สวัสดีทุกคนที่ได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา
คือเราก็เป็นหนึ่งคนที่ก็แอบชอบรุ่นพี่ในรร. ซึ่งรุ่นพี่คนนี้ก็ไม่เชิงว่าเป็นคนดังหรอก แต่ก็ถูกคนพูดถึงพอสมควรเหมือนกัน พี่เค้าเล่นดนตรี และเวลาที่รร.มีการจัดประกวดวงดนตรี วงของพี่เค้าก็จะลงประกวดทุกปี พี่เค้าเป็นคนที่ยิ้มน่ารักมาก ดูแล้วเฟรนลี่สุดๆ เราก็แอบชอบพี่เค้ามาก็สักพักใหญ่ๆแล้ว มันเริ่มจากตอนที่เราอยู่ม.ปลาย ที่รร.เราก็ได้มีการจัดออดิชั่นวงดนตรีที่รร. แล้วเราก็ไปดู เพราะเพื่อนเราชวนไป เพื่อนเรามันก็เลยพูดขึ้นมาว่า "เนี่ย...พี่คนนี้น่ารักหว่ะ" แล้วเราก็หันไปดู ในใจก็แบบ..เออก็น่ารักดีนะ แต่ก็ยังเฉยๆอยู่ หลังจากนั้น เราก็ได้มีโอกาสได้เจอพี่เค้าเรื่อยๆ เพราะเราอยู่ม.ปลายเหมือนกัน เวลาพักเที่ยงจะตรงกัน ต่อมารร.ก็ได้จัดการประกวดวงดนตรี และวงพี่เค้าก็เป็นหนึ่งวงที่ได้ผ่านเข้ารอบ พอถึงวงพี่เค้าขึ้นประกวด เราก็ไปดู ความรู้สึกตอนนั้นที่ได้เห็นพี่เค้ายืนอยู่บนเวทีและกำลังเล่นดนตรีไปด้วย พร้อมกับรอยยิ้มที่พี่เค้ายิ้ม แบบน่ารักและเท่ห์มาก เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเราแอบชอบพี่เค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ก็รู้สึกว่าชอบแล้วแน่ๆ5555 หลังจากนั้นเราก็พยามเดินผ่านพี่เค้าบ่อยขึ้น พี่เค้าจะมีโต๊ะนั่งประจำอยู่กับเพื่อนๆของเค้า เราทำทุกทางที่จะได้เจอพี่เค้าไม่ว่าจะเดินผ่าน หรือดักรอตอนกลับบ้านทุกเย็น แบบว่าทำทุกทางที่จะได้เจอพี่เค้า ส่วนใหญ่แล้วพี่เค้าชอบทำกิจกรรมรร.มั้ง (อาจจะโดนเพื่อนบังคับก็ได้) แล้วมันก็เป็นธรรมดาที่คนอย่างเราก็จะไปขอถ่ายรูปทุกงาน เราอยากให้พี่เค้าจำเราได้5555 แต่ติดอยู่อย่างเดียวที่เราไม่เคยทำ คือเราไม่เคยคุยกับพี่เค้าเลยสักครั้ง นอกจากไปขอถ่ายรูปอย่างเดียว เพราะเราคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ยากมากกับการที่เราจะไปคุยกับตัวท็อปในรร. แล้วเราก็ไม่รู้ด้วยว่าจะเริ่มคุยยังไง และนี่ก็เป็นปีสุดท้ายของพี่เค้าแล้ว เราก็เลยคิดว่าจะทำอะไรให้พี่เค้าดี ที่มันจะเป็นความทรงจำ เราเลยมีไอเดียที่คิดจะทำโฟโต้บุ๊คให้ จากนั้นเราก็เริ่มแอบถ่ายรูปพี่เค้าเรื่อยๆ แบบเจอตอนไหนก็แอบถ่าย เพื่อเราจะเอารูปพี่เค้าไปติดในโฟโต้บุ๊ค จนตอนนี้รูปพี่เค้าเยอะมาก ฮ่าๆ แล้วเราคิดว่าเราจะเอาไปให้พี่เค้าวันที่พี่เค้าจบม.6 นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ความรู้สึกที่เราแอบชอบพี่เค้ามันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆทุกวัน พี่เค้าเป็นเหมือนแรงบันดาลใจของเรา มันทำให้เราอยากที่จะเปลี่ยนตัวเองในหลายๆด้าน เพื่อที่เราหวังว่าพี่เค้าจะเห็นเรา จดจำเราบ้าง ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่ เพราะแม้แต่จะคุยกับพี่เค้าเรายังไม่เคยเลย และเราก็หวังว่าสักวันเราอาจจะได้รู้จักกัน ได้คุยกันสักครั้งแบบที่ไม่ใช่แค่เราไปขอถ่ายรูป...
