สวัสดีนะ. คือเราอยากถามว่าเราต้องทำไงต่อดี ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าเรายอมรับว่าเราเป็นรังเรไม่แน่นอน..!!
คือเราคบกับแฟน พี่ ม. (สมมุติ) มาปีกว่า ก่อนหน้านั้นคือเป็นเพื่อกันในกลุ่ม ดูกันมาเกือบเลยตัดสินใจเป็นแฟนกัน ระหว่างที่คบกะนเรามีความสุขมากนะ
อาจจะมีบ้างทะเลาะ ไม่เข้าใจกันแต่ไม่เคยเลิกกันเลย พี่ ม.เค้าดีกับเรามาตลอด แม้ว่าเราจะทำอะไรผิด เค้าให้อภัยตลอด เราเคยนอกใจ เคยคุยกับคนอื่น
เค้าก็ไม่เลิก ตลอดเวลาปีกว่า มันดีมาก จนช่วงนึง เราได้เข้าไปอยู่ที่บ้านเค้า อยู่กับแม่เค้า พี่เค้า ทุกคนในครอบครัวเค้าดีกับเรามาก ลืมบอกพี่ ม. เค้าไม่ได้อยู่ด้วยเพราะมีภาระกิจที่เค้าต้องทำ เป็นเวลาทั้งหมด 6 เดือนระหว่างนั้นเราติดต่อกันตลอด ตัวเราเองเรามั่นใจมากว่าเราจะไม่เปลี่ยนใจไปจากพี่ ม. แต่ยุ่มาวันนึง ก็มีรุ่นน้อง ที่เราเคยชอบชื่อ น้อง ป.( สมมุติ) (เคยคุยกันผ่านทางเฟสบุ๊คแล้วมีปัญหาจนเลิกคุย ลบเฟสไป) อยู่ๆน้องกลับมา แอดเพื่อนมา2-3ครั้ง แต่เราก็ยังไม่ได้รับนะ จนเราตัดสินใจทักแชทไปถาม
เรา : แอดมาทำไมอีก ? จำผิดคนหรอ ? แอดมาแล้วก็ลบ 2-3รอบคืออะไร ?
น้อง ป. ไม่ผิดหรอก ตั้งใจแอดไป อยากคุยด้วย
คือแบบเราก็ดีใจมาก
หลังจากนั้นมา เราก็คุยกันตลอด ทุกวัน น้อง ป. ก็มาจีบเราด้วยความที่ต่างคนต่างชอบกันอยู่แล้ว มันเลยยิ่งทำให้อะไรๆหลายอย่างมันดูเข้ากันไปหมด แล้วอีกอย่างช่วงที่น้อง ป.เข้ามามันก็เป็นช่วงเวลาที่เราเหงา แล้วยิ่งเจอกันทุกวัน (เรียนที่เดียวกัน) เพื่อนเราก็เชียร์ให้คุยกับน้อง ป. ระหว่างนั้นเราไม่เคยคิดอะไรเกินเลย เหมือนยังมีสติอยู่ รู้ว่าอะไรอะไรไม่ควร ช่วงเวลาที่คุยกับน้อง ป.มันมีความสุขนะ มีเหตุการณ์นึงทางโรงเรียนจัดกิจกรรม นอกสถานที่เรากับน้องได้ไปทำกิจกรรมร่วมกัน เลยยิ่งมีเวลาได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น มันยิ่งทำให้เรารู้จักนิสัยและสนิทกันมากขึ้น ตกดึกนั่งกินเบียร์ด้วยกัน กับเพื่อนๆอีกหลายคน เราก็ได้คุยกันมากขึ้นยิ่งถูกใจ
....... หลังจากนั้นกลับมา ไม่กี่วัน น้องป. ก็มาถามเราผ่านแชท เฟสบุ๊ค
น้องป. : ถามไรหน่อยดิ ตอบตรงๆนะ ถามจริงๆ
เรา : ว่าไง
น้องป. : พี่มีแฟนอยู่แล้วใช่ป่ะ ?
