เริ่มคือสมัยเรียนตอนไปเดินเล่นสวนสาธารณะแล้วเห็นรถรับบริจาคมาวันนั้นพอดี เลยลองดู  ได้ข้าวสารแถมมาโลนึง ตอนแบกกลับถึงมานึกเสียใจว่าน่าจะเลือกเอาเสื้อแทน

ต่อมาก็ไปบริจาคที่ร.พ. ใกล้ๆ มหาลัยตลอด ติดใจมาก ที่นั่นบรรยากาศดีด้วย ห้องแอร์ นอนให้เลือดไป ดูทีวีไป เสร็จแล้วมานั่งดื่มกาแฟ กินขนม อ่านหนังสือพิมพ์ มันเป็นอะไรที่สโลว์ไลฟ์มากๆ ในช่วงชีวิตนักศึกษาของผม

มีช่วงหนึ่งที่ญาติคนหนึ่งเข้าโรงบาล ใกล้ๆ ร.พ. ที่เราบริจาคประจำ เราก็ไปให้เลือด โดยระบุเอาว่าให้คนนี้ เขาก็จะเอาเลือดเราไปแลกเลือดที่เข้ากันได้ให้ แต่สุดท้ายเขาก็เสียครับ แต่มันก็เป็นการที่เราก็พยายามช่วยชีวิตคนคนหนึ่ง ถึงแม้จะช่วยไม่ได้ก็ตาม

ทุกวันนี้ก็บริจาคเรื่อยๆ ไม่ได้เป็นคนทำบุญอะไรหรอก แต่ติดใจยังไงไม่รู้ อาจชอบโดนเข็มแทงก็ได้ครับ

เพิ่งครบ 24 ครั้งเดือนที่แล้วครับ