ผมเป็น นักเรียน ม.4 ครับครอบครัวผมฐานะประมาณกลางๆค่อนต่ำได้ครับแม่ผมอดีตเป็นครูแต่คบเพื่อนไม่ดีจนลาออกมาแล้วเป็นคนติดเหล้าติดบุหรี่แบบเสียคนไปเลยอะครับเงินเก็บเป็นล้านก็เอาไปใช้สุรุ่ยสุร่ายจนหมด ป้าเป็นข้าราชกาลครู สมัยก่อนตอนเด็กๆพ่อเลี้ยงผมพาไปดูเครื่องบินที่กองทัพครับด้วยความเป็นเด็กผมพูดคำที่ทำให้ตัวเองในตอนนี้ลำบากที่สุดออกมา"ผมอยากขับเครื่องบินครับ"ประโยคนี้ทำให้ผมโดนป้าตีกรอบปลูกฝังโตไปเป็นทหารอากาศนะโดนบังคับให้เตรียมสอบเตรียมทหาร ป้าเขาพูดว่าต้องเป็นเพราะจะไม่ส่งเรียนม.5ถึงมหาลัยแน่ๆ ผมไม่รู้ว่าควรทำไงดีครับผมอยากค้นหาตัวเองอยากหาสิ่งที่ทำแล้วมีความสุขแต่ทางบ้านไม่มีสนับสนุน บังคับให้ต้องเป็นทหารอย่างเดียวผมปฏิเสธไม่ได้เลยผมไม่มีโอกาสแม้แต่ค้นหาตัวเองหรือลองอะไรเลยได้แต่อ่านหนังสือกับเตรียมร่างกายไปสอบอาจเป็นเพราะผมลูกคนเดียวเขาเลยตั้งความหวังไว้แต่นี่มันชีวิตผมไงเอาจริงๆผมเสียใจมากครับแอบร้องไห้แทบตลอดแต่ใจนึงก็เข้าใจว่าถ้าผมเป็นทหารการงานมั่นคงครอบครัวคงจะดีขึ้นแต่ผมไม่มีความสุขเลยนี่สิครับ ส่วนใหญ่คงบอกให้ทนไปแต่ทางบ้านก็มีการทะเลาะกันบ่อยบางครั้งลงไม้ลงมือ ส่วนผมก็โดนบอกให้อยู่แต่ในห้องไม่ต้องไปสนใจแต่อยู่ฟังการทะเลาะกันมาทุกวันตลอด4-5ปีถ้าบอกว่าไม่ฟังเลยคงไม่ได้ครับผมค่อนข้างเครียดมากๆเลยแล้วแบกความหวังจากครอบครัวไปอีกบอกตามตรงว่าผมทนไม่ไหวจริงๆ ผมไม่รู้ทำไงดี อาจจะเล่าไม่ค่อยรู้เรื่องแต่ผมต้องการคำแนะนำของทุกคนจริงๆครับ
ขอคำแนะนำทีครับ