สวัสดีค่ะ วันนี้เรามีประสบการณ์ความรักมาแชร์ให้กับคนที่มีความรักในโลกออนไลน์ฟัง เราอยากจะเก็บมันเป็นความทรงจำด้วยแหละ 555555. ไม่ต้องแปลกใจนะ การเล่าเรื่องบางครั้งอาจจะดูเหมือนนิยายไปบ้าง เพราะ เราเคยแต่งนิยายในเด็กดี (นิยายวายน่ะ ตอนนี้ยังดองไว้ยังไม่จบเลย ฮา ) เองอื่นช่างมัน อ้อ ! อันนี้เป็นของแฟนนะคะ เราบังคับให้สมัครเพราะของเรายืนยันสมาชิกไม่ได้ เศร้าจุง -*- แต่ช่างมันเรามาเริ่มกันเลยค่ะ
วันนึงเราไม่มีอะไรทำ ราเซ็งมาก แต่ที่เราเล่นเด็กดีอยู่แล้วไง เราเลยไปตั้งกระทู้ในเด็กดีมันซะเลย “ผู้ชายอบผู้หญิงแบบนี้ไหมคะ ? ” วะฮ่ะฮ่าๆๆๆ ตอนตั้งก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่พอวันที่ 25 ธันวา 2557 อั้ยย้ะ วันคริสมาสต์ เรากลับจากโรงเรียน โอ้ เปิดคอมดูดีกว่ามีอะไรเคลื่อนไหวบ้าง ? โอ้ววว มีคนตอบกระทู้ด้วยอ่ะ ไปดูซิ คึคึ เราก็ไล่ตอบทุกคอมเม้นเลย แต่มีคอมเม้นนึงที่โต้ตอบกันค่อนข้างไวมาก แป้ปๆตอบ แต่เราก็เฮ้อออ เซ็งจุง การบ้านไม่มี เล่นเกมส์สิครับ รออะไรอยู่ เล่นไปเล่นมามีคนแอดเฟซบุ้คมา ถ้าเราไม่รู้จักเราไม่รับไง ยิ่งอยู่โรงเรียนเดียวกันเรานี่ไม่รับเว้ย แต่ไอ้คนนี้มันมีอะไรมากกว่านั้น เรารู้สึกคุ้นตารูปโปรไฟล์มันแปลกๆ เราเลยไปดูในเด็กดี ฮั่นแน่ รูปเดียวกัน ใช่แน่เลย แกสงสัยล่ะซิ๊ว่าฮันหน้าตาเป็นไง 55555 เราก็เลยรับแอดเขาไป แล้วไปเล่นเกมต่อ สักพักเขาก็ทักมา
เขา : Hi
เรา : Hello
แล้วสักพักก็ทักมาอีก
เขา : สวัสดีครับคนสวย
เราก็แบบแหมมมมม ไอ้สัสนี่ม่อจังเลย ได้ๆม่อหรอ นี่หยอดกลับ ก็คุยกันไปมา ว่า สงสัยรึไงว่าหน้าตาเราเป็นไงเลยแอดมา 555555 เขาก็บอกหาคนคุย เออ คุยก็คุยสิวะ ฉันก็เหงาเหมือนกัน เราก็ถามไปเรื่อยๆว่า อายุเท่าไร เรียนที่ไหน บลาๆ ปรากฏว่าเขาแก่กว่าเราปีกว่าและ เรียน วิทย์คอมฯ ฮั่นแน่ เข้าทางฉันล่ะ พอดีช่วงนั้นที่โครงงานคอมที่ต้องส่งเดือนกุมภา58มั้งไม่แน่ใจแล้ว เราก็คุยไว้แหละเผื่อจะขอช่วยเรื่องงานได้ (อินี่แอบชั่ว) คือเราคุยกันแบบถามปุ๊ปตอบปั๊บอ่ะ แบบคุยกับคนเดียวก็จะไม่ทันอยู่แล้วอ่ะ คือมันดีมาก หายเหงาเลยหล่ะ พอคุยกันสักพัก (สองสามวันมั้ง) เขาก็แบบขอจีบได้ไหมอะไรงี้อ่ะ เราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แบบเป็นผู้หญิงต้องวางตัวนิดนึง -..