คือ.... เรื่องมีอยู่ว่า...
ย้อนกลับไปตอนป.2ครับ คือผมอยู่โรงเรียนเดียวกันกับ ผู้หญิงคนนี้ แต่ไม่รู้จักกัน มาได้อยู่ห้องเดียวกันตอน ป.4 จนถึงป.6
แล้วก้แยกย้ายกันไป ผมไม่ทราบเลยว่าเขาอยู่ รร.ไหน พอขึ้นมา ม.5 ได้อยู่ห้องเดียวกัน ตอนแรกก็ไม่ทักกันครับ เพราะต่างคนต่างกลัวจำกันไม่ได้ 55555
แต่ก้ ได้มาทักคุยกัน สักพักหนึ่งนะ เขาบอก เรียนอยู่ที่เดียวกันตั้งแต่ ม.1แล้ว ห่ะ!!! ....
( หลายคนอาจจะคิดว่าทำไมไม่เห็นกัน ผมเป็นพวก สายตาสั้น คนสายตาสั้นจะรู้กันดี ว่าเป็นไง 555)
ต่อๆ ผมอึ้งไปสักพักครับ แล้ว ก้คุยกันครับ คือตอนแรก เพื่อนผู้ชายผม ชอบ ผญ คนนี้ ครับ แต่มันเจ้าชู้ ( เราก้หวงเพื่อน...เพื่อนผญคนนี้หละ 5555)
เราเลยบอกมัน จะคุยๆให้ (อาศัยเคยรุ้จักกัน) พอคุยกันได้สักพัก ผมก้กลับชอบจริงๆครับ... ชอบผญ คนนี้หละ เอ๊าา เอาแล้วไง
จากเพื่อน ตั้งแต่ป.4 พัฒนามาเป็นความชอบ จากนั้นคุยกันบ่อยมากๆ ทุกวันเลยหละ ... 5555 จนตอนนี้ ม.6 ปิดเทอม
เวลาคุยกัน ผมมีมุข มาเล่นเยอะแยะ ( ผมสายเล่นมุข แป็ก... ) แต่ก้มีมุข หวานๆนะ เขาก้ ชอบคิดว่าผมเล่นๆ แต่ก้นะ ผมก้หยอดไปเรื่อยๆ จนถึงวันนี้
วันที่ผมตั้งกระทู้นิหละ 555555555 ผมก้คุยกับพี่ พี่บอก ไม่น่าชอบเพื่อนตัวเองเลย เพราะ ถ้าบอกไป เขา ตอบไม่ขึ้นมานิ ... เข้าหน้ากันไม่ติด
ผมก้ พยายามอยากบอก .... ตอนนี้ก็หาจังหวะอยู่ แต่ก้นะ เพื่อน.... มันคือจุดเริ่มต้นที่ผิดพลาดจริงๆ ตอนนี้ก้คุยๆกันยุครับ ผมว่า อาศํยว่า มีมหาลัยก่อนค่อยบอก เพราะตอนนี้ ต่างคนต่างเครียดเรื่องอ่านหนังสือ ( ผมด้วย) 5555
(ความรู้สึกตอนนี้)
ผมอยากมีแฟน แต่กลัวรักษาเขาไว้ไม่ได้ ผม ไม่ชอบการจากลาเลยครับ เพราะช่วง ม.ต้น ผมแอบรัก ผญคนหนึ่ง 3ปีเลย!!!! โดยไม่บอกเขาแม้แต่คำเดียว ผมเลยไม่อยากให้มันผิดพลาดอีก แต่ใจกลับรู้สึกกลัว กลัว จะเสียเพื่อน เฮ้ออ.... ได้ความคืบหน้ายังไงเดียวมาเล่าต่อ
จุดเริ่มต้นที่ผิดพลาด...
ย้อนกลับไปตอนป.2ครับ คือผมอยู่โรงเรียนเดียวกันกับ ผู้หญิงคนนี้ แต่ไม่รู้จักกัน มาได้อยู่ห้องเดียวกันตอน ป.4 จนถึงป.6
แล้วก้แยกย้ายกันไป ผมไม่ทราบเลยว่าเขาอยู่ รร.ไหน พอขึ้นมา ม.5 ได้อยู่ห้องเดียวกัน ตอนแรกก็ไม่ทักกันครับ เพราะต่างคนต่างกลัวจำกันไม่ได้ 55555
แต่ก้ ได้มาทักคุยกัน สักพักหนึ่งนะ เขาบอก เรียนอยู่ที่เดียวกันตั้งแต่ ม.1แล้ว ห่ะ!!! ....
( หลายคนอาจจะคิดว่าทำไมไม่เห็นกัน ผมเป็นพวก สายตาสั้น คนสายตาสั้นจะรู้กันดี ว่าเป็นไง 555)
ต่อๆ ผมอึ้งไปสักพักครับ แล้ว ก้คุยกันครับ คือตอนแรก เพื่อนผู้ชายผม ชอบ ผญ คนนี้ ครับ แต่มันเจ้าชู้ ( เราก้หวงเพื่อน...เพื่อนผญคนนี้หละ 5555)
เราเลยบอกมัน จะคุยๆให้ (อาศัยเคยรุ้จักกัน) พอคุยกันได้สักพัก ผมก้กลับชอบจริงๆครับ... ชอบผญ คนนี้หละ เอ๊าา เอาแล้วไง
จากเพื่อน ตั้งแต่ป.4 พัฒนามาเป็นความชอบ จากนั้นคุยกันบ่อยมากๆ ทุกวันเลยหละ ... 5555 จนตอนนี้ ม.6 ปิดเทอม
เวลาคุยกัน ผมมีมุข มาเล่นเยอะแยะ ( ผมสายเล่นมุข แป็ก... ) แต่ก้มีมุข หวานๆนะ เขาก้ ชอบคิดว่าผมเล่นๆ แต่ก้นะ ผมก้หยอดไปเรื่อยๆ จนถึงวันนี้
วันที่ผมตั้งกระทู้นิหละ 555555555 ผมก้คุยกับพี่ พี่บอก ไม่น่าชอบเพื่อนตัวเองเลย เพราะ ถ้าบอกไป เขา ตอบไม่ขึ้นมานิ ... เข้าหน้ากันไม่ติด
ผมก้ พยายามอยากบอก .... ตอนนี้ก็หาจังหวะอยู่ แต่ก้นะ เพื่อน.... มันคือจุดเริ่มต้นที่ผิดพลาดจริงๆ ตอนนี้ก้คุยๆกันยุครับ ผมว่า อาศํยว่า มีมหาลัยก่อนค่อยบอก เพราะตอนนี้ ต่างคนต่างเครียดเรื่องอ่านหนังสือ ( ผมด้วย) 5555
(ความรู้สึกตอนนี้)
ผมอยากมีแฟน แต่กลัวรักษาเขาไว้ไม่ได้ ผม ไม่ชอบการจากลาเลยครับ เพราะช่วง ม.ต้น ผมแอบรัก ผญคนหนึ่ง 3ปีเลย!!!! โดยไม่บอกเขาแม้แต่คำเดียว ผมเลยไม่อยากให้มันผิดพลาดอีก แต่ใจกลับรู้สึกกลัว กลัว จะเสียเพื่อน เฮ้ออ.... ได้ความคืบหน้ายังไงเดียวมาเล่าต่อ