ใครเคยสัมภาษณ์งานแล้วไม่ผ่านบ้างคะ อยากให้อ่านประสบการณ์ตรงของคนสัมภาษณ์อย่างเราบ้างเผื่อเป็นกำลังใจค่ะ
เราทำงานสายการเงิน เมื่อประมาณปีครึ่งที่ผ่านมาได้โปรโมทเลื่อนตำแหน่ง และต้องสัมภาษณ์หาคนใหม่มาทำงานแทนเรา
ด้วยความที่เรารู้เชิงลึกว่างานของเรามีรายละเอียดอย่างไร เพื่อไม่ให้เสียเวลาเรากัอลิสท์ไว้ในใจเลยต้องการคนที่มี skill แบบไหน แล้วคนแบบไหนที่จะโดนแรงกดดันอย่างที่เราเคยโดนบ้าง
ผู้สมัครคนแรกที่ทำให้เราคิดถึงเค้าจนถึงทุกวันนี้เป็นเด็กผู้ชายมีประสบการณ์ทำงานมาแล้ว2-3 ปีในธนาคารญี่ปุ่น อายุน้อยกว่าเรา 7 ปี น้องทำงานแบบที่เราเคยทำมาก่อนๆที่เราจะเปลี่ยนสายมาเปนงานปัจจุบัน เรารู้เลยว่าน้องจะต้องเหนื่อยมากถ้าต้องเปลี่ยนสายอย่างเรา เราเคยผ่านมาแล้ว เรารู้ว่ามันไม่ค่อยคุ้มกัน และเราเองคงต้องสอนงานจนไม่มีเวลาทำงานตัวเอง แอบนึกหงุดหวิดเล็กน้อยทำไม HR ส่ง CV นี้มาให้นายฝรั่งเรา
ด้วยความที่น้องท่าทางเรียบร้อยเด๋อๆด๋าๆ แต่พูดจาน่าฟัง ทำให้เราอดที่จะสัมภาษณ์ต่อไม่ได้ ยิ่งคุยก็ยิ่งชอบ เพราะน้องเปนคนน่าสนใจแต่เรียบร้อย ไม่ก้าวร้าวขนาดตีซี้แต่พอเราบอกชื่อเล่นของเรา น้องก้อเรียกเราดัวยชื่อเล่น เออ มันน่ารักแฮะ ระหว่างที่คุยก็มีการแสดงความเห็นที่เป็นตัวเองจิงๆ ไม่ใช่แต่งมาเพื่อตอบ
นายฝรั่งเราถามว่าอะไรคือความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิต ถ้าเปนคนอื่นก้อคงตอบว่าเกรดดี งานดี แต่น้องนี่ตอบการที่ซ่อมรถด้วยตัวเองได้ 'เพราะผมเปนคนชอบเรื่องรถ ผมจึงอยากเข้าใจในสิ่งที่ผมชอบด้วยตัวเอง' อะไรประมานนี้เลย
เราชอบมาก รู้สึกว่าเด็กคนนี้น่าสนใจมาก ชอบจิงๆแบบถูกอัธยาศัย คิดในใจว่าเอาวะ สอนงานเยอะหน่อย ยอม! ก้อในใจคิดงี้ปากก้อเชิญน้องกลับบ้าน ก่อนกลัลน้องคงดูออกว่าทั้งเราและนายฝรั่งถูกใจ เค้าน่าจะได้ เค้ายังหันหน้ามายิ้มกับเราแบบซื่อๆ มองหน้าและเรียกชื่อเล่นเราอีกทีแล้วบอกไปก่อนนะคับ
เราคิดนะว่าอาจจะรับเค้า ยินดีเหนื่อยสอนงานหน่อย
แต่ดั้น ดันจิงๆมาเจอคนที่คุณสมบัติตรงเป้ะจิงๆในคนที่สาม ทุกอย่างเป้ะมาก นายฝรั่งก้อชอบเลยรับเลย
เราเลยไม่ได้รับน้องคนนั้น และเสียดายจนทุกวันนี้ ไม่ได้เสียใจกะคนที่รับนะ เค้าทำงานดี แต่ทุกครั่งที่มาอ่านกะทู้ว่ามีคนไปสัมภาษณ์แล้วไม่ผ่านเนี่ย ก้อจะคิดถึงน้องคนนี้ทุกครั้งไป
อยากจะบอกทุกคนว่าให้สู้ต่อไปนะคะ คุณอาจจะแพ้คนอื่นแค่เล็กน้อย ถ้าสู้ต่อไปๆก้อจะต้องเจอที่ๆเปนของคุณ
คนสัมภาษณ์อย่างเราบางทีก้อทำใจลำบากจิงๆค่ะ