- แล้วเราสองคนก็เริ่มคุยกันแบบเรื่องในอดีตนิสัยใจคอมากขึ้น พอสิ้นปี พี่เขาก็กลับบ้าน (บ้านอยู่น่าน แต่ตอนนี้อยู่กทม.) พี่แกก็แบบเดี๋ยวพี่ไปกินเหล้ากับเพื่อนนะ เราก็แบบ ไปดิ เรื่องของพี่ 55555 และเราก็แกล้งกดผิดไปกดปุ่มโทรของเมสเสซอ่ะ แล้วก็รีบวางแล้วส่งข้อความบอกพี่เขาว่า กดผิดตะกี๊จะเลื่อนผิดแชทพี่แต่มือไปโดน (อุ้ย แ ห ล จัง) แล้วพี่แกก็โทรกลับมา เราก็ไม่รับ แล้วก็บอกว่า เรากดผิดไงงง โทรมาทำไม พี่แกก็บอกให้รับนะ เราก็รับ ตอนรับครั้งแรกที่คือเขินมากกกกกกกกกกก และดิฉันก็แอ๊บเสียงสุดไรสุด 5555555
มาต่อที่คืนสิ้นปีเราก็แชทกับพี่แกนั่นแหละ ส่วนพี่แกก็กินเหล้ากับเพื่อนและแชทกับเรา ก่อนหน้านั้นพี่แกก็พยายามขอเบอร์เรา เราก็เล่นตัวและให้เป็นสมการไง แบบกว่าจะถอดได้ก็ต้องใช้เวลา สุดท้ายก็ให้อ่ะแหละ กว่าจะให้ครบก็เล่นตัวไปสองสามวัน ที่ขอเพราะว่าพี่แกจะโทรมาสวัสดีปีใหม่ โอ้ะ ช่างน่ารักอะไรอย่างนี้ -////- แต่พอจะปีใหม่เท่านั้นแหละ เราปวดฉี่มากกกก แบบกูไม่ไหวแล้วมันจะออกแล้ววว ก็เลยไปฉี่และพลาดสายจากพี่แกไป หลังจากนั้นพี่แกก็ลาไปนอนด้วยความเมา 55555
ปีใหม่โรงเรียนปิดห้าวันอยู่บ้านคุยกับพี่แกนั่นแหละ แลดูชีวิตว๊างว่าง ก็ว่างจริงๆแหละ แบบแชททั้งวัน ตอนนั้นเราก็รู้สึกดีกับพี่แกแล้วแหละ งื้ออออ เราก็แบบอยากรู้จักมากขึ้นเลยเล่นเกมถามตอบกัน แบบถามก็ต้องตอบอ่ะ เราก็ถามอาหารที่ชอบ สี เรื่องนิสัยส่วนตัวอะไรพวกนี้อ่ะ พอขี้เกียจเล่นแล้วก็เลยมาแลกเปลี่ยนเรื่องความรักกัน นี่แหน่ะ 5555 มีแกบอกเราว่า พี่เขาคุยกับใครได้ไม่เกินสองสัปดาห์ ในความคิดก็แบบ เชี่ยนี่ผ่านมาจะสัปดาห์แล้ว กูจะถึงมั้ยวะ แบบกลัวอ่ะ เราก็เลยบอกว่า เอางี้มาแข่งกัน “ใครเลิกคุยกับอีกคนก่อนคนนั้นแพ้” พอมาคิดๆดูแล้วถ้าเราเป็นฝ่ายชนะมันจะโอเคหรอวะ กลับคำพูดก็ไม่ทันแล้วฮะ พี่แกก็ตอบตกลงเรียบร้อย