เซียมซีใบที่11
ศาลเจ้าพ่อเขาใหญ่
ใบที่สิบเอ็ดเปรียมได้ดอกไม้บาน ถึงมีการทุกข์ร้อนคงผ่อนผัน
สุดแท้แต่บุญกรรมเป็นสำคัญ ตัวเรานั้นต้องเจียมเสงี่ยมตน จะทำการสิ่งใดอย่าได้หาญ จะรำคาญฮึกฮักว่าจักชั่ว
ต่อภายหลังจักต้องหม่นหมองมัวคิดถึงตัวถึงกายต้องวายวัน เปรียบเราเหมือนปลูกต้นผลไม้ คนอื่นได้เก็บกันกินไม่ผินผัน
แม้นถามบุตรสุดใจที่ในครรภ์ ว่าบุตรนั้นเป็นจริงสมใจ ถามเป็นความพอเห็นว่าเป็นกลางถามคนที่พึ่งว่าห่างกระจ่างไกล
ถามหาลาภลำบากครันจบในใบนี้พลันเท่านั้นเอยๆๆๆ
ช่วยตีความหมายให้หน่อยคับ
่ช่วยตีความให้หน่อยคับ
ศาลเจ้าพ่อเขาใหญ่
ใบที่สิบเอ็ดเปรียมได้ดอกไม้บาน ถึงมีการทุกข์ร้อนคงผ่อนผัน
สุดแท้แต่บุญกรรมเป็นสำคัญ ตัวเรานั้นต้องเจียมเสงี่ยมตน จะทำการสิ่งใดอย่าได้หาญ จะรำคาญฮึกฮักว่าจักชั่ว
ต่อภายหลังจักต้องหม่นหมองมัวคิดถึงตัวถึงกายต้องวายวัน เปรียบเราเหมือนปลูกต้นผลไม้ คนอื่นได้เก็บกันกินไม่ผินผัน
แม้นถามบุตรสุดใจที่ในครรภ์ ว่าบุตรนั้นเป็นจริงสมใจ ถามเป็นความพอเห็นว่าเป็นกลางถามคนที่พึ่งว่าห่างกระจ่างไกล
ถามหาลาภลำบากครันจบในใบนี้พลันเท่านั้นเอยๆๆๆ
ช่วยตีความหมายให้หน่อยคับ