ความรักต่างวัย(อย่าแกล้งทำว่ารักฉันได้มั้ยเธอ)

Start
     เรากำลังคบกับผู้ชายอยู่คนนึง อายุห่างกัน 20 ปี ตอนนี้เราอายุ 25 ปี เรากับพี่เขาคบกันมาได้จะเข้าปีที่ 3 แล้ว แต่เราไม่มั่นใจว่าพี่เขารักเราเลย เนื่องจากเราผ่านเหตุการณ์ตลอดเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน  บางครั้งเราก็รู้สึกว่าพี่เขารักเรามาก แต่บางครั้งเราก็รู้สึกได้ว่าพี่เขาไม่รักเราเลย อาทิ
- เรากับพี่เขากินข้าวด้วยกันน้อยมาก ตั้งแต่ปีใหม่ 2015 จนถึงทุกวันนี้เรายังนั่งกินข้าวคนเดียวตลอด พี่เขาไม่เคยชวนเราไปกินข้าวกับเขาเลย แต่พอมีเสียงโทรศัพท์มาชวนพี่เขากินข้าว พี่เขากลับตอบรับว่าไปโดยไม่ต้องคิดอะไร ทั้งๆที่เรายืนอยู่ข้างๆ(วันเดียวกันกับวันที่เรากระเป๋าตังหายข้างล่าง)
- เหตุการณ์เราลืมกระเป๋าตัง มีตังติดตัว 50 บาท พี่เขามาส่งเราที่มหาลัย พอเรารู้ตัวว่าลืมกระเป๋าก็โทรหาพี่เขาจะให้เอาตังมาให้หน่อยสัก 100 แต่พี่เขากับบอกว่าให้เรายืมเพื่อนก่อนได้มั้ยพี่รีบ ทั้งๆที่เขาเพิ่งขับออกจากไปแค่ 10 นาทีเอง(เพื่อนเราก็ไม่มีตังให้ยืม) สุดท้ายเราต้องโทรไปขอยืมตังคนที่เคยจ้างเราทำเว็บโรงเรียน(ตัวเลือกสุดท้าย) แต่พี่เขาใจดีมากเอาตังมาให้ยืมถึงมหาลัย แถมพาไปกินข้าวและมาส่งถึงคอนโดเพราะทางผ่านบ้านพี่เขา(สนิทกันตอนทำเว็บให้โรงเรียนเพราะต้องไปถ่ายรูป ตัดต่อ กราฟฟิคเองหมด ขอบคุณพี่เขามากที่โผล่มาตอนเราต้องการความช่วยเหลือตลอด)  ส่วนแฟนเราพอบอกว่ารีบเอาตังมาให้ไม่ได้ วันนั้นทั้งวันก็หายไปเลย ทักไลน์ไปไม่ตอบ คืนนั้นเขาไม่กลับห้อง หายเข้ากลีบเมฆไปเลยทั้งวัน เรามารู้วันรุ่งขึ้นว่าเขาไปกินเหล้ากับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆเขามา ไม่มีคำถามว่าเมื่อวานเรากลับมายังไง  สุดท้ายเราตะแตก ทั้งรู้สึกน้อยใจ โกธร และเป็นห่วงพี่เขาเพราะหายไปติดต่อไม่ได้ทั้งคืน เรารอทั้งคืน แต่คำตอบที่ได้กลับมาจากปากพี่เขา คือ "ขอโทษ พี่ลืมว่าเราไม่มีกระเป๋าตัง"
-ทุกครั้งที่พี่เขาไปกินเหล้ากับเพื่อน ก็ยังดีที่พี่เขาชวนเราไปด้วย  แต่พอร้านปิดก็ไปต่อที่ร้านสาวนั่งดริ้ง ใส่ชุดว่ายน้ำทูพรีท เรียกเด็กๆพวกนั้นมานั่งข้างๆ โดยมีเรานั่งเป็นไข่แดงอยู่ตรงกลางระหว่างพี่เขากับเพื่อน
และสาวๆนั่งดริ่งรอบโต๊ะ พี่เขาไม่สนใจเราไม่ชวนคุย ได้แต่เอามือไปลูบคลำ คุย กับสาวนั่งดริ่ง ส่วนเพื่อนพี่เขาชวนเราคุย ดูแล เทคเเคร์อย่างดี พอกลับถึงห้อง พี่เขาก็เขามากอดแล้วบอกว่า "ขอโทษเจ้าค่ะ" เพราะพอออกจากร้านเราไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้มให้ตลอด
