สวัสดีค่ะเรื่องราวของเราผ่านมาไม่นานนี้เอง
เราเรียนมหาลัยอยู่ที่หนึ่งที่กรุงเทพ ซึ่งเข้าปี1 จะมีรุ่นพี่ปี2คณะวิศวะมาตามจีบ พี่เค้าตื่อตั้งนาน ทำทุกอย่างให้รับรักพี่เค้า ดีดกีต้าร้องเพลงกลางโรงอาหาร วันนั้นก็เลยรับรักพี่เค้า ตลอดเวลาที่คบพี่เค้า พี่เค้าดูแลดีมากไปรับไปส่งทุกวันไปกินตอนเย็น แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไปไหนพี่เค้าก็โทรบอก ถ้าไปเตะบอลพี่เค้ามารับไปด้วย ช่วงนั้นพี่เค้าดีมากเพื่อนก็อิจฉามากๆ เรารู้สึกว่าตอนตัวเองโชดดีที่ได้เจอพี่เค้า พอเราเรียนจบปี1 ที่บ้านเรามีปันหาเราตัดสินใจกลับมาเรียนที่บ้าน มาเรียนวิลัยเทคโนโลยี ช่างไฟฟ้า แต่เราก็ยังคุยกับพี่มากเรื่อยๆ จนไม่คิดถึงพี่เค้าจะนอกใจอะไรเลย
จะไปไหนเฟสทามมาบอกไปกับใครที่ไหนอย่างไงบอกตลอด พอช่วงหลังๆมาพี่เค้าเริ่มแปลกวันนึงโทรหาวันล่ะหนึ่งครั้ง พี่เค้าบอกช่วงนี้สอบน่ะเลยโทรหาไม่บ่อย เราเข้าใจพี่เค้าแต่ไม่ได้คิดอะไร มาคืนนึงเราโทรบอกเค้าตั้งใจอ่านหนังสือเราไม่กวนแล้ว แล้วก็วางเป็นคืนเดียวกันพี่เค้าแอบไปเที่ยวผับความบังเอินเพื่อนเราไม่เจอพี่เค้ากับผู้หญิงคนนึง
เพื่อนเราเลยโทรมาบอกเราถามว่าเลิกกับพี่เค้าแล้วหรอ เราไม่จะรู้พูดอย่างและเราไม่มันจะบอกอะไรเรา เราเลยตอบว่า "เลิกแล้วว่ะทำไมว่ะ" มันตอบ "เออดีแล้วกูเจอพี่กับรุ่นน้องปี1มาผับวัน3ล่ะ" ตอนนั้นเราสตั้นไป3วิ เราขอบใจมันแล้ววางสาย ตลอดเวลาที่พี่เค้าคบกันเราบล็อดfacebook พี่เค้า เพื่อความสบายใจทั้งสองเวลาโพสต์อะไรจะไม่เข้าตาจะไม่ได้เป็นประเด็นทะเลาะกัน เเล้วก็ปลดบล็อดพี่เค้า ขอเป็นเพื่อนกับพี่เค้า และแล้วความจริงก็เปิดเผย เพื่อนเราส่งรูปรูปนึงพอเราเห็นถึงกับอึ้ง พี่เค้าขึ้นสถานะแต่งงานกับผู้หญิงคนนึงในfacebook เราไม่รู้จะทำไง
เลยส่งรูปนี้ให้พี่เค้ารูปเค้าไม่อะไร เงียบแล้วบอกว่า "พี่ขอโทดที่ทำให้นู๋เสียใจไม่ใช่พี่ไม่รักนู๋น่ะนู๋นิสัยดีจนพี่
เอง ทุกครั้งเรามองกันพี่รุ้สึกว่านู๋ไม่เคยรักพี่เลยเหมือนนู๋จำใจคบกันโน็ตบอกใช่ไหมว่าเจอพี่กับเค้า พี่เพิ่งคุยกับเมือวาน3วันนี่เอง " เราเลยตอบพี่เค้าไปว่า
"พี่ได้กับน้องเค้ายัง พี่เอา อารายมาตัดสินว่าไม่เคยรักพี่นู๋ให้อิสระ ให้เวลา ให้พี่เที่ยว จนนู๋เชื่อใจพี่"พี่ตอบว่า "ได้แล้วคำว่ารักพี่ไม่เคยได้จากนู๋สักครั้ง 4เดือนที่ผ่านพี่จำได้นู๋บอกพี่แค่ครั้งด้วย"เราพี่เค้าไปว่า " แร้วต้องให้นู๋ทำไง พอเถอะพี่อย่ายื้อกันเลยน่ะให้จากกันด้วยดี ให้ใจดวงนี้พัก" พี่เค้าตอบมาว่า "พี่ยังคอยนู๋น่ะ หายไปได้อย่าหายไปนานน้ะ พี่ยังรักนู๋เสมอ" เราไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่ร้องไห้ และดีใจพี่เค้ากับเราไม่ได้กัน พอเลิกกับพี่เค้าไป2อาทิตย์พี่เค้าขอคืนเราไม่ตอบว่า "ขอโทษน่ะพี่นู๋เดินมาไกลแร้วนู๋คงไม่กลับหรอพี่โชดดีน่ะพี่" เรากับพี่เค้าคงไม่เป็นไม่ได้ เพราะอยู่ไกลกันไป เคยเข้าใจน่ะว่าความรักไม่ใช่เรื่องระยะทางตอนนี้เราเข้าใจแล้วความห่างไกลมันทำให้คนๆหนึ่งเปลื่ยนไปมันเต็มไปด้วยความเหงา เดียวดาย อยู่คนเดียวไม่คู่
