การเมืองแบบเอาฮาเอามันส์

เฮไหนเฮกัน เอาฮาเอามันส์ต้องยกให้พรรคการเมืองพรรคหนึ่งและสาวกที่ไม่ยอมล้มหายตายจากประเทศนี้
ทนทู่ซี้ตั้งเป็นพรรคการเมืองทั้งที่ไม่อยากเลือกตั้ง กรรมการก็เอาใจสารพัดแม้จะเป็นพวกเสียงข้างน้อย
แค่ลงแข่งเลือกตั้งยังไม่กล้า เมือกแกนนำหน้าดำพูดเก่งยังถอดใจไปตั้งมูลนิธิ(บังหน้า)แทน
เรื่องจะโกอินเตอร์ไม่ต้องพูดถึงแค่ไปประเทศเพื่อนบ้านยังลำบากเพราะด่าเขาไปทั่ว(หาคนในโลกสนับสนุนน้อยจิงๆ)

คนในพรรค รวมทั้งสื่อในสังกัดและสาวกต่างเน้นที่วาทะกรรมเรียกเสียงเฮ ฮือฮาเป็นระยะๆๆ
แต่ถ้าใครจะถกเนื้อหาสาระ 99.99999%ส่วนใหญ่จะรีบมุดหนี
มีบางรายกล้าประกาศตัวเป็นอินดี้ เป็นทางของน้องง่ะ น้องเอาฮาเอามันเกรียนไปวันๆ

เรื่องผลงานไม่ต้องพูดถึง(สร้างโรงพักยังได้แค่เสา..หมดเงินเรียนเป็นแสนทำเค้กไม่สุก ฯลฯ.ฮาเจงๆ)แว้วจะเอาอะไรไปชนะ
ใช้แค่วาทะกรรมทำลายคู่แข่ง เน้นสร้างภาพเป็นคนดี หรืออวดรวยข่ม ฯลฯ
วิธีการเดิมๆซ้ำๆซากๆ ขนาดใช้วาทะกรรมเผาบ้านเผาเมือง(ป้ายสี)ฯลฯยังแพ้ราบคราบ
สาวกที่หลงคารมนับวันยิ่งมีจำกัดจะหาสาวกเพิ่มจึงยากขึ้นทุกวันยิ่งนานวันก็ยิ่งเหลือน้อยลงๆ
(ดูในบอร์ดนี้ก็ได้ขนาดทู้และล็อคอินไม่ค่อยปลิววันๆยังหาสลิ่มเข้ามาน้อยมาก)
ตอนนี้มีแค่ความหวังเดียวคือรอกติกาและกรรมเกินช่วยให้ชนะ

แต่ยังไงๆก็คงไม่ได้ สส.มากไปกว่าเดิมดูแต่เสี่ยห้อย(คู่แค้นเก่าคนดีสลิ่มจิ)ต้องหันไปเอาดีทางแข่งรถ
สรุปแว้ว ฮาเจงๆกับพวกสลิ่มไทย