การรอคอยคนบางคนทั้งที่มีหวังหรือไม่มีมันทรมานเนอะ ?

คือ ไม่ได้จะว่าใครหรอกครับ ว่าตัวเองนี่แหละ คือไปแอบชอบชายแท้คนหนึ่ง ที่ทำงาน คุยกันดี จนบางที ก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาก็ชอบที่จะคุยกับเรา จนวันนี้ ไปพบเจอว่า เค้าคุยกับคนที่ทำงานอีกคนนึงอยู่แบบมา

แอบรัก มันทรมานเนอะ ยิ่งไปรักคนที่เค้าไม่ได้คิดแบบเดียวกับเราเเถมยังมีเจ้าของแล้ว โครตเศร้าเลย แอบรักทำได้แค่รอเค้าทักถึงมีสิทธิ์คุย เค้าทักมาก็คุยแต่รู้สึกดีแค่ไหนก็พูดอะไรออกไปไม่ได้สักคำ ได้แค่ลองพ

ธรรมซาติ โว้ย มักสร้างให้คนที่เราชอบ เขาไม่ชอบเรา เขาไปชอบคนอื่น ส่วนคนที่เราไม่ได้ชอบ ดันมา ชอบเรา เราก็ไม่ได้ชอบเขา ไอ้พวกที่ มันสมหวัง กับความรักนี้ เขาทำบุญมาเยอะจริงๆ เนอะ แอบรักข้างเดียวนี้ จะว่

คือเราใช้ชีวิตปกติแล้วมันก็จะมีอาการเป็นช่วงๆครึ่งชั่วโมงทีหรือนานๆทีจะเป็นความรู้สึกที่แปลกมาก มันเหมือนมีอะไรวิ่งผ่านกล้ามเนื้อเจ็บจี๊ดมาเลยแต่ก็หายทันที คล้ายๆก่อนจะเป็นตะคริว ส่วนใหญ่จะรู้สึกตรงเอ

เราอายุ18มาฝึกงานก็ทำงานอยู่หน้าคอมเดินเล็กน้อย ถ้ามีงานอื่นเข้ามาแต่มันน้อยจริงๆเทียบกับตอนเรียน แต่ถ้าปิดเทอมก็นอนเฉยๆนะไม่ได้เดินเลยเหมือนกัน *เราเริ่มเป็นวันจันทร์ตอนแรกๆก็ไม่เป็นอะไรนะแต่อยู่ดี

วันนี้ตั้งใจมาเล่าประสบการณ์ การจี้น่อง ที่เราทำมาแล้วรู้สึกว่า... ***ถ้าย้อนเวลาได้ จะไม่ทำเลย*** ไม่ได้มาเขียนเพื่อโจมตีคลินิกใดๆ นะ แต่อยากแชร์ให้คนที่กำลังคิดจะทำ หรือลังเล ได้ข้อมูลอีกมุม ที่อา

หลายครั้งในชีวิต เราทำงานแทบเป็นแทบตาย แต่ผลลัพธ์กลับไม่เป็นอย่างที่หวัง… ไม่ได้ตำแหน่ง ไม่ได้โอกาส ไม่ได้การยอมรับ มันเจ็บ และบางทีก็ทำให้หมดไฟ แต่ความจริงคือ... “การทำงานหนักอย่า

แล้วแพ้รัวๆ โค้ชก็จะให้สัมภาษณ์ว่านักกีฬาตัวหลักเจ็บ ทีมไม่พร้อม เลยทำให้ผลงานไม่ได้ตามเป้า แล้วก็เป็นแบบนี้ทุกปี เวลาเห็นนักกีฬาไปแข่งลีกนอก ดูแล้วมีความหวังมากว่าปีนี้เราจะมาดีแน่ๆ รอคอยแมตซ์ vnl ชิ