อ้างว้าง ต้องขอบคุณพี่เค้าที่สอนการใช้ชีวิตกรุงเทพ ถือประสบการ์ณครั้งนี้โครตเจ็บเลย
#Toyou
คนดีบนความห่างไกล
เราเรียนมหาลัยอยู่ที่หนึ่งที่กรุงเทพ ซึ่งเข้าปี1 จะมีรุ่นพี่ปี2คณะวิศวะมาตามจีบ พี่เค้าตื่อตั้งนาน ทำทุกอย่างให้รับรักพี่เค้า ดีดกีต้าร้องเพลงกลางโรงอาหาร วันนั้นก็เลยรับรักพี่เค้า ตลอดเวลาที่คบพี่เค้า พี่เค้าดูแลดีมากไปรับไปส่งทุกวันไปกินตอนเย็น แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไปไหนพี่เค้าก็โทรบอก ถ้าไปเตะบอลพี่เค้ามารับไปด้วย ช่วงนั้นพี่เค้าดีมากเพื่อนก็อิจฉามากๆ เรารู้สึกว่าตอนตัวเองโชดดีที่ได้เจอพี่เค้า พอเราเรียนจบปี1 ที่บ้านเรามีปันหาเราตัดสินใจกลับมาเรียนที่บ้าน มาเรียนวิลัยเทคโนโลยี ช่างไฟฟ้า แต่เราก็ยังคุยกับพี่มากเรื่อยๆ จนไม่คิดถึงพี่เค้าจะนอกใจอะไรเลย
จะไปไหนเฟสทามมาบอกไปกับใครที่ไหนอย่างไงบอกตลอด พอช่วงหลังๆมาพี่เค้าเริ่มแปลกวันนึงโทรหาวันล่ะหนึ่งครั้ง พี่เค้าบอกช่วงนี้สอบน่ะเลยโทรหาไม่บ่อย เราเข้าใจพี่เค้าแต่ไม่ได้คิดอะไร มาคืนนึงเราโทรบอกเค้าตั้งใจอ่านหนังสือเราไม่กวนแล้ว แล้วก็วางเป็นคืนเดียวกันพี่เค้าแอบไปเที่ยวผับความบังเอินเพื่อนเราไม่เจอพี่เค้ากับผู้หญิงคนนึง
เพื่อนเราเลยโทรมาบอกเราถามว่าเลิกกับพี่เค้าแล้วหรอ เราไม่จะรู้พูดอย่างและเราไม่มันจะบอกอะไรเรา เราเลยตอบว่า "เลิกแล้วว่ะทำไมว่ะ" มันตอบ "เออดีแล้วกูเจอพี่กับรุ่นน้องปี1มาผับวัน3ล่ะ" ตอนนั้นเราสตั้นไป3วิ เราขอบใจมันแล้ววางสาย ตลอดเวลาที่พี่เค้าคบกันเราบล็อดfacebook พี่เค้า เพื่อความสบายใจทั้งสองเวลาโพสต์อะไรจะไม่เข้าตาจะไม่ได้เป็นประเด็นทะเลาะกัน เเล้วก็ปลดบล็อดพี่เค้า ขอเป็นเพื่อนกับพี่เค้า และแล้วความจริงก็เปิดเผย เพื่อนเราส่งรูปรูปนึงพอเราเห็นถึงกับอึ้ง พี่เค้าขึ้นสถานะแต่งงานกับผู้หญิงคนนึงในfacebook เราไม่รู้จะทำไง
เลยส่งรูปนี้ให้พี่เค้ารูปเค้าไม่อะไร เงียบแล้วบอกว่า "พี่ขอโทดที่ทำให้นู๋เสียใจไม่ใช่พี่ไม่รักนู๋น่ะนู๋นิสัยดีจนพี่
"พี่ได้กับน้องเค้ายัง พี่เอา อารายมาตัดสินว่าไม่เคยรักพี่นู๋ให้อิสระ ให้เวลา ให้พี่เที่ยว จนนู๋เชื่อใจพี่"พี่ตอบว่า "ได้แล้วคำว่ารักพี่ไม่เคยได้จากนู๋สักครั้ง 4เดือนที่ผ่านพี่จำได้นู๋บอกพี่แค่ครั้งด้วย"เราพี่เค้าไปว่า " แร้วต้องให้นู๋ทำไง พอเถอะพี่อย่ายื้อกันเลยน่ะให้จากกันด้วยดี ให้ใจดวงนี้พัก" พี่เค้าตอบมาว่า "พี่ยังคอยนู๋น่ะ หายไปได้อย่าหายไปนานน้ะ พี่ยังรักนู๋เสมอ" เราไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่ร้องไห้ และดีใจพี่เค้ากับเราไม่ได้กัน พอเลิกกับพี่เค้าไป2อาทิตย์พี่เค้าขอคืนเราไม่ตอบว่า "ขอโทษน่ะพี่นู๋เดินมาไกลแร้วนู๋คงไม่กลับหรอพี่โชดดีน่ะพี่" เรากับพี่เค้าคงไม่เป็นไม่ได้ เพราะอยู่ไกลกันไป เคยเข้าใจน่ะว่าความรักไม่ใช่เรื่องระยะทางตอนนี้เราเข้าใจแล้วความห่างไกลมันทำให้คนๆหนึ่งเปลื่ยนไปมันเต็มไปด้วยความเหงา เดียวดาย อยู่คนเดียวไม่คู่
อ้างว้าง ต้องขอบคุณพี่เค้าที่สอนการใช้ชีวิตกรุงเทพ ถือประสบการ์ณครั้งนี้โครตเจ็บเลย
#Toyou