ต้องขอบคุณพรมลิขิต แต่บางที่ก้เหมือนเป็นพรมเช็ดเท้า..ซะมากกว่า

สวัสดีค่ะ .... เพื่อนๆเป็นคนที่นั่งเหม่อคิดนู้นคิดนี้บ้างมั้ย ... ยิ่งถ้าเวลาอยู่นิ่งๆ หรือฝนตก หรืออะไรที่มันดูเเบบเอ็มวีๆอ่ะ ก็ชอบนั่งคิดถึงเรื่องเก่าๆ หรือที่กำลังเป็นอยู่ ..ใช่ เชื่อว่าเคยเป็นบ้างแหละ เราก้ด้วย เราชอบนั่งคิดว่า...เราไม่ค่อยมีคนมาจีบ หรือบางทีมีเราก้ไม่ชอบเค้า ด้วยเพราะนิสัยบ้าง หน้าตาบ้าง ....แต่พอมาวันนึงที่เราได้เจอใครบ้างคน ที่ทำให้เราหน้าแดงงงงงงง ทำให้เราทำอะไรวุ่นวายไปหมด ไม่เป็นตัวของตัวเอง  เค้ากลับไม่ค่อยยินดียินร้ายกับเราเท่าไหร่ เฮ้อออออ นายจะรู้บ้างมั้ย ป้อมปราการน้ำแข็งสูงๆ ที่เราสร้างเอาไว้หลังจากที่โดนไอหน้าหล่อหักอกดังเป้าะ!!!! กะไว้ว่าจะไม่คบใครอีกละ พอกันที เพื่อนนี่แหละดีที่สุด แต่ดูนายดิ้!!! เออ!! เค้ามาเป็นเนียนๆ จนเนียนเกินไป จนเราคิดไปไกลกว่านั้น...เยอะแล้ว ...
  
             เราชื่อมุ่ย[นามสมมุติ] สูง 153 น้ำหนัก 46 ผิวแทนไม่ขาวจั้วไม่ดำปี๋ ผมสั้นแบบฟูๆเห็ดๆ ขนตายาว เรียนโรงเรียนใกล้ทะเล ในภาคใต้ จินตนาการเพื่อนความเห็นภาพ ผู้หญิงเตี้ยๆคนนึง ที่ชอบทำอะไรต๊องๆ บ้าๆ ชอบเขียนนิยาย เขียนปรัชญา และฮิปเตอร์ติสท์เเตก ไม่ใส่ใจแฟชั่น ไม่ห่วงสวย และ....ชอบวาดรูป แต่อย่างหลังนี้คงต้องขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้เราชอบวาดรูป เพราะมันจะเปลี่ยนหัวใจเราตั้งแต่ตอนนี้..เป็นต้นไป เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้ คือเรื่องจริงทั้งนั้น เรื่องจริงที่สนุก เศร้า และฮาบ้างในบางที 55555  ยังไงก้ให้คำแนะนำกันด้วยนะ ..

              เราเดินมาในห้องชมรมวาดรูปเล็กๆ  ทีมีครูนั่งอยู่แล้วยิ้มรับไหว้ เรายิ้มเล็กๆ แล้วค่อยเข้ามานั่งรอการคัดสมาชิกชมรมรุ่นถัดไป ที่จะเีริ่มในไม่ช้านี้
แค่แป็ปเดียวก้มีเพื่อนเราเดินเค้ามา เธอชื่อ ย่า[นามสมมุติ] แล้วเค้ามาตบไหล่ทักทายยิ้มๆร่าเริงเหมือนทุกที ก่อนบทสนทนาจะเริ่ม ..
ย่า: อ้าว มาคัดด้วย ว่าแล้ววววววววว
มุ่ย: เออจ่ะ
ย่า:คนยังมาไม่เยอะ งั้นเรารอกันก่อนนะ
มุ่ย:เออ ..จ่ะ

          แล้วเราก้พูดๆๆกันไป จนกระทั่ง..มีเด็กผู้ชายตัวขาวววว ผอมๆ  ใส่แว่นอินดี้ หัวเกรียนนักเรียนไทยเดินมา สะกดทุกสายตาเพราะนางขาวมากจริมๆ ให้ตายเถอะพระเจ้าจ็อด แดดโรงเรียนนี้ ทำอะไรนางไม่ได้เลยรึไง เราเลยตั้งสติกพอเค้าเริ่มมมานั่งที่โต้ะก่อนจะนึกได้ว่า เค้าชื่อดรีม[นามสมมุติ]  
เคยเค้าค่ายด้วยกัน ดรีมเป็นคนวาดรูปเก่งมาก สีน้ำอะไรๆนี้ก้สุดยอด เราชื่นชมเค้าตั้งแต่ไหนมาละ แต่ก้ไม่ได้อยากรู้จัก
  
           การคัดสมาชิกเริ่มขึ้นแล้ว และดรีมก้มานั่งเก้าอี้ตรงหน้าเรา เพราะอีกโต้ะนึงมันอัดเป็นปลาแมกเคอเรลในซอสมะเขือเทศ เราเลยได้เห็นฝีมือเค้าแบบ เฮชดี มากกๆๆๆ  แล้วคนในห้องคัด รวมถึงเราก้นั่งวาดรูปบ้าง ลายเส้นบ้าง สีน้ำบ้าง สีโปสเตอร์บ้าง จนหมดตอนเช้า และกำลังจะได้เวลากินข้าวในตอนเที่ยง ถึงตอนนี้ทุกคนในห้องก็เริ่มรู้จักกัน แล้วคุยกันมากขึ้น ทำให้เรารู้ว่า ทุกครเป็นคนที่มีความบ้าเหมือนเราทั้งนั้นนน 5555555 เค้ากันได้มากๆ  และแล้วเราก้ได้กินข้าวววววววว และก้เล่นเกมเป่ายิ่งฉุบตีมือกัน ............ และแน่นอนว่าเกมนี้ มือแต่ละคนต้องสัมผัสถึงกันได้แน่นอนน [ยิ้มลอยยย]


เดี๋ยวมาต่อออออออ ความฟินยังไม่มาาาา [ความรู้สึกที่มีต่อดรีมแรกเจอ 5 %]