เรื่องมีอยู่ว่าตัวผมขึ้นมหาลัยเเล้วต้องอยู่หอ นี่คือการอยู่หอครั้งเเรก ต้องบอกว่าตั้งเเต่เกิดมาใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวไม่เคยห่างกัน พอต้องมาอยู่หอเราก็คิดว่าก็คงไม่เป็นไรเราอายุ18เเล้วคิดว่าเเค่นี้อยู่ได้ จนกระทั่งมาถึงหอขนของขนอะไรเรียบร้อยครอบครัวก็ต้องกลับใจเราเริ่มหวิวๆละ ตอนนั้นคือต้องฮึบเอาไว้ไม่อยากให้ครอบครัวเห็น เเอบนําตาซึมนะเเต่เราเดินนําให้ครอบครัวไม่เห็น จนกระทั่งครอบครัวเข้ามา
กอดตอนนั้นใจเเข็งขนาดไหนก็เก็บไม่อยู่กอดครอบครัวเเล้วร้องให้หนักมากจนกระทั่งครอบครัวขับรถออกไป