มันมีเหตุผลมากมายที่คนคิดจะทำอะไรในสิ่งๆนึง ทั้งที่เขาก็รู้ว่ามันผิด แต่บางที...มันเหนื่อยมันท้อ มันผิดหวัง มันก็คิดจะทำ จริงๆทุกๆคนก็ต้องเคยเจอ แต่มันไม่เท่ากัน คนที่เจอบ่อยๆมันไม่รู้สึกว่าชินเลย ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากหาทางออก แต่เขาหาแล้ว เขาต้องอยู่ตัวคนเดียวไม่มีใครช่วยเขาเลย มันหมดกำลังใจนะ แล้วจะให้อยู่ยังไง ชีวิตที่ต้องพยายาม อยู่กับความหวังลมๆแล้งๆ ไม่เจอจริงๆคงไม่เข้าใจหรอก เหมือนบทเพลง ที่เราอินไปกับมัน เพราะตอนนั้น เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ เราเลยสามารถเข้าใจในสิ่งที่เพลงพยายามจะสื่อให้เราฟังจริงๆ ความรู้สึกที่ผ่านทางเสียงเพลง
คนไม่เคยเจออ่ะ ก็จะเอาแต่ด่าแต่ว่า หรือแม้จะคนที่ไปสงสารก็ตาม แต่สำหรับคนโดนหวัง และคนที่หวังกับตัวเองมากๆมันก็รู้สึกนะ จะรู้สึกแย่ เจ็บ นอย เขาพยายามคิดว่ามันแน่อยู่แล้วที่จะต้องมีคนชีวิตแย่กว่าเขาอยู่บนโลกนี้อยู่แล้ว
ความเหนื่อย มันไม่ได้รู้สึกเหนื่อยกาย แต่มันรู้สึกเหนื่อยใจ ที่ต้องมาแบกพาระ และความหวังที่ตัวเองสร้างขึ้น แล้วก็ต้องมาเจ็บปวดกับความผิดหวังที่ตัวเองรู้สึก
เราได้อะไรจากเรื่องๆนี้?นั่นสิ เราได้อะไร?เราไม่สามารถสรุปออกมาได้ว่าเราได้อะไร เราไม่สามารถกำหนดทุกๆสิ่งที่เข้ามาในชีวิตเราให้มันเป็นไปในทางที่ดีได้ในทุกๆเรื่อง แต่เราสามารถฝัน และหวังได้
ข้อแตกต่างของการเกิดมาน่ะมีนะ ที่เขาชอบบอกกันว่าคนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุดได้ คำๆนั้นมีข้อแตกต่างในการจะทำอะไรสักอย่างของแต่ละคนหน่ะ คนที่ต้องเริ่มต้นจาก0 กับคนที่มีพร้อมอยู่แล้ว มันมีอยู่แล้ว คนที่สูงกว่าเราเสมอ แต่มันเป็นข้อกำหนดของชีวิตของแต่ละคนเลยนะ
...คำอธิษฐานด้วยน้ำตา ขอให้ฝันหรือสิ่งที่หวังนั้นเป็นจริง สิ่งที่เฝ้ารอ สิ่งที่ตามหา สิ่งที่รัก อีกครึ่งชีวิตของเรา สิ่งที่ทำให้ความเหนื่อยเราหายไป สิ่งที่ให้กำลังใจ เติมเต็มความหวัง ส่งเสริมมันให้เป็นจริง...
