ป็นเด็ก ไม่ว่ากันนะคะ อายุก็สิบห้านี่แหละค่ะ
ก็ชอบรุ่นพี่ ม.สี่ คนนึงค่ะ
จุดเริมต้นก็เป็นพ่ีน้องสายรหัสกัน บังเอิญว่าโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนประจำซะด้วย เลยเจอกันแทบทุกวัน
พี่เขาเป็นนักบาสค่ะ เรียนเก่งด้วยฮ้อตเวอร์ (แต่โรงเรียนเราก็เก่งทุกคนแหละ เพราะเขาก็คัดเด็กตั้งสองรอบ ข้อสอบยาก มว๊ากกก (ไม่ใช่ละนอกเรื่องแล้ว))
เราก็เป็นพี่น้องสายรหัสกับเราเนอะ ช่วงแรกเราก็ไม่รู้ว่าพี่เขาคนไหน แต่บังเอิญ อีกละ ครอบครัวเรารู้จักกัน แล้วพ่อพี่เขาเคยสอนเราตอนประถมด้วย
แล้ววันนั้นมันเป็นแบบว่า ที่บ้านจัดงานเลี้ยงเพ่อนน่ะค่ะ เราจะจัดทุกปี  แล้วพ่อพ่เขาก็มาถามเราว่า "หนูเรียน....หรอ ที่เดียวกับลูกชายครูเลยเนอะ"
แล้วพี่เขาก็เดินมาหา แล้วพูดว่า "สวัสดีครับน้องรหัส"
เราก็แบบ ห๊ะ จริงอ่อ
เราก็ถามกันไปเรื่อยๆจนได้เบอร์มา5555จนงานเลิกค่ะ พี่เขาก็บอกเราว่า มีอะไรปรึกษาได้นะครับ และขยี้ผมเรา ตอนนั้นเราก็ยังไม่คิดไรหรอก
พอวันขอรหัส เราก็รู้จักพี่เขาแล้ว เราก็วิ่งไปหาพี่เขาเลยค่ะ พี่เขาก็วิ่งหนีเรา เอาซะเหนื่อยเลย  แต่ก็ดีค่ะ พี่เขาถือน้ำมาให้ แล้วเราก็แบบเหนื่อย
เราก็เลยคิดว่าพี่เขาก็ซื้อมาใหม่มั้ง เราก็จัดการดูดเลยค่ะ แล้วพี่เขาบอกว่า "เขินจังเลยน้อง"แล้วก็หัวเราะ
"เขินไรคะพี่" "อ้าววว เมื่อกี้พี่เพิ่งดูดไป จูบกันทางอ้อม"แล้วพี่เขากแกล้วทำตัวดี๊ด๊า
จนเราทำตัวไม่ถูก เราก็พูดแก้เขินว่า "พี่...คะน้องขอรหัสหน่อยค่ะ"
พี่เขาก็ให้มาตัวนึง เราก็ดีใจเนอะ
พอตกเย็นเราก็ไปกินข้าวกับเพื่อน พี่เขาก็ถือจานข้าวมา แล้วนั่งลงกินไปเรื่อยๆ แล้วพูดว่า "เย็นนี้เปิดเฟสนะ มีไรจะบอกแหละ บ๊ายบายน้องรัก"
เราก็เปิดไว้แล้วอ่านหนังสือ แล้วมันมีข้อความเด้งขึ้นมา "น้อง ที่จะบอกก็มีแค่นี้แหละ"
เราก็ตอบว่า  "พี่ยังไม่บอกอะไรหนูเลย"" อ้าวหรอ เดี๋ยวบอก โทรมาดิ"
โทรไปพี่ก็ก็บอกว่า" คิดถึงจังเลย ฝันดีครับ" เรายังไม่ทันจะอะไรเลย พี่เขาก็ตัดสายไป
พอพรุ่งงนี้เราก็ไปขอรหัสตามเดิมแหละ เพื่อนรหัสเราก็หล่อเนาะ เลยมีรุ่นน้องสาวๆขอถ่ายรูปมั่ง เราก็ขี้เกียจรอ เราก็เลยเดินไปหาพี่เขา แล้วบอกพี่เขาพาไปหา  พี่ ม.หก พี่เขาบอกว่า ได้ แต่น้องต้องมาหาพี่ทุกวันแล้วหอบเพื่อนรหัสมาด้วย เราก็ตกลง ตามประสาคนอยากได้รหัสอ่ะนะ