เรา : อืม ใช่ แต่ก็ห่างกันไปอ่ะ
น้องป.: ครับ
เรา : ไม่คุยกะพี่ต่อ ก็ได้นะ ไม่ว่าอะไร
น้องป. : ไม่อ่ะ จะคุยต่อ อยากคุย
........ ระหว่างนั้น อยู่ๆพี่ ม.ก็กลับมาแบบไม่บอก ไม่กล่าว เหมือนมาเซอไพรส์ แต่ความรู้สึกเราจอนนั้นคือยังไงรู้มั้ย ตกใจมาก!!! อยู่นานมั้ย??? แล้วถ้าเค้ารู้ว่าเราคุยกับคนอื่นล่ะ??? มันวุ่นวายไปหมด ลืมบอกว่าพี่ ม.กลับมา 8 วัน
วันแรก คือไม่มีอะไร ปกติมาก เราพยายามทำตัวปกติมาก แต่ทำไมไม่รู้ นอนอยู่ข้างๆกัน ไม่เจอกันนานมาก ทำไมเราไม่คิดถึงพี่ ม.เลยแล้วยิ่งเวลาเค้ามากอดทำไมเรารู้รังเกลียด ไม่อยากจะใกล้เลย ความรู้สึกตอนนั้นเราทำตัวแย่มาก
วันที่ 2 พี่ ม.เป็นคนชอบอยู่แต่ในห้อง เก็บตัวนั่งเล่นเกมส์ แต่เราด้วยความที่ไม่อยากให้พี่ ม.เห็นว่าคุยกับคนอื่นเลย ตีตัวออกห่าง ทำเป็นมาทำงานบ้านหรือนั่งเล่นกับแม่และพี่สาว ค่อเราคุยกับน้อง ป. ตลอดเวลา ไม่ว่าจะทำอะไร จนถึงเวลานอน เราเข้าห้องช้ากว่าปกติ ใส่พาร์ดเวิร์ด ไอแพดและโทรศัพย์เพื่อป้องกันไม่ให้พี่ ม.เล่นหรือดูอะไรเกี่ยวกับเรา
วันที่ 3 ที่บ้านพี่ ม.มีเลี้ยงทานข้าว ปาร์ตี้เล็กๆ ดื่มนิดนึง พี่ ม.ขึ้นห้องไปนอนก่อน ด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยดื่ม ดึกๆเราก็ตามขึ้นไป เราเข้าไปในห้อง ความรู้สึกวันนั้นเหมือนเราเป็นคนอื่น พี่เค้าไม่สนใจเราเลย เรานั่งร้องไห้ ตรงเก้าอี้ในห้อง อยู่นาน จนตัดสินใจเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาคุยกับน้อง ป. อีกครั้ง
เรา : ทำไม ป. ถึงคุยกับพี่ต่อ ทั้งๆที่รู้ว่าพี่มีแฟนอยู่แล้ว ?
น้อง ป. : จะมาถามทำไมว่ะ เอองั้นก็ไม่ต้องคุยกันแล้ว พอเถอะ พี่ก็ไปอยู่กับแฟนพี่ ป. ไปเอง
เรา: ถ้าพี่เลือก ป. อ่ะ เทอจะทิ้งพี่ไปแบบนี้หรอ ?
