มันเริ่มจากที่เรามาเรียนมหาลัยเเล้วที่บ้านบังคับให้อยู่หอในเพราะค่าหอถูกมากต่อคน ที่ถูกคือ พอดูเฟอร์นิเจอร์ขนาดห้องเเละความปลอดภัยเเล้วควรจะเเย่งชิงมาให้ได้ซักห้อง เเต่ 1 ห้องต้องอยู่ 2 คน เเล้วเรามาคนเดียวเเละเพื่อนที่ตีสนิทตอนเข้ามหาลัยด้วยยื่นใบสมัครเเล้วเข้าไม่ได้ เลยต้องมาลุ้นรูมเมทเอาวันที่ขนของเข้าหอ
ตอนปี1 คือโอเคมาก ได้รูมเมทเป็นรุ่นพี่ที่ไลฟ์สไตล์เหมือนกัน นอนดึกตื่นสาย ไม่ติดเเอร์ ไม่จุกจิก ทำอะไรทำไปเเค่ไม่เดือดร้อนใครก็พอ ที่ชอบมากคือพี่เขามีคติว่า "ค่าน้ำค่าไฟต้องประหยัด เพราะฉันจะเอาไปจ่ายให้อย่างอื่น" คือมันใช่อะ เราเลยชิวมาก รักพี่เค้าสุดๆ เเอร์เปิดเเค่เดือนเมษาที่ร้อนสุด ค่าน้ำค่าไปเเพงสุดจ่าย สองคนรวมเเล้วไม่เกิน650บาท (น้ำหน่วยละ18 ไฟหน่วยละ5)
เเต่ปัญหาต่อมาคือ พอเราจะขึ้นปี2 พี่เขาดันจบปี4พอดี งานเข้าเลยจ้าาาาา รูมเมทคนใหม่จะเป็นไงเนี่ย! เพราะถ้าพี่เรียนปีเดียวกันก็จะได้อยู่ด้วยกันไปจนจบเลยไม่ต้องเปลี่ยน
ปี2 รูมเมทคนใหม่ เรางงกับคนนี้มาก ดูคุณหนูเเปลกๆ ไม่ใช้คุณหนูที่ทำอะไรไม่ได้นะ เขาก็ถูห้องได้(ถูมือได้อย่างเดียวเพราะใส่ผ้ากับไม้ถูพื้นไม่เป็น) กวาดห้อง ล้างห้องน้ำได้ ปัญหาคือ น้องเค้าติดเเอร์มาก ตอนเเรกๆบอกอยู่ที่ร้อนมากไม่ได้เดี๋ยวไมเกรนขึ้น(เราไม่รู้ไง เพราะเราไม่เคยเป็นไมเกรน) ก็อะจ้ะก็ได้ เเต่ฉันเล็งไว้ละว่า จะลุกมาปิดเเต่เช้าตีห้าหกโมง ตื่นมาปิดเเล้วนอนต่อ
ค่าไฟเดือนเเรกออกรู้เรื่องเลย 1400 หารสองก็700ต่อคน OMG!!!! เขาบอกว่าเยอะจัง ปกติจ่ายเท่าไหรหรอ เราบอกก็ประมาณคนละ300 เขาเลยออกให้เรา1000 เพราะมันเกินจากปกติมาเยอะมาก เเล้วเราก็เออๆออๆไป (เขาบอกใช้เยอะกว่าบางวันกลับมาก็เปิดเลย นิงงมาก พัดลมก็มี ร้อนก็ไม่ร้อน ฝนตกออกจะบ่อย) เเละเขาบอกไม่รู้ว่าหน่วยละเท่าไหร เพราะที่บ้านก็เปิดอย่างนี้ตลอด(ห่ะ นิเธอไม่รู้หรอนอนหอเเต่ไม่รู้ค่าน้ำค่าไฟเนี่ยนะ) เราก็ย้ำไปนะว่าเออ เราจ่ายเกิน700ไม่ได้นะเพราะมีค่าโทรศัพท์อีก300 คือต้องไม่เกิน1000 ทางที่ดีประหน่อยเราจะได้เอาเงินส่วนที่เหลือไปจ่ายอย่างอื่น ไม่อยากขอพ่อเเม่เพิ่มมันไม่จำเป็น เงินต่อเดือนก็ได้ไม่เยอะเพราะเหมาจ่ายค่าหออยู่เเล้ว เเละอยากมีเงินเก็บด้วย เขาก็อือๆออๆไป