-พี่เขากลับมานอนที่ห้องทุกวัน แต่มีเวลาคุยกันน้อยมาก เพราะพี่เขามัวแต่ก้มหน้าคุยไลน์กับเพื่อน และใครๆ จนเรารู้สึกเหมือนเราเป็นฝุ่นละอองที่ลอยไปลอยมา
-เราโดนพี่เขาจำกัดสถานะทาง facebook ห้ามโพส ห้ามแท็ก เขาดูได้อย่างเดียวเฉพาะทามไลน์ที่เขาอนุณาติให้ดู
-เขาไม่เคยแสดงความคิดเห็นบนรูปที่เราเคยไปเที่ยวเดียวกัน กินข้าวด้วยกัน ทั้งๆที่เขาแสดงความคิดเห็นกับทุกคน ทั้งเพื่อน ทั้งแฟนเก่าของเขา(โพสเก่าๆของแฟนพี่เขา เขาตอบทุกสถานะของแฟนเก่า ทั้งกด like แสดงความคิดเห็น หยอกล้อกับน่ารัก ก่อนที่พี่เขาจะมาคบกับเรา แต่กับเราพี่เขาไม่เคยทำเลย แถมห้ามแท็กอะไรไปให้เขาทั้งนั้น)
-ระหว่างที่คบกับมาจะเข้าปีที่ 3 พี่เขาไม่เคยล่วงเกินเราเลย เราเคยถามว่าทำไม คำถามที่ได้กลับมา "พี่ไม่อยากรักเราไปมากกว่านี้" มันทำให้เราหน้าชาไปเลย
-เขาอาจไปหาความสุขจากผู้หญิงคนอื่นแทน  เพราะตั้งแต่คบกันเราไม่เคยหยิบโทรศัพย์เขามาดู แต่อยู่ๆก็ตั้งรหัสผ่านซ่ะงั้น เอาโทรสับเขาห้องน้ำตลอด ไม่ห่างกายเลย
-ตอนนี้เราเรียนจบแล้ว เราทำงาน เราเลิกงาน 5ทุ่มทุกวัน พี่เขาไม่เคยเอ่ยปากมารับตอนเลิกงาน บอกให้เรากลับเองแท็กซี่มี ทางไม่เปลี่ยว เหตุผลที่ไม่มารับ คือ ที่จอดรถที่คอนโดหายาก พี่เหนื่อย อยากพัก ขี้เกียจออกไปไหน แต่กับพี่เขาไม่เคยมีคำว่าเหนื่อย เรากลับมาเขาบอกว่าหิวเราก็หาไรให้กิน เขาปวดขาบอกว่าลืมเอายานวดมา เราก็ลงไปซื้อให้  
-ช่วงนี้หน้าฝนตกบ่อยมากแทบทุกวัน พี่เขาไม่เคยเอ่ยปากไปส่งที่ทำงาน  ฝนตกแค่ไหนก็ต้องพกร่ม กลางร่ม ตากฝนไปเอง เปียกเป็นลูกหมาก็ไม่สนใจ จะไปทำงานหรือเลิกงานต่อให้ฝนตกหนักแค่ไหน ฟ้าร้องแรงแค่ไหน พี่เขาก็ไม่เคยเอ่ยปาก "ให้พี่ไปส่งมั้ยหรือให้พี่ไปรับมั้ย ฝนตกเดียวไม่สบาย"  ความรู้นี้มันไม่มีมาถึงเราเลยสักครั้ง
-เราเข้าโรงพยาบาล  นอนโรงพยาบาลห่างไกลพ่อแม่จะให้ท่านมาเฝ้าก็ไกล เราต้องดูแลตัวเองแขนผูกกับสายน้ำเกลือกับถุงให้เลือด เพราะอยู่ๆเกร็ดเลือดเราก็ต่ำฉับพลัน พี่เขารู้ว่าเราเขาโรงพยาบาล เเต่เขาบอกว่าพี่ไปเฝ้าเราไม่ได้นะ งานที่โรงแรมเยอะ วันนี้ลูกค้าเยอะ เราดูแลตัวเองได้นะ เราก็ตอบไปว่า "ไม่เป็นไร" แต่กับแฟนเก่าเขา แค่ผ่าใส้ติ่งเขารีบขับรถจากปทุมขึ้นไปหายันภาคเหนือ 700 โล ทิ้งงาน ทิ้งโรงแรมไปเฝ้าได้สบายมาก แต่กับเราปทุมกับนนทบุรี 20 โล มาไม่ได้ติดงาน
-เมาที่ไรพี่เขาก็ชอบบอกรักเรา กอดเรา อ้อนเราเหมือนลูกแมว ทำเหมือนกับว่ารักเรามาก  แต่พอส่างเมาก็ทำตัวเหมือนเดิม ไม่สนใจ ไม่แคร์ความรู้สึก

