ขอปรึกษาหน่อย! ทำไมเพื่อนที่สนิทมากๆของเราถึงมีนิสัยอย่านี้นะ [ทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน]

[คิดซะว่าอ่านนิยายเรื่องนึง]
       คือเรื่องประมาณว่า เรากับเพื่อนสนิทกันมาก สนิทสุดๆ เป็นเพื่อนกันมาหลายปีแล้ว
เค้าว่ากันว่าเพื่อนสนิทตอนเจอกันครั้งแรกมักจะไม่ชอบขี้หน้ากัน เราก็เหมือนกันเจอมันครั้งแรกเหม็นขี้หน้ามันมาก
ก็เลยไม่อยากคุยด้วย เพราะมันมากินคอหมูย่างของพ่อเรา   ทั้งๆที่พ่อเราซื้อให้เราแท้ๆTT_TT
ไอ้เราก็เป็นคนชอบกิน เลยโกรธมัน แต่มันก็ไม่รู้หรอกเพราะมันก็นึกว่าเป็นของพ่อมัน  
แต่สุดท้ายไปๆมาๆ ก็จำไม่ได้แล้วว่าเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เมื่อไหร่  แถมยังมาสนิทกันกันอีก
คุยถูกคอมาก เพราะมันเป็นคนช่างคุย คุยเก่ง อัทยาศัยดี เป็นมิตรมาก ใครเห็นก็อยากคุยด้วย
แต่เรื่องดันมาเกิดตอนประมาณพวกเราขึ้น ม.ปลาย เพื่อนคนนี้(ขอตั้งชื่อว่า เอ ก็แล้วกัน)
ก็เปลี่ยนไป เอเริ่มเห็นความสำคัญของตัวเองมากขึ้น เห็นความสำคัญของคนอื่นลดลง พูดจาโอ้อวดตัวเองอย่างนู้นอย่างนี้
ชอบทำให้คนอื่นด้อยกว่า แล้วทำให้ตัวเองดูดีโดยการ พูดจาบอกว่าฉันเป็นอย่านี้นะ ฉันทำนี่เก่งนะ
พอคนอื่นจะพูดบ้าง มันก็จะเปลี่ยนเรื่องเฉย หรือไม่ก็พูดไม่หยุดจนทำให้อีกคนพูดบ้างไม่ได้ ไม่งั้นก็ทำให้ลืมเรื่องที่จะพูด
โดยการเบี่ยงประเด็นไปเฉยๆ ทำให้ตัวเองเหมือนเป็นคนสำคัญตลอด
บางครั้งเราก็จะทำเป็นมองไปทางอื่น แล้วพูดในสิ่งที่เราอยากพูดกับมันอยู่ในใจ(นิสัยส่วนตัว)
มันเป็นพูดที่อยากบอกกับมันอะ แต่มันออกหยาบคายแถมถ้าเราพูดไปก็จะเหมือนว่าเราไปหักหน้ามัน ต่อหน้าเพื่อนอีก
ก็เลยไม่อยากพูด แต่มันก็จะมาเขย่าเราแรงๆ แล้วก็ถามว่าเราฟังมันมั้ย เราก็บอกไปว่าฟังอยู่
เราเป็นคนขี้เกรงใจ จะไปบอกว่ากูไม่อยากฟังแล้วได้ไงล่ะ
บางครั้งเราไปเล่นบาสด้วยกัน มันเป็นคนชวน ตอนไปเล่นเราจะเริ่มจากชู๊ต คนละลูกก่อน เราก็ชู๊ตปกติ
แต่มันชอบเบิลตลอด ขออีกลูกบ้างไม่งั้นก็จะชู๊ตจนกว่าจะเข้า แล้วค่อยเปลี่ยน
เราเห็นแบบนั้นก็อยากเบิ้ลบ้าง พอทำแล้วเหมือนเราจะเห็นมันทำหน้าแบบไม่พอใจ เราก็เลยไปเก็บลูกบาสมาให้มัน
ในระหว่างนั้นเราก็สบสในใจอีก(นิสัยส่วนตัวจริงๆนะ)ประมาณว่าห่าเอ๊ย!แค่นี้เอง แต่เราก็ไม่พูดแบบนี้กับมันหรอก