เคยท้อกับการสัมภาษณ์งานไหมคะ เราในฐานะคนสัมภาษณ์อยากจะแชร์เรื่องนี้ค่ะ
เราทำงานสายการเงิน เมื่อประมาณปีครึ่งที่ผ่านมาได้โปรโมทเลื่อนตำแหน่ง และต้องสัมภาษณ์หาคนใหม่มาทำงานแทนเรา
ด้วยความที่เรารู้เชิงลึกว่างานของเรามีรายละเอียดอย่างไร เพื่อไม่ให้เสียเวลาเรากัอลิสท์ไว้ในใจเลยต้องการคนที่มี skill แบบไหน แล้วคนแบบไหนที่จะโดนแรงกดดันอย่างที่เราเคยโดนบ้าง
ผู้สมัครคนแรกที่ทำให้เราคิดถึงเค้าจนถึงทุกวันนี้เป็นเด็กผู้ชายมีประสบการณ์ทำงานมาแล้ว2-3 ปีในธนาคารญี่ปุ่น อายุน้อยกว่าเรา 7 ปี น้องทำงานแบบที่เราเคยทำมาก่อนๆที่เราจะเปลี่ยนสายมาเปนงานปัจจุบัน เรารู้เลยว่าน้องจะต้องเหนื่อยมากถ้าต้องเปลี่ยนสายอย่างเรา เราเคยผ่านมาแล้ว เรารู้ว่ามันไม่ค่อยคุ้มกัน และเราเองคงต้องสอนงานจนไม่มีเวลาทำงานตัวเอง แอบนึกหงุดหวิดเล็กน้อยทำไม HR ส่ง CV นี้มาให้นายฝรั่งเรา
ด้วยความที่น้องท่าทางเรียบร้อยเด๋อๆด๋าๆ แต่พูดจาน่าฟัง ทำให้เราอดที่จะสัมภาษณ์ต่อไม่ได้ ยิ่งคุยก็ยิ่งชอบ เพราะน้องเปนคนน่าสนใจแต่เรียบร้อย ไม่ก้าวร้าวขนาดตีซี้แต่พอเราบอกชื่อเล่นของเรา น้องก้อเรียกเราดัวยชื่อเล่น เออ มันน่ารักแฮะ ระหว่างที่คุยก็มีการแสดงความเห็นที่เป็นตัวเองจิงๆ ไม่ใช่แต่งมาเพื่อตอบ
นายฝรั่งเราถามว่าอะไรคือความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิต ถ้าเปนคนอื่นก้อคงตอบว่าเกรดดี งานดี แต่น้องนี่ตอบการที่ซ่อมรถด้วยตัวเองได้ 'เพราะผมเปนคนชอบเรื่องรถ ผมจึงอยากเข้าใจในสิ่งที่ผมชอบด้วยตัวเอง' อะไรประมานนี้เลย
เราชอบมาก รู้สึกว่าเด็กคนนี้น่าสนใจมาก ชอบจิงๆแบบถูกอัธยาศัย คิดในใจว่าเอาวะ สอนงานเยอะหน่อย ยอม! ก้อในใจคิดงี้ปากก้อเชิญน้องกลับบ้าน ก่อนกลัลน้องคงดูออกว่าทั้งเราและนายฝรั่งถูกใจ เค้าน่าจะได้ เค้ายังหันหน้ามายิ้มกับเราแบบซื่อๆ มองหน้าและเรียกชื่อเล่นเราอีกทีแล้วบอกไปก่อนนะคับ
เราคิดนะว่าอาจจะรับเค้า ยินดีเหนื่อยสอนงานหน่อย
แต่ดั้น ดันจิงๆมาเจอคนที่คุณสมบัติตรงเป้ะจิงๆในคนที่สาม ทุกอย่างเป้ะมาก นายฝรั่งก้อชอบเลยรับเลย
เราเลยไม่ได้รับน้องคนนั้น และเสียดายจนทุกวันนี้ ไม่ได้เสียใจกะคนที่รับนะ เค้าทำงานดี แต่ทุกครั่งที่มาอ่านกะทู้ว่ามีคนไปสัมภาษณ์แล้วไม่ผ่านเนี่ย ก้อจะคิดถึงน้องคนนี้ทุกครั้งไป
อยากจะบอกทุกคนว่าให้สู้ต่อไปนะคะ คุณอาจจะแพ้คนอื่นแค่เล็กน้อย ถ้าสู้ต่อไปๆก้อจะต้องเจอที่ๆเปนของคุณ
คนสัมภาษณ์อย่างเราบางทีก้อทำใจลำบากจิงๆค่ะ