กระทู้นี้อาจจะยาวไปหน่อยนะคะ
อาจจะเรียบเรียงเนื้อหาไม่ดี ขออภัยด้วยนะคะ
ก่อนอื่นขอแทนคนที่เราคุยด้วยชื่อน.นะคะ
เราคุยกับพี่น.มาได้ประมาณ6เดือนค่ะ
เราก็ถามนะคะว่าพี่เขามีแฟนรึยัง
พี่เขาก็บอกเราว่า เขาไม่มีแฟน
เราคุยกันกุ๊กกิ๊กหวานกันมาก ไปเที่ยวด้วยกัน
คอยเป็นห่วงกัน ดูแลกัน พี่เขาก็สนิทกับพ่อแม่เรามาก เราสองคนผูกพันกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกัน
6เดือนที่ผ่านมาเรามีความสุขมากคะ
จนกระทั่งวันนึงเรามารู้ความจริงจากเพื่อนพี่เขาว่าพี่น.มีแฟนแล้ว ตอนนั้นเราช็อคมากก
ทำอะไรไม่ถูกเลย ในหัวมีแค่ว่า ทำไม ทำไม
ทำไมไม่บอกกัน แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร
ที่ช็อคกว่านั้นคือ แฟนเขาคือคนที่เราค่อยข้างสนิทด้วย
ตอนนั้นร้องไห้มากคะ ถามความจริง จากแฟนเขา แฟนเขาก็โทรมาคุยด้วยเขาบอกว่า ใช่พี่เป็นแฟนกับพี่น. มาหลายปีแล้ว
คือแฟนพี่น.เขาก็รู้นะว่าเราชอบพี่น.แต่เขาก็ปล่อยให้เรามาชอบ ปล่อยให้ทุกๆอย่างมันเกินจากคำว่าชอบกลายเป็นรักไปแล้ว
พอรู้เรื่องนั้น พี่น.ก็มาขอโทษเรา
ต่างฝ่ายก็ต่างดราม่าคะ
เขาบอกเขาเลือกเรา
เราก็ใจอ่อนคะ
กลับกลายเป็นว่าตอนนี้คุยกันมา1ปีแล้ว
เขาบอกเขาไม่ค่อยได้คุยกับแฟน
เขาบอกจะเลิกกับแฟน
แต่....เขาคงทำได้แค่พูด
วันนั้นวันเกิดแฟนเขา เราก็แซวเขาไปเล่นๆว่า
ไม่ไปอวยพรหรอ พี่น.บอกว่า ไม่อ่ะ ไม่ได้คุยกันเลย
หลังจากนั้นเราก็มารู้ทีหลังอีกว่า
พี่น.ไปหาแฟนเขาที่บ้านเลยคะ
แต่เขาไม่บอกเรา
ส่วนมากเขาจะมาหาเราที่บ้าน
แล้วเขาก็ไม่ได้บอกแฟนเขามั้งคะ
ตอนนี้คิดว่า เขาทำกับคนอื่นได้ เขาก็ทำกับเราได้เช่นกัน
เราเลิกคุยกันมาสักพักใหญ่แล้ว
ตอนนี้มารู้อีกว่าพี่น.มีคนที่เขาคุยๆอีกคนนึง
ไปไหนมาไหนด้วยกัน ชอบแท็กรูกัน (ปล.พี่น.เขามี2เฟสนะ สงสัยแฟนเขาก็ไม่รู้อีกเช่นเคย)
เราก็บอกเขาไปว่า อย่าทำแบบนี้กับคนอื่นอีกเลย
สงสารแฟนบ้าง
พี่น.ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน
ถ้านับได้ตอนนี้ก็คงจะ3-4เดือนแล้วที่ห่างๆกัน
เราร้องไห้ถึงเขาทุกวันเลย
รู้สึกเหมือนเขามีความสุขมาก
มีแต่เราที่ต้องมานั่งร้องไห้กับคนที่ไม่ควรจำแบบเขา
ช่วงนี้เราก็ใกล้สอบแล้ว
เขามาทำแบบนี้กับเรา
มันรู้สึกแย่มากๆ
เคยร้องไห้จนแทบยืนไม่ไหวเลยคะ
มันผูกพันกันมากเกินไป
บางครั้งเขาก็ทักเรามา เขาบอกเขาไม่ลืมเรา
เราควรทำยังไงดีคะ
เหนื่อยแล้วที่ต้องเป็นแบบนี้บ่อยๆ
อยากลืม แต่กลับจำ เขาทุกๆอย่าง
ไปที่ไหนที่เคบไปกับเขา ความทรงจำนั้น
มันก็กลับมาในหัวตลอด
อยากเริ่มต้นกับคนใหม่
แต่ก็กลัวจะไม่ลืมเขาจริงๆ...