แล้วพี่แกก็เล่าคนที่คุยกันก่อนหน้าให้ฟังเราก็แบบสัสเอ้ยยยย นี่พี่แกเห็นเราเป็นตัวแทนป่ะวะ ฉันรับไม่ได้นี่ถ้าเปรียบเทียบการที่จะให้ฉันเป็นตัวแทนนี่มันค่อนข้างจะใกล้เคียงเลยนะเว้ย คนที่คุยกับพี่เขาก่อนหน้าสมมติว่าชื่อ “เค” (แมนจังแต่เป็นตัวย่อภาษาอังกฤษอ่า) ส่วนเราชื่อ “พีเค” ซึ่งก่อนหน้าที่เขาจะเล่าให้เราฟังนี่เราแทนตัวเองว่า เค ตลอดเลย เวรแล้วไง ตอนที่คุยเค้าต้องคิดว่าเราเป็นตัวแทนแน่ๆเลย ตอนนั้นคือมโนไปต่างๆนาๆอ่ะ แบบกลัวไปหมดเลยเพราะยิ่งคุยยิ่งรู้สึกดีมากขึ้น ๆ คือ พี่เค คนนี้พี่เขายอมทุกอย่างเลยนะ พูดถึงแล้วมันเจ็บจี๊ดๆๆ 555555 แต่พี่เขาก็บอกไม่ต้องห่วงหรอกนะพี่ไม่เห็นน้องเป็นตัวแทนของใครหรอก ตอนได้อ่านนี่ยิ้มออกนะแต่ก็ยังกังวลอยู่ดี แล้วพี่เขาก็ให้รหัสผ่านเฟซบุ้คเรา คือเรายังไม่ขอเลยนะ แล้วตอนนั้นยังไม่ได้เป็นแฟนกันด้วย พี่เขาบอกว่าถ้าพี่ทำงาน (พี่เขาเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย) แล้วเหงาก็เข้าไปคุยได้นะ คือแบบจะให้เราได้ถามตอบเล่นคนเดียวจ้า คิดได้ไง 5555 พอไปๆมาๆ พี่แกก็ยังขอเป็นแฟนทุกวันตั้งแต่บอกจีบนั้นแหละ แต่เราก็บ่ายเบี่ยง แบบเราเพิ่งรู้จักกันเองนะ อะไรแบบนี้ จริงๆใจฉันยอมตั้งแต่แกขอวันแรกแล้วล่ะ 55555
ประสบการณ์จากรักออนไลน์สู่รักในชีวิตจริง
วันนึงเราไม่มีอะไรทำ ราเซ็งมาก แต่ที่เราเล่นเด็กดีอยู่แล้วไง เราเลยไปตั้งกระทู้ในเด็กดีมันซะเลย “ผู้ชายอบผู้หญิงแบบนี้ไหมคะ ? ” วะฮ่ะฮ่าๆๆๆ ตอนตั้งก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่พอวันที่ 25 ธันวา 2557 อั้ยย้ะ วันคริสมาสต์ เรากลับจากโรงเรียน โอ้ เปิดคอมดูดีกว่ามีอะไรเคลื่อนไหวบ้าง ? โอ้ววว มีคนตอบกระทู้ด้วยอ่ะ ไปดูซิ คึคึ เราก็ไล่ตอบทุกคอมเม้นเลย แต่มีคอมเม้นนึงที่โต้ตอบกันค่อนข้างไวมาก แป้ปๆตอบ แต่เราก็เฮ้อออ เซ็งจุง การบ้านไม่มี เล่นเกมส์สิครับ รออะไรอยู่ เล่นไปเล่นมามีคนแอดเฟซบุ้คมา ถ้าเราไม่รู้จักเราไม่รับไง ยิ่งอยู่โรงเรียนเดียวกันเรานี่ไม่รับเว้ย แต่ไอ้คนนี้มันมีอะไรมากกว่านั้น เรารู้สึกคุ้นตารูปโปรไฟล์มันแปลกๆ เราเลยไปดูในเด็กดี ฮั่นแน่ รูปเดียวกัน ใช่แน่เลย แกสงสัยล่ะซิ๊ว่าฮันหน้าตาเป็นไง 55555 เราก็เลยรับแอดเขาไป แล้วไปเล่นเกมต่อ สักพักเขาก็ทักมา
