พอได้หรือยัง??

สวัสดีค่ะ เราชื่อ เป็ด (นามสมมุติ) เมื่อ 2 ปีที่แล้วเราได้คุยกับผช.คนนึง เป็นพี่ที่ รร. ตอนแรกที่เราคุยกันเรารู้สึกดีมากๆเลยนะที่มีคนมาคุยด้วยแบบนี้ เพราะก่อนน่านี้ไม่เคยมีผช.คนไหนทำให้เราลืมแฟนเก่าได้เลย หลังจากที่เราคุยกันได้สักสองอาทิตย์เราเริ่มรู้สึกแปลกๆกับพี่เขา จนวันนึงเราได้เจอกันที่งานสถาปนา รร. พี่เขาก็ยิ้มเข้ามาเล่นด้วยจนเรารู้สึกหวั่นไหว มากๆเลย แต่ก็ต้องผิดหวังหลังเลิกงาน รร. ในขณะที่เราและเพื่อนๆต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน พี่เขาขับมอไซค์ผ่านแล้วมีคนซ้อนท้าย ในใจก็รู้สึกเจ็บนิดๆนะ แต่ไม่รู้ว่ารู้สึกมากไปจนเพื่อนเราบอก หึงหรอแก เก็บอาการหน่อย 5555 ตอนนั้นเราขำตัวเองมาก จากวันนั้นไม่กี่วันเราก็กลับไปคุยกับพี่เขาอีกครั้งพี่เขาเริ่มคุยดีด้วย หยอกล้อ ปล่อยมุข แล้วก็ทำเหมือนจะจีบ เราก็เหมือนเฉยๆนะแต่ก็เล่นด้วยไปแล้ว ชอบสะด้วยสิผช.แบบนี้ (พี่เขาไม่ใช่คนหล่อนะดำๆตาชั้นเดียวแต่พี่เขายิ้มน่ารักมากๆเลย) จากนั้นไม่นานเราก็ตกลงคบกันเพราะเหตุเกิดจากความเหงาของเราเอง พี่เขาดูแล แทคแคร์ เอาใจใส่ตลอด จนวันนึงเราเอาแต่ใจมากเกินไปเราเลยเริ่มทะเลาะกันจนถึงขั้นเลิกกัน ฉันคิดว่าพี่เขามีคนอื่น แต่พี่เขาบอกว่าเราเอาแต่ใจมากไป แต่จริงๆก็สองเหตุผลนี้ที่ทำให้เราเลิกกัน (ตอนที่พี่เขาบอกเลิกเราเราสองคนยืนกอดกันนะกอดกันแน่นมากๆด้วย)ตอนนั้นเรารักพี่เขามากๆ เราทำแบบนี้อยู่สองอาทิตย์ยื้อพี่เขาทุกวันจนน่ารำคาญแต่ก็ไม่สำเร็จ เราเลยเลือกที่จะปล่อยพี่เขาไป แต่ พี่เขาก็กลับมาหาเรา เพราะเหตุผลที่ว่าผญ.คนนั้นปัญหาเยอะกว่าเราเสียอีก ลืมบอกไปเลยว่า (พี่สาวเรากับพี่เขาไม่ถูกกันเพราะสมัยพี่เขายังเรียนอยู่พี่เขาเคยมาจีบพี่สาวเรา) ตอนนั้นเราก็เล่นตัวนะ เพราะคิดในใจว่าเห็นเราเป็นอะไรหรอ จะมาก็มา อยากไปก็ไป ไม่ใช่ของตายนะ พี่เขาทำเหมือนเดิมทุกอย่างพี่เขาบอกว่า เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ พี่รักเรานะ แล้วพี่เขาเลยลองใจเรานัดให้เรามาเจอพี่เขาแต่ให้เราใส่เสื้อคู่มาด้วย เราไม่รู้ว่าพี่เขาลองใจ แต่ถ้าถามตรงๆเราโครตคถ.พี่เขามากๆเลย เราเลยใส่ตามที่เรานัดกันไว้ วันนั้นทั้งวันเราอยู่กับพี่เขา อยู่กับคนในบ้านพี่เขา เรารู้สึกเหมือนเดิมทุกอย่าง แอบดีใจเล็กๆ เพราะวันนั้นตอนที่เรานั่งคุยกัน ผญ.คนนั้นก็โทรเขามา พี่เขาไม่เคยเมมเบอร์เลย เราบอกว่า ทำไมไม่รับละ แฟนพี่โทรมานะ พี่เขาพูดว่า ไม่ต้องรับหรอก ปล่อยไว้อย่างงั้นละ รำคาญ โทรมาอยู่นั่นละ ถ้าโทรหาพี่ไม่ติดนะเขาชอบโทรมาเบอร์แม่พี่ทุกทีเลย เบื่อมากๆ เราคุยกันเล่นกันเหมือนเดิมทุกอย่างแต่เราก็เตือนตัวเองอยู่เสมอว่าเราเป็นแค่พี่น้องกัน เรากอดกันใจเต้นแรงมากๆเลย ถ่ายรูปด้วยกันรูปแรกในชีวิต พอเริ่มค่ำๆพี่เขาก็ขับรถไปส่งเรา เรานั่งปกติแต่พี่เขาเอามือจับมือเราให้กอดพี่เขาไว้แบบนั้น พี่เขาพูดแค่ว่า หนาว กอดหน่อยนะ (คำพูดนี้เราไม่ได้ฟังนานแล้วนะ พี่เขาชอบพูดตอนที่เรายังคบกันอยู่) พอตอนกลางคืนพี่เขาก็โทรมาบอกว่า วันนี้ที่พี่กอดเราใจพี่เต้นแรงมากๆเลย พี่ขอโทดที่วันนั้นปล่อยเราไป พี่รักเรานะแต่พี่กลัว เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ ณ ตอนนั้น น้ำตาที่กลั้นไว้ตั้งนานก็ไหลมาเป็นสาย เราตอบ ตกลง แล้วในวันนั้นพี่เขาก็บอกเลิก ผญ.คนนั้นด้วย ทุกอย่างมีความสุขดีแต่แล้ววันนึงเราได้รู้สึกความจริงว่าที่ผ่านมาพี่เขาไม่เคยเลิกยุ่งกับผญ.คนนั้นเลย เราอยู่กันสามคน พี่เขาเป็นแฟนเรานะ แต่ผญ.คนนั้นก็บอกพี่เขาเป็นแฟนเหมือนกัน จากวันนั้น (02/12/57-เดือนพฤษภาปีนี้ ) เราอยู่กับคำว่าเจ็บมาตลอด มันมีเหตุการหลายๆเหตุการณ์ที่ทำให้เราจะไป แต่พี่เขายื้อไว้ตลอด พี่เขาบอกว่า ที่ยังรักยังคบกันอยู่เพราะของขวัญ Anniversary 1 year ที่เราให้พี่เขา เพราะในนั้นมีรูปเราและรูปพี่เขาเต็มไปหมด พี่เขาไม่เคยเห็นเราเก็บรูปไว้ในโทรศัพท์มือถือด้วยซ้ำ
ตอนนี้เราคบกับพี่เขา 2 ปี 22 วันแล้ว แต่เรื่องราวที่ผ่านมามันไม่สามารถทำให้เราลืมได้เลย เราจำมันแม่นกว่าทุกๆเองด้วยซ้ำไป