สวัสดีคะ (-/\-) ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ ย้อนไปตอนเรายังเด็กเราก็จำได้ว่าเราไม่ชอบเด็กคนนี้มากๆเข้าขั้นเกลียดจนไม่อยากจะมองเพราะตอนเด็กๆเราเป็นเด็กผู้หญิงที่โตมากับพี่ชายเลยชอบพวกอุลต้าแมน คาร์เมนไรเดอร์ อะไรประมาณนี้และที่ชอบมากที่สุดคือไดโนเสาร์ และมีของสะสมเกี่ยวกับพวกนี้เยอะมากๆและห่วงมากๆถึงขั้นเก็บไว้ในตู้สูงๆ เรื่องมันเริ่มเมื่อเด็กคนนี้ชอบเอาหุ่นไดโนเสาร์ของเราออกมาเล่นเอามาโยนแรงๆจนทุกครั้งที่กลับบ้านมาไม่เคยเห็นหุ่นไดโนเสาร์อยู่ในตู้เลยซักครั้ง ทั้งๆที่ไม่เคยขออนุญาตก่อน หรือเวลาที่เรามีสมุดระบายสีใหม่ๆเราก็จะชอบเอามาเก็บไว้ไม่กล้าระบายเพราะอยากเก็บไว้นานๆแต่พอวันหนึ่งเรากลับจากโรงเรียนมาเราก็เห็นสมุดระบายสีของเราที่ห่วงมากๆอยู่ในสภาพขาดและภาพในนั้นถูกระบายด้วยสีเละๆรวมๆกัน เราจำได้ว่าเราโกรธจนร้องไห้แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้เพราะแม่ของเด็กคนนั้นเป็นแม่บ้านที่อยู่บ้านเราตั้งนานแล้วพอเราฟ้องแม่ แม่ก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอก ในตอนเราจะไม่โกรธอะไรมากเลยถ้าสมุดอันนั้นไม่ได้มาจากอาเราที่อยู่ญี่ปุ่นส่งมาให้เรา ในหลายๆครั้งที่เวลามีขนมมาให้เราๆก็แอบเห็นว่าเด็กคนนั้นแอบกินแล้วพอพี่ชายเราเห็นก็ทักว่าทำอะไรน่ะพอเด็กคนนั้นได้ยินก็รีบคายขนมแล้วว่างคืนในจาน แล้วรีบเดินหนี เวลาพี่เราเล่นเกมก็ชอบมายืนดูแบบไม่เคารพกัน แล้วพอเวลาดูหนังก็จะมานั่งดูด้วยจะมาดูด้วยเราไม่ว่าแต่เวลาดูแล้วจะชอบพูดแทรกในหนังพูดบ่อยๆมากจนเรากับพี่มองหน้ากันแบบเอือมๆ จนกระทั่งมีเรื่องบางอย่างที่ต้องทำให้แม่บ้านคนที่เป็นแม่ของเด็กคนนั้นต้องมานอนบ้านเราซึ่งปกติจะมาเช้า-เย็นกลับและนี้ก็เป็นจุดที่ทำให้เราอาละวาดเรื่องเด็กคนนี้บ้านเกือบแตก...
เราควรทำยังไงดี เมื่อลูกของแม่บ้านทำตัวอย่างนี้ใส่เรา?!!!