เขา : Hi
เรา : Hello
แล้วสักพักก็ทักมาอีก
เขา : สวัสดีครับคนสวย
เราก็แบบแหมมมมม ไอ้สัสนี่ม่อจังเลย ได้ๆม่อหรอ นี่หยอดกลับ ก็คุยกันไปมา ว่า สงสัยรึไงว่าหน้าตาเราเป็นไงเลยแอดมา 555555 เขาก็บอกหาคนคุย เออ คุยก็คุยสิวะ ฉันก็เหงาเหมือนกัน เราก็ถามไปเรื่อยๆว่า อายุเท่าไร เรียนที่ไหน บลาๆ ปรากฏว่าเขาแก่กว่าเราปีกว่าและ เรียน วิทย์คอมฯ ฮั่นแน่ เข้าทางฉันล่ะ พอดีช่วงนั้นที่โครงงานคอมที่ต้องส่งเดือนกุมภา58มั้งไม่แน่ใจแล้ว เราก็คุยไว้แหละเผื่อจะขอช่วยเรื่องงานได้ (อินี่แอบชั่ว) คือเราคุยกันแบบถามปุ๊ปตอบปั๊บอ่ะ แบบคุยกับคนเดียวก็จะไม่ทันอยู่แล้วอ่ะ คือมันดีมาก หายเหงาเลยหล่ะ พอคุยกันสักพัก (สองสามวันมั้ง) เขาก็แบบขอจีบได้ไหมอะไรงี้อ่ะ เราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แบบเป็นผู้หญิงต้องวางตัวนิดนึง -..- แล้วเราสองคนก็เริ่มคุยกันแบบเรื่องในอดีตนิสัยใจคอมากขึ้น พอสิ้นปี พี่เขาก็กลับบ้าน (บ้านอยู่น่าน แต่ตอนนี้อยู่กทม.) พี่แกก็แบบเดี๋ยวพี่ไปกินเหล้ากับเพื่อนนะ เราก็แบบ ไปดิ เรื่องของพี่ 55555 และเราก็แกล้งกดผิดไปกดปุ่มโทรของเมสเสซอ่ะ แล้วก็รีบวางแล้วส่งข้อความบอกพี่เขาว่า กดผิดตะกี๊จะเลื่อนผิดแชทพี่แต่มือไปโดน (อุ้ย แ ห ล จัง) แล้วพี่แกก็โทรกลับมา เราก็ไม่รับ แล้วก็บอกว่า เรากดผิดไงงง โทรมาทำไม พี่แกก็บอกให้รับนะ เราก็รับ ตอนรับครั้งแรกที่คือเขินมากกกกกกกกกกก และดิฉันก็แอ๊บเสียงสุดไรสุด 5555555
มาต่อที่คืนสิ้นปีเราก็แชทกับพี่แกนั่นแหละ ส่วนพี่แกก็กินเหล้ากับเพื่อนและแชทกับเรา ก่อนหน้านั้นพี่แกก็พยายามขอเบอร์เรา เราก็เล่นตัวและให้เป็นสมการไง แบบกว่าจะถอดได้ก็ต้องใช้เวลา สุดท้ายก็ให้อ่ะแหละ กว่าจะให้ครบก็เล่นตัวไปสองสามวัน ที่ขอเพราะว่าพี่แกจะโทรมาสวัสดีปีใหม่ โอ้ะ ช่างน่ารักอะไรอย่างนี้ -////- แต่พอจะปีใหม่เท่านั้นแหละ เราปวดฉี่มากกกก แบบกูไม่ไหวแล้วมันจะออกแล้ววว ก็เลยไปฉี่และพลาดสายจากพี่แกไป หลังจากนั้นพี่แกก็ลาไปนอนด้วยความเมา 55555
