จริงๆเรื่องนี้เกิดขึ้นมาตั้งแต่ช่วงปลายๆปี 57 ขอเล่าย่อๆเลยแล้วกันนะคะ
มีอยู่เดือนนึงในปี57 แม่เเราได้จัดงานวันเกิดขึ้นที่บ้าน ได้เชิญบรรดาเพื่อนๆแม่นั่นแหละมา เราก็อยูาในงานด้วย แต่เรารู้สึกแปลกกับแขกของแม่คนนึง
ซึ่งบอกก่อนว่าเราเซ้นไวพอควร พอจะเดาหรือมองอะไรออก ขอบอกก่อนว่าตอนนั้นบ้านเรารักกันดีมาก มีพ่อแม่น้องอยู่กันครบ ไม่ได้มีปัญกาอะไรกันรุนแรง
มีแต่พ่อที่ค่อนข้างดุและไม่ยอมใคร ไม่เล่นจริงจังไปทุกเรื่องก็มีเรื่องทะเลาะกะแม่ประจำ แต่มันแบบเป็นๆหายๆจนเรามองว่าปกติของบ้าน อีกอย่างคือพ่อเราป่วยหนักด้วยเลยคิดว่าอยากให้คนในบ้านคอยดูแลเอาใจใส่ อะมาเข้าเรื่องต่อ คือเพื่อนแม่คนนี้เราเห็นครั้งแรกก็ไม่ถูกชะตาเท่าไร แต่ก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับเค้าไม่ได้ถามแม่หรืออะไร เพราะคิดว่าแม่เราไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก(น่าจะเดาได้นะคะว่าคิดอะไร เพื่อนคนนี้เป็นผู้ชายค่ะ)
จนมาหลังๆ เราเริ่มรู้สึกแม่จะติดไลน์หนัก ติดเพื่อนหนัก โดยส่วนใหญ่เราเป็นลูกสาวเนอะจะไปไหนมาไหนกับแม่ประจำ ทุกคนจะรู้ว่าเราตัวติดกัน พอพักหลังมันไม่ใช่ เค้าค่อนข้างติดเพื่อนมากๆ ไปเที่ยวกลับดึกบ้าง ไปตามสวนอาหารค่ะ เราก็แบบไม่ได้ไปด้วยนะก็เอะใจเพราะเมื่อก่อนเค้าจะให้เราไปเป็นเพื่อนเค้าตลอด จนเราเริ่มทนไม่ไหว อีกอย่างพ่อก็ป่วยหนักมากขึ้นเค้าก็เริ่มน้อยใจ(พ่อเป็นมะเร็งค่ะ)เริ่มทะเลาะกันหนักขึ้นลามไปถึงเรื่องเงินๆทองๆเพราะบ้านเราค้าขายด้วย ตอนนั้นก็คิดแค่ว่าหรือพ่อเราจะแบบขี้งกเกินไปเลยเอาเรื่องนี้มาทะเลาะ แต่จิงๆมันไม่ใช่ค่ะ เรามารู้ตอนหลังว่าแม่เราแอบให้เพื่อนผู้ชายคนนั้นยืมเงินจำนวนมากเหมือนกันนะโดยไม่ปรึกษาพ่อเราค่ะ ปกติใครจะมายืมตังแม่เรานี่จะอ้างพ่อเราจะปรึกษาพ่อเราตลอด แต่คนนี้ไม่ พ่อเลยหมางใจเราคิดว่าอย่างงั้นนะ จนเราเริ่มมาดักจับไปทางไลน์ว่าแอบคุยกันนู้นนี่กับเพื่อนคนนั้นลามไปใหญ่โตถึงขนาดพูดว่า "คิดถึงจัง" "รักนะ" กันในไลน์ เราก็แบบมันไม่ใช่ว่ะ พ่อก็ยังอยู่ แต่ป่วยหนักจะบอกพ่อก็กลัวท่านเครียดจนทรุด เลยแบบเอาวะ ลุยเองละกัน
ก็ไปคุยกับเค้าตรงๆแหละค่ะ ถามนี่ใคร ทำไมคุยกันแบบนี้ มันเอาเงินไปยังไปคุยดีกับมัน พ่อก็ยังอยู่ พอได้มั๊ยเลิกคุย เลิกติดต่อ