ทุกคนมีความฝัน และมีความหวังนะ แต่เนอะสุดท้ายเราฝันได้ เราทำตามฝันได้ แต่ยังไงเราก็ต้องอยู่ในโลกความเป็นจริง ที่เราต้องพยายามต่อไป ถ้ามันไม่เหมาะกับเรา เราอาจจะเหมาะกับเรื่องอื่น เพราะงั้นเราเลยต้องค้นหามันด้วยตัวเราเองไงล่ะ
เราต้องดำเนินชีวิตต่อไปให้ได้ เราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว แต่เรายังมีคนที่ทำให้เราเกิดมา หรือคนที่เลี้ยงเรามาให้กำลังใจ ถึงแม้เขาอาจจะไม่ได้พูดออกมา แต่เขาอยู่ข้างหลังเรา และผลักดันเราอยู่ คอยเป็นกำลังใจให้เรา ถึงแม้เขาจะไม่ได้เอ่ยออกมา รวมถึงคนที่อยู่ในชีวิตเรา และคนที่เราจะเจอในอนาคต เขาก็รอพบเราอยู่ รอที่จะเจอกับเรา และให้กำลังใจกับเรา
สำหรับบางคนที่ไม่ได้รับสิ่งนั้น สิ่งที่เขาควรจะได้รับ 'กำลังใจ' บางทีเขาก็เหนื่อยกับมันมากเกินไป เขาเจอแต่คำถามที่ไม่อยากตอบ และบางครั้งเขาไม่สามารถหาคำตอบได้ ความเหนื่อยล้าที่ต้องเจอกับสิ่งที่ไม่อยากเจอ ความซ้ำเติม มากกว่าจะพูดอะไรที่ดีกว่านั้น ความเสียใจที่ไม่มีใครเข้าใจ และคนที่จะรับฟัง ไม่มีใครเข้าใจ และรับฟังเหตุผลในวันที่เขาพร้อมจะเล่าให้ฟัง ไม่มีเลยที่เข้าใจเขาในวันที่เขาไม่มีใคร คนที่เข้าใจเขาที่สุดก็คือตัวเขาเอง ซึ่งก็ย้อนกลับมาที่เรา คนที่เข้าใจเรามากที่สุดก็คือ ตัวเราเองเช่นกัน...
แต่มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ ถึงเขาหลายๆคนจะไม่เข้าใจเรา แต่เขาก็เป็นห่วงเรา และตั้งคำถามด้วยความจริงใจให้เราว่าเราเป็นอะไร
คำถามที่ถามเราหลายๆคำถามว่า เราเป็นอะไร? คำตอบก็คือคำถามที่ถามกลับไปว่า เคยผิดหวังอะไรกันสักอย่างไหม นั่นแหละเรากำลังรู้สึกอย่างนั้นอยู่ แต่บางทีเราก็ไม่สามารถพูดมันออกไปให้เขาฟังได้ เพราะบางทีมันก็ทำให้เขาเป็นห่วงเรา ซึ่งเราไม่ต้องการให้เขาเป็นห่วงเรา เพราะไม่อยากให้เขารู้สึกแย่ไปกับเราด้วย
แต่ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดคือทำในสิ่งที่รัก ที่อยากจะทำให้มันสำเร็จ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความว่างเปล่ากับการที่เราหวัง แล้วเมื่อไรล่ะ?เมื่อไรจะสำเร็จ?
บทเพลง หนัง ละคร การ์ตูน หนังสือ เราสามารถทำมันได้ แต่เราไม่สามารถกำหนดขึ้นได้ว่าทุกคนต้องชอบหนังสือเล่มนั้นเรื่องนั้นสิ่งนั้นทุกคน เพราะสิ่งนั้นมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าดีหรือไม่ดี แต่มันขึ้นอยู่กับว่า คนที่เจอ คนที่อ่าน คนที่ฟัง คนที่ดูชอบสิ่งๆนั้นหรือเปล่า เพราะความชอบ รสนิยม หลายๆอย่างมันคนละแบบกัน ไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัว
เคยตั้งคำถามไหม?เขาผ่านตรงนั้นมาได้ยังไง? เขาประสบความสำเร็จขึ้นยังไง? ในส่วนที่ผิดพลาดมันเป็นบทเรียนให้เขาก็จริง แต่ถ้าเขาผิดหวังในเรื่องเดิมๆเขาจะหาทางออกได้ยังไง แน่นอนว่าคนที่หาเจอเขาต้องหน้าตั้งตาหาอยู่นาน เขาต้องพยายามแค่ไหน และเพราะเหตุนี้ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากจะพยายาม แต่เราพยายามแล้ว แต่ความพยายามนั้นมันไม่เพียงพอหรอ เราต้องพยายามยังไงให้มันเพียงพอล่ะ?!
...คิดว่าหลายๆคนที่กำลังผิดหวัง เราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกันนะ หันหลังให้กับเรื่องราวที่ผิดหวัง ฃีวิตเราต้องก้าวเดินต่อไปข้างหน้า ใช้เวลาในชีวิตให้คุ้มค่า เพราะเมื่อมันผ่านไปแล้ว เราไม่สามารถย้อนเวลากลับมาแก้ไข้มันได้อีก เราจะได้ไม่ต้องมาเสียดาย หรือเสียใจที่หลัง ตั้งใจ และพยายามในการทำกับสิ่งที่เราฝัน แล้วเรามาหาคำตอบด้วยตัวเราเอง ว่าเราจะผ่านเรื่องราวที่เราหวัง แล้วไม่เป็นจริงไปยังยังไง...
