หลังจากที่เราร้องไห้ฟุมฟายไปทั้งคืน วันนี้เราเลยอยากมาแชร์ประสบการณ์ของเราค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาจะ5ปีแล้ว ตลอดเวลาที่คบกันเราเชื่อใจไว้ใจเขามาตลอดค่ะ ตอนนี้เขาเรียนปี3
เขาเป็นนักศึกษาภาคค่ำค่ะแต่เรามองว่าเขาดี คือ เขาหาเงินเรียนเองซึ่งค่าเทอมก็แพงมากตอนเช้าทำงานเลิกงานก็ไปเรียนต่อ ตอนนั้นเขาเรียนปี2เราจับได้ว่าเขาให้เพื่อนไปขอเบอร์ผุ้หญิงคนนึง แวบแรกที่เรารุ้คือหน้าชามากกกกก แต่เขาก็บอกว่าขอแต่ไม่เคยโทรไม่เชื่อลองโทรถามหรือถามเพื่อนเขาดูได้ เราก็เออๆจบไป จนมาประมาน2เดือนที่แล้ว ด้วยที่เราเป็นเด็กที่พึ่งขึ้นปี1 เราก็ไม่ค่อยมีเวลาทำกิจกรรมของมอบ้าง กิจกรรมคณะบ้าง รับน้องบ้าง แต่เราก็เริ่มสังเกตุได้ว่าเขามีอาการหรือท่าทีที่เปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยอัพเดตสถานะเฟสบุ้ค ไม่เคยเปลี่ยนสถานะไลน์ กลับกลายเป็นว่าเปลี่ยนทุกวัน เราก็ถามเขาว่าเป็นไรไหม มีอะไรรึป่าว กับแค่คำถามแค่นี้ทำให้เรากลายเป็นคนที่ยุ่งกับชีวิตเขามากไป แล้วคำตอบของเขาคือเขาก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรเหมือนกัน ขออยู่เงียบๆขออยู่คนเดียวสักพักถ้าหายดีแล้วจะกลับมา คือเป็นแบบนี้บ่อยมาก แล้ววทุกครั้งเราก็คุยกับเพื่อน ร้องไห้ห้องน้ำแทบทุกวัน จนเราเริ่มสังเกตุพฤติกรรมเขา เขาเปลี่ยนตัสไลน์เป็นคำว่า ดอเด็ก เราเลยสงสัยเลยถามเขาก็บอกว่าเราคิดมาก ดอเด็กมันใกล้กับตอเต่า (แฟนเราขื่อ ต) ไม่มีไรหรอกแต่เราก็สงสัยอยู่ดี ต่อมาเขาได้เปลี่ยนเป็น ดอเด็ก..ตอเต่า เราก็สงสัยอีกค่ะ ว่าทำไมต้องเริ่มที่ดอเด็กทำไมไม่เริ่มที่กอไก่ ใช่ค่ะเราทะเลาะรุนแรงเพราะเรื่องแค่นี้ แล้วเขาก็เปลี่ยนรุปโปรเป็นรูปใหม่ดาวิกาค่ะ พร้อมมตัสไลน์ว่า ดา มาแล้วววววเซ้นผู้หญิงเริ่มมาแรงอีกที แน่นอนว่าเราทะเลาะกันอีก เขาก็หายไปค่ะบอกว่าถ้าดีขึ้นจะกลับมาเอง โอเคเราตอบไปว่าจะรอ 1อาทิตต่อมาเราได้ข้อความนนึงมีความว่า ผมกลับมาแล้วนะต่อไปนี้ผมจะแคร์คุณทุกรายละเอียดขอโทษที่ผ่านมา สัญญา...
