7 ปีที่แล้วตอนเราอยู่ม.1 เราได้อยู่ชุมนุมสืบสานล้านนาเราได้รู้จักรุ่นพี่ฝาแฝด 2 คน ม.6 จะมีคนนึงชื่อตั้มพี่ชาย ชื่อเติ้ลน้องชาย คนชื่อตั้มอยู่ 6/3 เติ้ลอยู่ 6/4 ตั้มเป็นคนรักเราที่ไม่รู้ตัวเองค่ะ เติ้ลเป็นคนที่เราแอบปลื้มแอบรัก พี่น้องหล่อทั้งคู่ ขาวทั้งคู่ เราได้มีโอกาสสนิทกับพี่เติ้ลมากพี่ตั้มที่อยู่ใกล้ชิดตลอดก็มักจะทำหึงหวงตลอด และเรามักจะทะเลาะกับพี่ตั้มบ่อยมากความรู้สึกเราบอกเราไม่ชอบผู้ชายคนนี้เราเกลียดคนนี้ เราเคยหนีเรียนครูมาอยู่ที่ห้องสืบสานกับเพื่อน 3 คน ในที่สุดเราจับได้เรื่องที่เพื่อนโกโหกว่าพี่เติ้ลชอบเราเสียใจมาก พี่ตั้มก็เข้ามาห้องสืบสานพอดีถามว่า
ตั้ม : ทำไมไม่ไปเรียน เข้ามาในนี้พี่โดนครูด่าตลอดไม่รู้เหรอ มันเดือดร้อนพี่มาก
เรา : พี่มายุ่งอะไรด้วย น้องแค่มาอยู่ห้องสืบสาน มันเดือดร้อนมากเหรอ
ตั้ม : พี่โดนครูด่าตลอด น้องเข้ามาห้องสืบสานก็มาวุ่นวาย ทำของกระจาย หลับในห้องนี้อีก พี่เหนื่อยมาก
เรา : ( ร้องไห้ ) พี่ก็รู้นี้เรื่องของน้องยังมายุ่งอีกโอเค น้องจะออกสืบสาน แล้วเรื่องที่น้องชอบพี่เติ้ลใครเป็นคนโกโหก
ตั้ม : พี่เป็นคนโกโหก เพราะพี่รักน้อง
เพื่อน : ใช่เราเห็นพี่เติ้ลไม่ได้ชอบเธอ เลยพยามช่วยโกโหก พี่เติ้ลเขาไม่ได้ชอบเธอ
เรา : แล้วมายุ่งอะไรกับน้อง มาทำยุ่งทำไม พี่เริ่มทำให้น้องเกลียดพี่ขึ้นเยอะขึ้นมากทุกวันนะ
เรา : ขอตบหน้าได้ไหมพี่ตั้ม ?
ตั้ม : เอาสิ
เรา : ออกไปจากชีวิตน้อง น้องไม่ได้พี่ชอบ ไม่ได้รักพี่ อย่ามายุ่งกับน้อง น้องเกลียดพี่ เข้าใจมั้ยว่าเกลียด
เรา : ( ตบหน้าพี่ตั้มไป 3 ที ) พอตบเสร็จเห็นพี่ตั้มร้องไห้
อันที่จริงเราก็เคยตบหลายครั้งล่ะ เขาเองก็เสียใจหลายครั้ง เขาเดินออกจากห้องทันที
พอพี่ตั้มจบ ม.6 เสร็จ เราก็ได้เอาดอกกุหลาบไปให้ด้วย ที่เราสำนึกผิด เขาก็ยิ้มแบบเศร้าแล้วก็รับดอกไป
ไม่นานก็ไม่ได้เจอกันอีก บางปีมาเจอกันบ้างง้อแต่ก็ไม่สนใจอะไร
พอมาเมื่อวานก็เจอครูที่เคยเราที่สืบสานล้านนา ก็ได้คุยกันว่า ได้เจอพี่ตั้มบ้างไหม ครูก็บอกว่า พี่ตั้มก็ถามหาเราเหมือนกัน เขาไม่ได้ทำงานที่ใกล้นี้แล้ว
สรุปคือเขายังรักเราอยู่ไหม ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่าเรารักเขามาก
เขายังรักเราอยู่ไหมคะ
ตั้ม : ทำไมไม่ไปเรียน เข้ามาในนี้พี่โดนครูด่าตลอดไม่รู้เหรอ มันเดือดร้อนพี่มาก
เรา : พี่มายุ่งอะไรด้วย น้องแค่มาอยู่ห้องสืบสาน มันเดือดร้อนมากเหรอ
ตั้ม : พี่โดนครูด่าตลอด น้องเข้ามาห้องสืบสานก็มาวุ่นวาย ทำของกระจาย หลับในห้องนี้อีก พี่เหนื่อยมาก
เรา : ( ร้องไห้ ) พี่ก็รู้นี้เรื่องของน้องยังมายุ่งอีกโอเค น้องจะออกสืบสาน แล้วเรื่องที่น้องชอบพี่เติ้ลใครเป็นคนโกโหก
ตั้ม : พี่เป็นคนโกโหก เพราะพี่รักน้อง
เพื่อน : ใช่เราเห็นพี่เติ้ลไม่ได้ชอบเธอ เลยพยามช่วยโกโหก พี่เติ้ลเขาไม่ได้ชอบเธอ
เรา : แล้วมายุ่งอะไรกับน้อง มาทำยุ่งทำไม พี่เริ่มทำให้น้องเกลียดพี่ขึ้นเยอะขึ้นมากทุกวันนะ
เรา : ขอตบหน้าได้ไหมพี่ตั้ม ?
ตั้ม : เอาสิ
เรา : ออกไปจากชีวิตน้อง น้องไม่ได้พี่ชอบ ไม่ได้รักพี่ อย่ามายุ่งกับน้อง น้องเกลียดพี่ เข้าใจมั้ยว่าเกลียด
เรา : ( ตบหน้าพี่ตั้มไป 3 ที ) พอตบเสร็จเห็นพี่ตั้มร้องไห้
อันที่จริงเราก็เคยตบหลายครั้งล่ะ เขาเองก็เสียใจหลายครั้ง เขาเดินออกจากห้องทันที
พอพี่ตั้มจบ ม.6 เสร็จ เราก็ได้เอาดอกกุหลาบไปให้ด้วย ที่เราสำนึกผิด เขาก็ยิ้มแบบเศร้าแล้วก็รับดอกไป
ไม่นานก็ไม่ได้เจอกันอีก บางปีมาเจอกันบ้างง้อแต่ก็ไม่สนใจอะไร
พอมาเมื่อวานก็เจอครูที่เคยเราที่สืบสานล้านนา ก็ได้คุยกันว่า ได้เจอพี่ตั้มบ้างไหม ครูก็บอกว่า พี่ตั้มก็ถามหาเราเหมือนกัน เขาไม่ได้ทำงานที่ใกล้นี้แล้ว
สรุปคือเขายังรักเราอยู่ไหม ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่าเรารักเขามาก