ในมายาของโลกภาพพยนต์ มักจะมี Hero เสมอ เช่น Super man , Spider man , Bat man , หรือ Ultra man แต่ในโลกแห่งการทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมอาหาร ก็จะมีตำแหน่งต่างๆมากมาย ในจำนวนนี้จะมีพนักงานประกันคุณภาพเป็นหน่วยงานหนึ่งที่จะมีหน้าที่คอยตรวจสอบให้สินค้ามีคุณภาพ ถึงมือผูบริโภคหรือลูกค้า การทำหน้าที่ของพนักงานนี้จเรียกอีกชื่อว่า QA Man ก็ได้
ปัจจุบันโรงงานแต่ละแห่งจะประชาสัมพันธ์เสมอว่าสินค้ามีคุณภาพ สด สะอาด และปลอดภัย รับประกันโดยมีการตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอโดย QA Man นี่แหละ ความหนักอึ้งในบทบาทหน้าทีนี้จึงเกิดขึ้นไหนจะต้องถกเถียงกันภายในโรงงานกับหน่วยผลิต คลังสินค้า หรือการจัดส่ง ยังต้องพบกับแรงบีบคั้นจากฝ่ายอื่นๆในบริษัทไม่ว่าจะเป็น หน่วยวิจัยพัฒนา หน่วยงานขายหรือการตลาด และท้ายสุดอาจมาจากเจ้านายเบื้องบนเองด้วยซ้ำไป ทั้งนี้แต่ละแห่งก็จะมีแรงกดดันหรือวัฒนธรรมองคกร์แตกต่างไป แต่ในฐานะ QA Man มันคือหน้าที่ที่ต้องดูแลสินค้าให้ได้ตามมาตรฐานที่กำหนดครบทุกประเด็น ด้านล่างนี้เป็นคำสารภาพของ QA Man หลายท่านที่ให้การตรงกันว่ามีแรงกดดันอะไรบ้าง
1.ไม่มีอำนาจตัดสินใจอย่างแท้จริง เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น อาจเป็นเพราะต้องรีบจัดส่งสินค้า หรือไม่ก็เจ้านายไม่เห็นบทบาทความสำคัญนี้อย่างแท้จริง แต่กล่าวอ้างเพื่อเป็นการตลาดรูปแบบหนึ่ง
2.ให้อำนาจตัดสินใจ แต่ต้องปล่อยผ่านวัตถุดิบหรือแม้แต่สินค้าที่ไม่ได้คุณภาพตามกำหนด เพียงเพราะถูกแรงกดดันว่า สินค้าเป็นที่ต้องการของลูกค้า เป็นหน้าที่ของฝ่ายขายไปคุยกับลูกค้าให้เข้าใจเอง และมีคำสั่งจากข้างบนว่าให้ปล่อยได้ไม่เป็นไร พูดง่ายๆคือ ให้ทำตามและตามใจ
3.มีแต่ความขัดแย้งกับทุกหน่วยงานใน Supply Chain ดังที่กล่าวมาไม่ว่าจะเป็น ผลิต QC คลังสินค้า จัดซื้อหรือแม้แต่ฝ่ายขายจนมีการกล่าวว่า QA ทำให้บริษัทขาดรายได้ ขายสินค้าไม่ได้ บริษัทอื่นเขาทำกันทั้งนั้น
4.ไม่รูสึกถึงความมั่นคงในหน้าที่ รับผิดชอบมากมายแต่ไม่วายถูกต่อว่า เข้มงวดมากไป ไม่มีความยืดหยุ่น ไม่เข้าใจธุรกิจ แต่หากผิดกฎหมายขึ้นมา QA Man ต้องรับผิดชอบ ไม่มีวิชาชีพหรือสถาบันใดมารองรับความั่นคงในอาชีพนี้
5.ไม่ค่อยมีแหล่งให้ความรู้ด้าน QA ใหม่ๆ ไม่มีสถาบันใดให้ความรู้ได้อย่างชัดแจ้ง มีแต่ข้อบังคับที่เป็นมาตรฐานที่ต้องปฎิบัติ หรือมีก็แต่ด้านการ Audit
6.Third party audit ทุกครั้งต้องสร้างภาพ ลดกำลังผลิต หรือแม้แต่ไขเอกสารให้ดูดี เพื่อให้ผ่านการับรอง หรือจะกล่าวว่าต้องซื้อผักชีมาทั้งตลาด
7.โฆษณา สร้างภาพ อวดอ้างเกินตัวแต่ยังปฎิบัติไม่ได้ แต่ต้องสร้างภาพร่วมกับทุกหน่วยงานเพราะมีผลกระทบต่อรายได้และกำไรของบริษัท โดยลืมไปว่าสุดท้ายมันจะย้อนกลับมาหาตัวบริษัทในที่สุด
8.มีแต่ความเครียด จากข้อต่างๆที่กล่าวมา เริ่มฝืนความรู้สึกในหน้าที่ว่า กำลังประกันสินค้าให้ผู้บริโภคหรือประกันอะไรกันแน่
9.เพื่อให้ตัวเองอยู่รอดและปลอดภัย ต้องปล่อยเลยตามเลย รวมไปถึงกระทั่งการปัดความรับผิดชอบไปยังหน่วยงานอื่น ให้เป็นผู้ตัดสินใจกรณีมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น