เรากลับมาคุยกันอีกครั้งค่ะ ต่อมามอเราเขาหยุดให้อ่านหนังสือก่อนสอบอาทิตย์ค่ะ เราเลยตัดสินใจไปหาเขา เราเล่นโทรศัพท์เขาค่ะเขารีบดึงกลับไปพร้อมกับบอกว่าจะโทรหาพ่อแปปนึงนะ แต่เขาไม่ได้โทรค่ะเขาเอาไปลบรูปที่แคปไว้ เราเลยบอกว่าไม่ดูแล้วเพราะสิ่งที่อยากดูเขาก็ลบทิ้งละไม่รุ้จะดูไปทำไมไม่มีประโยชน์ เราก็นอยด์นิดนึงตามประสาค่ะ เลยออกไปกินข้าวพอกลับมามันก็ค่ำแล้วเราเลยเอามาดูอีกรอบค่ะ ไปเจอเบอโทรเข้าโทรออกเป็นเบอนึงซึ่งบ่อยมาชื่อว่า Yad@ โทรหากันทุกวันค่ะ ส่งข้อความหากันบ่อยมากกกกกกกกกก เราเลยตัดสินใจเข้าไปดูที่แคปไว้อีกรอบค่ะ เจอจริงๆจัง รูปนึงที่แคปไว้เขาลบไม่หมดมีความว่า พี่หนูถามจริงๆนะว่าที่เราเป็นอยู่ทุกวันนี้พี่มีความสุขไหม แฟนเราก็ตอบว่า มีมากกกกกกกกกกก มากกกกกจนไม่แคร์สายตาคนอื่น เราเจอประโยคนี้จี๊ดมากกกกกก ไลน์นั้นมีชื่อว่า yada จ้าไม่ผิดจริงๆที่เราคิดไว้ไม่มีผิดเลยยยยยย เราถามเขาค่ะ เขาบอกว่าเป้นพี่น้องกันทำงานที่เดียวกันเขาไม่เรียนแล้วเขาเลยมาปรึกษาว่าจะเรียนต่อแต่ไม่รุ้จะเรียนที่ไหนอะไรยังไง แต่เขาคิดไปเองว่าพี่ชอบเขา คำพูดโครตเห็นแก่ตัวเลยบอกลยเราไม่ได้เข้าข้างแฟนเรา เราไม่ได้เกลียดคนนั้น เราถามต่อว่าแล้วทำไมมีเบอร์กัน เขาบอกว่าเขาเป้นคนไปขอกับเสมียนจ้า ดูมันเลวมากกกกกกกกก ปากบอกเขาคิดไปเองแต่การกระทำมากกกก เราร้องไห้ค่ะร้องไห้หนักมากกซึ่งเราไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรทำไมถึงเป็นแบบนี้ หรือเราอยุ่ไกลกัน อ่อลืมบอไปว่าตลอดเวลาที่คบกันมาจะ5ปีนี่เจอกันแค่ปีละไม่เกิน3ครั้ง แล้วเราก็กลับม.มาค่ะเราร้องไห้มาตลอดทางโดยไม่แคร์สายตาคนอื่น เราก็พยายามหาเวลาเคลียกันให้รุ้เรื่องค่ะ แต่เขาก้อสอบเราก้อสอบ พอดีว่าเขาสอบเสร้จวันเสาร์ ก่อนหน้านี้เขาบอกมาว่าสอบสร็จจะมาเคลีย รอค่ะรอ จนได้รับข้อความนนึงค่ะ มีความว่าต่อไปนร้ไม่ต้องร้องไห้ไม่ต้องเสียใจอีกแล้วนะทั้งหมดเป็นเพราะพี่ พี่เสียใจนะแต่ไม่อยากให้เสียใจเพราะพี่อีก เลิกกันนะ ขอโทดทุกสิ่งทุกอย่าง ขอโทด...
เราไม่ไหวค่ะตอนนั้นใจสั่นหน้าชาไปหมดเราไม่คิดว่านี่คือทางออกของเขาเราไม่ได้อยากเลิกเอาจริงๆเราเสียดายเวลาเสียดายทุกอย่างไม่อยากเริ่มใหม่กับใครแล้ว เรารีบโทรกลับค่ะแต่เขาไม่รับ เราเลยโทรหาเพื่อนค่ะถามว่าอยุ่ไหนนอนยังไปหาได้ป่าว เพื่อนก็บอกว่าได้ๆ เรากับเพื่อนอยู่อยู่หอในค่ะ เราก็ขึ้นไปหาเพื่อนที่ชั้น4ทันทีที่เพื่อนเปิดประตูคือเรากอดเพื่อน ร้องไห้จนน้ำตาแทบจะเป็นสายเลือดค่ะ ร้องอยู่นั่นร้องแบบว่าคิดดืทีไรก็ร้อง เกรงใจเพื่อนค่ะเลยกลับห้องมานอนตอนตี3
