อยากเลิกกับสามีคะ เรามีลูก2คน คนโต2.3ขวบ คนเล็กอยู่ในท้อง 3เดือน
ตอนมีลูกคนแรกเค้าก็ดีคะมีกินเหล้าบางนิดหน่อยเราก็ไม่ได้ห้ามอะไรเพราะคิดว่าเค้าทำงานเค้าคงอยากระบายบ้าง
พอหลังๆเค้าเริ่มกินเยอะขึ้นแล้วไม่กลับบ้าน เราเลยทะเลาะกันแล้วบอกกับเค้าว่าไปกินที่ไหนก็แล้วแต่ต้องกลับบ้านเพราะเราไม่ชอบ
และต้องเบาเรื่องเหล้าได้แล้ว เราไม่อยากให้เค้าติดเหล้าเป็นไอ้ขี้เมา เค้าตอบโอเคเค้าจะกินแค่เดือนละครั้งกับพี่ที่ทำงานและจะกลับบ้านทุกครั้ง
หลังจากนั้นเดือนสองเดือนก็ทำตัวเหมือนเดิมแต่กลับบ้านนะ เราก็ให้อภัยและคิดว่าควรทำใจ
......แต่พอมาเมื่อวันศุกร์นี้เค้าก็ไปกินกันอีกแบบไม่โทรบอกเรา ไปไม่กลับบ้านไปข้ามวัน เราถามเค้าในเฟสเค้าตอบเราได้แต่โทรกลับมาบอกเราไม่ได้
แถมมาโกหกว่าตำรวจจับ แต่จริงๆแล้วเค้าไปนอนบ้านเพื่อนหรือบ้านใครก็ไม่รู้ เราเบื่อคะ เราไม่อยากทนแล้วอะ
เราไม่อยากให้ลูกโตไปต้องทำตามพ่อที่ไม่ได้เรื่องสันยาอะไรทำไม่ได้สักอย่าง
เราควรทำอย่างไรดีคะ สิ่งที่ทำให้เราเริ่มไม่ไหวในตัวเค้านะ
- สันยาจะเลิกบุหรี่ตอนลูกคลอดก็ทำไม่ได้
- กินเดือนละ 5-6 ครั้ง กับเพื่อนที่ทำงานนะ กับที่บ้านเราอีกอาทิตละครั้ง มันไม่พอหรอ
- ไม่ค่อยสนใจลูก มีเวลาอยู่บ้านไม่นอนก็เล่นเกม
- แฟนทำงานคนเดียวคะ เข้าใจว่าเหนื่อยแต่ไม่ช่วยหยิบจับอะไรสักอย่างมันก็ไม่ไหวอะ
- เดี๋ยวนี้ทำผิดไม่มีคำว่าขอโทดแม้แต่คำเดียว
- เวลาทะเลาะกันเราให้เกียรติเค้าไม่เคยล่วงเกินกับเพื่อนพ่อแม่หรือพี่ๆของเค้า แต่เค้าทะเลาะกับเราเค้าต้องตะคอกเราต่อหน้าคนอื่น
- ใช้เงินฟุ่มเฟือยไปกับสิ่งไม่สำคัญ เหล้า บุหรี่ โดยไม่นึกถึงอนาคตเงินเก็บครอบครัว พอเราบ่นเค้าก็หาว่าเรางกทั้งๆเป็นเงินเค้า
- คุยด้วยเหตุผลก็แล้ว อารมณ์ก็แล้ว ก็ยังเหมือนเดิม ยังไม่เข้าใจ
แม่เราก็พูดกับเราทุกวันว่าเค้ามีลูกควรจะหยุดเรื่องพวกนี้ได้แล้วไม่ใช่เด็กที่พูดไม่รู้เรื่องแล้ว
เพื่อนๆพี่คิดเห็นยังไงบ้างคะ เราควรเลิกดีไหม ใจเราอยากเลิกคะเพราะเราเหนื่อยกับเค้ามากอะ
