เขาว่ากันว่า ประชาธิปัตย์ มีอายุกว่า 67 ปี จนกลายเป็นสถาบันทางการเมือง
แต่สถาบันทางการเมือง ที่พรรคนี้มีอยู่ ต้องมาดูสมัยหลัง ๆ พรรคการเมือง ตั้งแต่ยุค
นายชวนเป็นหัวหน้าพรรค ทุกอย่างเปลี่ยนไป โลกเปลี่ยน แต่นายชวนไม่เคยเปลี่ยน
นายชวน เคยพาพรรค ชนะเลือกตั้งครั้งเดียว สมัยหลัง ปี 35 แต่หลังจาก กรณี
สปก 4 - 01 เป็นต้นมา นายชวนไม่เคย พาพรรคชนะเลือกตั้งเลย เจ้าของหลักการ
ทางการเมือง พาพรรคเข้าไปสู่ การแย่งชิง เข้าไปสู่ การมรวาทะกรรมเป็นตัวตั้ง
ที่ยก ให้เหนือนโยบาย ที่ให้กับประชาชน นายชวนไม่เคย มีนโยบายที่จะให้ประชาชนอยู่ดีกินดี
แถมยังดูถูก นโยบายที่ พรรคอื่นเสนอต่อประชาชน ภาพที่คนในพรรคนี้ เอานโยบาย ของพรรคตรงข้าม
มาเป็นบันไดเหยียบย่ำ ยังติดตา ผู้คนอยู่ เสมอ
ฉายา จอมสร้างภาพ เป็นฉายาที่ สื่อ ให้ไว้ ภาพของนายชวน ที่ บ้านก็ต้องเช่า รถจี๊ปเก่า ๆ
เป็นภาพ ที่สามารถขายให้กับ สาวก ได้รับรู้เสมอ ยามเพลี่ยงพล้ำ ทางการเมือง
วาทะกรรมของนายชวน ยังบดหัวใจให้ ผู้สนับสนุนได้รับรู้เสมอ โกง ๆ ๆ ซื้อเสียง เป็นวาทะกรรม
ที่นายนชวน เสนอ ต่อสาธรณะชนมากที่สุด โดยไม่ปรากฏว่า นายชวนจะเสนอ นโยบายอะไร
ให้กับประชาชนเลย นี่คือสี่งที่นายชวนให้ไว้กับ วงการเมือง
แตนายชวนก้ยังเป็น สถาบันหลักของพรรคนี้ต่อไป ผู้คนในพรรคจะพูดจะจา จะเสนอนโยบายอะไร ต้อง มองไปที่
นายชวนก่อนคนอื่น มิฉนั้น ฉายา มีดโกนอาบน้ำผี้ง จะปรากฏทันที แต่สำหรับ คนอื่น นายชวนก็แค่ คนการเมือง แบบเก่า
ที่ไม่เคยพัฒนา ตัวเอง ไป ในโลก ยุคของ การเมืองระบบใหม่ ที่พรรค อย่างเพื่อไทย กำลังนำเสนอ
พรรคเพื่อไทย ที่เป็นคู่แข่ง เสนอแนวทางการเมืองระบบใหม่ที่แยก การบริหารออกจากการเมือง มีทีม บริหาร เพื่อ
ทำตาม นโยบายที่พรรคกำหนด ให้กับประชาชน และทีมการเมือง ที่เข้าไปทำหน้าที่ในสภา นายชวน
และพรรค คิดไม่เป็น พูดอยู่อย่างเดียว พรรคตรงข้ามซื้อ ๆ และซื้อ เอาการเมืองกับการบริหารมาปนกันเป็นฝอยขัดหม้อ
พรรคประชาธิปัตย์ ถ้าจะปฏิรูปกันจริง ๆตามที่คุณอลงกรณ์ พลบุตร เสนอ นอกจาก จะ เอาแก้งค์ไอติม ออกไป
แล้ว สี่ง ที่ ต้องทำโดยเร้วที่สุด ก็ คือ ยก นายชวนเอาไปไว้บนหี้ง อย่างที่ทำกับ คุณพิชัย คุณถนัด มาแล้ว
แล้วเริ่ม มอง ภาพกว้าง ๆให้ไกลจาก นายชวนออกไป ก็จะเป็นพรรค ที่ไม่น้อยหน้ากับเขาด้วยเหมือนกัน
