ทำไงดี เพื่อนเหมือนน้อยใจจะลาออกจากมหาลัย.
ไ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเรียนอยู่มหาลัยอินเตอร์แห่งนึง แล้วมีเพื่อนคนนึงชื่อ A. ครั้งแรกที่เรารู้จัก A เธอเป็นคนน่ารักสดใส เฟรนลี่ แต่เรียนไม่ค่อยเก่ง ตอนเรียนครอสปรับ ก็เรียนด้วยกัน แต่ด้วยความที่เรียนไม่เก่ง เรากับเพื่อนเราก็คอยช่วย A เสมอ มีเขียนรายงาน A ก็เขียนอังกฤษ มาพวกเราช่วยแก้ไขช่วยเหลือ เสมอ A ก็มักจะซื้อของมาให้เป็นการตอบแทน เช่น ขนม คอนเเท้ค หมวกมาฝาก ด้วยความที่เราเกรงใจ เราก็บอกว่าไม่ต้องหรอก ไม่เป็นไรถือว่าช่วยกัน. A ก็บอกว่าถือเป็นตอบแทนที่ช่วยเหลือเธอ. ด้วยความที่ A หน้าตาน่ารัก เลยทำให้มีรุ่นพี่รุ่นเพื่อน ชอบ(ไม่ใช่เชิงชู้สาว) เธอ และ ขอให้เธอมาทำงานกิจกรรม เช่น หลีด และสตาฟ เธอได้เป็นหลีดได้ไม่นานก็ต้องออก เพราะเธอไม่เก่งอังกฤษเลย ไม่เข้าใจอังกฤษเรากับเพื่อนก็เคยช่วยตลอด ครั้งหนึ่ง เธอเคยร้องไห้ เพราะเราและเพื่อนไม่ตอบเธอมั้ง เธอบอกว่าเธอไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ #ตอนนั้นเรียนอยู่เราก้ะไม่ค่อยได้สนใจA เพราะแบบเราฟังอ. อยู่ ด้วยความที่เราพอรู้อังกฤษ บ้างแต่ไม่เก่งเท่ากับเพื่อนอีกคน 2.คน เราถนัดวาดรูปมากกว่า ตอนจบครอส เสริม เพื่อนเราก็บอกให้ A ไปฝึกอ่านฝึฝกทำเยอะๆ พอเปิดเทอมจะได้เรียนรู้เรื่อง #คณะที่เราเรียนเป็นสายอินเตอร์อาร์ต. นอกจากกจะมีวิชาพวกเลข อังกฤษแล้ว ยังมีวิชาดรออิ้งอีก วิชากราฟฟิค A เนี่ยก็วาดไม่ได้เราก็เป็นคนช่วย(วาดเกือบหมด) ส่วนงานภาษาอังกฤษ จะเป็นเพื่อนฝาแฝด 2 คนที่ช่วย เวลานัดมาทำงาน A มักจะมาสายและรีบกลับเสมอเช่น . A ขอให้เพื่อนแฝดช่วยทำงาน นัดA บ่ายโมง แต่เธอมา บ่าย3 แถมให้รีบทำงานแล้วจะกลับก่อน5โมงเย็น ครั้งนั้นเพื่อนเราโกรธมากแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร. โดยปกติ A มักมามหาลัยสาย ไม่เคยมาก่อนเลยสักครั้ง แล้วAมักจะเรียนไม่รู้เรื่อง แถมยังเล่นโทรสัพ การบ้านก็มาลอกเพื่อนเสมอ เราและเพื่อนก้ะไม่เคยว่าไร A เลย สักครั้ง. โดยปกติแล้ว A จะสนิทกับแฝดพี