พอเค้ารู้ว่าเราจับได้เค้าก็รับปาก(ส่งๆ) คือคิดอยู่แล้วว่าต้องคุยกันอยู่ดี เค้าก็บอกไม่ได้เป็นไรกันอ้างนู้นนี่นั่นสารพัด เราก็ลูกเนอะในใจก็คิดว่านี่แม่นะเราแรงไปมันก็ไม่ดี เราเลยโอเคและมองอยู่ห่างๆ มันก็เหมือนเดิมค่ะไม่เปลี่ยนเราก็ทะเลาะกับแม่มากขึ้น คือใจนึงเราก็หวงแม่เราด้วยเพราะ ผู้ชายมันไม่มีอะไรเลยพูดง่ายๆเรามองว่ามันมาเกาะ เพราะบ้านเราพอมีฐานะอยู่หน่อยๆ อีกใจเราก็รักพ่อเราอะ เหมือนพ่อเราโดนสวมเขาทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกัน เราก็คิดๆจะทำไงดี จนวันนึงเราจับได้คาหนังคาเขาว่าเค้านัดกัน เราตามไปดักเคลียร์กับผู้ชายนั่นเลย มันไม่แมนเลยเดินหนีตลอดว่าง่ายๆมันให้แม่เรารับหน้าอย่างเดียว เราเลยพูดว่า "เลิกยุ่งกับแม่ชั้นได้แล้ว พ่อชั้นก็ยังอยู่ทำแบบนี้ได้ไง" จริงๆพูดเยอะค่ะแต่ตัดมาพอเข้าใจ ไอ้ผู้ชายนั่นก็พูดว่าโอเคเลิกยุ่งๆ นั่นก็ลมปากอีกแหละ สุดท้ายก็อีหรอบเดิมๆ -- คือเราก็พยายามปรึกษาผู้ใหญ่ว่าเราผิดหรอที่เราทำเค้าก็บอกว่าเราเป็นเด็กเค้าไม่ฟังเราหรอก แต่เราก็ยังพยายามเรื่อยๆ จนกระทั่งพ่อเราเสียเมื่อต้นปี58 ทีนี่หนักกว่าเก่าค่ะ พ่อเราเสียได้ไม่นานมันก็เริ่มมาบ้านเราบ่อยขึ้นจนคนงานที่บ้านเรายังแอบนินทากันเลย เราก็นะทนไม่ไหวเลยทำตัวเป็นไม้กันหมา คือมันรู้ว่าเราแรงและเกลียดมันมากมันจะไม่โผล่มาถ้าเราอยู่ แต่พอดีเรามี2บ้านค่ะ เลยไม่ได้อยู่อีกหลังประจำ มันก็มาอีกหลังสิคะ ทีนี่มันเปลี่ยนรถค่ะ จากรถเก่าๆผุๆ เป็นป้ายแดงราคาล้านเราก็ตะหงิดใจละ เห้ยมันไม่น่ามีเงินกล้าออกรถคันขนาดนี้เพราะอะไรเราไปสืบงานการ การเงินมัน มาพอสมควร บ้านมันก็อยู่แฟต...ไม่น่าจะเป็นไปได้ จนยาติเรา มาถามว่าแม่แกออกรถให้มันรึป่าว -*- เจอหลักฐานเป็นจ่ายผ่อนค่ามือถือเครื่องใหม่อีก ทั้งๆที่เราถามทุกคนในบ้านว่าใครซื้อมือถือใหม่รึป่าว ก็ไม่มี สรุปว่าจะเป็นใครล่ะถ้าไม่ใช่มัน เพราะจู่ๆไลน์เราก็มีไลน์มันแอดเข้ามาผิดปกติ เราถามแม่แม่บอกไม่เคยให้เบอร์เรา เราว่ามันไม่จริง แล้วยังไงล่ะทีนี่มันก็มากร่างบ้านเราสิ จนเราไม่ไหววีนแตกออกไปทะเลาะกันหนักมาก จนเราเริ่มสงสัยว่าคนเป็นแม่กลับไปปกป้องมัน ทั้งๆที่เราต้องการจะปกป้องแม่เพราะมันมาไม่ดีอยู่แล้ว แต่แม่กลับเลือกมันแล้วบอกว่าเราไม่ใช่ครอบครัวเค้า เราผิดมากเลยหรอทุกอย่างที่เราทำ เค้าไม่ฟังเหตุผลของเราเลย เค้าพูดแต่ว่าเค้าเลือกแล้ว สุดท้ายเราไม่ใช่ลูกเค้าเค้าว่าอย่างงั้น แล้ว 20กว่าปีที่ผ่านมาคืออะไร กับ ผู้ชายที่เพิ่งรู้จักกัน2ปี แถมแอบคบกันตอนพ่ออยู่อีก จริงๆยังมีอีกหลายเรื่องที่เราไม่ไว้ใจผู้ชายนี้แต่เราดึงแม่กลับมาไม่ได้ แล้วเราก็กลายเป็นลูกเลว ที่เค้าตัดไม่ใช่ครอบครัวเค้า
จริงๆที่ตั้งกระทู้เพราะอยากระบายด้วยค่ะส่วนนึง อีกอย่างก็สงสัยค่ะเราผิดมากหรอที่รักแม่ อยากให้ครอบครัวเราเหมือนเดิม