สักวันเราอาจจะได้รู้จักกัน...
คือเราก็เป็นหนึ่งคนที่ก็แอบชอบรุ่นพี่ในรร. ซึ่งรุ่นพี่คนนี้ก็ไม่เชิงว่าเป็นคนดังหรอก แต่ก็ถูกคนพูดถึงพอสมควรเหมือนกัน พี่เค้าเล่นดนตรี และเวลาที่รร.มีการจัดประกวดวงดนตรี วงของพี่เค้าก็จะลงประกวดทุกปี พี่เค้าเป็นคนที่ยิ้มน่ารักมาก ดูแล้วเฟรนลี่สุดๆ เราก็แอบชอบพี่เค้ามาก็สักพักใหญ่ๆแล้ว มันเริ่มจากตอนที่เราอยู่ม.ปลาย ที่รร.เราก็ได้มีการจัดออดิชั่นวงดนตรีที่รร. แล้วเราก็ไปดู เพราะเพื่อนเราชวนไป เพื่อนเรามันก็เลยพูดขึ้นมาว่า "เนี่ย...พี่คนนี้น่ารักหว่ะ" แล้วเราก็หันไปดู ในใจก็แบบ..เออก็น่ารักดีนะ แต่ก็ยังเฉยๆอยู่ หลังจากนั้น เราก็ได้มีโอกาสได้เจอพี่เค้าเรื่อยๆ เพราะเราอยู่ม.ปลายเหมือนกัน เวลาพักเที่ยงจะตรงกัน ต่อมารร.ก็ได้จัดการประกวดวงดนตรี และวงพี่เค้าก็เป็นหนึ่งวงที่ได้ผ่านเข้ารอบ พอถึงวงพี่เค้าขึ้นประกวด เราก็ไปดู ความรู้สึกตอนนั้นที่ได้เห็นพี่เค้ายืนอยู่บนเวทีและกำลังเล่นดนตรีไปด้วย พร้อมกับรอยยิ้มที่พี่เค้ายิ้ม แบบน่ารักและเท่ห์มาก เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเราแอบชอบพี่เค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ก็รู้สึกว่าชอบแล้วแน่ๆ5555 หลังจากนั้นเราก็พยามเดินผ่านพี่เค้าบ่อยขึ้น พี่เค้าจะมีโต๊ะนั่งประจำอยู่กับเพื่อนๆของเค้า เราทำทุกทางที่จะได้เจอพี่เค้าไม่ว่าจะเดินผ่าน หรือดักรอตอนกลับบ้านทุกเย็น แบบว่าทำทุกทางที่จะได้เจอพี่เค้า ส่วนใหญ่แล้วพี่เค้าชอบทำกิจกรรมรร.มั้ง (อาจจะโดนเพื่อนบังคับก็ได้) แล้วมันก็เป็นธรรมดาที่คนอย่างเราก็จะไปขอถ่ายรูปทุกงาน เราอยากให้พี่เค้าจำเราได้5555 แต่ติดอยู่อย่างเดียวที่เราไม่เคยทำ คือเราไม่เคยคุยกับพี่เค้าเลยสักครั้ง นอกจากไปขอถ่ายรูปอย่างเดียว เพราะเราคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ยากมากกับการที่เราจะไปคุยกับตัวท็อปในรร. แล้วเราก็ไม่รู้ด้วยว่าจะเริ่มคุยยังไง และนี่ก็เป็นปีสุดท้ายของพี่เค้าแล้ว เราก็เลยคิดว่าจะทำอะไรให้พี่เค้าดี ที่มันจะเป็นความทรงจำ เราเลยมีไอเดียที่คิดจะทำโฟโต้บุ๊คให้ จากนั้นเราก็เริ่มแอบถ่ายรูปพี่เค้าเรื่อยๆ แบบเจอตอนไหนก็แอบถ่าย เพื่อเราจะเอารูปพี่เค้าไปติดในโฟโต้บุ๊ค จนตอนนี้รูปพี่เค้าเยอะมาก ฮ่าๆ แล้วเราคิดว่าเราจะเอาไปให้พี่เค้าวันที่พี่เค้าจบม.6 นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ความรู้สึกที่เราแอบชอบพี่เค้ามันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆทุกวัน พี่เค้าเป็นเหมือนแรงบันดาลใจของเรา มันทำให้เราอยากที่จะเปลี่ยนตัวเองในหลายๆด้าน เพื่อที่เราหวังว่าพี่เค้าจะเห็นเรา จดจำเราบ้าง ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่ เพราะแม้แต่จะคุยกับพี่เค้าเรายังไม่เคยเลย และเราก็หวังว่าสักวันเราอาจจะได้รู้จักกัน ได้คุยกันสักครั้งแบบที่ไม่ใช่แค่เราไปขอถ่ายรูป...