ส่วนเราสนิทกับแฝดน้อง ช่วง2 อาทิตย์หลังเปิดเทอมเรามักจะไม่ค่อยได้ช่วย A เหมือนแรกๆ เพราะเรารู้สึก A ไม่มรความรับผิดชอบ ไม่พยายามเลย ถึงเธอจะบอกว่าเธอพยายามแล้วก็ตาม. เรามักจะไปไหนมาไหนกับเพื่อนแฝดน้อง แล้วบังเอิญที่แฝดน้องดันคิดเหมือนเรา ว่า เดี่ยวนี้ A ไม่พยายามด้วยตัวเองเลย ส่งงานมาเป็นไทยแล้วให้เรามาแปลกัน หรือนัดทำงานแล้วไม่มา ไม่ตั้งใจเรียน เรากับแฝดน้องเลยอยู่กันสองคน ส่วนแฝดพี่นั้นรับหน้าที่ดูแลเพื่อน A ไปเต็มๆ เราก็บอกแฝดพี่หลายครั้งว่าแบบ เตือนมันได้อะ ก็เตือนมันไป แบบ กูกับแฝดน้อง พูดไม่ได้ พูดไปเดียวมันก็ร้องไห้ กูโดนอีก ประมานนี้ แฝดพี่เป็นคนที่ออกแนวใจดีมากกว่า ขี้เกรงใจ แล้วก็ไม่ค่อยปฏิเสทคน ก็ยังช่วยตลอดมาก็ยังไม่เคยพูดหรือเตือนพื่อนA หลายครั้งที่โดนแก้งานหรืออ.ให้ทำใหม่ เมื่ออาทิตย์ก่อนสอบ A โดนอ.สอนวิชาออกแบบ ว่าประมาณ เนี่ยไม่รู้เรื่องได้อย่างไร แย่แล้ว #เชิงแบบทำไมไม่รู้เรื่องอะไรเลยแล้วมาเรียนอินเตอร์ได้ไง เพราะa ตอบคำถามไม่ได้ Aก็ร้องไห้อีก แฝดพี่ก็คอยปลอบอยู่ แฝดพี่เป็นคนชอบพูดอ้อมๆไม่กล้าพูดตรง ส่วนเรากับแฝดน้องเป็นคนพูดตรง ไม่รู้ว่าตรงเกินไปรึป่าว หลายๆครั้งที่ แฝดพี่มาบ่นเรื่องความรับผิดชอบหรือ ความไม่ตั้งใจของ A เรากับแฝดน้องก็ได้แต่. Mg ก็บอก A ไปสิ้จะทนทำไม guไม่อยากพูดให้เดี่ยวหาว่าgu
เด่วมันร้องไห้
หลายครั้งที่Aทำงานไม่เสร็จแล้วลากแฝดพี่ไปช่วยจนเข้าเรียนสาย บ้านAก็มีคอมแต่ทำไมไม่ทำมา
ล่าสุดอาทิตที่แล้ว แฝดพี่ได้นัด A ไปแกลลอรี่ที่หนึ่งเพื่อทำงานกลุ่ม นัด Aเวลา บ่าย 2 A มา บ่าย4. ครั้งนั้นทำให้แฝดพี่โกรธมาก แต่ก็ไม่เตือนอีก จนวันเสาร์ที่ผ่านมาแฝดพี่ก็บอกกับเราว่า เนี่ยAยังไม่ส่งงานมาให้เลย ได้แต่รอเนี่ย แล้วแบบแฝดพี่ก็อยากติวหนังสือเพื่อสอบวันจันทร์นี้ เราก็บอกว่าเนี่ย เราไม่ไหวแล้วนะถ้าแกไม่พูดเราพูดเองนะ เราก็แบบทนไม่ไหวเราก้ทักไลน์ไป
เรา: A ทำงานส่งให้แฝดพี่รึยัง? ถ้าทำแล้วส่งให้มันหน่อย อย่าให้มันรอ มีความรับผิดชอบส่งงานให้มันหน่อยมันรอนาน
A: ทำอยู่ๆ นึกได้ตอนเย็นว่าต้องทำ เดี่ยวคืนนี้ส่งให้