*****ขออภัยด้วยนะคะที่ไม่ได้เขียนภาษาทางการ และถ้าพิมผิดไปก็ขออภัยด้วยค่ะ ส่วนบางคำตั้งใจเขียนค่ะ เพราะอยากจะสื่ออารมณ์ให้รับรู้ได้ผ่านสิ่งที่เขียนค่ะ
คุณเคยผิดหวังกับเรื่องบางเรื่องไหม?
คนไม่เคยเจออ่ะ ก็จะเอาแต่ด่าแต่ว่า หรือแม้จะคนที่ไปสงสารก็ตาม แต่สำหรับคนโดนหวัง และคนที่หวังกับตัวเองมากๆมันก็รู้สึกนะ จะรู้สึกแย่ เจ็บ นอย เขาพยายามคิดว่ามันแน่อยู่แล้วที่จะต้องมีคนชีวิตแย่กว่าเขาอยู่บนโลกนี้อยู่แล้ว
ความเหนื่อย มันไม่ได้รู้สึกเหนื่อยกาย แต่มันรู้สึกเหนื่อยใจ ที่ต้องมาแบกพาระ และความหวังที่ตัวเองสร้างขึ้น แล้วก็ต้องมาเจ็บปวดกับความผิดหวังที่ตัวเองรู้สึก
เราได้อะไรจากเรื่องๆนี้?นั่นสิ เราได้อะไร?เราไม่สามารถสรุปออกมาได้ว่าเราได้อะไร เราไม่สามารถกำหนดทุกๆสิ่งที่เข้ามาในชีวิตเราให้มันเป็นไปในทางที่ดีได้ในทุกๆเรื่อง แต่เราสามารถฝัน และหวังได้
ข้อแตกต่างของการเกิดมาน่ะมีนะ ที่เขาชอบบอกกันว่าคนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุดได้ คำๆนั้นมีข้อแตกต่างในการจะทำอะไรสักอย่างของแต่ละคนหน่ะ คนที่ต้องเริ่มต้นจาก0 กับคนที่มีพร้อมอยู่แล้ว มันมีอยู่แล้ว คนที่สูงกว่าเราเสมอ แต่มันเป็นข้อกำหนดของชีวิตของแต่ละคนเลยนะ
...คำอธิษฐานด้วยน้ำตา ขอให้ฝันหรือสิ่งที่หวังนั้นเป็นจริง สิ่งที่เฝ้ารอ สิ่งที่ตามหา สิ่งที่รัก อีกครึ่งชีวิตของเรา สิ่งที่ทำให้ความเหนื่อยเราหายไป สิ่งที่ให้กำลังใจ เติมเต็มความหวัง ส่งเสริมมันให้เป็นจริง...
ทุกคนมีความฝัน และมีความหวังนะ แต่เนอะสุดท้ายเราฝันได้ เราทำตามฝันได้ แต่ยังไงเราก็ต้องอยู่ในโลกความเป็นจริง ที่เราต้องพยายามต่อไป ถ้ามันไม่เหมาะกับเรา เราอาจจะเหมาะกับเรื่องอื่น เพราะงั้นเราเลยต้องค้นหามันด้วยตัวเราเองไงล่ะ
เราต้องดำเนินชีวิตต่อไปให้ได้ เราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว แต่เรายังมีคนที่ทำให้เราเกิดมา หรือคนที่เลี้ยงเรามาให้กำลังใจ ถึงแม้เขาอาจจะไม่ได้พูดออกมา แต่เขาอยู่ข้างหลังเรา และผลักดันเราอยู่ คอยเป็นกำลังใจให้เรา ถึงแม้เขาจะไม่ได้เอ่ยออกมา รวมถึงคนที่อยู่ในชีวิตเรา และคนที่เราจะเจอในอนาคต เขาก็รอพบเราอยู่ รอที่จะเจอกับเรา และให้กำลังใจกับเรา
สำหรับบางคนที่ไม่ได้รับสิ่งนั้น สิ่งที่เขาควรจะได้รับ 'กำลังใจ' บางทีเขาก็เหนื่อยกับมันมากเกินไป เขาเจอแต่คำถามที่ไม่อยากตอบ และบางครั้งเขาไม่สามารถหาคำตอบได้ ความเหนื่อยล้าที่ต้องเจอกับสิ่งที่ไม่อยากเจอ ความซ้ำเติม มากกว่าจะพูดอะไรที่ดีกว่านั้น ความเสียใจที่ไม่มีใครเข้าใจ และคนที่จะรับฟัง ไม่มีใครเข้าใจ และรับฟังเหตุผลในวันที่เขาพร้อมจะเล่าให้ฟัง ไม่มีเลยที่เข้าใจเขาในวันที่เขาไม่มีใคร คนที่เข้าใจเขาที่สุดก็คือตัวเขาเอง ซึ่งก็ย้อนกลับมาที่เรา คนที่เข้าใจเรามากที่สุดก็คือ ตัวเราเองเช่นกัน...