น้อง ป. : ผมไม่ได้เลวถึงขั้นอยากให้พวกพี่เลิกกันหรอกนะ
เรา : อืมมม โอเค งั้นจบ แค่นี้
10 นาที่ผ่านไป
น้อง ป. : ทำให้กูนอนไม่หลับ เพราะคิดเรื่อง คิดถึงอยู่ดี
เรา : กูนอนไม่หลับ
น้อง ป. : กูเกลียด
(เรารู้ว่ามันด่าเพราะมันโมโห และเพื่อที่มันจะตัดใจมันเอง)
........ ตอนนั้นเราตัดสินใจแล้วว่าจะไม่เลือกใครเลย เราจะเลิกกับทุกคน อยู่พี่ ม.ก็ตื่น แล้วก็ถามว่าทำอะไร ทำไมไม่นอน ในโทรศัพท์ มันมีอะไร เทอมีคนอื่นใช่มั้ย ?? และอีกมากมาย เราตัดสินใจปิดโทรศัพท์ แล้วไปนอน แต่พี่ ม.ไม่จบ กระชากเราหลายรอบเพื่อขอดู โทรศัพท์เราๆเลยตัดสินใจบอกทุกอย่าง พร้อมเอาข้อความแชทให้เค้าดู จากนั้นเค้าก็ต่อว่าเราสารพัด ต่างๆนาๆ ด้วยความแค้นและความไว้ใจ
เรา : เลิกกันเถอะ พอเถอะ
พี่ ม. ทำไมอ่ะ ไม่เลิกอ่ะ ทำไมเลือกมันอ่ะ
เรา : ไม่ได้เลือกมันแต่อยากอยู่คนเดียว เราอึดอัดเว้ย เรามาอยู่บ้านเทอ เราทำอะไรไม่ได้ แล้วยิ่งเรากับเทอมาอยู่ด้วยกันแบบนี้มันยิ่งอึดอัดยิ่งแย่
พี่ ม. : ข้ออ้างว่ะ ไม่เลิก ไม่อยากเลิก
เรา: ทำไมว่ะ กูนอกใจ นะกูมีคนอื่น โง่ว่ะ
พี่ ม. : เออกูโง่ แต่กูคิดว่าเราจะไปต่อได้ดีกว่านี้ ไม่ใช่เลิกกันด้วยเรื่องแบบนี้ดิ
เรา : ทำไมว่ะ รักกูหรอ (รู้คำตอบแต่ถาม)
พี่ ม.:เออ รักดิ
ตอนนั้นเวลาตี2กว่า คือง่วงมาก + กับร้องไห้จนตาบวม เพลีย ก็ยังทะเลาะกันไม่จบ ตอนนั้นทำนิ่งเพราะเป็นไม่ชอบทะเลาะ เราตัดสินใจแล้วว่าเลิกคือเลิก ไม่เอาแล้ว พอแล้ว พี่ ม.ปล่อยให้เรานอนด้วยความที่มันดึกแล้วเราก็มีเรียนเช้า
วันที่ 4 เค้าไปส่งเราไปเรียนตามคำสั่งของแม่ ทุกคนในบ้านไม่รู้เรื่อง ว่าเกิดอะไรขึ้น เราทั้ง2คนทำตัวปกติ เลิกเรียนพี่ ม.ตัดสินใจไปรับเราที่โรงเรียนแต่เราเลิกที่จะหนีไปกับเพื่อน ไปนอนบ้านเพื่อน ระหว่างนั้นเราคุยกับพี่ ม. ผ่าน แชทเฟสบุ๊ค ว่าพรุ่นี้ยังไงเราจะกลับไปเก็บเสื้อข้าวของๆเรากลับไปอยู่บ้าน เพราะยังไงๆก็เลิกกันแล้ว
วันที่ 5 เรากลับมา เจอแต่แม่ของพี่ ม. แม่เข้ามาถามว่าเลิกกันจริงหรอ ทำไม่ละบอกแม่มาเถอะ เราคุยกับแม่ทั้งน้ำตาและเก็บเสื่อผ้าไปด้วย ขอพยายามยื้อเราไว้ อยากให้เเราจูนกับพี่ ม. ก่อนแม่ไม่อยากให้เราเลิกกัน แม่รักเรามาก แม่ร้องไห้เพราะรักเรา เราเลยใจอ่อน ยอมอยู่เพื่อแม่ ตอนนั้นพี่ ม.ไม่อยู่บ้าน เค้าหนีไปบ้านเพื่อนเพื่อหลบหน้าเรา ตอนเย็นกลับมา เจอหน้ากัน คำแรกที่เราเค้าถามเราคือ " เทออยู่แบบนี้ไม่อึดอัดหรอ " คือเราจุกมากกับคำถามนั้น แต่แล้วราก็มานั่งคุยกันดีๆมั้งปรับความข้าใจ
วันที่ 6 เรามำมุกอย่างเหมือนปกติ ยังนอนห้องเดียวกัน เตียงเดียวกัน. ทั้งๆที่เลิกกันแล้ว ไปไหนด้วยกัน. เล่นกันปกติมาก แล้วก็ยังมีอะไรกัน!!!