ถัดจากวันนั้นก็ปกติจ้าา เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เปิดเหมือนเดิม ยังดีที่เขาไปนอนที่อื่นบ้าง บางคืนเราเลยเปิดเเค่พัดลม(ปกติเราอยู่จะเปิดเเต่พัดลมเท่านั้น) เเต่เดือนนั้นค่าไฟก็อีกไม่กี่ 10บาทก็1000 (เเต่สำหรับเราก็เยอะอยู่ บ้านเธอเปย์ได้ เเต่บ้านฉันเปย์ไม่ได้จ้ะ ประหยัดได้ต้องประหยัด กว่าจะเรียนจบ) เดือนถัดมาก็ปกติ นิเธอลืมค่าราคาต่อหน่วยของค่าน้ำค่าไฟไปเเล้วหรอจ้ะ
*****ปัญหา
------> คืออยากรู้ว่า คนที่เคยมีเมทอย่างนี้จัดการกับปัญหายังไงกันบ้าง สำหรับเราเมททุกคนที่มาอยู่ด้วยคือไม่สนิทหรือรู้จักกันมาก่อนเลยนะ เป็นเเบบสุ่มมาเลย ส่วนมากจะอยู่คณะเดียวกัน เเต่คนละปี
------> เราเห็นเขาโดนที่บ้านตามใจมาก คือ ที่มาเรียนที่นี้ ที่บ้านซื้อคอนโดไว้กลัวอยู่หอไม่ได้(ซื้อไว้สะดวกดี เพราะ ที่บ้านมาหาบ่อยมาก บินมาหาสลับกันทุกอาทิตย์ ละไม่เข้าใจจะมาอยู่หอทำไม หอนี้คือสมัครยากมาก บ้านเขามีเงินมากด้วยทำไมต้องเสียเงินยัดเข้า คืออันนี้รู้เลยคนส่วนมากถ้าอยากเข้าหอนี้ต้องมีสินบนสักอย่าง ถ้าไม่มีญาติที่เคยเรียนที่นี้มาก่อนก็ต้องเปย์เท่านั้น) มีช่วงที่เขาต้องกลับบ้านเเล้วต้องเดินทางระหว่างมหาลัยกับสนามบิน ที่บ้านขับรถมาจากต่างจังหวัดเกือบ800กิโลไม่ได้ใช้เเก็ส เพื่อมารับเขาจากหอไปสนามบิน(อันนี้ไม่เข้าใจความเวอร์ของพ่อเเม่ที่ทำ คือเขาก็บอกว่าไปเองได้เเค่นั่งเเท็กซี่ไป) จากปัญหานี้เราเข้าใจว่าเค้าไม่ใช้คุณหนูจ้าไปเลย เเต่ที่บ้านทำให้เขาติดสบาย เหมือนพ่อเเม่รังเเกฉัน บางครั้งก็น่าจะให้ลูกเผชิญเอง เรียนรู้เองบ้าง
-----> บางอย่างเราก็ไม่อยากพูดมากกับเขา เพราะเเม่เขาชอบฝากฝังเขากับเราทุกครั้งที่เจอหน้าว่าเเบบ ดูเเลให้หน่อย เเละชอบซื้อของมา อารมณ์เหมือนติดสินบนเจ้าหน้าที่ TT
****ทางเเก้ปัญหาอันน้อยนิด
-----> ปลอบใจตัวเองว่าไหนๆก็จ่ายห้องน้อยละ เพิ่มค่าไฟซัก2เท่า (กัดฟันยิ้ม)
-----> พยายามไกล่เกลี่ยให้เค้าย้ายห้องไปอยู่กับเพื่อนที่อยู่หอเดียวกัน เพราะเหมือนยิ่งขึ้นปีสูงเรียนหนักยิ่งต้องหาเพื่อนช่วย (555 ดูเลวร้าย)
เเท็ก ชีวิตวัยรุ่น เพราะบางคนอยู่หอต้องหาคนมาช่วยหารค่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ
เเท็ก มหาลัย เพราะส่วนมากที่ต้องหารค่าห้องก็นศ.มหาลัย
เเท็ก การเลี้ยงลูก เพราะอยากจะรู้ว่าทำไมถึงเลี้ยงลูกลักษณะนี้ บ้านเราเลี้ยงเเบบปล่อยให้คิดเองไม่ค่อยเข้ามายุ่ง
