ฟังเรื่องของเราบ้าง .. ผ่านมานานมากแล้ว แต่ไม่เคยลืม
ครอบครัวเรามีกันทั้งหมด 5 คน มี พ่อ แม่ เรา และน้องอีกสองคน
ตั้งแต่จำความได้ แม่เราจะมีโรคประจำตัวอยู่โรคหนึ่งคือ โรคกระเพาะ แม่ไปหาหมอหลายที่มาก แต่ละที่ก็ได้ยาหลายชนิดหลายขนาด
ยาของแม่ต้องใส่ไว้ในตะกร้าใบใหญ่ๆ นั่นคือภาพความทรงจำตอนยังเด็ก
โตมา ช่วงเราเรียนอยู่ประมาณ มัธยม .. วันนึง แม่ได้เล่าย้อนเวลากลับไปให้ฟังว่า
.. ตั้งแต่ท้องเรา จนคลอด จนมีน้องของเราอีกสองคน แม่จะฝันว่าเห็นผู้ชายคนนึง(ที่ไม่รู้จัก)มาจีบแม่ ฝันมาตลอด จนได้แต่งงานกันกับผู้ชายคนนั้น
..นั่นคือโลกของความฝัน
ส่วนในความจริง แม่บอกว่าแม่เจ็บท้อง อาการจะเหมือนคนเอามีดมาเสียบๆ คว้านๆ เจ็บมาก ตัวเหลือง ผอมบางลงกว่าตอนสมัยสาวๆ
บางเวลาจะตาขวาง พูดไม่เพราะ และไม่ค่อยพูดจา ไปหาหมอที่ไหนหมอก็วินิจฉัยแต่ว่าเป็นโรคกระเพาะ ก็ให้ยามา
แต่กินแล้วแม่ก็บอกว่าปวดเหมือนเดิมไม่ดีขึ้นเลย ใครว่าหมอที่ดีรักษาหาย แม่ก็ไปมาหมด และก็ได้ยามาหมดทุกที่ และก็ใส่ไว้ในตะกร้าใบนั้นแหละ
ช่วงนี้แม่บอกว่าจากฝันเรื่องผู้ชายจนได้แต่งงาน ความฝันเปลี่ยนเป็นฝันเห็นคนมาเอามีดไล่แทง ไล่ฆ่า อยู่เป็นประจำ
แม่เป็นอาการแบบนี้ตั้งแต่ตั้งท้องเรา จนเราคลอด แรกคลอดเราเป็นเด็กสมบูรณ์หนัก 3.4 กก. เลี้ยงง่ายกินนมเก่ง
แต่พอได้สักขวบครึ่ง เราก็ป่วยเป็นหอบหืด เป็นรุนแรงถึงขั้นปอดบวมก็หลายครั้ง เข้าๆออกๆโรงบาลเป็นว่าเล่น ร่างกายเราผอมแทบเหลือแต่กระดูก เหมือนลูกผีลูกคน ส่วนแม่เองก็ตระเวนหาหมอตลอด เงินทองก็ไม่ค่อยมี ตอนนั้นครอบครัวค่อนข้างจะยากจน
เวลาผ่านไปหลายปี แม่ก็ซูบลง ซูบลง แม่บอกว่าช่วงเวลาที่แม่ป่วยด้วยอาการนี้ แม่จำไม่ได้เลยว่าเลี้ยงลูกโตมาได้ยังไง
คือความทรงจำของแกช่วงนั้นเหมือนจะขาดหายไปเป็นบางช่วง..
จนมาถึงจุดเปลี่ยน .. วันนึง จู่ๆ ที่บ้าน แม่ก็หายตัวไป เราก็ไปตามถามหาแม่ น้องๆก็ร้องงอแงหาแม่ แม่ไปไหน ..
สมัยนั้นยังไม่มีโทรศัพท์มือถือที่ติดต่อง่ายเหมือนทุกวันนี้
พ่อเองก็ตามหาแม่ทั่วคุ้มหมู่บ้านก็ไม่เจอ จนสุดท้ายพ่อไม่หาล่ะ แต่ไปหาหมอดูคนนึง (เราขอเรียกว่ายายเฒ่า) ..
ยายเฒ่า ไม่ใช่ร่างทรง แต่เป็นหมอดู หมอทรงธรรมดาๆ ดูลายมือ หรือวันเดือนปีเกิด ไม่มีพิธีรีตองอะไรมากมาย
ยายเฒ่าบอกกับพ่อว่า ..(ช่วงนี้คือคำบอกเล่าจากพ่อของเรา)... ผีตาผียายจะเอาไปอยู่ด้วย ถ้าไม่ได้แม่จะเอาลูก ถ้าไม่ได้ลูกจะเอาแม่(หมายถึงเรา)
ยายเฒ่าพูดไปถึงตาเราที่ตายไปแล้วว่า แกเป็นคนทรงเจ้าทำนองนั้นใช่ไหม(ก็จริงตามที่แกบอก)
.. วิธิที่จะเอากลับมาคือ ให้ไปหาหลวงปู่องค์หนึ่งที่วัดป่า หลังเขา ให้ตามหาให้เจอ เพราะพระองค์นี้มีดวงที่ค้ำชูกันกับแม่เรา
มีอย่างนึงให้สังเกต ให้ดูที่นมหลวงพ่อนะ จะนมอูมๆหน่อย ให้ไปหาให้เจอ และถ้าเจอแล้วก็ให้รีบพาแม่เราไปให้เร็วที่สุด ..