**เป็นครั้งแรกที่เรารู้สึกเจ็บปวดจากอะไรหลายๆอย่าง เราถามตัวเองตลอดว่าเราเป็นใคร เราอยู่ในสถานะไหน เขาเคยรักเราบ้างหรือเปล่า หรือตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกอะไรเลย เเค่คบเราคั่นเวลา เพื่อให้เขาลืมแฟนเก่า เพราะต่อให้เราทำดีแค่ไหน มันไม่เคยได้รับความรับ ความห่วงใย ความเมตตา และความเห็นออกเห็นใจกลับมาคืนมาเลย

อันนี้แค่เหตุการณ์บางส่วนเท่านั้น ถ้าให้เราบรรยายทั้งหมดกลัวไม่พอ

พอวันนึงที่เราเริ่มหมดความอดทน ความรัก ความห่วงใย ความเอื้ออาทร ความเห็นออกเห็นใจที่พี่เขาควรจะมีให้เราบ้าง มันไม่มีมาเลย มันมีความเฉยชา ความว่างเปล่า ทั้งๆที่เราคอยดูแลเอาใจใส่พี่เขาทุกอย่าง ทั้งรีดผ้า ซักผ้าให้ ตื่นมาชงกาแฟให้กินทุกเช้าทั้งๆที่เราก็เลิกงานดึกทุกวันตอน 5 ทุ่ม เราเคยถามพี่เขานะ "พี่เคยรักหนูบ้างมั้ย พี่อยู่กับหนูเพราะอะไร พี่อยู่กับหนูเพราะสงสารหรอ" ทุกคำถามพี่เขาไม่เคยตอบ เขาบอกว่าเรา "คิดมาก"

ครั้งสุดท้ายที่เราตะบะแตกอีกรอบ "เราปล่อยคำถามที่ฟังเขาอึ้งไปเลยว่า ทำไมเราไม่เลิกกันให้จบๆไป พี่จะมาทนอยู่กับผู้หญิงที่พี่ไม่เคยรัก ไม่เคยแคร์ ไม่เคยมีไรด้วย ไม่เคยสนใจความรู้สึกว่าหนูจะเป็นตายร้ายดียังไง  พี่จะมาทรมานตัวเองกับทำร้ายความรู้สึกหนูไปถึงอีกเมื่อไร หรือว่าพี่ไม่กล้าพูดบอกเลิก พี่จะรอให้ถึงวันที่หนูทนไม่ไหว แบบอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป แล้วก็เดินจากชีวิตพี่ไปแบบเกลียดๆไม่มีความรู้สึกดีๆ ไม่มีความทรงจำดีๆ ไม่เหลืออะไรเลยที่ทำให้กันตลอดเวลาที่อยู่กันมา  พี่ต้องการแบบนี้หรอ" คำตอบที่ได้กลับมา "ทำไมเราพูดแบบนี้ เราอย่าคิดมากสิ พี่ขอโทษ"

ถ้าผู้หญิงส่วนใหญ่เจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกับเรา เขาจะทำยังไง จะทนรอวันที่เขารักเราสักวันต่อไปหรือเลือกที่จะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่  

ปล.มันทำตัวลำบากจริงๆ แต่พี่เขาทำทำอย่างให้มันชักเจน เราคงรู้สึกดีกว่านี้

นามปากกา>> สาววิศวะดีกรีลูกชาวนากับหนุ่มเฒ่าเจ้าของโรงแรม