เรา: อ่อ เออยังไงก็ส่งให้มันหน่อย เกรงใจมันบ้าง มันอยากอ่านสือ
เราคิดว่าถ้าบอก A ไปเธอจะได้คิดได้ แล้วก็แก้ไขตัวเอง เพราะในชีวิตจริง คงไม่มีเพื่อนคนไหนจะคอยช่วยขนานนี้เราพูดเลย ในมหาลัยคงไม่มีใครดูแลฝ่ายเดียวยิ่งกว่าพี่น้อง คอยเทคแคร์ ขนาดนี้ ก็ไม่ไหว เราหวังดีกับ A นะ แต่กลายเป็นว่า วันจันทร์ที่ต้องมาสอบ Aกลับไม่มา
วันอาทิตย์ที่ผ่านมาAกับเพื่อนอีกหลายคนก็ ยังติวหนังสือผ่านสไกป์ กับเพื่อนๆสักพักก็หายไป ทักไลน์ ทักเฟสไปไม่เคยตอบ #Aมีแฟนและติดเกมส์มากมาก Aเล่นเกมส์ทุกวัน. หลายครั้งที่รีบกลับก็เพราะเหตุเหล่านี้
วันนี้เราและ แฝดพี่น้องก็ทักเฟสไปถาม เพราะAออนไลน์เฟสอยู่ ถามว่าทำไมไม่สอบ ???? Aก็ไม่ตอบ แต่ผ่านไปเกือบ 1 ชม. A ก็ตอบเฟสแฝดพี่มาประมาณ ว่า
A:ขอโทษแฝดพี่ รู้มาตลอดว่าเป็นตัวถ่วงคอยให้ช่วยมาตลอด เราคิดว่าจะลาออกไม่ก็ดรอปไป เพราะที่นี้ไม่เหมาะกับเรา เราเหนื่อยมากแล้วจริงๆ พยายามอดทน คิดว่าทำดีที่สุดแล้วอยู่ค่อไปคงไม่มีไรดีเพราะเรียนก็ไม่เข้าใจ งานก็ทำไม่ได้ ต้องคอยให้แฝดพี่ช่วย ถึฃไปเรียนพิเศษคงไม่ทัน เวลาสอบทำไมไม่จริงๆ ถ้าไม่มีเพื่อนช่วย ไม่อยากเป็นตัวถ่วงของเพื่อนๆ แล้วก็ขอบคุณและกล่าวลา
พ่อแม่ A ค่อนข้างตามใจออกแนวลูกคุณหนู พ่อของAเคยบอกกับ แฝดพี่ว่า เนี่ยช่วยดูและ Aหน่อย หรือว่าถ้าAจะไปเรียนพิเศษหรือไปอยู่กับแฝดพี่ ก็ช่วยดูและหน่อย ตอนนี้เราไม่รู้จะทำไงคิดว่า A คงลาออกแล้วจริงๆ เราไม่รู้ว่าเป็นความผิดของเรารึป่าวที่พูดตรงเกินไปรึป่าว Aเคยเล่าชีวิตสมัยมัธยมว่าโดนเพื่อนเท หลายครั้งย้ายกลุ่มบ่อย ถามเราตรงๆเรารู้สึกไม่ดีกับA แต่ไม่เคยคิดจะทอดทิ้งหรือแขวนเลย
-เราแค่อยากให้Aมีความรับผิดชอบมากขึ้น
-ตั้งใจเรียน พยายามทำอะไรด้วยตนเองมากกว่านี้
-ทำตัวให้โตมากกว่านี้ ไม่ใช่หนีปัญหา
เพราะเมื่อควิซย่อยให้พรีเซ้นอังกฤษหน้าชั้น เธอมาส้ะสายโด่งแถมเขียนงานมาเป็นมาภาษาไทยอีก พวกเราก็ช่วยกันเกือบไม่ทัน
ที่พวกเราพูดกับAไม่ได้เพราะAดูบอบบางมากเอะอะก็ร้องไห้ ทำให้เรารู้สึกแย่ตามๆกันไป ไม่รู้จะทำงายยยTT