แต่มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ ถึงเขาหลายๆคนจะไม่เข้าใจเรา แต่เขาก็เป็นห่วงเรา และตั้งคำถามด้วยความจริงใจให้เราว่าเราเป็นอะไร
คำถามที่ถามเราหลายๆคำถามว่า เราเป็นอะไร? คำตอบก็คือคำถามที่ถามกลับไปว่า เคยผิดหวังอะไรกันสักอย่างไหม นั่นแหละเรากำลังรู้สึกอย่างนั้นอยู่ แต่บางทีเราก็ไม่สามารถพูดมันออกไปให้เขาฟังได้ เพราะบางทีมันก็ทำให้เขาเป็นห่วงเรา ซึ่งเราไม่ต้องการให้เขาเป็นห่วงเรา เพราะไม่อยากให้เขารู้สึกแย่ไปกับเราด้วย
แต่ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดคือทำในสิ่งที่รัก ที่อยากจะทำให้มันสำเร็จ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความว่างเปล่ากับการที่เราหวัง แล้วเมื่อไรล่ะ?เมื่อไรจะสำเร็จ?
บทเพลง หนัง ละคร การ์ตูน หนังสือ เราสามารถทำมันได้ แต่เราไม่สามารถกำหนดขึ้นได้ว่าทุกคนต้องชอบหนังสือเล่มนั้นเรื่องนั้นสิ่งนั้นทุกคน เพราะสิ่งนั้นมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าดีหรือไม่ดี แต่มันขึ้นอยู่กับว่า คนที่เจอ คนที่อ่าน คนที่ฟัง คนที่ดูชอบสิ่งๆนั้นหรือเปล่า เพราะความชอบ รสนิยม หลายๆอย่างมันคนละแบบกัน ไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัว
เคยตั้งคำถามไหม?เขาผ่านตรงนั้นมาได้ยังไง? เขาประสบความสำเร็จขึ้นยังไง? ในส่วนที่ผิดพลาดมันเป็นบทเรียนให้เขาก็จริง แต่ถ้าเขาผิดหวังในเรื่องเดิมๆเขาจะหาทางออกได้ยังไง แน่นอนว่าคนที่หาเจอเขาต้องหน้าตั้งตาหาอยู่นาน เขาต้องพยายามแค่ไหน และเพราะเหตุนี้ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากจะพยายาม แต่เราพยายามแล้ว แต่ความพยายามนั้นมันไม่เพียงพอหรอ เราต้องพยายามยังไงให้มันเพียงพอล่ะ?!
...คิดว่าหลายๆคนที่กำลังผิดหวัง เราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกันนะ หันหลังให้กับเรื่องราวที่ผิดหวัง ฃีวิตเราต้องก้าวเดินต่อไปข้างหน้า ใช้เวลาในชีวิตให้คุ้มค่า เพราะเมื่อมันผ่านไปแล้ว เราไม่สามารถย้อนเวลากลับมาแก้ไข้มันได้อีก เราจะได้ไม่ต้องมาเสียดาย หรือเสียใจที่หลัง ตั้งใจ และพยายามในการทำกับสิ่งที่เราฝัน แล้วเรามาหาคำตอบด้วยตัวเราเอง ว่าเราจะผ่านเรื่องราวที่เราหวัง แล้วไม่เป็นจริงไปยังยังไง...
*****ขออภัยด้วยนะคะที่ไม่ได้เขียนภาษาทางการ และถ้าพิมผิดไปก็ขออภัยด้วยค่ะ ส่วนบางคำตั้งใจเขียนค่ะ เพราะอยากจะสื่ออารมณ์ให้รับรู้ได้ผ่านสิ่งที่เขียนค่ะ