เรื่องของผู้ชายหนึ่งคน

กับผู้ชายธรรมดาที่ใช้ชีวิตไปวันๆ  ไม่ได้มีอ่ะไรมากมายนอกจากทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเอง  บางที่ก็ถามตัวเองว่าเราอยู่ไปทำไม  
ชีวิตที่อยู่ไปวันๆก็แปลตรงตัวคืออยู่ไปวันๆ  ทำอ่ะไรก็ได้ให้ผ่านไปวันๆ  อนาคตเหรอ...เป็นตัวยังไง  แต่ชีวิตก็เปลี่ยนไปเมื่อได้เจอคนที่รัก
จากคนที่อยู่ไปวันๆเริ่มคิดถึงคนที่ตัวเองรัก  เริ่มปรับตัวคิดถึงอนาคต  จากที่อยู่ไปวันๆคิดถึงแต่ตัวเอง  กลับกลายเป็นคิดถึงคนที่รักขึ้นมาก่อน
โง่ดีนะ...ที่คิดตลอดเวลาว่าจะไม่จากกันไปไหน  ไม่เคยได้คิดเลยว่าเค้าคิดยังไง  สุดท้ายแล้วก็ได้แต่ใช้ความดีเหนี่ยวรั้งเค้า  แต่ก็นะความดีไม่ได้ทำให้คนรักกัน