กาลครั้งหนึ่งเมื่อนานมากแล้ว
ครอบครัวเรามีกันทั้งหมด 5 คน มี พ่อ แม่ เรา และน้องอีกสองคน
ตั้งแต่จำความได้ แม่เราจะมีโรคประจำตัวอยู่โรคหนึ่งคือ โรคกระเพาะ แม่ไปหาหมอหลายที่มาก แต่ละที่ก็ได้ยาหลายชนิดหลายขนาด
ยาของแม่ต้องใส่ไว้ในตะกร้าใบใหญ่ๆ นั่นคือภาพความทรงจำตอนยังเด็ก
โตมา ช่วงเราเรียนอยู่ประมาณ มัธยม .. วันนึง แม่ได้เล่าย้อนเวลากลับไปให้ฟังว่า
.. ตั้งแต่ท้องเรา จนคลอด จนมีน้องของเราอีกสองคน แม่จะฝันว่าเห็นผู้ชายคนนึง(ที่ไม่รู้จัก)มาจีบแม่ ฝันมาตลอด จนได้แต่งงานกันกับผู้ชายคนนั้น
..นั่นคือโลกของความฝัน
ส่วนในความจริง แม่บอกว่าแม่เจ็บท้อง อาการจะเหมือนคนเอามีดมาเสียบๆ คว้านๆ เจ็บมาก ตัวเหลือง ผอมบางลงกว่าตอนสมัยสาวๆ
บางเวลาจะตาขวาง พูดไม่เพราะ และไม่ค่อยพูดจา ไปหาหมอที่ไหนหมอก็วินิจฉัยแต่ว่าเป็นโรคกระเพาะ ก็ให้ยามา
แต่กินแล้วแม่ก็บอกว่าปวดเหมือนเดิมไม่ดีขึ้นเลย ใครว่าหมอที่ดีรักษาหาย แม่ก็ไปมาหมด และก็ได้ยามาหมดทุกที่ และก็ใส่ไว้ในตะกร้าใบนั้นแหละ
ช่วงนี้แม่บอกว่าจากฝันเรื่องผู้ชายจนได้แต่งงาน ความฝันเปลี่ยนเป็นฝันเห็นคนมาเอามีดไล่แทง ไล่ฆ่า อยู่เป็นประจำ
แม่เป็นอาการแบบนี้ตั้งแต่ตั้งท้องเรา จนเราคลอด แรกคลอดเราเป็นเด็กสมบูรณ์หนัก 3.4 กก. เลี้ยงง่ายกินนมเก่ง
แต่พอได้สักขวบครึ่ง เราก็ป่วยเป็นหอบหืด เป็นรุนแรงถึงขั้นปอดบวมก็หลายครั้ง เข้าๆออกๆโรงบาลเป็นว่าเล่น ร่างกายเราผอมแทบเหลือแต่กระดูก เหมือนลูกผีลูกคน ส่วนแม่เองก็ตระเวนหาหมอตลอด เงินทองก็ไม่ค่อยมี ตอนนั้นครอบครัวค่อนข้างจะยากจน
เวลาผ่านไปหลายปี แม่ก็ซูบลง ซูบลง แม่บอกว่าช่วงเวลาที่แม่ป่วยด้วยอาการนี้ แม่จำไม่ได้เลยว่าเลี้ยงลูกโตมาได้ยังไง
คือความทรงจำของแกช่วงนั้นเหมือนจะขาดหายไปเป็นบางช่วง..
จนมาถึงจุดเปลี่ยน .. วันนึง จู่ๆ ที่บ้าน แม่ก็หายตัวไป เราก็ไปตามถามหาแม่ น้องๆก็ร้องงอแงหาแม่ แม่ไปไหน ..
สมัยนั้นยังไม่มีโทรศัพท์มือถือที่ติดต่อง่ายเหมือนทุกวันนี้
พ่อเองก็ตามหาแม่ทั่วคุ้มหมู่บ้านก็ไม่เจอ จนสุดท้ายพ่อไม่หาล่ะ แต่ไปหาหมอดูคนนึง (เราขอเรียกว่ายายเฒ่า) ..
ยายเฒ่า ไม่ใช่ร่างทรง แต่เป็นหมอดู หมอทรงธรรมดาๆ ดูลายมือ หรือวันเดือนปีเกิด ไม่มีพิธีรีตองอะไรมากมาย
ยายเฒ่าบอกกับพ่อว่า ..(ช่วงนี้คือคำบอกเล่าจากพ่อของเรา)... ผีตาผียายจะเอาไปอยู่ด้วย ถ้าไม่ได้แม่จะเอาลูก ถ้าไม่ได้ลูกจะเอาแม่(หมายถึงเรา)
ยายเฒ่าพูดไปถึงตาเราที่ตายไปแล้วว่า แกเป็นคนทรงเจ้าทำนองนั้นใช่ไหม(ก็จริงตามที่แกบอก)
.. วิธิที่จะเอากลับมาคือ ให้ไปหาหลวงปู่องค์หนึ่งที่วัดป่า หลังเขา ให้ตามหาให้เจอ เพราะพระองค์นี้มีดวงที่ค้ำชูกันกับแม่เรา
มีอย่างนึงให้สังเกต ให้ดูที่นมหลวงพ่อนะ จะนมอูมๆหน่อย ให้ไปหาให้เจอ และถ้าเจอแล้วก็ให้รีบพาแม่เราไปให้เร็วที่สุด ..