และแล้วก็กล้าที่จะท่องโลกด้วยตัวคนเดียว :)

สวัสดีค่ะ รีวิวนี้เป็นรีวิวที่สองของเรานะคะ ไม่รู้จะถูกใจใครกันบ้างรึป่าว ก็แค่อยากแชร์ประสบการณ์ดีดีเท่านั้นเองค่ะ

เคยคิดมาตลอด วางแผนไว้เยอะมาก อยากไปที่นั่นที่นี่ ทั้งในประเทศบ้าง ต่างประเทศบ้าง อยากเดินทางคนเดียว แต่แล้วก็ไม่กล้าตัดสินใจที่จะออกเดินทางสักที มาครั้งนี้ล่ะ คิดได้ว่าหากเรามัวแต่รอที่จะกล้า ก็คงไม่มีวันกล้า และไม่อยากรอจนมันสายเกินไป แล้วทริปแรกของการที่จะต้องเดินทางคนเดียวก็เกิดขึ้น
เลือกสถานที่ที่คิดว่าไม่น่ากลัว เดินทางได้สะดวกก่อนแล้วกัน
"เชียงใหม่" คือคำตอบ
ซื้อตั๋วอย่างไม่รีรอ ที่ตัดสินใจไปเครื่องเพราะยังไม่แข็งแรงพอที่จะนั่งรถไฟฟรีไปคนเดียวค่ะ (ใจจริงอยากนั่งรถไฟไปน่ะ)
ได้วันแล้ว ได้ตั๋วแล้ว ที่พักล่ะ??
เป้าหมายหลักเลย "แม่กำปอง"
อยากจะไปนั่งจิบกาแฟยามเช้า มองต้นไม้เขียวตัดกับสีฟ้าของท้องฟ้า และก้อนเมฆขาว
จะไปนอนที่ไหนดีนะ พลาดไม่ได้ก็ต้องเป็น "ชมนกชมไม้" ที่ร้านกาแฟดังเลยละกัน! จุดยอดสุดหัวใจของแม่กำปอง
วางแผนคร่าวๆละ มีเป้าหมาย ก็เก็บกระเป๋าสิครัช อย่ารอช้า...

วันแรกของการเดินทาง

เครื่องออก 10.30 ถึง 11.35 ไวทันใจแท้ วันนี้มีผู้ใหญ่ใจดีที่เรารู้จักกันมานานนับ 5 ปี เพียงแค่ในโลกโซเชี่ยลเท่านั้นนะ
หน้าตาไม่เคยเจอ เสียงไม่เคยได้ยิน แต่เค้าคือคนที่จะพาเราเที่ยววันนี้ แพลนคือเข้าวัดไหว้พระตามวัยกันไปนะฮะ 5555+
ขอเรียกว่าคุณลุงนะคะ คือจากที่คุยกันคุณลุงแก่กว่าคุณพ่อ 1 ปี เลยเรียกคุณลุง (อันที่จริงเรียกมาตั้งแต่ยังไม่รู้อายุด้วยซ้ำ55)
คุณลุงมารับที่สนามบิน พาไปที่แรกคือ...

วัดพระธาตุดอยคำ

ขอพรหลวงพ่อทันใจกันดีกว่าค่ะ ที่นี่เค้านิยมบนบานศาลกล่าวกันด้วยดอกมะลินะคะ

ดูเอาจากภาพค่ะว่าคนมาแก้บนกันเยอะขนาดไหน

พระธาตุดอยคำ

หิวจุงเบยค่ะ เราไปหาที่นั่งทานข้าวเก๋ๆกันดีฝ่าา นี่เลยค่ะ

เสพศิลป์ กลิ่นกาแฟ ร้านติดริมธาร กลางวันจะร้อนหน่อยค่ะ

อิ่มท้องกันแล้ว เราก็ไปกันต่อ มาถิ่นนี้ ก็ต้องไปกราบไหว้ครูบาศรีวิชัยกันนะคะ