เเท็ก ปัญหาชีวิต เพราะค่าใช้จ่ายเกินจำเป็นมาก ถ้าไม่พอก็ต้องขอเพิ่มซึ่งปกติเราจะเอาเงินส่วนนี้ไปจ่ายค่าหนังสือเรียนได้
ได้รูมเมทติดสบาย เปิดเเอร์บางวัน10ชม.ทั้งๆที่อากาศไม่ได้ร้อน
ตอนปี1 คือโอเคมาก ได้รูมเมทเป็นรุ่นพี่ที่ไลฟ์สไตล์เหมือนกัน นอนดึกตื่นสาย ไม่ติดเเอร์ ไม่จุกจิก ทำอะไรทำไปเเค่ไม่เดือดร้อนใครก็พอ ที่ชอบมากคือพี่เขามีคติว่า "ค่าน้ำค่าไฟต้องประหยัด เพราะฉันจะเอาไปจ่ายให้อย่างอื่น" คือมันใช่อะ เราเลยชิวมาก รักพี่เค้าสุดๆ เเอร์เปิดเเค่เดือนเมษาที่ร้อนสุด ค่าน้ำค่าไปเเพงสุดจ่าย สองคนรวมเเล้วไม่เกิน650บาท (น้ำหน่วยละ18 ไฟหน่วยละ5)
เเต่ปัญหาต่อมาคือ พอเราจะขึ้นปี2 พี่เขาดันจบปี4พอดี งานเข้าเลยจ้าาาาา รูมเมทคนใหม่จะเป็นไงเนี่ย! เพราะถ้าพี่เรียนปีเดียวกันก็จะได้อยู่ด้วยกันไปจนจบเลยไม่ต้องเปลี่ยน
ปี2 รูมเมทคนใหม่ เรางงกับคนนี้มาก ดูคุณหนูเเปลกๆ ไม่ใช้คุณหนูที่ทำอะไรไม่ได้นะ เขาก็ถูห้องได้(ถูมือได้อย่างเดียวเพราะใส่ผ้ากับไม้ถูพื้นไม่เป็น) กวาดห้อง ล้างห้องน้ำได้ ปัญหาคือ น้องเค้าติดเเอร์มาก ตอนเเรกๆบอกอยู่ที่ร้อนมากไม่ได้เดี๋ยวไมเกรนขึ้น(เราไม่รู้ไง เพราะเราไม่เคยเป็นไมเกรน) ก็อะจ้ะก็ได้ เเต่ฉันเล็งไว้ละว่า จะลุกมาปิดเเต่เช้าตีห้าหกโมง ตื่นมาปิดเเล้วนอนต่อ
ค่าไฟเดือนเเรกออกรู้เรื่องเลย 1400 หารสองก็700ต่อคน OMG!!!! เขาบอกว่าเยอะจัง ปกติจ่ายเท่าไหรหรอ เราบอกก็ประมาณคนละ300 เขาเลยออกให้เรา1000 เพราะมันเกินจากปกติมาเยอะมาก เเล้วเราก็เออๆออๆไป (เขาบอกใช้เยอะกว่าบางวันกลับมาก็เปิดเลย นิงงมาก พัดลมก็มี ร้อนก็ไม่ร้อน ฝนตกออกจะบ่อย) เเละเขาบอกไม่รู้ว่าหน่วยละเท่าไหร เพราะที่บ้านก็เปิดอย่างนี้ตลอด(ห่ะ นิเธอไม่รู้หรอนอนหอเเต่ไม่รู้ค่าน้ำค่าไฟเนี่ยนะ) เราก็ย้ำไปนะว่าเออ เราจ่ายเกิน700ไม่ได้นะเพราะมีค่าโทรศัพท์อีก300 คือต้องไม่เกิน1000 ทางที่ดีประหน่อยเราจะได้เอาเงินส่วนที่เหลือไปจ่ายอย่างอื่น ไม่อยากขอพ่อเเม่เพิ่มมันไม่จำเป็น เงินต่อเดือนก็ได้ไม่เยอะเพราะเหมาจ่ายค่าหออยู่เเล้ว เเละอยากมีเงินเก็บด้วย เขาก็อือๆออๆไป
