คือเราเคยเล่าเรื่องพี่เค้าในกระทู้ที่ผ่านๆมาของเราแล้ว วันนี้เราแค่อยากเขียนอัพเดตว่าหลังจากบอกชอบพี่เค้าไปแล้วมันเป็นยังไง ...
คุยกันมา3เดือนค่ะ อาจจะไม่นานมาก แต่เรากับพี่เค้ามีเรื่องให้พึ่งพากันตลอดทั้งสองฝ่าย เลยสนิทกันเร็วขึ้น จนแบบถึงวันนึงคือเราทนคุยแบบไม่รู้ชะตากรรมตัวเองไม่ได้จริงๆ อย่างน้อยให้เค้ารู้ว่าเราคิดไงก็ยังดี เค้าจะได้ทำตัวถูก เราเลยรวบรวมความกล้าที่มีบอกชอบเค้าไป
ตอนเค้ารู้ครั้งแรกก็ตกใจนะ ถามว่าล้อเล่นรึป่าว เราก็บอกว่าพูดจริงๆ คิดมาสักพักแล้วถึงบอก แต่เราก็เตรียมใจมาพอสมควรนะ เค้าก็บอกว่า คิดว่าพี่เป็นคนที่หวังดีได้มั้ย คอยแนะนำสิ่งดีๆให้ เราก็แบบเออนี่แหละคือคำปฏิเสธแบบอ้อมๆให้คนฟังเจ็บน้อยที่สุด ก็เลยตอบเค้าไปว่า คิดว่าเราเป็นน้องสาวคนนึงได้มั้ย มีอะไรก็คุยปรึกษากันเหมือนเดิม เค้าก็บอกว่า ชอบพี่ก็ได้ แล้วชวนคุยเรื่องอื่นต่อ ก็ยังทำตัวเหมือนเดิมนะ ไม่หายไปไหน
สำหรับเราก็ยังคุยกันปกติค่ะ เราทำตัวเหมือนเดิมนะ ไม่ได้พูดจาอะไรให้เค้าอึดอัด เค้าก็ทำตัวแบบเดิม หลังๆมานี้เค้าดีกับเรามากกค่ะ รับฟังปัญหา ช่วยเราหาทางออก แนะนำให้เรากินของมีประโยชน์ ไล่ไปออกกำลังกาย ติวข้อสอบให้เราด้วย แถมเวลาไปไหนมาไหน นอกจากบ้านกับที่ทำงาน เค้าก็จะถ่ายรูปให้เราดูบ่อยๆ บางทีก็ส่งรูปเซลฟี่ตัวเองมา เวลาเราไม่เชื่อฟัง เค้าก็บอกว่าเป็นห่วง หยอกล้อสนิทกันมากกว่าเดิม
-- ตอนนี้เราสับสนเหลือเกินค่ะ เรารู้ว่าเค้าปฏิเสธเราอ้อมๆตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่พอเค้าดีกับเรามากๆ เราก็มีแอบหวังบ้างตามประสา เราควรหยุดคิดอะไรที่มันเกินเลยกว่าพี่ชาย-น้องสาว ใช่มั้ยคะ? ถ้าเค้ามองเราเป็นแค่น้องสาวจริงเค้าใจร้ายจัง ทั้งที่รู้ว่าเราชอบ น่าจะทำอะไรที่เว้นระยะห่างให้เรารู้มากกว่านี้ก็ยังดี ใจเราไม่ได้แกร่งกล้าอะไรขนาดนั้น --
เมื่อสารภาพว่าชอบแล้ว เรื่องมันปวดหัวกว่าเดิมอีกค่ะ
คุยกันมา3เดือนค่ะ อาจจะไม่นานมาก แต่เรากับพี่เค้ามีเรื่องให้พึ่งพากันตลอดทั้งสองฝ่าย เลยสนิทกันเร็วขึ้น จนแบบถึงวันนึงคือเราทนคุยแบบไม่รู้ชะตากรรมตัวเองไม่ได้จริงๆ อย่างน้อยให้เค้ารู้ว่าเราคิดไงก็ยังดี เค้าจะได้ทำตัวถูก เราเลยรวบรวมความกล้าที่มีบอกชอบเค้าไป
ตอนเค้ารู้ครั้งแรกก็ตกใจนะ ถามว่าล้อเล่นรึป่าว เราก็บอกว่าพูดจริงๆ คิดมาสักพักแล้วถึงบอก แต่เราก็เตรียมใจมาพอสมควรนะ เค้าก็บอกว่า คิดว่าพี่เป็นคนที่หวังดีได้มั้ย คอยแนะนำสิ่งดีๆให้ เราก็แบบเออนี่แหละคือคำปฏิเสธแบบอ้อมๆให้คนฟังเจ็บน้อยที่สุด ก็เลยตอบเค้าไปว่า คิดว่าเราเป็นน้องสาวคนนึงได้มั้ย มีอะไรก็คุยปรึกษากันเหมือนเดิม เค้าก็บอกว่า ชอบพี่ก็ได้ แล้วชวนคุยเรื่องอื่นต่อ ก็ยังทำตัวเหมือนเดิมนะ ไม่หายไปไหน
สำหรับเราก็ยังคุยกันปกติค่ะ เราทำตัวเหมือนเดิมนะ ไม่ได้พูดจาอะไรให้เค้าอึดอัด เค้าก็ทำตัวแบบเดิม หลังๆมานี้เค้าดีกับเรามากกค่ะ รับฟังปัญหา ช่วยเราหาทางออก แนะนำให้เรากินของมีประโยชน์ ไล่ไปออกกำลังกาย ติวข้อสอบให้เราด้วย แถมเวลาไปไหนมาไหน นอกจากบ้านกับที่ทำงาน เค้าก็จะถ่ายรูปให้เราดูบ่อยๆ บางทีก็ส่งรูปเซลฟี่ตัวเองมา เวลาเราไม่เชื่อฟัง เค้าก็บอกว่าเป็นห่วง หยอกล้อสนิทกันมากกว่าเดิม
-- ตอนนี้เราสับสนเหลือเกินค่ะ เรารู้ว่าเค้าปฏิเสธเราอ้อมๆตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่พอเค้าดีกับเรามากๆ เราก็มีแอบหวังบ้างตามประสา เราควรหยุดคิดอะไรที่มันเกินเลยกว่าพี่ชาย-น้องสาว ใช่มั้ยคะ? ถ้าเค้ามองเราเป็นแค่น้องสาวจริงเค้าใจร้ายจัง ทั้งที่รู้ว่าเราชอบ น่าจะทำอะไรที่เว้นระยะห่างให้เรารู้มากกว่านี้ก็ยังดี ใจเราไม่ได้แกร่งกล้าอะไรขนาดนั้น --