ฉันผิดที่รักแม่มากเกินไปหรอ
มีอยู่เดือนนึงในปี57 แม่เเราได้จัดงานวันเกิดขึ้นที่บ้าน ได้เชิญบรรดาเพื่อนๆแม่นั่นแหละมา เราก็อยูาในงานด้วย แต่เรารู้สึกแปลกกับแขกของแม่คนนึง
ซึ่งบอกก่อนว่าเราเซ้นไวพอควร พอจะเดาหรือมองอะไรออก ขอบอกก่อนว่าตอนนั้นบ้านเรารักกันดีมาก มีพ่อแม่น้องอยู่กันครบ ไม่ได้มีปัญกาอะไรกันรุนแรง
มีแต่พ่อที่ค่อนข้างดุและไม่ยอมใคร ไม่เล่นจริงจังไปทุกเรื่องก็มีเรื่องทะเลาะกะแม่ประจำ แต่มันแบบเป็นๆหายๆจนเรามองว่าปกติของบ้าน อีกอย่างคือพ่อเราป่วยหนักด้วยเลยคิดว่าอยากให้คนในบ้านคอยดูแลเอาใจใส่ อะมาเข้าเรื่องต่อ คือเพื่อนแม่คนนี้เราเห็นครั้งแรกก็ไม่ถูกชะตาเท่าไร แต่ก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับเค้าไม่ได้ถามแม่หรืออะไร เพราะคิดว่าแม่เราไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก(น่าจะเดาได้นะคะว่าคิดอะไร เพื่อนคนนี้เป็นผู้ชายค่ะ)
จนมาหลังๆ เราเริ่มรู้สึกแม่จะติดไลน์หนัก ติดเพื่อนหนัก โดยส่วนใหญ่เราเป็นลูกสาวเนอะจะไปไหนมาไหนกับแม่ประจำ ทุกคนจะรู้ว่าเราตัวติดกัน พอพักหลังมันไม่ใช่ เค้าค่อนข้างติดเพื่อนมากๆ ไปเที่ยวกลับดึกบ้าง ไปตามสวนอาหารค่ะ เราก็แบบไม่ได้ไปด้วยนะก็เอะใจเพราะเมื่อก่อนเค้าจะให้เราไปเป็นเพื่อนเค้าตลอด จนเราเริ่มทนไม่ไหว อีกอย่างพ่อก็ป่วยหนักมากขึ้นเค้าก็เริ่มน้อยใจ(พ่อเป็นมะเร็งค่ะ)เริ่มทะเลาะกันหนักขึ้นลามไปถึงเรื่องเงินๆทองๆเพราะบ้านเราค้าขายด้วย ตอนนั้นก็คิดแค่ว่าหรือพ่อเราจะแบบขี้งกเกินไปเลยเอาเรื่องนี้มาทะเลาะ แต่จิงๆมันไม่ใช่ค่ะ เรามารู้ตอนหลังว่าแม่เราแอบให้เพื่อนผู้ชายคนนั้นยืมเงินจำนวนมากเหมือนกันนะโดยไม่ปรึกษาพ่อเราค่ะ ปกติใครจะมายืมตังแม่เรานี่จะอ้างพ่อเราจะปรึกษาพ่อเราตลอด แต่คนนี้ไม่ พ่อเลยหมางใจเราคิดว่าอย่างงั้นนะ จนเราเริ่มมาดักจับไปทางไลน์ว่าแอบคุยกันนู้นนี่กับเพื่อนคนนั้นลามไปใหญ่โตถึงขนาดพูดว่า "คิดถึงจัง" "รักนะ" กันในไลน์ เราก็แบบมันไม่ใช่ว่ะ พ่อก็ยังอยู่ แต่ป่วยหนักจะบอกพ่อก็กลัวท่านเครียดจนทรุด เลยแบบเอาวะ ลุยเองละกัน
ก็ไปคุยกับเค้าตรงๆแหละค่ะ ถามนี่ใคร ทำไมคุยกันแบบนี้ มันเอาเงินไปยังไปคุยดีกับมัน พ่อก็ยังอยู่ พอได้มั๊ยเลิกคุย เลิกติดต่อ
