กลุ้มใจครับ อายุ39แต่ยังหาความมั่นคงให้ตัวเองไม่เจอ

เดือนนี้เป็นเดือนที่บริษัทจะปลดผมออก เหตุจากผลประกอบการไม่ดี เค้าเลิกจ้างพนักงานเยอะมากหนึ่งในนั้นก็คือผม

ที่ผมทุกข์ใจอย่างมากคือนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมโดนออกจากงาน ผมเคยโดนแบบนี้มาแล้วหนึ่งครั้งและจากสาเหตุเดียวกัน
ผมส่งใบสมัครไปแล้วทุกที่ในรอบๆจังหวัดที่ผมอยู่เพราะไม่อยากอยู่ไกลลูกเมีย ตอนนี้ยังเงียบไม่มีที่ไหนติดต่อมา
.
.
.
ที่ผมคิดอยู่ก็คือ แล้วแบบนี้อนาคตผมจะโดนปลดไปอีกกี่ครั้ง อะไรคือความมั่นคงในชีวิต อายุก็เท่านี้แล้วทำไมเราเป็นแบบนี้
ผมคุยกับเพื่อนที่เป็นข้าราชการยิ่งรู้สึกอิจฉามัน ถ้าผมตามมันไปสอบเมื่อสมัยนั้นบ้างก็คงไม่ต้องมีชีวิตแบบนี้
เมื่อก่อนเพื่อนคนนี้เป็นฝ่ายอิจฉาผมเพราะเงินเดือนเยอะกว่า แต่ตอนนี้กลายเป็นมันสบายกว่าผมไปแล้ว



...เห้อ ผมจะหาความมั่นคงให้ตัวเองอย่างไรดีครับ กลุ้มใจเหลือเกิน