สวัสดีค่ะเพื่อนทุกคนวันนี้เรามีเรื่องราวตอนม.ต้นมาเล่าให้ฟังค่ะ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นนานแล้ว พอนึกถึงมันรู้สึกดี ทำให้เราคิดว่าชีวิตเราเคยเจออะไรดีๆแบบนี้ด้วยหรอ -0- 555555 มันเขินๆ >< วิงเวียนศีรษะหน้ามืดตาลายคล้ายจะเป็นลม เลยมาเล่าค่ะ55555 ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี่ด้วยค่ะ
คือเรื่องมีอยู่ว่า...
ตอนเราอยู่ม.1 คือตอนนั้นไม่ได้สวยเลย ตัวดำๆ แต่จะว่าไปคนดำส่วนใหญ่เค้าจะมีเสน่ห์ในแบบเค้า บ้างก็ดำคม บ้างก็ดำขำ ที่ผู้ใหญ่ชอบชมเด็กๆกัน แล้วแต่คนว่าเป็นแบบไหน แล้วไอแบบที่เราเป็นเนี่ยก็มีรุ่นพี่มาชอบค่ะ ไอเราก็เด็กดำๆไม่รู้เรื่อง ยังไม่รู้จักสวย ก็มีรุ่นพี่ม.3มาชอบซะงั้น แล้วรุ่นพี่คนนั้นก็เป็นลูกครึ่งเยอรมันค่ะ หน้าตาเค้าก็ไม่ได้หล่ออะไร แต่เข้าใจอารมณ์ลูกครึ่งไหมคะ? แบบดึงดูดเราพอสมควร >< แรกๆก็เขินค่ะมีคนมาชอบแล้วเป็นลูกครึ่งอีก คือแบบฟินไปเลย พี่เค้าชอบมองตาแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ให้ค่ะ เวลามองตาเค้ามองไม่ออกเล้ยยยยยว่าเค้าคิดอะรายยยยยย
คือช่วงนั้นเรายังเด็กนะคะ มีเฟสแต่ไม่ค่อยได้เล่น เลยไม่ได้คุยเฟสกับพี่เค้าเลย ก็มีบ้างคุยที่โรงเรียน พี่เค้าก็ถามนู้นถามนี่บ้างเวลาเจอที่โรงเรียน เวลาคุยกับพี่เค้าเหมือนโลกหยุดหมุนเลยค่ะ >< เหมือนทุกอย่างมันเงียบไปหมด
มีช่วงนึงพี่เค้ามาขอยืมดิกชันนารี เราเรียนๆอยู่แล้วเค้ามาเกาะหน้าต่างห้องเรียนละบอกว่าขอยิมดิกหน่อย เราก็ให้ปายยยยยย พอพี่เค้าเอามาคืน เราก็เก็บไว้ปกติ แต่พอวันนึงต้องใช้ดิกค่ะ เปิดมาเจอกระดาษเขียนว่า love เรานี่โอ้โหยยยย ลอยเลยค่ะ
ละมีช่วงนึงเป็นช่วงสอบค่ะ วันนั้นเป็นวันศุกร์ แล้ววันวาเลนไทน์ก็คือวันถัดไปคือวันเสาร์ค่ะ เช้านั้นเราก็เห็นเค้าปกติตอนเช้าตอนทำพิธีหน้าเสาธง หลังจากนั้นเราก็เข้าห้องสอบค่ะ จนถึงเย็นตอนเข้าแถวกลับบ้าน (โรงเรียนส่วนใหญ่เค้าก็ปล่อยเลยนะคะ แต่โรงเรียนเราต้อง กู๊ดบายซิสเตอร์ กู๊ดบายทีเชอร์ กู๊ดบายคลาสเมด ก้อดเบสยู ก่อนอะค่ะ5555) ตอนที่นร.คนอื่นกำลังเตรียมตัวเข้าแถว พี่เค้าก็เดินๆมา ถือกล่องสีชมพู มาให้ แล้วก็มีฟลอเรโร่อยู่บนกล่อง ตอนเราเห็นโอ้โหวววววว5555 ตอนนั้นคนเยอะแยะมาก เราเขินมากๆบอกเลย 555555 (ปกติที่พี่เค้าชอบเราไม่ค่อยมีใครรู้นะคะ พอวันนั้ยหลายคนคงอึ้ง) พี่เค้าบอกว่าจริงๆมีดอกไม้ด้วยแต่ วางกระเป๋าไว้ใต้ตึกตอนสอบ ละมันหายค่ะ คงมีคนเอาไป5555 แอบเสียดาย แฮร่ๆ -.- กลับบ้านมาเป็นหมอนสีชมพูนิ่มนุ่มมาก น่ากอดฟุดๆ คือปีนั้นเป็นวาเลนไทน์ที่แบบโอเคสุดๆเลยค่ะ เขินนนน><
มีต่อนะคะ....