เพื่อนสนิทกันใครจะอยากไปจุดชนวนทะเลาะ  เราก็เลยบอกแบบตลกๆไปว่า
"เห็นเล่นนาน ไม่อยากให้กูเล่นบอกกันดีๆก็ได้"
เอมันก็ตอบกับมาว่า "เปล่า เล่นด้วยกันนี่แหละ”
ถึงมันจะเป็นแบบที่ว่ามาแต่สุดท้ายมันก็ยังเป็นคนอัธยาศัยดีเหมือนเดิม ถึงเราจะไม่ว่าอะไร
แต่เหมือนว่าเราจะเจ็บใจมากกว่าที่เหมือนตัวเองผิด ไม่งั้นก็เหมือนว่าตัวเองด้อยกว่ามันซะงั้น
อีกอย่างมันเป็นคนเห็นแก่ตัว ไม่ใช่แค่มันครอบครัวมันด้วย ตอนที่เราเล่นบาสจะกลับแล้ว เราก็ชวนมันไปที่รถเรา
เราจะไปส่งพอไปเห็นมีของเต็มรถเราเลย เป็นของที่ร้านมันต้องเก็บกับบ้าน ก่อนหน้านั้นเราเห็นรถพ่อมันขี่ผ่านเราอยู่
ทั้งๆที่เป็นรถซาเล้งแต่กลับไม่มีของบนรถเลย ไอ้เราก็เป็นแค่รถมอเตอร์ไซต์ วันนั้นไปส่งมันทุลักทุเลหน่อย
พอไปถึงเอมันก็ถามพ่อว่าทำไมไม่เอาของกลับบ้าน พ่อมันก็บอกว่า ก็เอไม่มาช่วยยกของเอง
เราก็แบบ เอิ่ม... มันแค่ถุงใส่เษศผ้าอันโต กับของปลีกย่อยอีกนิดหน่อยเอง(มั้งนะ) แรงแค่นี้ยกไม่ได้เหรอ
แต่เพื่อนเราก็ขอโทษเราอยู่นะที่ลำบาก ชอบตรงนี้แหละข้อดีคือมันไม่เคยทิ้งเพื่อน
แต่ในบรรดาเพื่อนที่เราคบมามีมันคนเดียวที่นิสัยอย่างนี้คนอื่นเค้าจะคล้ายๆเรา สนุกเฮฮา เป็นกันเอง
คนที่ค่อนค่างสนิทกันกับเรา นิสัยดีมากเหมือนเราทุกอย่าง เวลาเราเล่นมุขมันจะเก็ทมุขเราส่วนคนอื่นนี่เงียบ
แต่เรากับมันขำกับสองคนเหมือนคนบ้า
ถ้าไม่นับว่ามันรวยเกินเหตุจนเราหมั่นไส้ (ฮา) อันนี้เราบอกมันไปแล้ว มันตอบกลับมาว่า"เอาสักร้อยมั้ย จะได้หายหมั่นไส้"
นี่กูหมั่นไส้กว่าเดิมอีกนะเนี่ย!!!
แต่สำหรับเอ มีนิสัยส่วนใหญ่ที่เราไม่ชอบ และก็มีนิสัยส่วนใหญ่ที่เราก็ชอบเหมือนกัน แต่ยังไงก็ตามมันก็เป็นเพื่อนสนิท
ไม่ว่าจะดีจะเลวก็ถือว่าเป็นเพื่อน เป็นเพื่อนกันมานาน เรื่องแค่นี้มันตัดกันไม่ขาดหรอก
แต่ขอแค่คำปรึกษาสำหรันิสัยแบบนี้หน่อย ให้เรากล้ากว่านี้
หรือให้เราบอกให้หมดทุกประเด็น เคยบอกไปก่อนหน้านี้แล้วแต่ไม่กล้าว่าครอบครัวเพื่อน
ก็ได้คำตอบดีเหมือนกับ เเต่เหมือนว่าเราจะพูดไม่ครบประเด็นซะงั้น
บางเรื่องที่อยากเอาเอามาปรึกษาก็มีเยอะ แต่เราคิดถึงความเป็นส่วนตัวของเพื่อนมาก
กลัวมีใครมาเห็นแล้วรู้ว่าเป็นใครงี้ แต่บอกมาทั้งหมดก็ถามมันไปแล้วแต่อยากได้วิธีรับมือมากกว่านะ
ขอคำปรึกษาแบบเมพๆหน่อยนะ จุ๊ฟ!