วันที่ 7 พี่ ม.ไปส่งเราไปสอบ ทุกอย่างปกติ พี่ ม.ไปรับเราทั้งๆที่ฝนตก แรงมาก ยอมเปียก เพื่อนเรา
วันที่ 8 ไปเฝ้าเราที่ โรงเรียน รอกลับบ้านพร้อมกัน
วันที่ 9 มาส่งเราที่โรงเรียน แล้วก็กลับบ้านมาเก็บของกลับไปทำหน้าที่ของตัวเอง พอเรากลับบ้านมา เราร้องไห้คิดถึง พี่ ม. มาก ทำไมล่ะทำไม่ดีใจที่เค้าไม่อยู่แล้ว
ระหว่างนั้นเราก็คุยติกต่อกับพี่ ม. ตลอด กับน้อง ป.ก็คุย จนตอนนี้เราตัดสินใจคบกับน้อง ป. แรกๆมันก็ดี ดูเค้าสนใจ ใสใจเรา แล้วอยู่ๆทำไม เวลาผ่านไปไม่กี่วันทำไมมันเปลี่ยน น้อง ป.เปลี่ยนไป ไม่สนใจเรา มีแต่ข้อความผ่านแชทที่บอกรัก บอกคิดถึง แล้วก็แสดงนิสัยจริงๆออกมา เด็กที่เอาแต่ใจ ดูดบุหรี่ ติดเกมส์ ติดเพื่อน เล่นพนัน ฯลฯ อะไรๆอีกมากที่เราไม่ชอบน้อง ป.ทำหมด แต่กับพี่ ม. ไม่ทำเลยสักอย่าง อาจจะมีเล่นเกมส์บ้าง ทำไมน้อง ป.ชอบปล่อยให้เราเหงาอ่ะ ทำไมไม่ดีเหมือนมะก่อน แต่พี่ ม. สิคอยโทรมา คอยทักมาตลอดทั้งที่เลิกกัน ทำไมเค้าไม่เกลียดเรา
#เราจะทำไงต่อดี เราจะเดินต่อพบกับสิ่งที่เราต้องการ หรือกลับไปหาคนที่รักเรา กคร์เราจริงๆ????????????
จะไปต่อหรือยูเทิร์น???
คือเราคบกับแฟน พี่ ม. (สมมุติ) มาปีกว่า ก่อนหน้านั้นคือเป็นเพื่อกันในกลุ่ม ดูกันมาเกือบเลยตัดสินใจเป็นแฟนกัน ระหว่างที่คบกะนเรามีความสุขมากนะ
อาจจะมีบ้างทะเลาะ ไม่เข้าใจกันแต่ไม่เคยเลิกกันเลย พี่ ม.เค้าดีกับเรามาตลอด แม้ว่าเราจะทำอะไรผิด เค้าให้อภัยตลอด เราเคยนอกใจ เคยคุยกับคนอื่น
เค้าก็ไม่เลิก ตลอดเวลาปีกว่า มันดีมาก จนช่วงนึง เราได้เข้าไปอยู่ที่บ้านเค้า อยู่กับแม่เค้า พี่เค้า ทุกคนในครอบครัวเค้าดีกับเรามาก ลืมบอกพี่ ม. เค้าไม่ได้อยู่ด้วยเพราะมีภาระกิจที่เค้าต้องทำ เป็นเวลาทั้งหมด 6 เดือนระหว่างนั้นเราติดต่อกันตลอด ตัวเราเองเรามั่นใจมากว่าเราจะไม่เปลี่ยนใจไปจากพี่ ม. แต่ยุ่มาวันนึง ก็มีรุ่นน้อง ที่เราเคยชอบชื่อ น้อง ป.( สมมุติ) (เคยคุยกันผ่านทางเฟสบุ๊คแล้วมีปัญหาจนเลิกคุย ลบเฟสไป) อยู่ๆน้องกลับมา แอดเพื่อนมา2-3ครั้ง แต่เราก็ยังไม่ได้รับนะ จนเราตัดสินใจทักแชทไปถาม
เรา : แอดมาทำไมอีก ? จำผิดคนหรอ ? แอดมาแล้วก็ลบ 2-3รอบคืออะไร ?