เพียงส่วนหนึ่งของคำสารภาพเหล่านี้ ก็พอจะมองเห็นภาพแล้วว่า วงการนี้คต้องสร้างมาตรฐานทั้งด้านวิชาชีพ ความรับผิดชอบ โดยมีการรองรับจากหน่วยงานหรือสภาวิชาชีพสักอย่าง เพราะจะเป็นเครื่องรับประกัน QA Man ให้มีคุณค่ามากขึ้น เพราะสุดท้ายเราต้อง คำนึงถึงผู้บริโภคเทียบเท่าตัวเรา และหวังว่าคงมีคำสารภาพของ QA Man ที่ให้มุมองที่ดีขึ้นในอนาคต
คำสารภาพของ QA Man
ปัจจุบันโรงงานแต่ละแห่งจะประชาสัมพันธ์เสมอว่าสินค้ามีคุณภาพ สด สะอาด และปลอดภัย รับประกันโดยมีการตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอโดย QA Man นี่แหละ ความหนักอึ้งในบทบาทหน้าทีนี้จึงเกิดขึ้นไหนจะต้องถกเถียงกันภายในโรงงานกับหน่วยผลิต คลังสินค้า หรือการจัดส่ง ยังต้องพบกับแรงบีบคั้นจากฝ่ายอื่นๆในบริษัทไม่ว่าจะเป็น หน่วยวิจัยพัฒนา หน่วยงานขายหรือการตลาด และท้ายสุดอาจมาจากเจ้านายเบื้องบนเองด้วยซ้ำไป ทั้งนี้แต่ละแห่งก็จะมีแรงกดดันหรือวัฒนธรรมองคกร์แตกต่างไป แต่ในฐานะ QA Man มันคือหน้าที่ที่ต้องดูแลสินค้าให้ได้ตามมาตรฐานที่กำหนดครบทุกประเด็น ด้านล่างนี้เป็นคำสารภาพของ QA Man หลายท่านที่ให้การตรงกันว่ามีแรงกดดันอะไรบ้าง
1.ไม่มีอำนาจตัดสินใจอย่างแท้จริง เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น อาจเป็นเพราะต้องรีบจัดส่งสินค้า หรือไม่ก็เจ้านายไม่เห็นบทบาทความสำคัญนี้อย่างแท้จริง แต่กล่าวอ้างเพื่อเป็นการตลาดรูปแบบหนึ่ง
2.ให้อำนาจตัดสินใจ แต่ต้องปล่อยผ่านวัตถุดิบหรือแม้แต่สินค้าที่ไม่ได้คุณภาพตามกำหนด เพียงเพราะถูกแรงกดดันว่า สินค้าเป็นที่ต้องการของลูกค้า เป็นหน้าที่ของฝ่ายขายไปคุยกับลูกค้าให้เข้าใจเอง และมีคำสั่งจากข้างบนว่าให้ปล่อยได้ไม่เป็นไร พูดง่ายๆคือ ให้ทำตามและตามใจ
3.มีแต่ความขัดแย้งกับทุกหน่วยงานใน Supply Chain ดังที่กล่าวมาไม่ว่าจะเป็น ผลิต QC คลังสินค้า จัดซื้อหรือแม้แต่ฝ่ายขายจนมีการกล่าวว่า QA ทำให้บริษัทขาดรายได้ ขายสินค้าไม่ได้ บริษัทอื่นเขาทำกันทั้งนั้น
4.ไม่รูสึกถึงความมั่นคงในหน้าที่ รับผิดชอบมากมายแต่ไม่วายถูกต่อว่า เข้มงวดมากไป ไม่มีความยืดหยุ่น ไม่เข้าใจธุรกิจ แต่หากผิดกฎหมายขึ้นมา QA Man ต้องรับผิดชอบ ไม่มีวิชาชีพหรือสถาบันใดมารองรับความั่นคงในอาชีพนี้
5.ไม่ค่อยมีแหล่งให้ความรู้ด้าน QA ใหม่ๆ ไม่มีสถาบันใดให้ความรู้ได้อย่างชัดแจ้ง มีแต่ข้อบังคับที่เป็นมาตรฐานที่ต้องปฎิบัติ หรือมีก็แต่ด้านการ Audit
6.Third party audit ทุกครั้งต้องสร้างภาพ ลดกำลังผลิต หรือแม้แต่ไขเอกสารให้ดูดี เพื่อให้ผ่านการับรอง หรือจะกล่าวว่าต้องซื้อผักชีมาทั้งตลาด
7.โฆษณา สร้างภาพ อวดอ้างเกินตัวแต่ยังปฎิบัติไม่ได้ แต่ต้องสร้างภาพร่วมกับทุกหน่วยงานเพราะมีผลกระทบต่อรายได้และกำไรของบริษัท โดยลืมไปว่าสุดท้ายมันจะย้อนกลับมาหาตัวบริษัทในที่สุด
8.มีแต่ความเครียด จากข้อต่างๆที่กล่าวมา เริ่มฝืนความรู้สึกในหน้าที่ว่า กำลังประกันสินค้าให้ผู้บริโภคหรือประกันอะไรกันแน่
9.เพื่อให้ตัวเองอยู่รอดและปลอดภัย ต้องปล่อยเลยตามเลย รวมไปถึงกระทั่งการปัดความรับผิดชอบไปยังหน่วยงานอื่น ให้เป็นผู้ตัดสินใจกรณีมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น
เพียงส่วนหนึ่งของคำสารภาพเหล่านี้ ก็พอจะมองเห็นภาพแล้วว่า วงการนี้คต้องสร้างมาตรฐานทั้งด้านวิชาชีพ ความรับผิดชอบ โดยมีการรองรับจากหน่วยงานหรือสภาวิชาชีพสักอย่าง เพราะจะเป็นเครื่องรับประกัน QA Man ให้มีคุณค่ามากขึ้น เพราะสุดท้ายเราต้อง คำนึงถึงผู้บริโภคเทียบเท่าตัวเรา และหวังว่าคงมีคำสารภาพของ QA Man ที่ให้มุมองที่ดีขึ้นในอนาคต