ไปเจอร้านข้าวแถวบ้านเพื่อนมาครับ

ทำอร่อยมากจนน่าตกใจ. เป็นตามสั่งน่ะครับ

เราไปกินมาห้าหกครั้งแล้ว

วันนึงหิวมากเดินเข้าไปนั่งเตรียมสั่งข้าวกระเพราเหมือนเดิม

ตกใจมากเมื่อมองไปที่แม่ค้า. เพราะว่าเป็นใครไม่รู้มายืนประจำการอยู่

แต่เรานั่งไปแล้ว จะลุกออกก้อยังลังเล

คิดในใจว่า ใครเนี่ย จะทำอร่อยรึเปล่า. เอาไงดีหว่า

เอ้าสั่งเลยแล้วกัน เพราะหิวมาก. ทนกินไปก่อน

......แม่ค้าทำเสร็จยกมา เรากินเรียบร้อย. สุดยอดแห่งความไม่อร่อยเลยครับ

อยากจะร้องไห้มาก

จู่ๆแม่ค้าคนที่เราต้องการก้อเดินเข้าร้านมา. คงไปธุระมา

เราเรียกเก็บเงินเค้าก้อถามว่า อร่อยไหม

เราทำหน้าเศร้า แจ้งไปว่า ทำสู้ตนเดิมไม่ได้  แม่ค้ายิ้มเจื่อนๆ

...,....................,...............

อีกไม่กี่วันถัดมา เราเดินจะไปกินอีก เจอคนที่ทำไม่อร่อยอีกแล้ว

เราไม่กินเลย ไปหาอย่างอื่นกินแทน.  เสียดายมาก

หลังจากนั้นเมื่อไรที่เราไม่เห็นคนที่ทำอร่อยอยู่ เราจะไม่เข้าเลยนะ

..................

มีวันนึงเราอยากกิน ยืนเก้ๆกังๆข้างร้าน เพราะเจอคนทำไม่อร่อยอยู่

คนที่ทำอร่อยเค้าอยู่อีกฝั่งถนน เห็นเราเค้าวิ่งข้ามมาทำให้เราเลยนะ

เค้ารู้แล้วล่ะว่า. เราจะกินต่อเมื่อเป็นคนเดิมเท่านั้น