เคยอกหัก...จากคนเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าไหม
อาจจะเรียบเรียงเนื้อหาไม่ดี ขออภัยด้วยนะคะ
ก่อนอื่นขอแทนคนที่เราคุยด้วยชื่อน.นะคะ
เราคุยกับพี่น.มาได้ประมาณ6เดือนค่ะ
เราก็ถามนะคะว่าพี่เขามีแฟนรึยัง
พี่เขาก็บอกเราว่า เขาไม่มีแฟน
เราคุยกันกุ๊กกิ๊กหวานกันมาก ไปเที่ยวด้วยกัน
คอยเป็นห่วงกัน ดูแลกัน พี่เขาก็สนิทกับพ่อแม่เรามาก เราสองคนผูกพันกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกัน
6เดือนที่ผ่านมาเรามีความสุขมากคะ
จนกระทั่งวันนึงเรามารู้ความจริงจากเพื่อนพี่เขาว่าพี่น.มีแฟนแล้ว ตอนนั้นเราช็อคมากก
ทำอะไรไม่ถูกเลย ในหัวมีแค่ว่า ทำไม ทำไม
ทำไมไม่บอกกัน แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร
ที่ช็อคกว่านั้นคือ แฟนเขาคือคนที่เราค่อยข้างสนิทด้วย
ตอนนั้นร้องไห้มากคะ ถามความจริง จากแฟนเขา แฟนเขาก็โทรมาคุยด้วยเขาบอกว่า ใช่พี่เป็นแฟนกับพี่น. มาหลายปีแล้ว
คือแฟนพี่น.เขาก็รู้นะว่าเราชอบพี่น.แต่เขาก็ปล่อยให้เรามาชอบ ปล่อยให้ทุกๆอย่างมันเกินจากคำว่าชอบกลายเป็นรักไปแล้ว
พอรู้เรื่องนั้น พี่น.ก็มาขอโทษเรา
ต่างฝ่ายก็ต่างดราม่าคะ
เขาบอกเขาเลือกเรา
เราก็ใจอ่อนคะ
กลับกลายเป็นว่าตอนนี้คุยกันมา1ปีแล้ว
เขาบอกเขาไม่ค่อยได้คุยกับแฟน
เขาบอกจะเลิกกับแฟน
แต่....เขาคงทำได้แค่พูด
วันนั้นวันเกิดแฟนเขา เราก็แซวเขาไปเล่นๆว่า
ไม่ไปอวยพรหรอ พี่น.บอกว่า ไม่อ่ะ ไม่ได้คุยกันเลย
หลังจากนั้นเราก็มารู้ทีหลังอีกว่า
พี่น.ไปหาแฟนเขาที่บ้านเลยคะ
แต่เขาไม่บอกเรา
ส่วนมากเขาจะมาหาเราที่บ้าน
แล้วเขาก็ไม่ได้บอกแฟนเขามั้งคะ
ตอนนี้คิดว่า เขาทำกับคนอื่นได้ เขาก็ทำกับเราได้เช่นกัน
เราเลิกคุยกันมาสักพักใหญ่แล้ว
ตอนนี้มารู้อีกว่าพี่น.มีคนที่เขาคุยๆอีกคนนึง
ไปไหนมาไหนด้วยกัน ชอบแท็กรูกัน (ปล.พี่น.เขามี2เฟสนะ สงสัยแฟนเขาก็ไม่รู้อีกเช่นเคย)
เราก็บอกเขาไปว่า อย่าทำแบบนี้กับคนอื่นอีกเลย
สงสารแฟนบ้าง
พี่น.ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน
ถ้านับได้ตอนนี้ก็คงจะ3-4เดือนแล้วที่ห่างๆกัน
เราร้องไห้ถึงเขาทุกวันเลย
รู้สึกเหมือนเขามีความสุขมาก
มีแต่เราที่ต้องมานั่งร้องไห้กับคนที่ไม่ควรจำแบบเขา
ช่วงนี้เราก็ใกล้สอบแล้ว
เขามาทำแบบนี้กับเรา
มันรู้สึกแย่มากๆ
เคยร้องไห้จนแทบยืนไม่ไหวเลยคะ
มันผูกพันกันมากเกินไป
บางครั้งเขาก็ทักเรามา เขาบอกเขาไม่ลืมเรา
เราควรทำยังไงดีคะ
เหนื่อยแล้วที่ต้องเป็นแบบนี้บ่อยๆ
อยากลืม แต่กลับจำ เขาทุกๆอย่าง
ไปที่ไหนที่เคบไปกับเขา ความทรงจำนั้น
มันก็กลับมาในหัวตลอด
อยากเริ่มต้นกับคนใหม่
แต่ก็กลัวจะไม่ลืมเขาจริงๆ...