ขอพื้นที่เล็กๆให้ได้ระบาย
เคยรู้สึกละอายใจตัวเองมั้ยเวลาเราทำผิดซ้ำๆทำให้คนที่รักเราเสียใจ พอเราอยากได้โอกาสก็ไม่มีโอกาสอีกแล้ว ตอนนี้เราสำนึกผิดแต่คงไม่ทันและไม่มีวันที่เขาจะกลับมาที่เดิม เราคิดได้เมื่อสายทั้งๆที่มีคนที่ดีอยู่ข้างตัวกลับไม่กอดเขาไว้แน่นๆ พอตอนทำไม่คิด พอเขาไปร้องไห้จะเป็นจะตาย เรารู้ว่าเราเป็นคนเห็นแก่ตัวเราสนุกกับการที่ได้คุยกับคนอื่นจนลืมคนที่รักเราไป ตอนนี้เรารู้สึกแย่ โทษตัวเอง เกลียดตัวเองที่ทำอะไรโง่ๆทำให้คนที่รักเราเสียใจ และเรายังอยากกลับไปแก้ไขบางเรื่องที่ได้ทำผิด แต่ไม่รู้จะเริ่มง้อยังไงให้ดีและมีเหตุผลที่สุด ถึงจะไม่ได้เขากลับคืนมาก็อยากพยายามทำให้เต็มที่ให้เขารับรู้ว่าเราสำนึกและรู้สึกผิดจริงๆ
เราขอฝากสำหรับคนที่มีแฟน แล้วแอบคุยอื่น เข้าใจนะตอนแรกก็สนุกเพราะคุยกันถูกคอ มันเป็นสิ่งใหม่ๆอะไรใหม่ๆแต่มันก็แค่มีความสุขแค่ช่วงหนึ่งแค่เวลาสั้นๆถ้าเราลองทิ้งมันไปแล้วเราไม่ได้เสียใจกับมันเลย แต่สิ่งที่มันจะเกิดขึ้นคือเราจะเสีย ความไว้ใจ ความรู้สึกดีๆ และคนที่รักเรา
ปล.ขอความคิดเห็นด้วยนะคะ (ด่าได้แต่อย่าแรง)
ถ้าฉันรู้ไหนถูกผิด
เคยรู้สึกละอายใจตัวเองมั้ยเวลาเราทำผิดซ้ำๆทำให้คนที่รักเราเสียใจ พอเราอยากได้โอกาสก็ไม่มีโอกาสอีกแล้ว ตอนนี้เราสำนึกผิดแต่คงไม่ทันและไม่มีวันที่เขาจะกลับมาที่เดิม เราคิดได้เมื่อสายทั้งๆที่มีคนที่ดีอยู่ข้างตัวกลับไม่กอดเขาไว้แน่นๆ พอตอนทำไม่คิด พอเขาไปร้องไห้จะเป็นจะตาย เรารู้ว่าเราเป็นคนเห็นแก่ตัวเราสนุกกับการที่ได้คุยกับคนอื่นจนลืมคนที่รักเราไป ตอนนี้เรารู้สึกแย่ โทษตัวเอง เกลียดตัวเองที่ทำอะไรโง่ๆทำให้คนที่รักเราเสียใจ และเรายังอยากกลับไปแก้ไขบางเรื่องที่ได้ทำผิด แต่ไม่รู้จะเริ่มง้อยังไงให้ดีและมีเหตุผลที่สุด ถึงจะไม่ได้เขากลับคืนมาก็อยากพยายามทำให้เต็มที่ให้เขารับรู้ว่าเราสำนึกและรู้สึกผิดจริงๆ
เราขอฝากสำหรับคนที่มีแฟน แล้วแอบคุยอื่น เข้าใจนะตอนแรกก็สนุกเพราะคุยกันถูกคอ มันเป็นสิ่งใหม่ๆอะไรใหม่ๆแต่มันก็แค่มีความสุขแค่ช่วงหนึ่งแค่เวลาสั้นๆถ้าเราลองทิ้งมันไปแล้วเราไม่ได้เสียใจกับมันเลย แต่สิ่งที่มันจะเกิดขึ้นคือเราจะเสีย ความไว้ใจ ความรู้สึกดีๆ และคนที่รักเรา
ปล.ขอความคิดเห็นด้วยนะคะ (ด่าได้แต่อย่าแรง)