คุยกันทุกวัน บางครั้งคนที่หายไปก็มีเหตุผล

สวัสดี เพื่อนๆทุกคน นี่เป็นกท.แรกของเรา ที่เราเขียนกท.นี้ขึ้น เพราะเราเห็นหลายกท.มากที่เพื่อนๆแชร์กัน ว่าคุยกันทุกวัน และวันนึงมีคนที่เงียบหายไป เค้าจะรู้สึกอะไรมั้ย  สำหรับคนอื่นเราคิดว่า เค้าคงเจอคนใหม่ ไม่ก็ไม่ว่าง แต่สำหรับเรา เรื่องมีอยู่ว่า เราเริ่มคุยกับคนๆนึง เรารู้สึกดีทุกครั้งเวลาที่เค้าทักเวลาที่คุยกัน เราเราส่งรูปให้เค้าดูว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ กินอะไรอยู่ นอนกี่โมง ตื่นปุ๊บเราก็หยิบโทรศัพท์ พอเห็นข้อความของเค้า เรารู้สึกดีมากๆเลยนะ เราก็เชื่อว่าเค้าก็รู้สึกดีเหมือนกับเรา แต่เราไปรู้เรื่องจากคนอื่นว่า เค้าว่าเรา เค้าเอาเราไปนินทา เรานี่แบบงงมากอะ นี่ก็คือจุดเริ่มต้นที่เราเริ่มหายไป เราเชื่อว่าตอนนี้เค้าก็เศร้า เราก็เศร้าเหมือนกัน แต่เราผิดหวังมากกว่าต่อหน้าเราอีกอย่างลับหลังอีกอย่าง ถ้าคนนั้นได้มาอ่านกท.นี้เราอยากบอกกับคนๆนั้นว่า เราก็ไม่อยากหายไปหรอก แต่เราอยู่กับคน ตีสองหน้าแบบเธอไม่ได้อะ เราอยากคุยกับเธอได้ทุกๆเรื่อง เมื่อเราพูดคือเราเชื่อใจเธอ แต่การที่เธอกลับเอาเราไปพูดต่อ เราก็ไม่โอเคนะ ขอโทษที่หายไปนะ และขอบคุณสำหรับที่ผ่านมา ถ้าเราทำอะไรให้เธอไม่พอใจเราก็ขอโทษนะ ฝากถึงทุกคนว่า การที่เราคุยกับใครสักคน ไม่ว่าจะเป็นอาทิตย์หรือเป็นปี เราควรที่จะดูแลเค้าให้ดีๆ อย่าปล่อยให้เค้าไปง่ายๆ ถ้าเค้าเป็นคนที่ทำให้เรามีความสุข แต่ถ้าทำอะไรไปแล้วอย่าเสียใจที่เค้าหายไป เพราะคุณเองคือคนที่ทำให้เค้าหายไป ไม่ต้องถามทำไมเค้าถึงหาย เค้าไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ สำหรับเราเราตอบว่ารู้สึกแต่เราไม่อยากรู้สึกกับคนที่ทำให้เราผิดหวัง นี่เป็นเรื่องที่เราไม่เคยลืม ทำให้ชีวิตรักวัยรุ่นให้ดีๆนะเด็กๆทำให้มันเป็นเรื่องดีที่น่าจดจำ ขอบคุณที่มาอ่านกท.ของเรานะ