น้อง ป. ไม่ผิดหรอก ตั้งใจแอดไป อยากคุยด้วย
หลังจากนั้นมา เราก็คุยกันตลอด ทุกวัน น้อง ป. ก็มาจีบเราด้วยความที่ต่างคนต่างชอบกันอยู่แล้ว มันเลยยิ่งทำให้อะไรๆหลายอย่างมันดูเข้ากันไปหมด แล้วอีกอย่างช่วงที่น้อง ป.เข้ามามันก็เป็นช่วงเวลาที่เราเหงา แล้วยิ่งเจอกันทุกวัน (เรียนที่เดียวกัน) เพื่อนเราก็เชียร์ให้คุยกับน้อง ป. ระหว่างนั้นเราไม่เคยคิดอะไรเกินเลย เหมือนยังมีสติอยู่ รู้ว่าอะไรอะไรไม่ควร ช่วงเวลาที่คุยกับน้อง ป.มันมีความสุขนะ มีเหตุการณ์นึงทางโรงเรียนจัดกิจกรรม นอกสถานที่เรากับน้องได้ไปทำกิจกรรมร่วมกัน เลยยิ่งมีเวลาได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น มันยิ่งทำให้เรารู้จักนิสัยและสนิทกันมากขึ้น ตกดึกนั่งกินเบียร์ด้วยกัน กับเพื่อนๆอีกหลายคน เราก็ได้คุยกันมากขึ้นยิ่งถูกใจ
....... หลังจากนั้นกลับมา ไม่กี่วัน น้องป. ก็มาถามเราผ่านแชท เฟสบุ๊ค
น้องป. : ถามไรหน่อยดิ ตอบตรงๆนะ ถามจริงๆ
เรา : ว่าไง
น้องป. : พี่มีแฟนอยู่แล้วใช่ป่ะ ?
เรา : อืม ใช่ แต่ก็ห่างกันไปอ่ะ
น้องป.: ครับ
เรา : ไม่คุยกะพี่ต่อ ก็ได้นะ ไม่ว่าอะไร
น้องป. : ไม่อ่ะ จะคุยต่อ อยากคุย
........ ระหว่างนั้น อยู่ๆพี่ ม.ก็กลับมาแบบไม่บอก ไม่กล่าว เหมือนมาเซอไพรส์ แต่ความรู้สึกเราจอนนั้นคือยังไงรู้มั้ย ตกใจมาก!!! อยู่นานมั้ย??? แล้วถ้าเค้ารู้ว่าเราคุยกับคนอื่นล่ะ??? มันวุ่นวายไปหมด ลืมบอกว่าพี่ ม.กลับมา 8 วัน
วันแรก คือไม่มีอะไร ปกติมาก เราพยายามทำตัวปกติมาก แต่ทำไมไม่รู้ นอนอยู่ข้างๆกัน ไม่เจอกันนานมาก ทำไมเราไม่คิดถึงพี่ ม.เลยแล้วยิ่งเวลาเค้ามากอดทำไมเรารู้รังเกลียด ไม่อยากจะใกล้เลย ความรู้สึกตอนนั้นเราทำตัวแย่มาก
วันที่ 2 พี่ ม.เป็นคนชอบอยู่แต่ในห้อง เก็บตัวนั่งเล่นเกมส์ แต่เราด้วยความที่ไม่อยากให้พี่ ม.เห็นว่าคุยกับคนอื่นเลย ตีตัวออกห่าง ทำเป็นมาทำงานบ้านหรือนั่งเล่นกับแม่และพี่สาว ค่อเราคุยกับน้อง ป. ตลอดเวลา ไม่ว่าจะทำอะไร จนถึงเวลานอน เราเข้าห้องช้ากว่าปกติ ใส่พาร์ดเวิร์ด ไอแพดและโทรศัพย์เพื่อป้องกันไม่ให้พี่ ม.เล่นหรือดูอะไรเกี่ยวกับเรา
วันที่ 3 ที่บ้านพี่ ม.มีเลี้ยงทานข้าว ปาร์ตี้เล็กๆ ดื่มนิดนึง พี่ ม.ขึ้นห้องไปนอนก่อน ด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยดื่ม ดึกๆเราก็ตามขึ้นไป เราเข้าไปในห้อง ความรู้สึกวันนั้นเหมือนเราเป็นคนอื่น พี่เค้าไม่สนใจเราเลย เรานั่งร้องไห้ ตรงเก้าอี้ในห้อง อยู่นาน จนตัดสินใจเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาคุยกับน้อง ป. อีกครั้ง
เรา : ทำไม ป. ถึงคุยกับพี่ต่อ ทั้งๆที่รู้ว่าพี่มีแฟนอยู่แล้ว ?