ทำไงดี ??เพื่อนเหมือนน้อยใจจะลาออกจากมหาลัย
ไ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเรียนอยู่มหาลัยอินเตอร์แห่งนึง แล้วมีเพื่อนคนนึงชื่อ A. ครั้งแรกที่เรารู้จัก A เธอเป็นคนน่ารักสดใส เฟรนลี่ แต่เรียนไม่ค่อยเก่ง ตอนเรียนครอสปรับ ก็เรียนด้วยกัน แต่ด้วยความที่เรียนไม่เก่ง เรากับเพื่อนเราก็คอยช่วย A เสมอ มีเขียนรายงาน A ก็เขียนอังกฤษ มาพวกเราช่วยแก้ไขช่วยเหลือ เสมอ A ก็มักจะซื้อของมาให้เป็นการตอบแทน เช่น ขนม คอนเเท้ค หมวกมาฝาก ด้วยความที่เราเกรงใจ เราก็บอกว่าไม่ต้องหรอก ไม่เป็นไรถือว่าช่วยกัน. A ก็บอกว่าถือเป็นตอบแทนที่ช่วยเหลือเธอ. ด้วยความที่ A หน้าตาน่ารัก เลยทำให้มีรุ่นพี่รุ่นเพื่อน ชอบ(ไม่ใช่เชิงชู้สาว) เธอ และ ขอให้เธอมาทำงานกิจกรรม เช่น หลีด และสตาฟ เธอได้เป็นหลีดได้ไม่นานก็ต้องออก เพราะเธอไม่เก่งอังกฤษเลย ไม่เข้าใจอังกฤษเรากับเพื่อนก็เคยช่วยตลอด ครั้งหนึ่ง เธอเคยร้องไห้ เพราะเราและเพื่อนไม่ตอบเธอมั้ง เธอบอกว่าเธอไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ #ตอนนั้นเรียนอยู่เราก้ะไม่ค่อยได้สนใจA เพราะแบบเราฟังอ. อยู่ ด้วยความที่เราพอรู้อังกฤษ บ้างแต่ไม่เก่งเท่ากับเพื่อนอีกคน 2.คน เราถนัดวาดรูปมากกว่า ตอนจบครอส เสริม เพื่อนเราก็บอกให้ A ไปฝึกอ่านฝึฝกทำเยอะๆ พอเปิดเทอมจะได้เรียนรู้เรื่อง #คณะที่เราเรียนเป็นสายอินเตอร์อาร์ต. นอกจากกจะมีวิชาพวกเลข อังกฤษแล้ว ยังมีวิชาดรออิ้งอีก วิชากราฟฟิค A เนี่ยก็วาดไม่ได้เราก็เป็นคนช่วย(วาดเกือบหมด) ส่วนงานภาษาอังกฤษ จะเป็นเพื่อนฝาแฝด 2 คนที่ช่วย เวลานัดมาทำงาน A มักจะมาสายและรีบกลับเสมอเช่น . A ขอให้เพื่อนแฝดช่วยทำงาน นัดA บ่ายโมง แต่เธอมา บ่าย3 แถมให้รีบทำงานแล้วจะกลับก่อน5โมงเย็น ครั้งนั้นเพื่อนเราโกรธมากแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร. โดยปกติ A มักมามหาลัยสาย ไม่เคยมาก่อนเลยสักครั้ง แล้วAมักจะเรียนไม่รู้เรื่อง แถมยังเล่นโทรสัพ การบ้านก็มาลอกเพื่อนเสมอ เราและเพื่อนก้ะไม่เคยว่าไร A เลย สักครั้ง. โดยปกติแล้ว A