*เป็นกระทู้แรกที่ยืมล็คอินคนอื่นมานะคะ ไม่ถนัดเขียนความเรียงภาษาไทยเท่าไหร่ ถ้าผิดพลาดต้องขออภัย*
เราคบกับแฟนมาเกือบๆสี่ปีแล้วค่ะ เราเป็นเพื่อนในคณะเดียวกัน จบรุ่นเดียวกัน เขาเป็นคนไทยที่ถูกรับไปอุปถัมถ์ที่อเมริกา จึงเกิดและโตที่นั่น พอจบไฮสคูลจากอมริกา เลยตัดสินใจมาลองอยู่ไทย และเรียนคณะอินเตอร์ที่เดียวกับเราแต่คนละสาขาค่ะ
เราไม่ใช่คนฐานะดี เรากู้เรียน ฐานะเราด้อยกว่าเขา เราเก่งน้อยกว่าเขามาก พอเรียนจบเราทำงานประจำ ส่วนเขาเป็นฟรีแลนซ์
ตลอดเวลาที่เขาอยู่ไทยจนเรียนจบ เขามักจะบ่นอยู่เสมอว่าไม่สะดวกสบายเท่าที่ที่เขาจากมา จนกระทั่งเขาทำงานได้เกือบๆสองปี เรายิ่งเห็นเขาลำบากมากขึ้น ดูเหน็ดเหนื่อย ดูมีความสุขน้อยลง เขาบอกว่าที่นี่ค่าครองชีพสูง แต่ผลตอบแทนน้อย เขาอยากกลับบ้านเขา
ใจจะสลาย เมื่อแฟนจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศถาวร
เราคบกับแฟนมาเกือบๆสี่ปีแล้วค่ะ เราเป็นเพื่อนในคณะเดียวกัน จบรุ่นเดียวกัน เขาเป็นคนไทยที่ถูกรับไปอุปถัมถ์ที่อเมริกา จึงเกิดและโตที่นั่น พอจบไฮสคูลจากอมริกา เลยตัดสินใจมาลองอยู่ไทย และเรียนคณะอินเตอร์ที่เดียวกับเราแต่คนละสาขาค่ะ
เราไม่ใช่คนฐานะดี เรากู้เรียน ฐานะเราด้อยกว่าเขา เราเก่งน้อยกว่าเขามาก พอเรียนจบเราทำงานประจำ ส่วนเขาเป็นฟรีแลนซ์
ตลอดเวลาที่เขาอยู่ไทยจนเรียนจบ เขามักจะบ่นอยู่เสมอว่าไม่สะดวกสบายเท่าที่ที่เขาจากมา จนกระทั่งเขาทำงานได้เกือบๆสองปี เรายิ่งเห็นเขาลำบากมากขึ้น ดูเหน็ดเหนื่อย ดูมีความสุขน้อยลง เขาบอกว่าที่นี่ค่าครองชีพสูง แต่ผลตอบแทนน้อย เขาอยากกลับบ้านเขา