ขอบคุณที่เสียสละเวลาเข้ามาอ่านนะคะ
ทนไม่ไหวแล้ว
ตอนมีลูกคนแรกเค้าก็ดีคะมีกินเหล้าบางนิดหน่อยเราก็ไม่ได้ห้ามอะไรเพราะคิดว่าเค้าทำงานเค้าคงอยากระบายบ้าง
พอหลังๆเค้าเริ่มกินเยอะขึ้นแล้วไม่กลับบ้าน เราเลยทะเลาะกันแล้วบอกกับเค้าว่าไปกินที่ไหนก็แล้วแต่ต้องกลับบ้านเพราะเราไม่ชอบ
และต้องเบาเรื่องเหล้าได้แล้ว เราไม่อยากให้เค้าติดเหล้าเป็นไอ้ขี้เมา เค้าตอบโอเคเค้าจะกินแค่เดือนละครั้งกับพี่ที่ทำงานและจะกลับบ้านทุกครั้ง
หลังจากนั้นเดือนสองเดือนก็ทำตัวเหมือนเดิมแต่กลับบ้านนะ เราก็ให้อภัยและคิดว่าควรทำใจ
......แต่พอมาเมื่อวันศุกร์นี้เค้าก็ไปกินกันอีกแบบไม่โทรบอกเรา ไปไม่กลับบ้านไปข้ามวัน เราถามเค้าในเฟสเค้าตอบเราได้แต่โทรกลับมาบอกเราไม่ได้
แถมมาโกหกว่าตำรวจจับ แต่จริงๆแล้วเค้าไปนอนบ้านเพื่อนหรือบ้านใครก็ไม่รู้ เราเบื่อคะ เราไม่อยากทนแล้วอะ
เราไม่อยากให้ลูกโตไปต้องทำตามพ่อที่ไม่ได้เรื่องสันยาอะไรทำไม่ได้สักอย่าง
เราควรทำอย่างไรดีคะ สิ่งที่ทำให้เราเริ่มไม่ไหวในตัวเค้านะ
- สันยาจะเลิกบุหรี่ตอนลูกคลอดก็ทำไม่ได้
- กินเดือนละ 5-6 ครั้ง กับเพื่อนที่ทำงานนะ กับที่บ้านเราอีกอาทิตละครั้ง มันไม่พอหรอ
- ไม่ค่อยสนใจลูก มีเวลาอยู่บ้านไม่นอนก็เล่นเกม
- แฟนทำงานคนเดียวคะ เข้าใจว่าเหนื่อยแต่ไม่ช่วยหยิบจับอะไรสักอย่างมันก็ไม่ไหวอะ
- เดี๋ยวนี้ทำผิดไม่มีคำว่าขอโทดแม้แต่คำเดียว
- เวลาทะเลาะกันเราให้เกียรติเค้าไม่เคยล่วงเกินกับเพื่อนพ่อแม่หรือพี่ๆของเค้า แต่เค้าทะเลาะกับเราเค้าต้องตะคอกเราต่อหน้าคนอื่น
- ใช้เงินฟุ่มเฟือยไปกับสิ่งไม่สำคัญ เหล้า บุหรี่ โดยไม่นึกถึงอนาคตเงินเก็บครอบครัว พอเราบ่นเค้าก็หาว่าเรางกทั้งๆเป็นเงินเค้า
- คุยด้วยเหตุผลก็แล้ว อารมณ์ก็แล้ว ก็ยังเหมือนเดิม ยังไม่เข้าใจ
แม่เราก็พูดกับเราทุกวันว่าเค้ามีลูกควรจะหยุดเรื่องพวกนี้ได้แล้วไม่ใช่เด็กที่พูดไม่รู้เรื่องแล้ว
เพื่อนๆพี่คิดเห็นยังไงบ้างคะ เราควรเลิกดีไหม ใจเราอยากเลิกคะเพราะเราเหนื่อยกับเค้ามากอะ
ขอบคุณที่เสียสละเวลาเข้ามาอ่านนะคะ