เราแค่มาแชร์ประสบการณ์เฉยๆอาจจะไม่น่าอ่านเท่าไร เราพิมไม่เก่งปะติปะต่อไม่เก่งเรียบเรียงเป้นถ้อยคำไม่ได้ แต่ถ้าได้ฟังเราพูดทุกคนคงจะเข้าใจเรากว่านี้
ทุกคนให้กำลังใจดีค่ะ ถึงแม้จำมีคำถามว่าถ้าเขากลับมาจะกลับไปไหม บอกเลยว่าตอนนี้เราไม่สามารถตอบอะไรได้ให้เวลาช่วยทุกอย่างคงจะดีขึ้น
ไม่คิดเลยว่าที่วิ่งมาตลอดมันไม่มีเส้นชัย 5ปีของฉันมันจบแล้วจริงๆหรือ
เลิกกับแฟนที่คบมาจะ5ปี
เรากับแฟนคบกันมาจะ5ปีแล้ว ตลอดเวลาที่คบกันเราเชื่อใจไว้ใจเขามาตลอดค่ะ ตอนนี้เขาเรียนปี3
เขาเป็นนักศึกษาภาคค่ำค่ะแต่เรามองว่าเขาดี คือ เขาหาเงินเรียนเองซึ่งค่าเทอมก็แพงมากตอนเช้าทำงานเลิกงานก็ไปเรียนต่อ ตอนนั้นเขาเรียนปี2เราจับได้ว่าเขาให้เพื่อนไปขอเบอร์ผุ้หญิงคนนึง แวบแรกที่เรารุ้คือหน้าชามากกกกก แต่เขาก็บอกว่าขอแต่ไม่เคยโทรไม่เชื่อลองโทรถามหรือถามเพื่อนเขาดูได้ เราก็เออๆจบไป จนมาประมาน2เดือนที่แล้ว ด้วยที่เราเป็นเด็กที่พึ่งขึ้นปี1 เราก็ไม่ค่อยมีเวลาทำกิจกรรมของมอบ้าง กิจกรรมคณะบ้าง รับน้องบ้าง แต่เราก็เริ่มสังเกตุได้ว่าเขามีอาการหรือท่าทีที่เปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยอัพเดตสถานะเฟสบุ้ค ไม่เคยเปลี่ยนสถานะไลน์ กลับกลายเป็นว่าเปลี่ยนทุกวัน เราก็ถามเขาว่าเป็นไรไหม มีอะไรรึป่าว กับแค่คำถามแค่นี้ทำให้เรากลายเป็นคนที่ยุ่งกับชีวิตเขามากไป แล้วคำตอบของเขาคือเขาก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรเหมือนกัน ขออยู่เงียบๆขออยู่คนเดียวสักพักถ้าหายดีแล้วจะกลับมา คือเป็นแบบนี้บ่อยมาก แล้ววทุกครั้งเราก็คุยกับเพื่อน ร้องไห้ห้องน้ำแทบทุกวัน จนเราเริ่มสังเกตุพฤติกรรมเขา เขาเปลี่ยนตัสไลน์เป็นคำว่า ดอเด็ก เราเลยสงสัยเลยถามเขาก็บอกว่าเราคิดมาก ดอเด็กมันใกล้กับตอเต่า (แฟนเราขื่อ ต) ไม่มีไรหรอกแต่เราก็สงสัยอยู่ดี ต่อมาเขาได้เปลี่ยนเป็น ดอเด็ก..ตอเต่า เราก็สงสัยอีกค่ะ ว่าทำไมต้องเริ่มที่ดอเด็กทำไมไม่เริ่มที่กอไก่ ใช่ค่ะเราทะเลาะรุนแรงเพราะเรื่องแค่นี้ แล้วเขาก็เปลี่ยนรุปโปรเป็นรูปใหม่ดาวิกาค่ะ พร้อมมตัสไลน์ว่า ดา มาแล้วววววเซ้นผู้หญิงเริ่มมาแรงอีกที แน่นอนว่าเราทะเลาะกันอีก เขาก็หายไปค่ะบอกว่าถ้าดีขึ้นจะกลับมาเอง โอเคเราตอบไปว่าจะรอ 1อาทิตต่อมาเราได้ข้อความนนึงมีความว่า ผมกลับมาแล้วนะต่อไปนี้ผมจะแคร์คุณทุกรายละเอียดขอโทษที่ผ่านมา สัญญา...