ถัดจากวันนั้นก็ปกติจ้าา เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เปิดเหมือนเดิม ยังดีที่เขาไปนอนที่อื่นบ้าง บางคืนเราเลยเปิดเเค่พัดลม(ปกติเราอยู่จะเปิดเเต่พัดลมเท่านั้น) เเต่เดือนนั้นค่าไฟก็อีกไม่กี่ 10บาทก็1000 (เเต่สำหรับเราก็เยอะอยู่ บ้านเธอเปย์ได้ เเต่บ้านฉันเปย์ไม่ได้จ้ะ ประหยัดได้ต้องประหยัด กว่าจะเรียนจบ) เดือนถัดมาก็ปกติ นิเธอลืมค่าราคาต่อหน่วยของค่าน้ำค่าไฟไปเเล้วหรอจ้ะ
*****ปัญหา
------> คืออยากรู้ว่า คนที่เคยมีเมทอย่างนี้จัดการกับปัญหายังไงกันบ้าง สำหรับเราเมททุกคนที่มาอยู่ด้วยคือไม่สนิทหรือรู้จักกันมาก่อนเลยนะ เป็นเเบบสุ่มมาเลย ส่วนมากจะอยู่คณะเดียวกัน เเต่คนละปี
------> เราเห็นเขาโดนที่บ้านตามใจมาก คือ ที่มาเรียนที่นี้ ที่บ้านซื้อคอนโดไว้กลัวอยู่หอไม่ได้(ซื้อไว้สะดวกดี เพราะ ที่บ้านมาหาบ่อยมาก บินมาหาสลับกันทุกอาทิตย์ ละไม่เข้าใจจะมาอยู่หอทำไม หอนี้คือสมัครยากมาก บ้านเขามีเงินมากด้วยทำไมต้องเสียเงินยัดเข้า คืออันนี้รู้เลยคนส่วนมากถ้าอยากเข้าหอนี้ต้องมีสินบนสักอย่าง ถ้าไม่มีญาติที่เคยเรียนที่นี้มาก่อนก็ต้องเปย์เท่านั้น) มีช่วงที่เขาต้องกลับบ้านเเล้วต้องเดินทางระหว่างมหาลัยกับสนามบิน ที่บ้านขับรถมาจากต่างจังหวัดเกือบ800กิโลไม่ได้ใช้เเก็ส เพื่อมารับเขาจากหอไปสนามบิน(อันนี้ไม่เข้าใจความเวอร์ของพ่อเเม่ที่ทำ คือเขาก็บอกว่าไปเองได้เเค่นั่งเเท็กซี่ไป) จากปัญหานี้เราเข้าใจว่าเค้าไม่ใช้คุณหนูจ้าไปเลย เเต่ที่บ้านทำให้เขาติดสบาย เหมือนพ่อเเม่รังเเกฉัน บางครั้งก็น่าจะให้ลูกเผชิญเอง เรียนรู้เองบ้าง
-----> บางอย่างเราก็ไม่อยากพูดมากกับเขา เพราะเเม่เขาชอบฝากฝังเขากับเราทุกครั้งที่เจอหน้าว่าเเบบ ดูเเลให้หน่อย เเละชอบซื้อของมา อารมณ์เหมือนติดสินบนเจ้าหน้าที่ TT
****ทางเเก้ปัญหาอันน้อยนิด
-----> ปลอบใจตัวเองว่าไหนๆก็จ่ายห้องน้อยละ เพิ่มค่าไฟซัก2เท่า (กัดฟันยิ้ม)
-----> พยายามไกล่เกลี่ยให้เค้าย้ายห้องไปอยู่กับเพื่อนที่อยู่หอเดียวกัน เพราะเหมือนยิ่งขึ้นปีสูงเรียนหนักยิ่งต้องหาเพื่อนช่วย (555 ดูเลวร้าย)
เเท็ก ชีวิตวัยรุ่น เพราะบางคนอยู่หอต้องหาคนมาช่วยหารค่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ
เเท็ก มหาลัย เพราะส่วนมากที่ต้องหารค่าห้องก็นศ.มหาลัย
เเท็ก การเลี้ยงลูก เพราะอยากจะรู้ว่าทำไมถึงเลี้ยงลูกลักษณะนี้ บ้านเราเลี้ยงเเบบปล่อยให้คิดเองไม่ค่อยเข้ามายุ่ง
เเท็ก ปัญหาชีวิต เพราะค่าใช้จ่ายเกินจำเป็นมาก ถ้าไม่พอก็ต้องขอเพิ่มซึ่งปกติเราจะเอาเงินส่วนนี้ไปจ่ายค่าหนังสือเรียนได้