จะสนิทกับแฝดพี ส่วนเราสนิทกับแฝดน้อง ช่วง2 อาทิตย์หลังเปิดเทอมเรามักจะไม่ค่อยได้ช่วย A เหมือนแรกๆ เพราะเรารู้สึก A ไม่มรความรับผิดชอบ ไม่พยายามเลย ถึงเธอจะบอกว่าเธอพยายามแล้วก็ตาม. เรามักจะไปไหนมาไหนกับเพื่อนแฝดน้อง แล้วบังเอิญที่แฝดน้องดันคิดเหมือนเรา ว่า เดี่ยวนี้ A ไม่พยายามด้วยตัวเองเลย ส่งงานมาเป็นไทยแล้วให้เรามาแปลกัน หรือนัดทำงานแล้วไม่มา ไม่ตั้งใจเรียน เรากับแฝดน้องเลยอยู่กันสองคน ส่วนแฝดพี่นั้นรับหน้าที่ดูแลเพื่อน A ไปเต็มๆ เราก็บอกแฝดพี่หลายครั้งว่าแบบ เตือนมันได้อะ ก็เตือนมันไป แบบ กูกับแฝดน้อง พูดไม่ได้ พูดไปเดียวมันก็ร้องไห้ กูโดนอีก ประมานนี้ แฝดพี่เป็นคนที่ออกแนวใจดีมากกว่า ขี้เกรงใจ แล้วก็ไม่ค่อยปฏิเสทคน ก็ยังช่วยตลอดมาก็ยังไม่เคยพูดหรือเตือนพื่อนA หลายครั้งที่โดนแก้งานหรืออ.ให้ทำใหม่ เมื่ออาทิตย์ก่อนสอบ A โดนอ.สอนวิชาออกแบบ ว่าประมาณ เนี่ยไม่รู้เรื่องได้อย่างไร แย่แล้ว #เชิงแบบทำไมไม่รู้เรื่องอะไรเลยแล้วมาเรียนอินเตอร์ได้ไง เพราะa ตอบคำถามไม่ได้ Aก็ร้องไห้อีก แฝดพี่ก็คอยปลอบอยู่ แฝดพี่เป็นคนชอบพูดอ้อมๆไม่กล้าพูดตรง ส่วนเรากับแฝดน้องเป็นคนพูดตรง ไม่รู้ว่าตรงเกินไปรึป่าว หลายๆครั้งที่ แฝดพี่มาบ่นเรื่องความรับผิดชอบหรือ ความไม่ตั้งใจของ A เรากับแฝดน้องก็ได้แต่. Mg ก็บอก A ไปสิ้จะทนทำไม guไม่อยากพูดให้เดี่ยวหาว่าgu
หลายครั้งที่Aทำงานไม่เสร็จแล้วลากแฝดพี่ไปช่วยจนเข้าเรียนสาย บ้านAก็มีคอมแต่ทำไมไม่ทำมา
ล่าสุดอาทิตที่แล้ว แฝดพี่ได้นัด A ไปแกลลอรี่ที่หนึ่งเพื่อทำงานกลุ่ม นัด Aเวลา บ่าย 2 A มา บ่าย4. ครั้งนั้นทำให้แฝดพี่โกรธมาก แต่ก็ไม่เตือนอีก จนวันเสาร์ที่ผ่านมาแฝดพี่ก็บอกกับเราว่า เนี่ยAยังไม่ส่งงานมาให้เลย ได้แต่รอเนี่ย แล้วแบบแฝดพี่ก็อยากติวหนังสือเพื่อสอบวันจันทร์นี้ เราก็บอกว่าเนี่ย เราไม่ไหวแล้วนะถ้าแกไม่พูดเราพูดเองนะ เราก็แบบทนไม่ไหวเราก้ทักไลน์ไป
เรา: A ทำงานส่งให้แฝดพี่รึยัง? ถ้าทำแล้วส่งให้มันหน่อย อย่าให้มันรอ มีความรับผิดชอบส่งงานให้มันหน่อยมันรอนาน
A: ทำอยู่ๆ นึกได้ตอนเย็นว่าต้องทำ เดี่ยวคืนนี้ส่งให้