น้อง ป. : จะมาถามทำไมว่ะ เอองั้นก็ไม่ต้องคุยกันแล้ว พอเถอะ พี่ก็ไปอยู่กับแฟนพี่ ป. ไปเอง
เรา: ถ้าพี่เลือก ป. อ่ะ เทอจะทิ้งพี่ไปแบบนี้หรอ ?
น้อง ป. : ผมไม่ได้เลวถึงขั้นอยากให้พวกพี่เลิกกันหรอกนะ
เรา : อืมมม โอเค งั้นจบ แค่นี้
10 นาที่ผ่านไป
น้อง ป. : ทำให้กูนอนไม่หลับ เพราะคิดเรื่อง คิดถึงอยู่ดี
เรา : กูนอนไม่หลับ
น้อง ป. : กูเกลียด
(เรารู้ว่ามันด่าเพราะมันโมโห และเพื่อที่มันจะตัดใจมันเอง)
........ ตอนนั้นเราตัดสินใจแล้วว่าจะไม่เลือกใครเลย เราจะเลิกกับทุกคน อยู่พี่ ม.ก็ตื่น แล้วก็ถามว่าทำอะไร ทำไมไม่นอน ในโทรศัพท์ มันมีอะไร เทอมีคนอื่นใช่มั้ย ?? และอีกมากมาย เราตัดสินใจปิดโทรศัพท์ แล้วไปนอน แต่พี่ ม.ไม่จบ กระชากเราหลายรอบเพื่อขอดู โทรศัพท์เราๆเลยตัดสินใจบอกทุกอย่าง พร้อมเอาข้อความแชทให้เค้าดู จากนั้นเค้าก็ต่อว่าเราสารพัด ต่างๆนาๆ ด้วยความแค้นและความไว้ใจ
เรา : เลิกกันเถอะ พอเถอะ
พี่ ม. ทำไมอ่ะ ไม่เลิกอ่ะ ทำไมเลือกมันอ่ะ
เรา : ไม่ได้เลือกมันแต่อยากอยู่คนเดียว เราอึดอัดเว้ย เรามาอยู่บ้านเทอ เราทำอะไรไม่ได้ แล้วยิ่งเรากับเทอมาอยู่ด้วยกันแบบนี้มันยิ่งอึดอัดยิ่งแย่
พี่ ม. : ข้ออ้างว่ะ ไม่เลิก ไม่อยากเลิก
เรา: ทำไมว่ะ กูนอกใจ นะกูมีคนอื่น โง่ว่ะ
พี่ ม. : เออกูโง่ แต่กูคิดว่าเราจะไปต่อได้ดีกว่านี้ ไม่ใช่เลิกกันด้วยเรื่องแบบนี้ดิ
เรา : ทำไมว่ะ รักกูหรอ (รู้คำตอบแต่ถาม)
พี่ ม.:เออ รักดิ
ตอนนั้นเวลาตี2กว่า คือง่วงมาก + กับร้องไห้จนตาบวม เพลีย ก็ยังทะเลาะกันไม่จบ ตอนนั้นทำนิ่งเพราะเป็นไม่ชอบทะเลาะ เราตัดสินใจแล้วว่าเลิกคือเลิก ไม่เอาแล้ว พอแล้ว พี่ ม.ปล่อยให้เรานอนด้วยความที่มันดึกแล้วเราก็มีเรียนเช้า
วันที่ 4 เค้าไปส่งเราไปเรียนตามคำสั่งของแม่ ทุกคนในบ้านไม่รู้เรื่อง ว่าเกิดอะไรขึ้น เราทั้ง2คนทำตัวปกติ เลิกเรียนพี่ ม.ตัดสินใจไปรับเราที่โรงเรียนแต่เราเลิกที่จะหนีไปกับเพื่อน ไปนอนบ้านเพื่อน ระหว่างนั้นเราคุยกับพี่ ม. ผ่าน แชทเฟสบุ๊ค ว่าพรุ่นี้ยังไงเราจะกลับไปเก็บเสื้อข้าวของๆเรากลับไปอยู่บ้าน เพราะยังไงๆก็เลิกกันแล้ว