รุ่นพี่ที่เป็นลูกครึ่งมาชอบเด็กไร้เดียงสาอย่างเรา ><"
คือเรื่องมีอยู่ว่า...
ตอนเราอยู่ม.1 คือตอนนั้นไม่ได้สวยเลย ตัวดำๆ แต่จะว่าไปคนดำส่วนใหญ่เค้าจะมีเสน่ห์ในแบบเค้า บ้างก็ดำคม บ้างก็ดำขำ ที่ผู้ใหญ่ชอบชมเด็กๆกัน แล้วแต่คนว่าเป็นแบบไหน แล้วไอแบบที่เราเป็นเนี่ยก็มีรุ่นพี่มาชอบค่ะ ไอเราก็เด็กดำๆไม่รู้เรื่อง ยังไม่รู้จักสวย ก็มีรุ่นพี่ม.3มาชอบซะงั้น แล้วรุ่นพี่คนนั้นก็เป็นลูกครึ่งเยอรมันค่ะ หน้าตาเค้าก็ไม่ได้หล่ออะไร แต่เข้าใจอารมณ์ลูกครึ่งไหมคะ? แบบดึงดูดเราพอสมควร >< แรกๆก็เขินค่ะมีคนมาชอบแล้วเป็นลูกครึ่งอีก คือแบบฟินไปเลย พี่เค้าชอบมองตาแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ให้ค่ะ เวลามองตาเค้ามองไม่ออกเล้ยยยยยว่าเค้าคิดอะรายยยยยย
คือช่วงนั้นเรายังเด็กนะคะ มีเฟสแต่ไม่ค่อยได้เล่น เลยไม่ได้คุยเฟสกับพี่เค้าเลย ก็มีบ้างคุยที่โรงเรียน พี่เค้าก็ถามนู้นถามนี่บ้างเวลาเจอที่โรงเรียน เวลาคุยกับพี่เค้าเหมือนโลกหยุดหมุนเลยค่ะ >< เหมือนทุกอย่างมันเงียบไปหมด
มีช่วงนึงพี่เค้ามาขอยืมดิกชันนารี เราเรียนๆอยู่แล้วเค้ามาเกาะหน้าต่างห้องเรียนละบอกว่าขอยิมดิกหน่อย เราก็ให้ปายยยยยย พอพี่เค้าเอามาคืน เราก็เก็บไว้ปกติ แต่พอวันนึงต้องใช้ดิกค่ะ เปิดมาเจอกระดาษเขียนว่า love เรานี่โอ้โหยยยย ลอยเลยค่ะ
ละมีช่วงนึงเป็นช่วงสอบค่ะ วันนั้นเป็นวันศุกร์ แล้ววันวาเลนไทน์ก็คือวันถัดไปคือวันเสาร์ค่ะ เช้านั้นเราก็เห็นเค้าปกติตอนเช้าตอนทำพิธีหน้าเสาธง หลังจากนั้นเราก็เข้าห้องสอบค่ะ จนถึงเย็นตอนเข้าแถวกลับบ้าน (โรงเรียนส่วนใหญ่เค้าก็ปล่อยเลยนะคะ แต่โรงเรียนเราต้อง กู๊ดบายซิสเตอร์ กู๊ดบายทีเชอร์ กู๊ดบายคลาสเมด ก้อดเบสยู ก่อนอะค่ะ5555) ตอนที่นร.คนอื่นกำลังเตรียมตัวเข้าแถว พี่เค้าก็เดินๆมา ถือกล่องสีชมพู มาให้ แล้วก็มีฟลอเรโร่อยู่บนกล่อง ตอนเราเห็นโอ้โหวววววว5555 ตอนนั้นคนเยอะแยะมาก เราเขินมากๆบอกเลย 555555 (ปกติที่พี่เค้าชอบเราไม่ค่อยมีใครรู้นะคะ พอวันนั้ยหลายคนคงอึ้ง) พี่เค้าบอกว่าจริงๆมีดอกไม้ด้วยแต่ วางกระเป๋าไว้ใต้ตึกตอนสอบ ละมันหายค่ะ คงมีคนเอาไป5555 แอบเสียดาย แฮร่ๆ -.- กลับบ้านมาเป็นหมอนสีชมพูนิ่มนุ่มมาก น่ากอดฟุดๆ คือปีนั้นเป็นวาเลนไทน์ที่แบบโอเคสุดๆเลยค่ะ เขินนนน><
มีต่อนะคะ....