เรา: อ่อ เออยังไงก็ส่งให้มันหน่อย เกรงใจมันบ้าง มันอยากอ่านสือ
เราคิดว่าถ้าบอก A ไปเธอจะได้คิดได้ แล้วก็แก้ไขตัวเอง เพราะในชีวิตจริง คงไม่มีเพื่อนคนไหนจะคอยช่วยขนานนี้เราพูดเลย ในมหาลัยคงไม่มีใครดูแลฝ่ายเดียวยิ่งกว่าพี่น้อง คอยเทคแคร์ ขนาดนี้ ก็ไม่ไหว เราหวังดีกับ A นะ แต่กลายเป็นว่า วันจันทร์ที่ต้องมาสอบ Aกลับไม่มา
วันอาทิตย์ที่ผ่านมาAกับเพื่อนอีกหลายคนก็ ยังติวหนังสือผ่านสไกป์ กับเพื่อนๆสักพักก็หายไป ทักไลน์ ทักเฟสไปไม่เคยตอบ #Aมีแฟนและติดเกมส์มากมาก Aเล่นเกมส์ทุกวัน. หลายครั้งที่รีบกลับก็เพราะเหตุเหล่านี้
วันนี้เราและ แฝดพี่น้องก็ทักเฟสไปถาม เพราะAออนไลน์เฟสอยู่ ถามว่าทำไมไม่สอบ ???? Aก็ไม่ตอบ แต่ผ่านไปเกือบ 1 ชม. A ก็ตอบเฟสแฝดพี่มาประมาณ ว่า
A:ขอโทษแฝดพี่ รู้มาตลอดว่าเป็นตัวถ่วงคอยให้ช่วยมาตลอด เราคิดว่าจะลาออกไม่ก็ดรอปไป เพราะที่นี้ไม่เหมาะกับเรา เราเหนื่อยมากแล้วจริงๆ พยายามอดทน คิดว่าทำดีที่สุดแล้วอยู่ค่อไปคงไม่มีไรดีเพราะเรียนก็ไม่เข้าใจ งานก็ทำไม่ได้ ต้องคอยให้แฝดพี่ช่วย ถึฃไปเรียนพิเศษคงไม่ทัน เวลาสอบทำไมไม่จริงๆ ถ้าไม่มีเพื่อนช่วย ไม่อยากเป็นตัวถ่วงของเพื่อนๆ แล้วก็ขอบคุณและกล่าวลา
พ่อแม่ A ค่อนข้างตามใจออกแนวลูกคุณหนู พ่อของAเคยบอกกับ แฝดพี่ว่า เนี่ยช่วยดูและ Aหน่อย หรือว่าถ้าAจะไปเรียนพิเศษหรือไปอยู่กับแฝดพี่ ก็ช่วยดูและหน่อย ตอนนี้เราไม่รู้จะทำไงคิดว่า A คงลาออกแล้วจริงๆ เราไม่รู้ว่าเป็นความผิดของเรารึป่าวที่พูดตรงเกินไปรึป่าว Aเคยเล่าชีวิตสมัยมัธยมว่าโดนเพื่อนเท หลายครั้งย้ายกลุ่มบ่อย ถามเราตรงๆเรารู้สึกไม่ดีกับA แต่ไม่เคยคิดจะทอดทิ้งหรือแขวนเลย
-เราแค่อยากให้Aมีความรับผิดชอบมากขึ้น
-ตั้งใจเรียน พยายามทำอะไรด้วยตนเองมากกว่านี้
-ทำตัวให้โตมากกว่านี้ ไม่ใช่หนีปัญหา
เพราะเมื่อควิซย่อยให้พรีเซ้นอังกฤษหน้าชั้น เธอมาส้ะสายโด่งแถมเขียนงานมาเป็นมาภาษาไทยอีก พวกเราก็ช่วยกันเกือบไม่ทัน
ที่พวกเราพูดกับAไม่ได้เพราะAดูบอบบางมากเอะอะก็ร้องไห้ ทำให้เรารู้สึกแย่ตามๆกันไป ไม่รู้จะทำงายยยTT