พอเค้ารู้ว่าเราจับได้เค้าก็รับปาก(ส่งๆ) คือคิดอยู่แล้วว่าต้องคุยกันอยู่ดี เค้าก็บอกไม่ได้เป็นไรกันอ้างนู้นนี่นั่นสารพัด เราก็ลูกเนอะในใจก็คิดว่านี่แม่นะเราแรงไปมันก็ไม่ดี เราเลยโอเคและมองอยู่ห่างๆ มันก็เหมือนเดิมค่ะไม่เปลี่ยนเราก็ทะเลาะกับแม่มากขึ้น คือใจนึงเราก็หวงแม่เราด้วยเพราะ ผู้ชายมันไม่มีอะไรเลยพูดง่ายๆเรามองว่ามันมาเกาะ เพราะบ้านเราพอมีฐานะอยู่หน่อยๆ อีกใจเราก็รักพ่อเราอะ เหมือนพ่อเราโดนสวมเขาทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกัน เราก็คิดๆจะทำไงดี จนวันนึงเราจับได้คาหนังคาเขาว่าเค้านัดกัน เราตามไปดักเคลียร์กับผู้ชายนั่นเลย มันไม่แมนเลยเดินหนีตลอดว่าง่ายๆมันให้แม่เรารับหน้าอย่างเดียว เราเลยพูดว่า "เลิกยุ่งกับแม่ชั้นได้แล้ว พ่อชั้นก็ยังอยู่ทำแบบนี้ได้ไง" จริงๆพูดเยอะค่ะแต่ตัดมาพอเข้าใจ ไอ้ผู้ชายนั่นก็พูดว่าโอเคเลิกยุ่งๆ นั่นก็ลมปากอีกแหละ สุดท้ายก็อีหรอบเดิมๆ -- คือเราก็พยายามปรึกษาผู้ใหญ่ว่าเราผิดหรอที่เราทำเค้าก็บอกว่าเราเป็นเด็กเค้าไม่ฟังเราหรอก แต่เราก็ยังพยายามเรื่อยๆ จนกระทั่งพ่อเราเสียเมื่อต้นปี58 ทีนี่หนักกว่าเก่าค่ะ พ่อเราเสียได้ไม่นานมันก็เริ่มมาบ้านเราบ่อยขึ้นจนคนงานที่บ้านเรายังแอบนินทากันเลย เราก็นะทนไม่ไหวเลยทำตัวเป็นไม้กันหมา คือมันรู้ว่าเราแรงและเกลียดมันมากมันจะไม่โผล่มาถ้าเราอยู่ แต่พอดีเรามี2บ้านค่ะ เลยไม่ได้อยู่อีกหลังประจำ มันก็มาอีกหลังสิคะ ทีนี่มันเปลี่ยนรถค่ะ จากรถเก่าๆผุๆ เป็นป้ายแดงราคาล้านเราก็ตะหงิดใจละ เห้ยมันไม่น่ามีเงินกล้าออกรถคันขนาดนี้เพราะอะไรเราไปสืบงานการ การเงินมัน มาพอสมควร บ้านมันก็อยู่แฟต...ไม่น่าจะเป็นไปได้ จนยาติเรา มาถามว่าแม่แกออกรถให้มันรึป่าว -*- เจอหลักฐานเป็นจ่ายผ่อนค่ามือถือเครื่องใหม่อีก ทั้งๆที่เราถามทุกคนในบ้านว่าใครซื้อมือถือใหม่รึป่าว ก็ไม่มี สรุปว่าจะเป็นใครล่ะถ้าไม่ใช่มัน เพราะจู่ๆไลน์เราก็มีไลน์มันแอดเข้ามาผิดปกติ เราถามแม่แม่บอกไม่เคยให้เบอร์เรา เราว่ามันไม่จริง แล้วยังไงล่ะทีนี่มันก็มากร่างบ้านเราสิ จนเราไม่ไหววีนแตกออกไปทะเลาะกันหนักมาก จนเราเริ่มสงสัยว่าคนเป็นแม่กลับไปปกป้องมัน ทั้งๆที่เราต้องการจะปกป้องแม่เพราะมันมาไม่ดีอยู่แล้ว แต่แม่กลับเลือกมันแล้วบอกว่าเราไม่ใช่ครอบครัวเค้า เราผิดมากเลยหรอทุกอย่างที่เราทำ เค้าไม่ฟังเหตุผลของเราเลย เค้าพูดแต่ว่าเค้าเลือกแล้ว สุดท้ายเราไม่ใช่ลูกเค้าเค้าว่าอย่างงั้น แล้ว 20กว่าปีที่ผ่านมาคืออะไร กับ ผู้ชายที่เพิ่งรู้จักกัน2ปี แถมแอบคบกันตอนพ่ออยู่อีก จริงๆยังมีอีกหลายเรื่องที่เราไม่ไว้ใจผู้ชายนี้แต่เราดึงแม่กลับมาไม่ได้ แล้วเราก็กลายเป็นลูกเลว ที่เค้าตัดไม่ใช่ครอบครัวเค้า
จริงๆที่ตั้งกระทู้เพราะอยากระบายด้วยค่ะส่วนนึง อีกอย่างก็สงสัยค่ะเราผิดมากหรอที่รักแม่ อยากให้ครอบครัวเราเหมือนเดิม