คนเลว ๆ แบบเรา สมควรที่จะต้องอยู่คนเดียวใช่ไหม

เราไม่เคยคิดค่ะว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นกับเรา เพราะจริง ๆ แล้ว เราแอนตี้พวกมือที่ 3 และบรรดาเมียน้อยทั้งหลาย ประกอบกับเราเคยตกอยู่ในสภาพที่เคยโดนนอกใจ เลยเข้าใจความรู้สึกค่ะว่ามันเจ็บแค่ไหน


ตอนนี้เราอายุ 30 ปีค่ะ แต่งงานมาแล้ว 4 ปี รวมคบกับสามีก็ 8 ปีพอดี ยังไม่มีลูกค่ะ สามีเราเป็นคนดีมาก ดีมากที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนนึงจะดีได้ ตามใจทุกอย่าง อยากไปไหน อยากได้อะไรไม่เคยขัดใจ ไม่เคยโมโหเราหรือพูดใส่เราแรง ๆ เวลาเค้าโมโหอย่างมากก็แค่เดินหนีไปตั้งสติ พอเราอารมณ์เย็นแล้วถึงกลับมาคุยกัน แต่ข้อเสียอย่างนึงที่เราไม่เคยนึกว่ามันจะเป็นปัญหาใหญ่คือ เค้าไม่มีความเป็นผู้นำ เคยคุยกันหลายครั้ง เค้าบอกแค่ว่าเค้าไม่อยากขัดใจเราและไม่อยากมีปัญหา ประกอบกับเค้าถูกเลี้ยงมาแบบคุณชาย งานช่างที่ผู้ชายควรจะทำเป็นบ้างเล็กน้อยก็เลยทำไม่เป็นเลย เป็นเราซะอีกที่ต้องทำ ส่วนเรื่องงานบ้านเค้าก็ช่วยทำบ้างนะคะ แต่ถ้าเราไม่บอกให้ช่วยก็จะไม่ทำค่ะ ทุกวันนี้การวางแผนทุกอย่างภายในบ้านเราเป็นคนจัดการทุกอย่าง เค้ามีหน้าที่แค่ทำตามเท่านั้น ซึ่ง....บอกตรง ๆ ว่าบางทีมันก็เหนื่อยค่ะ นิสัยส่วนตัวเราเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานระดับนึง รักความก้าวหน้า ซึ่งนิสัยนี้ตรงข้ามกับสามีโดยสิ้นเชิง เราอยากได้ผู้นำครอบครัวค่ะ ไม่ใช่ลูกชาย


