เมื่อฉันชอบผู้ชายคนเดียวกับเพื่อน TT^TT

สวัสดีคะ เพื่อนๆ ชาวพันทิป เพิ่งเริ่มตั้งกระทู้เป็นของตัวเอง อาจจะเล่าสับสนบ้าง ก็ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ต้องบอกไว้ก่อนเลยว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ไม่มีตัวแสดงแทน คนในเรื่องก็มีอยู่จริง ไม่ได้อิงนิยาย 555 (เอ่อ เอาฮาไปไหน ><) สาเหตุที่มาตั้งกระทู้ในวันนี้ แค่ต้องการความเห็นหรือข้อแนะนำจากเพื่อนๆ เท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาร้ายใดใดเลย

              เริ่มเลยนะ คือพูดไปใครเค้าจะเชื่อ รักสามเศร้าไม่ได้เกิดขึ้นกับใครง่ายๆ แต่เกิดกับดิฉันนี่ละคะ ขอแทนตัวเองว่าเอนะคะ คือเอมีเพื่อนอยู่คนนึง สนิทกันพอสมควร มีอะไรเราก็คุยกันตลอด ยกเว้นเรื่องผู้ชายคะ เอไม่ค่อยบอกว่าเอชอบใครหรือปลื้มใคร เพื่อนเอคนนี้ก็ไม่เคยเล่าว่าชอบใครปลื้มใครเหมือนกัน จึงทำให้เราทั้งสองไม่ได้รู้เรื่องรักๆ ใคร่ๆ ของกันและกัน มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนของเอคนนี้ ไปแอบปลื้มผู้ชายคนหนึ่งซึ่งคือแฟนคนปัจจุบันของเอ แต่เค้าไม่เคยบอกเอเลยนะคะ ว่าชอบคนนี้ เอก็ปลื้มอีตานั่นยุด้วยเหมือนกัน แล้วก็ไม่เคยบอกเพื่อนเอด้วยว่าปลื้มผู้ชายคนนี้ ความมาแตกตอนที่ เพื่อนสนิทเอ ซึ่งก็คงคุยในเฟสกันบ่อย (เอไม่เคยคุยกับตานั่นเลย เขิน ><) ไปถามผู้ชายคนนั้นว่าแอบชอบใครอยู่ตอนนี้ ผู้ชายคนนี้เลยบอกว่าชอบเอ เพื่อนสนิทเอคนนี้จึงมาบอกเอว่า อีตานี่ชอบแกนะ ความรู้สึกแรก เอตกใจมาก! คืออารมณ์ประมาณว่า ไม่ได้ชอบเค้าอยู่ฝ่ายเดียว แต่เค้าก็ชอบเราตอบด้วย เอดีใจนะ เลยบอกกับเพื่อนไปว่าทำเฉยๆ ก่อน เดี๋ยวผู้ชายจะหาว่าเราใจง่าย เอก็ทำเฉยๆ ให้เค้าเป็นฝ่ายเข้ามาจีบเอง แต่ระหว่างนั้น เอเริ่มรู้สึกว่า เพื่อนสนิทของเอแปลกๆ เริ่มไม่คุยกับเอ เริ่มทำตัวห่างๆ จนเออึดอัด จนสุดท้ายมารู้ว่าเค้าก็ชอบผู้ชายคนนี้เหมือนกัน แต่ระหว่างนั้นเอก็มีคุยๆ กับผู้ชายคนนี้อยู่บ้างแล้ว เมื่อรู้ว่าเพื่อนเอเปลี่ยนไปเพราะผู้ชายคนนี้ชอบเอ เลยรู้สึกสงสารเพื่อน แต่ความรู้สึกเอตอนนั้นก็ชอบผู้ชายคนนี้มากๆ เหมือนกัน แต่ก็อย่างที่บอกตอนนั้นเพื่อนสำคัญกับเอมาก เลยบอกปฏิเสธผู้ชายคนนี้ไป แต่เค้าก็ยังไม่ไปไหนเค้าเข้าใจและบอกเอว่าขอแค่คุยทุกวันแปปๆ ได้ไหม เอก็ตกลง ก็พยายามเข้าใจความรู้สึกเค้า แต่เพื่อนสนิทเอคนนี้ก็เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมเลยตั้งแต่วันที่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ชอบเอ ทำให้ตอนนั้นสับสนมาก ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเพื่อนกันต้องมาผิดใจกันเรื่องแบบนี้ทำไม ทำไมเรื่องต้องเกิดเพราะผู้ชายคนเดียวด้วย เมื่อเคลียร์กับเพื่อนสนิทเอแล้ว สถานการณ์ก็ยังไม่ดีขึ้นเพื่อนก็ยังเฉยชา และตีห่างไป จนนำเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนอีกคน และตาสว่างกับคำพูดของเพื่อนคนนี้ที่บอกกับเอว่า

