ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนทั่วไป อาศัยอยู่ที่บ้านกับพ่อกับแม่ ในต่างจังหวัด
เมื่อก่อนผมทำงานเอกชนที่หนึ่ง ได้เงินเดือน 12,500 บาท ผมก็แบ่งเงินให้แม่ประมาณ 7,000 ต่อเดือน (แม่ผมเป็นแม่บ้านอยู่บ้าน ส่วนพ่อก็ทำงานที่ กทม) ผมก็เก็บไว้ใช้ประมาณ 5,000 บาท เวลาไปทำงาน แม่ก็ไปรับไปส่ง เพราะที่ทำงานอยู่ใกล้บ้าน(คล้ายลูกแงเลย) ข้าวเช้าแม่ก็ซื้อให้กินก่อนไปทำงาน
ผมก็แบ่งเงินเดือนให้ครอบครัวอย่างนี้มาตลอด 2 ปีครึ่ง
จนเมื่อ 2 เดือนที่แล้ว ผมย้ายงานใหม่ได้เงินเดือน 15,000 บาท(หักค่าประกันสังคมก็เหลืออยู่ราว 14,250 บาท) ที่ทำงานใหม่ของผมอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 8-9 กิโลเมตร ผมจึงตัดสินใจซื้อรถมอเตอร์ไซต์ (ผ่อนนั่นเอง ผ่อนประมาณ 2,500 บาท) แล้วผมก็หาข้าวเช้ากินเอง
แต่เมื่อผมบอกแม่ว่า "ขอแบ่งเงินเดือนให้เหลือเดือนล่ะ 6,000 บาทนะ"
แม่ผมเลยบอกว่า "ทำอย่างนี้มันไม่ถูกนะ มาลดอย่างนี้ไม่ได้"
ผมเลยรู้สึก เฟลๆเล็กน้อยครับ
สมาชิกคนไหนมีเรื่องราวแนวๆนี้ ลองแชร์กันนะครับ
ปล. ผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี่นะครับ
ทำไมเรารู้สึกเหมือนเราอกตัญญูต่อแม่จังเลย [ใครเคยมีเหตุการณ์แนวนี้แชร์หน่อยครับ]
เมื่อก่อนผมทำงานเอกชนที่หนึ่ง ได้เงินเดือน 12,500 บาท ผมก็แบ่งเงินให้แม่ประมาณ 7,000 ต่อเดือน (แม่ผมเป็นแม่บ้านอยู่บ้าน ส่วนพ่อก็ทำงานที่ กทม) ผมก็เก็บไว้ใช้ประมาณ 5,000 บาท เวลาไปทำงาน แม่ก็ไปรับไปส่ง เพราะที่ทำงานอยู่ใกล้บ้าน(คล้ายลูกแงเลย) ข้าวเช้าแม่ก็ซื้อให้กินก่อนไปทำงาน
ผมก็แบ่งเงินเดือนให้ครอบครัวอย่างนี้มาตลอด 2 ปีครึ่ง
จนเมื่อ 2 เดือนที่แล้ว ผมย้ายงานใหม่ได้เงินเดือน 15,000 บาท(หักค่าประกันสังคมก็เหลืออยู่ราว 14,250 บาท) ที่ทำงานใหม่ของผมอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 8-9 กิโลเมตร ผมจึงตัดสินใจซื้อรถมอเตอร์ไซต์ (ผ่อนนั่นเอง ผ่อนประมาณ 2,500 บาท) แล้วผมก็หาข้าวเช้ากินเอง
แต่เมื่อผมบอกแม่ว่า "ขอแบ่งเงินเดือนให้เหลือเดือนล่ะ 6,000 บาทนะ"
แม่ผมเลยบอกว่า "ทำอย่างนี้มันไม่ถูกนะ มาลดอย่างนี้ไม่ได้"
ผมเลยรู้สึก เฟลๆเล็กน้อยครับ
สมาชิกคนไหนมีเรื่องราวแนวๆนี้ ลองแชร์กันนะครับ
ปล. ผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี่นะครับ