วันที่ 5 เรากลับมา เจอแต่แม่ของพี่ ม. แม่เข้ามาถามว่าเลิกกันจริงหรอ ทำไม่ละบอกแม่มาเถอะ เราคุยกับแม่ทั้งน้ำตาและเก็บเสื่อผ้าไปด้วย ขอพยายามยื้อเราไว้ อยากให้เเราจูนกับพี่ ม. ก่อนแม่ไม่อยากให้เราเลิกกัน แม่รักเรามาก แม่ร้องไห้เพราะรักเรา เราเลยใจอ่อน ยอมอยู่เพื่อแม่ ตอนนั้นพี่ ม.ไม่อยู่บ้าน เค้าหนีไปบ้านเพื่อนเพื่อหลบหน้าเรา ตอนเย็นกลับมา เจอหน้ากัน คำแรกที่เราเค้าถามเราคือ " เทออยู่แบบนี้ไม่อึดอัดหรอ " คือเราจุกมากกับคำถามนั้น แต่แล้วราก็มานั่งคุยกันดีๆมั้งปรับความข้าใจ
วันที่ 6 เรามำมุกอย่างเหมือนปกติ ยังนอนห้องเดียวกัน เตียงเดียวกัน. ทั้งๆที่เลิกกันแล้ว ไปไหนด้วยกัน. เล่นกันปกติมาก แล้วก็ยังมีอะไรกัน!!!
วันที่ 7 พี่ ม.ไปส่งเราไปสอบ ทุกอย่างปกติ พี่ ม.ไปรับเราทั้งๆที่ฝนตก แรงมาก ยอมเปียก เพื่อนเรา
วันที่ 8 ไปเฝ้าเราที่ โรงเรียน รอกลับบ้านพร้อมกัน
วันที่ 9 มาส่งเราที่โรงเรียน แล้วก็กลับบ้านมาเก็บของกลับไปทำหน้าที่ของตัวเอง พอเรากลับบ้านมา เราร้องไห้คิดถึง พี่ ม. มาก ทำไมล่ะทำไม่ดีใจที่เค้าไม่อยู่แล้ว
ระหว่างนั้นเราก็คุยติกต่อกับพี่ ม. ตลอด กับน้อง ป.ก็คุย จนตอนนี้เราตัดสินใจคบกับน้อง ป. แรกๆมันก็ดี ดูเค้าสนใจ ใสใจเรา แล้วอยู่ๆทำไม เวลาผ่านไปไม่กี่วันทำไมมันเปลี่ยน น้อง ป.เปลี่ยนไป ไม่สนใจเรา มีแต่ข้อความผ่านแชทที่บอกรัก บอกคิดถึง แล้วก็แสดงนิสัยจริงๆออกมา เด็กที่เอาแต่ใจ ดูดบุหรี่ ติดเกมส์ ติดเพื่อน เล่นพนัน ฯลฯ อะไรๆอีกมากที่เราไม่ชอบน้อง ป.ทำหมด แต่กับพี่ ม. ไม่ทำเลยสักอย่าง อาจจะมีเล่นเกมส์บ้าง ทำไมน้อง ป.ชอบปล่อยให้เราเหงาอ่ะ ทำไมไม่ดีเหมือนมะก่อน แต่พี่ ม. สิคอยโทรมา คอยทักมาตลอดทั้งที่เลิกกัน ทำไมเค้าไม่เกลียดเรา
#เราจะทำไงต่อดี เราจะเดินต่อพบกับสิ่งที่เราต้องการ หรือกลับไปหาคนที่รักเรา กคร์เราจริงๆ????????????