เรากลับมาคุยกันอีกครั้งค่ะ ต่อมามอเราเขาหยุดให้อ่านหนังสือก่อนสอบอาทิตย์ค่ะ เราเลยตัดสินใจไปหาเขา เราเล่นโทรศัพท์เขาค่ะเขารีบดึงกลับไปพร้อมกับบอกว่าจะโทรหาพ่อแปปนึงนะ แต่เขาไม่ได้โทรค่ะเขาเอาไปลบรูปที่แคปไว้ เราเลยบอกว่าไม่ดูแล้วเพราะสิ่งที่อยากดูเขาก็ลบทิ้งละไม่รุ้จะดูไปทำไมไม่มีประโยชน์ เราก็นอยด์นิดนึงตามประสาค่ะ เลยออกไปกินข้าวพอกลับมามันก็ค่ำแล้วเราเลยเอามาดูอีกรอบค่ะ ไปเจอเบอโทรเข้าโทรออกเป็นเบอนึงซึ่งบ่อยมาชื่อว่า Yad@ โทรหากันทุกวันค่ะ ส่งข้อความหากันบ่อยมากกกกกกกกกก เราเลยตัดสินใจเข้าไปดูที่แคปไว้อีกรอบค่ะ เจอจริงๆจัง รูปนึงที่แคปไว้เขาลบไม่หมดมีความว่า พี่หนูถามจริงๆนะว่าที่เราเป็นอยู่ทุกวันนี้พี่มีความสุขไหม แฟนเราก็ตอบว่า มีมากกกกกกกกกกก มากกกกกจนไม่แคร์สายตาคนอื่น เราเจอประโยคนี้จี๊ดมากกกกกก ไลน์นั้นมีชื่อว่า yada จ้าไม่ผิดจริงๆที่เราคิดไว้ไม่มีผิดเลยยยยยย เราถามเขาค่ะ เขาบอกว่าเป้นพี่น้องกันทำงานที่เดียวกันเขาไม่เรียนแล้วเขาเลยมาปรึกษาว่าจะเรียนต่อแต่ไม่รุ้จะเรียนที่ไหนอะไรยังไง แต่เขาคิดไปเองว่าพี่ชอบเขา คำพูดโครตเห็นแก่ตัวเลยบอกลยเราไม่ได้เข้าข้างแฟนเรา เราไม่ได้เกลียดคนนั้น เราถามต่อว่าแล้วทำไมมีเบอร์กัน เขาบอกว่าเขาเป้นคนไปขอกับเสมียนจ้า ดูมันเลวมากกกกกกกกก ปากบอกเขาคิดไปเองแต่การกระทำมากกกก เราร้องไห้ค่ะร้องไห้หนักมากกซึ่งเราไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรทำไมถึงเป็นแบบนี้ หรือเราอยุ่ไกลกัน อ่อลืมบอไปว่าตลอดเวลาที่คบกันมาจะ5ปีนี่เจอกันแค่ปีละไม่เกิน3ครั้ง แล้วเราก็กลับม.มาค่ะเราร้องไห้มาตลอดทางโดยไม่แคร์สายตาคนอื่น เราก็พยายามหาเวลาเคลียกันให้รุ้เรื่องค่ะ แต่เขาก้อสอบเราก้อสอบ พอดีว่าเขาสอบเสร้จวันเสาร์ ก่อนหน้านี้เขาบอกมาว่าสอบสร็จจะมาเคลีย รอค่ะรอ จนได้รับข้อความนนึงค่ะ มีความว่าต่อไปนร้ไม่ต้องร้องไห้ไม่ต้องเสียใจอีกแล้วนะทั้งหมดเป็นเพราะพี่ พี่เสียใจนะแต่ไม่อยากให้เสียใจเพราะพี่อีก เลิกกันนะ ขอโทดทุกสิ่งทุกอย่าง ขอโทด...
เราไม่ไหวค่ะตอนนั้นใจสั่นหน้าชาไปหมดเราไม่คิดว่านี่คือทางออกของเขาเราไม่ได้อยากเลิกเอาจริงๆเราเสียดายเวลาเสียดายทุกอย่างไม่อยากเริ่มใหม่กับใครแล้ว เรารีบโทรกลับค่ะแต่เขาไม่รับ เราเลยโทรหาเพื่อนค่ะถามว่าอยุ่ไหนนอนยังไปหาได้ป่าว เพื่อนก็บอกว่าได้ๆ เรากับเพื่อนอยู่อยู่หอในค่ะ เราก็ขึ้นไปหาเพื่อนที่ชั้น4ทันทีที่เพื่อนเปิดประตูคือเรากอดเพื่อน ร้องไห้จนน้ำตาแทบจะเป็นสายเลือดค่ะ ร้องอยู่นั่นร้องแบบว่าคิดดืทีไรก็ร้อง เกรงใจเพื่อนค่ะเลยกลับห้องมานอนตอนตี3
เราแค่มาแชร์ประสบการณ์เฉยๆอาจจะไม่น่าอ่านเท่าไร เราพิมไม่เก่งปะติปะต่อไม่เก่งเรียบเรียงเป้นถ้อยคำไม่ได้ แต่ถ้าได้ฟังเราพูดทุกคนคงจะเข้าใจเรากว่านี้
ทุกคนให้กำลังใจดีค่ะ ถึงแม้จำมีคำถามว่าถ้าเขากลับมาจะกลับไปไหม บอกเลยว่าตอนนี้เราไม่สามารถตอบอะไรได้ให้เวลาช่วยทุกอย่างคงจะดีขึ้น
ไม่คิดเลยว่าที่วิ่งมาตลอดมันไม่มีเส้นชัย 5ปีของฉันมันจบแล้วจริงๆหรือ