จนเมื่อปลายปีที่แล้ว เราได้มีโอกาสร่วมงานกับผู้ชายคนนึงค่ะ คุยกันครั้งแรกก็ทะเลาะกันซะใหญ่โตเป็นเรื่องเป็นราวมากมาย เพราะต่างคนต่างไม่ยอมค่ะ คิดว่าความคิดตัวเองถูกที่สุด กว่าจะมาคุยดีกันได้ก็เมื่อต้นปีค่ะ พอได้คุยกันก็เริ่มรู้สึกถูกชะตาค่ะ เพราะลึก ๆ แล้วเค้าเป็นคนตั้งใจทำงานและใส่ใจในงานมาก รายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่เรามองข้าม เค้าไม่ข้ามค่ะ ใส่ใจมาก เลยรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้โอเค ก็เลยเริ่มคุยกันมากขึ้น ซึ่งผู้ชายคนนี้เค้าก็บอกเราว่า จริง ๆ แล้วเค้าแอบชอบเรามานานแล้ว แต่เค้าก็ไม่ได้ปิดบังนะคะว่าเค้ามีแฟนแล้ว จนความรู้สึกมันพัฒนาขึ้นมาตอนไหนก็ไม่รู้ตัวค่ะ คุยไลน์กันทุกวัน (เฉพาะตอนเค้าอยู่นอกบ้าน) กินข้าวกันทุกวัน โทรหากันทุกวัน มีเวลาก็ไปเที่ยวใกล้ๆ กันบ้าง แค่เค้าต้องกลับบ้านให้ตรงเวลา และตอนหลังเราสืบจนรู้ว่าเค้ากำลังจะแต่งงานกัน ซึ่งเค้าก็แต่งงานกันเมื่อช่วงต้นปีค่ะ ช่วงนั้นก็เสียใจนิดนึง แต่ก็ยังคุยกันอยู่ (ตรงนี้รู้ตัวเองแล้วค่ะว่าผิด เพราะต่างฝ่ายต่างแต่งงานกันแล้ว แต่ก็ยังคุยกัน รู้สึกดี ๆ กัน) หลังจากนั้นเค้าก็ไม่เคยปิดบังเราเลยไม่ว่าจะเรื่องอะไรรวมถึงเรื่องที่บ้านเค้าด้วย เรารู้หมดว่าแฟนเค้าเป็นคนยังไง เค้าคบเพื่อนแบบไหน ตอนนี้เค้ากำลังทำอะไรอยู่ที่ไหน ยังไง กับใคร เรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้มาเติมเต็มในสิ่งที่สามีเราขาดไป เพราะเค้าทำงานเก่ง มีความเป็นผู้นำ และออกจะขี้เล่นนิดๆกวนหน่อย ๆ เค้าก็บอกค่ะว่าเรามาเติมเต็มในสิ่งที่เค้าขาดเหมือนกัน เพราะเรานิสัยจะตรง ๆ แต่ก็จะมีอารมณ์กุ๊กกิ๊กแบบเด็กๆ ขี้อ้อนหน่อย ๆ ซึ่งตรงนี้เค้าไม่เคยได้จากที่บ้านเค้าค่ะเพราะเค้าคุยกันทีไรจะต้องทะเลาะกันตลอด  


ใช่ค่ะ.....ตอนนี้เราคบซ้อนค่ะ เช่นเดียวกับเค้าเหมือนกัน หลายครั้งที่เค้าทำให้เราเชื่อว่าเค้ารักเราจริง ๆ หลาย ๆ เหตุการณ์ที่เค้าดูแลเอาใจใส่เรา หลาย ๆ ครั้งที่เค้าเก็บเอาคำพูดที่เราพูดแบบไม่ได้คิดอะไรไปใส่ใจ เราพยายามจะตัดใจเลิกยุ่งเกี่ยว แต่ทุกครั้ง เค้าก็จะบอกว่า เค้าไม่เคยคิดจะเลิกกับเรา ไม่สำคัญว่าเราจะคบกันในสถานะไหน ยังไงเค้าก็จะขอรักเรา ขอห่วง และขอช่วยเหลือเราอยู่แบบเดิม ซึ่งมันทำให้เราใจอ่อนทุกครั้ง



เรารู้ค่ะว่าผู้ชายร้อยทั้งร้อย ยังไงก็ไม่เลิกกับภรรยาของตัวเอง ซึ่งเค้าก็คงจะเป็นหนึ่งในนั้น คำพูดทุกคำพูดที่เค้าพูดกับเรา เราพยายามจับหาร 2 ทั้งหมด เค้าดูแลเราดีแค่ไหนก็จะคิดว่าเค้าก็คงจะทำกับคนที่บ้านเค้าแบบนี้เหมือนกัน และเตือนตัวเองตลอดว่ามันไม่ใช่ มันเชื่อไม่ได้ เพราะถ้าเค้ารักเราจริง ๆ เค้าก็ต้องเลิกกับภรรยาและมาคบกับเราแบบเปิดเผย ใช่ค่ะ...เราเห็นแก่ตัวมาก


ตอนนี้เราอึดอัดมากค่ะ อยากจะเลิกกับคนทั้ง 2 คน อยากตัดให้ขาดทั้ง 2 คน จะได้ไม่มีใครต้องเจ็บอีก เราสงสารสามีเราเพราะอย่างที่บอกคือเค้าก็ดีกับเรามาก แต่เราก็เหนื่อยมากเช่นกัน ส่วนกับอีกคนนึงเราก็รู้ดีอยู่แล้วค่ะว่ามันเป็นไปไม่ได้ คนเลว ๆ แบบเรา สมควรที่จะต้องอยู่คนเดียวใช่มั๊ยคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่