นายชวน สถาบันของประชาธิปัตย์
แต่สถาบันทางการเมือง ที่พรรคนี้มีอยู่ ต้องมาดูสมัยหลัง ๆ พรรคการเมือง ตั้งแต่ยุค
นายชวนเป็นหัวหน้าพรรค ทุกอย่างเปลี่ยนไป โลกเปลี่ยน แต่นายชวนไม่เคยเปลี่ยน
นายชวน เคยพาพรรค ชนะเลือกตั้งครั้งเดียว สมัยหลัง ปี 35 แต่หลังจาก กรณี
สปก 4 - 01 เป็นต้นมา นายชวนไม่เคย พาพรรคชนะเลือกตั้งเลย เจ้าของหลักการ
ทางการเมือง พาพรรคเข้าไปสู่ การแย่งชิง เข้าไปสู่ การมรวาทะกรรมเป็นตัวตั้ง
ที่ยก ให้เหนือนโยบาย ที่ให้กับประชาชน นายชวนไม่เคย มีนโยบายที่จะให้ประชาชนอยู่ดีกินดี
แถมยังดูถูก นโยบายที่ พรรคอื่นเสนอต่อประชาชน ภาพที่คนในพรรคนี้ เอานโยบาย ของพรรคตรงข้าม
มาเป็นบันไดเหยียบย่ำ ยังติดตา ผู้คนอยู่ เสมอ
ฉายา จอมสร้างภาพ เป็นฉายาที่ สื่อ ให้ไว้ ภาพของนายชวน ที่ บ้านก็ต้องเช่า รถจี๊ปเก่า ๆ
เป็นภาพ ที่สามารถขายให้กับ สาวก ได้รับรู้เสมอ ยามเพลี่ยงพล้ำ ทางการเมือง
วาทะกรรมของนายชวน ยังบดหัวใจให้ ผู้สนับสนุนได้รับรู้เสมอ โกง ๆ ๆ ซื้อเสียง เป็นวาทะกรรม
ที่นายนชวน เสนอ ต่อสาธรณะชนมากที่สุด โดยไม่ปรากฏว่า นายชวนจะเสนอ นโยบายอะไร
ให้กับประชาชนเลย นี่คือสี่งที่นายชวนให้ไว้กับ วงการเมือง
แตนายชวนก้ยังเป็น สถาบันหลักของพรรคนี้ต่อไป ผู้คนในพรรคจะพูดจะจา จะเสนอนโยบายอะไร ต้อง มองไปที่
นายชวนก่อนคนอื่น มิฉนั้น ฉายา มีดโกนอาบน้ำผี้ง จะปรากฏทันที แต่สำหรับ คนอื่น นายชวนก็แค่ คนการเมือง แบบเก่า
ที่ไม่เคยพัฒนา ตัวเอง ไป ในโลก ยุคของ การเมืองระบบใหม่ ที่พรรค อย่างเพื่อไทย กำลังนำเสนอ
พรรคเพื่อไทย ที่เป็นคู่แข่ง เสนอแนวทางการเมืองระบบใหม่ที่แยก การบริหารออกจากการเมือง มีทีม บริหาร เพื่อ
ทำตาม นโยบายที่พรรคกำหนด ให้กับประชาชน และทีมการเมือง ที่เข้าไปทำหน้าที่ในสภา นายชวน
และพรรค คิดไม่เป็น พูดอยู่อย่างเดียว พรรคตรงข้ามซื้อ ๆ และซื้อ เอาการเมืองกับการบริหารมาปนกันเป็นฝอยขัดหม้อ
พรรคประชาธิปัตย์ ถ้าจะปฏิรูปกันจริง ๆตามที่คุณอลงกรณ์ พลบุตร เสนอ นอกจาก จะ เอาแก้งค์ไอติม ออกไป
แล้ว สี่ง ที่ ต้องทำโดยเร้วที่สุด ก็ คือ ยก นายชวนเอาไปไว้บนหี้ง อย่างที่ทำกับ คุณพิชัย คุณถนัด มาแล้ว
แล้วเริ่ม มอง ภาพกว้าง ๆให้ไกลจาก นายชวนออกไป ก็จะเป็นพรรค ที่ไม่น้อยหน้ากับเขาด้วยเหมือนกัน