ปีใหม่โรงเรียนปิดห้าวันอยู่บ้านคุยกับพี่แกนั่นแหละ แลดูชีวิตว๊างว่าง ก็ว่างจริงๆแหละ แบบแชททั้งวัน ตอนนั้นเราก็รู้สึกดีกับพี่แกแล้วแหละ งื้ออออ เราก็แบบอยากรู้จักมากขึ้นเลยเล่นเกมถามตอบกัน แบบถามก็ต้องตอบอ่ะ เราก็ถามอาหารที่ชอบ สี เรื่องนิสัยส่วนตัวอะไรพวกนี้อ่ะ พอขี้เกียจเล่นแล้วก็เลยมาแลกเปลี่ยนเรื่องความรักกัน นี่แหน่ะ 5555 มีแกบอกเราว่า พี่เขาคุยกับใครได้ไม่เกินสองสัปดาห์ ในความคิดก็แบบ เชี่ยนี่ผ่านมาจะสัปดาห์แล้ว กูจะถึงมั้ยวะ แบบกลัวอ่ะ เราก็เลยบอกว่า เอางี้มาแข่งกัน “ใครเลิกคุยกับอีกคนก่อนคนนั้นแพ้” พอมาคิดๆดูแล้วถ้าเราเป็นฝ่ายชนะมันจะโอเคหรอวะ กลับคำพูดก็ไม่ทันแล้วฮะ พี่แกก็ตอบตกลงเรียบร้อย แล้วพี่แกก็เล่าคนที่คุยกันก่อนหน้าให้ฟังเราก็แบบสัสเอ้ยยยย นี่พี่แกเห็นเราเป็นตัวแทนป่ะวะ ฉันรับไม่ได้นี่ถ้าเปรียบเทียบการที่จะให้ฉันเป็นตัวแทนนี่มันค่อนข้างจะใกล้เคียงเลยนะเว้ย คนที่คุยกับพี่เขาก่อนหน้าสมมติว่าชื่อ “เค” (แมนจังแต่เป็นตัวย่อภาษาอังกฤษอ่า) ส่วนเราชื่อ “พีเค” ซึ่งก่อนหน้าที่เขาจะเล่าให้เราฟังนี่เราแทนตัวเองว่า เค ตลอดเลย เวรแล้วไง ตอนที่คุยเค้าต้องคิดว่าเราเป็นตัวแทนแน่ๆเลย ตอนนั้นคือมโนไปต่างๆนาๆอ่ะ แบบกลัวไปหมดเลยเพราะยิ่งคุยยิ่งรู้สึกดีมากขึ้น ๆ คือ พี่เค คนนี้พี่เขายอมทุกอย่างเลยนะ พูดถึงแล้วมันเจ็บจี๊ดๆๆ 555555 แต่พี่เขาก็บอกไม่ต้องห่วงหรอกนะพี่ไม่เห็นน้องเป็นตัวแทนของใครหรอก ตอนได้อ่านนี่ยิ้มออกนะแต่ก็ยังกังวลอยู่ดี แล้วพี่เขาก็ให้รหัสผ่านเฟซบุ้คเรา คือเรายังไม่ขอเลยนะ แล้วตอนนั้นยังไม่ได้เป็นแฟนกันด้วย พี่เขาบอกว่าถ้าพี่ทำงาน (พี่เขาเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย) แล้วเหงาก็เข้าไปคุยได้นะ คือแบบจะให้เราได้ถามตอบเล่นคนเดียวจ้า คิดได้ไง 5555 พอไปๆมาๆ พี่แกก็ยังขอเป็นแฟนทุกวันตั้งแต่บอกจีบนั้นแหละ แต่เราก็บ่ายเบี่ยง แบบเราเพิ่งรู้จักกันเองนะ อะไรแบบนี้ จริงๆใจฉันยอมตั้งแต่แกขอวันแรกแล้วล่ะ 55555