...... เรื่องมันก็วนๆอย่างงี้แหละค่ะสิบวัน เราก็กลับนึกย้อนไปนะคะ ว่าทำไมตอนนั้นเราไม่ชอบพี่เขา
พอวันรวมสาย เราก็หอบการบ้านวิชา เลขไปหาพี่เขา พี่เขาก็สอนรอ จนคนในสายรหัสมาครบ แล้วพี่เขาก็แซวๆกันว่า พี่...กับ..เป็นไรกันป่าว ชอบทำอะไรมุ้งมิ้ง จากนั้นเราก็แชทกันตลอด จนวันนึงพี่เขาขั้น สถานะกับแฟนแล้วพี่เขาก้เงียบหายไป เราก็เหงาๆไม่มีคนเล่นด้วย
จนวันนึงเพื่อนถามว่า ช่วงนี้ทำไมดูเหงาๆ คิดถึงพี่เขาละซี้.....แล้วพี่เขาก็เดินมาทักเราว่า "เป็นไงมั่ง ดูเหงาๆนะเรา"
"ไม่มีคนคุยค่ะ อย่างงี้แหละปรกติ ชินแล้ว"
งั้นเย้นนี้ไปเล่นแบ็ตกับพี่เอาปะ วันนี้พวกนักบาสเค้าพัก"
"แล้วพี่ไม่พักหรอคะ" "ไม่พี่เล่นกับน้องดีกว่า สนุกกว่าพักเยอะเลย"
เลิกเรียนเราก้เปลี่ยนชุดเป็นชุกีฬา
ตอนนั้นเราก็รู้สึกแปลกๆนะ ทั้งที่พี่เขามีแฟนอยู่แล้ว
แล้วพี่เขาเดินมาที่หน้าสนาม แล้วก็จับมือเราเดินไปที่สนามแบ็ต
"พี่ไม่กลัวแฟนพี่หึงหรอ"  "กลัวทำไม ไม่มีแฟน"
"อ้าว แล้วที่ขึ้นสถานะล่ะ คือไร"
"อ้อ อันนั้นหรอ...."
"แล้วไงพี่ พี่มีแฟนแล้วแล้วพี่มายุ่งกับหนู มันดูไม่ดีนะคะ มันเป็นผลเสียกับหนูแล้วก้พี่"
"พี่ไม่ได้คบเว้ย!!! พี่ขึ้นเราะพี่เล่นบาสแพ้ ถ้ามันทำให้น้องไม่สบายใจพี่ลบก็ได้นะ"
"........ (ก็เงียบไปพักนึง) พี่...หนุรู้สึกแปลกๆเวลาอยู่กับพี่ ไม่รู้เป็นอะไร"
"ชอบพี่ล่ะสิ"      "บ้าหรอ พี่เป็นพี่นะ"
"ก็รักกันได้ปะ ไม่ผิดหนิ"
"......."เราก็บ้าจริงๆ พูดไม่คิด เอาไงดี
"น้องคิดดยังไงกับพี่ บอกได้นะ พี่เฟลลี่ 5555"มันตลกปะเนี่ย
"ก้พี่คิดแบบไหนก็แบบนั้น"
"พี่ชอบน้องว่ะ น้องน่ารักใสๆ ชวนไปไหนก็ไป คบกับพี่นะ"พี่บ้า พูกอะไรเนี่ย
"หือ.....พุดเล่นปะพี่ นี่ก็เย็นแล้ว หนูกลับหอแล้วนะคะ"เราก้เขินๆอ่ะแหละ
"พี่จะรอคำตอบนะ" พี่เขาก้เดินมาส่งที่หอแหละ แล้วถามอีกว่า "คำตอบล่ะ"
"ตกลงค่ะ"
แล้วพี่เขาก็ยิ้มๆแล้วเดินกลับหอ


จุดๆนั้นเราก็ไม่รู้ว่าเราชอบพี่เขารึเปล่า แต่รู้แค่ว่าเวลาอยู่กับพี่เขามันมีควาสุข
แล้วพ่อแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วเราก็ไม่ทำอะไรนอกลู่นอกทางด้วย ตอนนี้ก็คยกกัน ประมาณเกือบสามเดือนแล้วค่ะ