เราเป็นคนควบคุมอารมณ์ไม่เก่ง เวลาโกรธก็จะทำร้ายตัวเองกับแผดเสียงดัง เราจะคิดเสมอว่าตัวเองจะไปทำลายข้าวของเพราะมันเป็นสิ่งมีค่า เลยทำร้ายตัวเองแทน ทุกครั้งเราจะปรึกษาคนใกล้ตัวว่าจะไปหาหมอ แต่ก็ถูกคนใกล้ตัวด่าเสมอว่าแกเป็นบ้าหรอ? หรืออยากให้คนอื่นรู้ว่าบ้านนี้สอนให้เราไม่ปกติ เราก็บอกเขาเสมอว่าถ้าเราไม่ไป เราก็เป็นแบบนี้เพราะเราไม่มีที่ระบาย บอกพ่อแม่ทีไรเขามักจะคิดว่าเป็นเรื่องตลกทุกที ทุกครั้งที่เขาหัวเราะเพราะคำพูดของเรา ทำให้เราอยากจะร้องไห้ เรากลายเป็นเด็กที่โกหกไปซะแล้ว เขาบอกว่าเราต้องแก้ไขปัญหานี้ได้เพราะมันเกิดจากตัวเราเอง แต่เราก็ไม่รู้จะแก้ยังไง หลายครั้งที่อยากจะทำอะไรผิดๆ หลายครั้งทึ่คิดว่าก้าวเดินไปข้างหน้าก็ได้ พอเราโตขึ้นเราก็รู้สึกไม่โอเคกับการทำร้ายตัวเองเลย แต่มันช่วยให้เราใจเย็นลงจริงๆ นะ
เราเจ็บนะ เวลาพ่อแม่นินทาเราให้คนอื่นฟัง
เราเจ็บนะ ที่พวกเขาต้องมาตีกรอบชีวิตเรา
เราเจ็บนะ ที่พวกเขาต้องด่าเราว่าโง่เวลาเราทำผิด
เราเจ็บที่สุด เวลาเราโกรธแล้วเขาด่าเราว่าบ้า
เราอยากให้พ่อแม่เข้าใจเรามากกว่าที่เราเข้าใจเขา
ขอโทษด้วยนะ ถ้าเราพิมพ์ภาษาผิด
ทำยังไงดี เราไม่รู้จะแก้ปัญหาที่เกิดจากตัวเองยังไง
เราเจ็บนะ เวลาพ่อแม่นินทาเราให้คนอื่นฟัง
เราเจ็บนะ ที่พวกเขาต้องมาตีกรอบชีวิตเรา
เราเจ็บนะ ที่พวกเขาต้องด่าเราว่าโง่เวลาเราทำผิด
เราเจ็บที่สุด เวลาเราโกรธแล้วเขาด่าเราว่าบ้า
เราอยากให้พ่อแม่เข้าใจเรามากกว่าที่เราเข้าใจเขา
ขอโทษด้วยนะ ถ้าเราพิมพ์ภาษาผิด