆ เหมือนเป็นสัญญานเล็กๆว่าเจนนี่คงเริ่มมีใจให้ฟอเรสแล้วเหมือนจะดีแต่รุ่งเช้าถ้าจะเป็นอีกวันที่ฟอเรสคงต้องจดจำไปนั้นก็เพราะเจนนี่ได้เดินออกจากบ้านฟอเรสไม่ได้ไปซื้อน้ำปลาน้ำตาลหรือไปแทงหวยนะ แต่เธอพยายามก้าวขาออกชีวิตฟอเรสต่างหาก
เดียวผมกลับมานะครับ พอดีกลัวว่าจะทำให้ลายตาไม่ได้เช็คเรตติ้งน่า เดียวมาต่อนะครับผม