อ่าคือว่าาา จากที่อ่านๆมาก็น่าจะคล้ายๆกันหล่ะมั้งนะ แต่นี่ฟังมาอีกทีนะ
ช็อปดนตรี อาจารย์บุญเพ็งเล่าให้ฟังว่าตอนที่เข้ามาใหม่ๆเขาเข้าไปในช้อปแล้วเห็นภาพเบ้อเริ่มเลยเป็นภาพเหมือนจะเป็นครูคนเก่านะเท่าที่จำได้เป็นคนที่แต่งเพลงมาร์ชโรงเรียน แล้ววันนึงครูเขาฝันว่าเข้าไปในช็อปเปิดประตูห้องเก็บของไปเจอเปียโนตัวนึง แล้วสะดุ้งตื่นพอมาถึงโรงเรียนก็ไปเปิดดูเจอสิครับ เจอเปียโนตัวนั้นเลยเด๊ะๆ แล้วบางวันครูเขาบอกว่าอาจารย์คนนี้มักจะแวะมาดูด้วยหล่ะครับ T^T (รักลูกศิษย์จริงๆ)

อีกๆ อยากเล่าได้ยินมาอีกแหละ เอาเรื่องนี้ก่อน"ตึก 3 ๆ" เรื่องห้องปิดตายชั้น 2 ขวาสุดมองจากหน้าตึก ที่เขาไม่เปิดหน่ะหรอเพราะเรื่องนี้หล่ะมั้ง
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กสาวคนหนึ่งลืมของไว้ที่ห้องนั้นแล้วดันเป็นเวลาตกดึกแล้วจึงไปกับแม่แล้วบอกให้แม่รออยู่ข้างล่าง สักพักใหญ่ๆเด็กหญิงคนนั้นก็ไม่กลับมาสักที ทำให้แม่ของเด็กคนนั้นขึ้นไปตามก็ไม่เจอ ตามยามมาช่วยหารอบตึกรอบแล้วรอบเล่า จนต้องถอดใจกลับบ้านไป ตอนเช้าคนมาเปิดห้อง เจอเลยครับ เจอเด็กคนนั้นนอนอยู่จึงรีบเข้าไปปลุก พอปลุกแล้วถามว่าเมื่อคืนหายไปไหนมาเด็กก็งงๆ จำอะไรไม่ได้ สรุปผมนั่งพิมไปขนลุกไป T^T เอาอีกเรื่องมะเรื่องหอประชุม ถ้าอยากให้เล่าขอคอมเม้นละกัน คอมเม้นว่าอยากฟังเรื่องไหนนะครับ
1.ห้องดนตรีกลางดึก
2.หอประชุมกับลานหน้าเสาธงกลายเป็นสนามรบ
3เหตุยิงกันที่ตึก 1 (ไม่ใช่ผี)
4.เรื่องเล่าช่วงเวลากลางดึกของพระอาจารย์ค่ายธรรมะ