หมู่บ้านเล็กๆ ริมชายขอบป่าอุทยานฯ สงบเงียบหลังผ่านฤดูหนาวไปไม่นาน เส้นทางที่เคยมีสัตว์ป่าเดินผ่านชุกชุม แปรเปลี่ยนเป็นถนนหนทางที่ม้าเหล็กวิ่งห้อตะบัน เส้นยาวสีดำคล้ำตัดกลางด้วยเส้นเหลืองส้มสีทึบคดโค้งไปตามร่องเขาที่สองข้างทางเต็มไปด้วยรีสอร์ตหลากสี สุดสายปลายทางที่มองไม่เห็นเพราะมีหมอกฝนเค้าแรกของปีบดบัง ชวนเสริมบรรยากาศให้ลืมสิ่งต่างๆที่ผ่านมาจากเบื้องล่าง

เส้นทางสายนี้ผ่านอดีตที่ทั้งร้อนทั้งหนาวจากการสู้รบ แต่วันนี้ที่นี่เปลี่ยนไป เพราะจุดสิ้นสุดของถนนเป็นหมู่บ้านที่เงียบสงบและอบอุ่น ซึ่งเว้นว่างจากปากกระบอกปืนมาหลายสิบปี และในปัจจุบันที่แห่งนี้เปิดแขนอ้ารับนักท่องเที่ยว ที่เหน็ดเหนื่อยจากสังคมเมืองอันวุ่นวาย มาพักกายและใจกับหมู่บ้านกลางธรรมชาติอย่าง “หนองแม่นา” แห่งนี้

เล่าเรื่องเริ่มเดิมของที่นี่ ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ทางภาครัฐยึดคืนจากพรรคคอมมิวนิสต์ได้ เป็นพื้นที่สุดท้ายของเขาค้อ ดังนั้นภาครัฐจึงได้จัดสรร ให้กับทหารพราน เพื่อเป็นการรองรับการปลดปล่อยจะได้มีพื้นที่ทำกิน และป้องกันไม่ให้ ผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ (ผกค.) ได้กลับมายืดพื้นที่คืน ดังนั้นหมู่บ้านแห่งนี้จึงเป็นหมู่บ้านของทหารพราน ผู้ที่เคยปกป้องอธิปไตย วางปืน จับจอบเสียมทำเกษตรกรรม เช่น ปลูกหม่อนเลี้ยงไหม ปลูกเสาวรส ปลูกข้าวโพด เลี้ยงสัตว์ ปลูกข้าวไร่ ทำไร่รูปแบบของการเกษตรแบบผสมผสาน

ด้วยความได้เปรียบจากทรัพยากรธรรมชาติเป็นทุนเดิมของที่นี่ ทุกๆอย่างจึงเหมาะสมกับการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์อย่างยิ่ง มิหนำซ้ำยังได้เรียนรู้เพิ่มเติมจากวิถีเกษตรผสมผสาน ทำให้การเดินทางมาถึงบ้านหนองแม่นา จะได้กลับไปมากกว่าการพักผ่อนอย่างแน่นอน
.
.
.
การต้อนรับของผู้นำชุมชนแห่งนี้ เริ่มที่อนุสรณ์สถานของพันตรีทองแดง บุญญานุสนธิ์ ผู้ที่นำกำลังออกปราบปรามผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ในยุทธการผาเมืองเผด็จศึก



ก่อนจะแยกย้ายเข้าที่พัก ซึ่งบ้านแต่ละหลังล้วนทำอาชีพเกษตรกรรมทั้งสิ้น ซึ่งมีทั้งเสาวรส แมคคาเดเมีย ฯลฯ


กิจกรรมภาคค่ำ นั่งรถออกจากหมู่บ้านเพียงไม่กี่กิโลเมตร ก็จะได้พบกับทุ่งหญ้าที่กำลังระบัด ซึ่งอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวง และคืนนี้ก็จะมีปาร์ตี้หญ้าอ่อนของกวางหนุ่มสาว เดินย่างเยื้องกลางทุ่งให้กิจกรรมส่องสัตว์มีโอกาสได้ทักทายกับเจ้าถิ่นตลอดเส้นทาง



หลังจากผ่านคืนค่ำคลุกผสมอากาศเย็นๆจากไอฝนที่เพิ่งตกมาเมื่อบ่าย เช้าวันนั้นหมอกขาวลอยค่ำ บนยอดเขาตะเคียนโง๊ะมองไกลสุดปลายฟ้า เส้นขอบฟ้าเรืองแสงทองรองๆ ก่อนจะมีประกายแดดแผดรอบท้องฟ้า เขาตะเคียนโง๊ะ เคยมีอดีตที่เสียงปืนดังลั่นป่า แต่วันนี้เสียงชัตเตอร์สั่นรัวกลับเข้ามาแทนที่



แก่งบางระจัน เป็นอีกหนึ่งสถานที่เมื่อแวะมาถึงบ้านหนองแม่นาแล้วต้องมาพักผ่อนหย่อนขาทักทายเหล่าแมงกะพรุนน้ำจืด ครึ่งท่อนบนนอนแผ่ให้ผีเสื้อลงโป่งมาเกาะพักอิง สองสิ่งบนอากาศไปจนถึงในน้ำ พร้อมหน้ากันรออยู่ที่นี่



และปิดท้ายด้วยเกษตรผสมผสาน ที่เลี้ยงชีวิตชาวหนองแม่นาทั้งหัวไชเท้า เสาวรส หม่อนไหม ฯลฯ ผ่านไร่เรือกสวนควบตะบึงอีแต๊กเป็นการร่ำลา



สำหรับการเดินทางในครั้งนี้ สนับสนุนโดยกรมการท่องเที่ยว ในโครงการส่งเสริมและพัฒนาโฮมสเตย์ไทยเพื่อสร้างคุณค่าและมูลค่าเพิ่มทางการท่องเที่ยว ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2558