เจอเธอครั้งแรกโดยความบังเอิญ

เจอเธอครั้งแรกคือต่างคนต่างมาเที่ยวผมปั่นจักรยานเธอก็ปั่นจักรยานเราต่างคนต่างปั่นแต่บังเอิญเจอกันหลายรอบ (ผมก็แอบมองเธอนิดๆ) แล้วช่วงท้ายที่จะกลับเพื่อนแกเข้ามาทักว่าไปเดินตลาดน้ำด้วยกันไหมพอผมได้เดินเที่ยวกับเธอได้ถ่ายรู้กับเธอได้มองหน้าเธอเวลาเธอยิ้มความรู้สึกมันก้บอกไม่ถูก55 ง่ายๆคือว่าแอบชอบเธอล่ะกันผมก้ไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นความบังเอิญจริงหรือป่าวที่ได้มาพบกัน (แต่ผมก้ได้หวังลึกๆเพราะผมไม่เคยสมหวังเรื่องแบบนี้เลย 55 ) ตอนที่ผมพิมความรู้สึกนี้คือตอนที่ผมกำลังนั่งรถไฟกลับกับเธอเพื่อนเธอหลับเราก็ต่างคนต่างเงียบ พอถึงเวลาก้ต้องร่ำลาจากกันไม่รู้ว่าตอนไหนจะได้เจอกันอีก หรือจะรอความบังเอิญอย่างเคย (ความบังเอิญมีอยุ่ว่า 1.จะไปกาญแต่ตั๋วเต็ม 2.ลังเลจะไปอยุธยาไหมในที่สุดไป 3.รถไฟขบวนเดียวกัน,นั่งเรือพร้อมกัน,เช้าจักรยานร้านเดี๋ยวกัน 4.ปั่นจักรยานเจอกัน 5.นั่งเรือข้ามฟ้ากพร้อมกัน  6.สุดท้ายไปเที่ยวด้วยกัน) ท้ายสุดก้แยกย้ายกันผมไม่แน่ใจว่าเป็นความบังเอิญหรือป่าวหรือผมคิดไปเอง ถ้าเธอเห้นข้อความนี้แล้วผมเห็นเธอผมคงอายแย่ ชื่อย่อเธอ น. บ๊ายๆครับ