“ปฏิเสธผู้ชายที่ชอบและมันก็ชอบมากๆ เนี้ยนะ” เอเลยตอบไปว่า
“ใช่ ก็เพื่อนกูมันงอลกูเรื่องผู้ชายคนนี้นิ กูแคร์มัน กูไม่อยากเสียเพื่อนไป”
เพื่อนเอเลยบอกมาว่า
“ถ้ามันเป็น มอ-อึ-งอ ล่ะ (มันนี่คือเพื่อนสนิทเอนะคะ) มันจะเลือก มอ-อึ-งอ มั้ย” เออึ้งไปสักพัก และเพื่อนก็ตอบมาอีกว่า
“เห็นไหม ตอนนี้มันก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้กับ-มอ-อึ-งอ มันยังเฉยชากับ มอ-อึ-งอ มันยังโกรธ มอ-อึ-งอ อยู่เลย ไหนอ่ะ แคร์เพื่อน มอ-อึ-งอ อะ กูบอกตรงๆ นะ ความรักเป็นเรื่องของ มอ-อึ-งอ กับผู้ชายคนนั้น ถ้าเค้าชอบ มอ-อึ-งอ ก็คือชอบ จะไปบังคับให้เค้าชอบมันไม่ได้หลอก”


               ตอนนั้นรู้สึกเหมือนมีทางออก และเริ่มคิดได้บ้าง จึงห่างๆ กับ ผู้ชายคนนั้น (ซึ่งชั้นชอบมันมาก><) สุดท้ายจากเพื่อนสนิทก็กลายเป็นเพื่อนธรรมดา คุยกันบ้างบางครั้ง แต่ตอนนี้เอก็มีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่ แค่ยังคุยกันได้แบบเพื่อนก็โอเคแล้ว หนึ่งเดือนต่อมา ผู้ชายคนนั้นก็ทักมาบอกว่า เรายังชอบเธอได้อยู่ไหม ตอบไปแบบไม่ลังเลยตอนนั้นว่า แล้วแต่เธอดิ และคุยไปมาๆ อยู่ 2 เดือนก็ตกลงคบกันจนถึงตอนนี้ จะสี่ปีละค่ะ ปลื้มปริ่ม และหลังจากที่คบกันผู้ชายคนนี้ซึ่งก็คือแฟนเอในปัจจุบัน เค้าเคยบอกเอว่า เพื่อนเธอคนนั้นเคยบอกกับเราว่า อย่าพูดอย่างถามเรื่องเธอได้ไหม หมั่นไส้ ฮ่ะ หมั่นไส้? เพื่อนคนนั้นก็อาจจะหมั่นไส้เป็นเรื่องปกติของผู้หญิงที่อาจจะหึงบ้างไรบ้าง แต่เอก็ไม่ติดใจนะ เพราะเหมือนเรายังเป็นเพื่อนกันได้ และเข้าใจหัวอกผู้หญิงด้วยกัน

**เป็นแบบนี้เอไม่ผิดใช่ไหมที่คบกับแฟนคนปัจจุบันซึ่งเป็นคนที่เพื่อนสนิทเคยชอบ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่